Σήμερα, είναι η γιορτή της προσκύνησης της αλυσίδας του αποστόλου Πέτρου. (Της κανονικής, της πρωτότυπης αλυσίδας, ή σε κάποιο πιστό αντίγραφο της, όπως γίνεται με τις κόπιες από διάφορες διάσημες - θαυματουργές εικόνες της Παναγίας; Και εν πάση περιπτώσει, πού θα την βρούμε για να την προσκυνήσουμε;)

 Σήμερα, είναι η γιορτή της προσκύνησης της αλυσίδας του αποστόλου Πέτρου. 

(Της κανονικής, της πρωτότυπης αλυσίδας, ή σε κάποιο πιστό αντίγραφο της, όπως γίνεται με τις κόπιες από διάφορες διάσημες - θαυματουργές εικόνες της Παναγίας; 

Και εν πάση περιπτώσει, πού θα την βρούμε για να την προσκυνήσουμε;)

Διαβάζω και σχολιάζω
Από το αγιορείτικο βήμα, για τη σημερινή γιορτή «της Προσκύνησης της Τιμίας Αλυσίδας του Αγίου και Αποστόλου Πέτρου.»

Την ημέρα αυτή τελούμε την προσκύνηση της τιμίας αλυσίδας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, με την οποία τον έδεσε και τον έριξε στην φυλακή ο Ηρώδης.
(Ανοίγω τη Γραφή και διαβάζω: «ἔθετο εἰς φυλακήν, παραδοὺς τέσσαρσι τετραδίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν αὐτόν». Δεν λέει δηλαδή ότι πρώτα τον έδεσαν με κάτι σαν χειροπέδες και μετά τον φυλάκισαν. Συμπεραίνω λοιπόν ότι δεν θα ήταν μια αλυσίδα κοντή, φορητή, κινητή - τσέπης. Θα ήταν μάλλον μόνιμο εξάρτημα της φυλακής, ζευγάρι αλυσίδες πακτωμένες γερά στον τοίχο.)

Τη νύκτα, ο Απόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξύ δύο στρατιωτών 
(διαβάζω: «δεδεμένος ἁλύσεσι δυσί».
Νάτο ρε μακάκες, δυο αλυσίδες βαριές φυλακής και όχι μια, σαν αυτή την "τίμια" η δική σας, του κοσμηματοπωλείου. 
Αλυσίδες και στα δυο χέρια του, και περιορισμένος κοντά στον τοίχο, για να μη μπορεί να μετακινηθεί και επιτεθεί στους δυο στρατιώτες).

Ξαφνικά ήλθε Άγγελος Κυρίου και έλαμψε φως στο κελί. Αφού κτύπησε την πλευρά του Πέτρου, τον ξύπνησε και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του. (Έπεσαν, δηλαδή ελευθερώθηκαν τα χέρια του, αποδεσμεύτηκε από τον τοίχο. Δεν θα ξεκόλλησαν και από τον τοίχο, ώστε να μπορεί κανείς – με κάποιο καρότσι ίσως – να τις κουβαλήσει και να της πάρει για ενθύμιο στο σπίτι του. Σωστά;)

 

Κάποιοι Χριστιανοί ευσεβείς διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα. (Πού το λέει αυτό; Και γιατί να την φυλάξουν; Για να την χρησιμοποιήσουν σαν τρόπαιο; Να τη δείχνουν και να λένε: «να, εμάς ούτε και οι αλυσίδες μας σταματάμε. Τις μασάμε!»;)
 
Την εφύλαξαν διαδοχικά (διατείνονται ότι ήταν μια αλυσίδα, φορητή, και όχι δυο ανεξάρτητες σταθερές πακτωμένες στον τοίχο)
Την εφύλαξαν από γενεά σε γενεά, μέχρι που την μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη (τι οικονόμησαν από όλο αυτό;) και την εναπέθεσαν στο ναό του Αγίου Πέτρου. (πού την εναπόθεσαν; Σε κάποιο τραπεζάκι; Κι εκεί πήγαιναν και την προσκυνούσαν;)

Και ρωτώ ακόμα:
Και τι απέγινε μετά; Κυκλοφόρησε και σε κόπιες; Κι ένα μεγάλο τμήμα είχε και το Βατικανό; Και πόσους κρίκους -πιστοποιημένους από τον πάπα των παπικών- έλαβε σαν δώρο ο Χριστόδουλος όταν πήγε να προσκυνήσει τον αντίχριστο στη Ρώμη; Και τι απέγιναν αυτό το κομμάτι της αλυσίδας που μας έφερε ο Χριστόδουλας, αυτό που ίσως του κόλλησε και τον καρκίνο; Ε;
 
Τελικό συμπέρασμα:
Αν και δεν πιστεύω ότι μπορεί να είναι τόσο φρικιό αυτή η αλυσίδα, τόσο ώστε να τον εξαποστείλει αμέσως μετά που την έπαιξε στο χέρι του ο Μακαριστός!
Σαν ανέκδοτο μοιάζουν όλα αυτά…
Α, το άλλο με τον Τοτό που έπαιζε με την αλυσίδα του παππού του, το ξέρετε;


ΣΧΕΤΙΚΟ:
Δευτέρα, 16 Ιανουαρίου 2012

ΣΗΜΕΡΑ: "Προσκύνηση της Τιμίας Αλυσίδας..."

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Συνηθίζεται σε πανηγύρια ναών και με σκοπό την προσέλευση περισσότερων πιστών -και την αύξηση των εσόδων του μητροπολίτη…