Μνημόσυνα: Η πεμπτουσία της αίρεσης που λέγεται Εκκλησία της Ελλάδος Α.Ε.

Διαβάζω σήμερα στην pemptousia.gr, και σε παρένθεση σχολιάζω:
 
Στη μετά θάνατο ζωή οι νεκροί βρίσκονται σε μια στάση αναμονής…
(Είναι νεκροί, αλλά είναι και στη μετά -ολίγη από- θάνατο ζωή, ταυτόχρονα! Κάτι σαν μισοπεθαμένοι θα έλεγε κανείς, ή σαν μισο-ζωντανοί, αν προτιμάτε. Δεν έχουν αναστηθεί, και το μεν μισό από αυτούς – το σώμα - είναι στον τάφο και το τρώνε τα σκουλήκια, το δε άλλο τους μισό  - η ψύχη – κάπου έχει κάνει… στάση! Είτε στον Άδη, στο ταξίδι για την κόλαση, είτε σε κανένα συννεφάκι, στην πορεία για παράδεισο μεριά.
Στον Άδη δε, είναι και ξεβράκωτη η ψύχη, όπως βλέπουμε σε κάτι γκραντ-γκινιόλ αγιογραφίες. Οι άλλοι, όμως, αυτοί που είναι καβάλα σε σύννεφο, φορούν κάτι –τιμής ένεκεν, μια νυχτικιά ας πούμε, έχουν και δυο φτεράκια, έχουν και μια άρπα να παίζουν για να περνά η ώρα τους. Αυτά με τις… στάσεις.)
 
Σ’ αυτό το χρόνο της αναμονής (κάτω με τους τζερτζεβούληδες, ή πάνω με τα αγγελάκια), παρ΄ όλο ότι γνωρίζουν πολλά (ήξεραν πολλά, και γι αυτό πέθαναν) και επικοινωνούν (αν και εφόσον έχουν Ίντερνέτ ή κινητό) και ποθούν τη σωτηρία (οι κάτω να ανέβουν πάνω, και οι πάνω να πάνε ακόμα πιο ψηλά) τίποτε δεν μπορούν να προσφέρουν στον εαυτό τους. (τι να προσφέρει στον εαυτό του ο κάτω που είναι και ξεβράκωτος, αλλά και ο πάνω που έχει ένα μισοφόρι μόνο;) 

Γι΄ αυτό κι έχουμε χρέος εμείς να τους προσφέρουμε βοήθεια μέσω της Εκκλησίας (του παπαδαριού που τρώει και από ζωντανούς και από πεθαμένους), για να βρουν άνεση, (ένα σώβρακο επιτέλους οι κάτω, να μην αρπάζει και ξεροψηθεί ο κώλος τους από τις φωτιές, και μια καμπαρντίνα οι πάνω να μην τους θερίζει το αγιάζι και η υγρασία) και ανάπαυση (από το να στέκονται στο ένα  πόδι) και σωτηρία. (σωτηρία, που μόνο το παπαδαριό μπορεί να τους την προσφέρει).
 
Για το σκοπό αυτό, ο φιλάνθρωπος Θεός, πού ποτέ δε θέλει την καταδίκη του αμαρτωλού (πλάκα έκανε όταν έλεγε για κόλαση και άλλα τέτοια τρομοκρατικά, ο άναρχος θεός), παραχώρησε στην Εκκλησία τα μέσα εκείνα πού ενεργώντας τα ανακουφίζονται οι (δυσκοίλιοι;) κεκοιμημένοι. 
(ανακουφίζονται, τραβάνε και το καζανάκι, ξαπλώνουν πάλι, αλλάζουν πλευρό, και συνεχίζουν πιο ήρεμα – χωρίς εφιάλτες - τον αιώνιο ύπνο τους)

Μεταφέρω και μερικά σχόλια αναγνωστών συνδεδεμένων μέσω facebook με τις παπαδικές αυτές ιστοσελίδες:
 
Makis Misias (1 Λυκειο Ηλιουπολης)
Αλλά δυστυχώς αδελφοί μου , όλες αυτές οι λειτουργίες δεν είναι δωρεάν και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας... Οπότε καλό θα ήταν να τονίσετε κιόλας ότι ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να είναι δωρεάν και οι ιερείς να μην δέχονται τα χρήματα που τους προσφέρονται στα μνημόσυνα.

Λεωνιδας Ειμαρμενος
Ενταξει !Να μην δινουμε χρηματα στους Ιερεις και στις Εκκλησιες! Αλλα ΟΛΟΙ για αυτα τα χρηματα μιλανε για καθε μυστηριο της Εκκλησιας!!Δεν σκεφτονται τα υπερπολλαπλασια που δινουν για ρουχα-παπουτσια-τραπεζωματα-δωρα κουμπαρων-χρυσαφικα-φωτογραφιες-κωμωτηρια-μακιγιαζ-νυχια ,και αλλα διαόλια ,αλλα σκεφτονται και γκρινιαζουν για τα πενηντα-εκατο -διακοσια που θα δωσουν στον Παπά!Οταν ακομα και για το στολισμα του αυτοκινητου σε εναν γαμο δινουν τα τριπλασια απο οτι σε εναν Παπά!Ο Οποιος στο φιναλε ,σε καθε εκδηλωση μυστηριου η μνημοσυνου, ειναι και ο κεντρικος πρωταγωνιστης!

Makis Misias (1 Λυκειο Ηλιουπολης)
Μα επειδή ακριβώς ισχύουν όλα αυτά που λες, θα έπρεπε να μην παίρνουν τίποτα οι ιερείς. Γιατί αν φτάνουμε στο σημείο να εξισώσουμε τον ιερέα, με τον ανθοπώλη, ή τον "είδη βάπτισης", ή την κομμώτρια, αν τον θεωρήσουμε δηλαδή έμπορα και όχι λειτουργό τότε είναι που τον δίνουμε πλέον βορά σε όλους αυτούς που κατηγορούν κατά καιρούς την εκκλησία. Καλώς ή κακώς ( για εμένα καλώς), ο ιερέας ΔΕΝ έχει κάνει επαγγελματική επιλογή. Έχει κάνει επιλογή προσφοράς. Τη στιγμή μάλιστα που έχει και έναν μισθό από το δημόσιο και δε βιοπορίζεται από τις προσφορές των πιστών. Και ναι για αυτά τα χρήματα θα μιλάνε όλοι, γιατί όλοι "δυϊλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο". Ας μην τους δίνουν και οι ιερείς λοιπόν δικαιώματα...