Μέχρι σήμερα, έχω ακούσει πάνω από ένα εκατομμύριο κηρύγματα, από χιλιάδες σπουδαίους ομιλητές… ζωντανά, σε ναούς και σε αίθουσες… αλλά και από κασέτες και δίσκους, στα 73 αυτά χρόνια της ζωής μου… Ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό που άκουσα σήμερα, από αυτόν τον άγνωστο μου σεβάσμιο Επίσκοπο, ήταν ένα από τα καλύτερα! Ίσως και το καλύτερο! Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου! Άξιος ο γέροντας! Να τον έχει ο θεός, έτσι καλά, πάντα!

Πριν από λίγο έπιασα στην τηλεόραση της ΕΡΤ2, το τέλος της λεγόμενης «Συνοδικής» θείας λειτουργίας –της πανηγυρικής βέβαια, λόγω της σημερινής εορτής (Πέτρου και Παύλου), που αναμεταδιδόταν από τον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου οδού Ψαρών… 
Στην οποία χοροστατούσε ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, και συμμετείχαν μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και άλλοι Μητροπολίτες. 

Έπεσα λοιπόν πάνω στο κήρυγμα ενός αδύνατου –ασκητικού γέροντα κληρικού.
Δεν ξέρω ποιος Επίσκοπος ήταν αυτός, ο τόσο άξιος ομιλητής.
Τον είχα δει λίγα λεπτά πριν βγει στην ωραία πύλη, να είναι μαζί με άλλους ιερείς δίπλα στον πληθωρικό μητροπολίτη Καισαριανής που αυτός έψελνε… Τον είδα τον γέροντα να είναι πίσω από την αγία τράπεζα, ενώ μπροστά ήταν ο Αρχιεπίσκοπος.
Νόμισα ότι θα ήταν κάποιος απλός κληρικός της συνοδείας του Δεσπότη έτσι απλό και ταπεινό που τον έβλεπα.
Αμέσως μετά, τον είδα να περνάει μπροστά από την αγία τράπεζα και να πηγαίνει προς το δεξιό μέρος του ναού, κρατώντας μια δεσποτική πατερίτσα. Υπέθεσα ότι θα είναι βοηθός κάποιου μητροπολίτη και ότι του μεταφέρει την πατερίτσα του. Δεν πρόλαβα να το σκεφτώ αυτό, και τον βλέπω αμέσως να βγαίνει μπροστά στην ωραία πύλη για να μιλήσει, κρατώντας ένα ντοσιέ με το λόγο του, και την πατερίτσα βέβαια, που τότε κατάλαβα ότι είναι δική του!!!..
Και τότε εκείνο το απλό γεροντάκι, με έκανε να εκπλαγώ ευχάριστα -στη συνέχεια, να θαυμάσω, βλέποντας πόσο δυνατό ήταν γενικά. Και στο σώμα, και στο πνεύμα, και στην ψύχη, και στη μόρφωση, και στην αγιότητα!
Με στεντόρεια τη φωνή, έβγαλε όλη την ομιλία του, που δεν την διάβαζε, αφού μας κοιτούσε εμάς –απλά βοηθητικό ήταν το ντοσιέ του… 
Την εκφωνούσε, με μεγάλη άνεση, απλότητα, τελειότητα, θεολογικότητα! 
Όχι αερολογίες, αλλά κήρυγμα μεστό και συγκροτημένο, κήρυγμα με ψυχή και συναίσθημα! 
Θεόπνευστο, θα έλεγε κανείς!
Το θέμα του, ήταν η Αγάπη του Θεού, και ο Απόστολος Παύλος.
Συμπέρασμα:
Μέχρι σήμερα, έχω ακούσει πάνω από ένα εκατομμύριο κηρύγματα, από χιλιάδες σπουδαίους ομιλητές… ζωντανά, σε ναούς και σε αίθουσες… αλλά και από κασέτες και δίσκους, στα 73 αυτά χρόνια της ζωής μου… 
Ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό που άκουσα σήμερα, από αυτόν τον άγνωστο μου σεβάσμιο Επίσκοπο, ήταν ένα από τα καλύτερα! Ίσως και το καλύτερο! 
Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου! 
Άξιος ο γέροντας! Να τον έχει ο θεός, έτσι καλά, πάντα!
ΥΓ 
Μόλις τώρα, που είχα ήδη ολοκληρώσει την πιο πάνω περιγραφή και ήμουν έτοιμος να την δημοσιοποιήσω, με ενημέρωσαν ότι την εόρτια αυτή ομιλία, την εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. κ. ΣΥΜΕΩΝ. 
Είχα καιρό να τον δω, και δεν τον αναγνώρισα!
Ξανά, άξιος!