Αρχείο: Μια παλιά συζήτηση για αγιασμένο νερό και άγιο φως… Με τον εκλεκτό σχολιαστή και συνεργάτη μας, τον φίλτατο κ. Ιωάννη Καρδάση. (Μου ήταν ακόμα άγνωστος τότε… Αντί για το μετά «ΙΚ», είχε τότε το ψευδώνυμο «Αιρετικός».)

ΑΡΧΕΙΟ 
Δευτέρα, 26 Ιανουαρίου 2009

Σχόλια περί αγίου φωτός και αγιασμένου ύδατος

Συμφωνώ απόλυτα με τον αγαπητό Παναγιώτη, για τον αγιασμό των υδάτων και προσθέτω κάτι που ξέρω προσωπικά.
Γνωρίζω ιερέα, ο οποίος κάθε χρόνο αγιάζει το πόσιμο νερά στο διυλιστήριο της ΕΥΔΑΠ. Επομένως, μετά τον αγιασμό των υδάτων αυτών, όποιος ανοίξει τη βρύση του σπιτιού του θα πιεί νερό αγιασμένο.
Ή κάνω λάθος;
Αιρετικός
25 Ιανουάριος 2009 10:55 μμ

P. MICHALOPOULOS
Σε ευχαριστώ αγαπητέ, και για το σχόλιο σου και για το ότι με αποκαλείς «αγαπητό». Αλλά γιατί υπογράφεις σαν «αιρετικός»; Θα αστειεύεσαι προφανώς! :-)
Σχετικά τώρα με αυτό που γράφεις, έχω να προσθέσω ότι και εδώ στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, στη «Δεξαμενή», γίνεται το ίδιο, και το έθιμο θέλει να παρευρίσκεται και ο Δήμαρχος κάθε χρόνο στην τελετή αυτή.
Αλλά και στους ναούς, κάθε πρώτη του μήνα τελείται η ακολουθία του αγιασμού, και μετά το δοχείο τοποθετείται στην έξοδο από όπου, με μια βρυσούλα που έχει, παίρνει το εκκλησίασμα αγιασμό σε ποτήρια για να πιει εκείνη τη στιγμή, ή για να τον μεταφέρει στο σπίτι για να το ραντίσει ή και για να πιουν από αυτόν όσα μέλη της οικογένειας δεν μπόρεσαν να εκκλησιαστούν. Όσο δε αντλείται νερό από το δοχείο, δεν εξαντλείται – όχι από θαύμα βέβαια – αλλά διότι άνθρωπος του ναού (νεωκόρος ή επίτροπος) συμπληρώνει συνεχώς με νερό της βρύσης, ώστε να φτάσει η ποσότητα για όλους τους πιστούς.
Σαν συμβολισμός λοιπόν όλο αυτό, είναι καλό. Δεν συμφωνείς;
25 Ιανουάριος 2009 11:29 μμ

Συμφωνώ πλήρως με τα γραφόμενά σου, όπως και για το ότι αγιάζεται μια ορισμένη ποσότητα νερού -μικρή ή μεγάλη- και ότι πάντως δεν έρχεται νερό εξ ουρανού.
Το ίδιο συμβαίνει και με το άγιο Φώς. 
Ο Πατριάρχης αγιάζει ήδη υπάρχον φως, σύμφωνα και με την ευχή που διαβάζει: "..... εκ τάφου δε θεοπρεπώς αναλάμψαν αναμιμνησκόμενοι, φωτοφάνειαν ποιούμεθα, ..... εκ του επί τούτον τον φωτοφόρον σου Τάφον ενδελεχώς και αειφώτως εκκαιομένου φωτός ευλαβώς λαμβάνοντες, διαδιδόαμεν τοις πιστεύουσιν εις σε....."
Επομένως ο Πατριάρχης εύχεται να αγιασθεί το φως που υπάρχει ήδη και καίει πάντοτε, οπότε μετά τον αγιασμό δίδεται τούτο στους πιστούς.
Αν το Φως ερχόταν εξ ουρανού θα ήταν ήδη αγιασμένο και δεν θα χρειαζόταν να ξανααγιασθεί με καμία ευχή, όπως γίνεται και με το νερό, που επειδή δεν είναι αγιασμένο χρειάζεται να αγιασθεί.
Ή γίνεται τίποτε άλλο που αγνοούμε;
Αιρετικός
26 Ιανουάριος 2009 6:17 μμ

P. MICHALOPOULOS
Ή γίνεται τίποτε άλλο που αγνοούμε;
Τον ίδιο προβληματισμό (απάτη ή δαιμονισμός;) είχα και για την περίπτωση του «θαύματος» με το άγιο φως!
http://xairete.blogspot.com/2008/11/blog-post_3945.htmlhttp://xairete.blogspot.com/2008/11/blog-post_3945.html

Σχόλιο στην ανάρτηση "Θαύμα" στη Σύμη...