ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...
http://xairete.blogspot.gr/2017/01/blog-post_521.html
Διαβάζω, και σχολιάζω:
Η Elaionora Papadopoulou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
ΔΙΑΒΑΖΩ:
«Τι συμβολίζει το θυμιατό και το θυμίαμα σύμφωνα με τους Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Το θυμίαμα εν πρώτοις συμβολίζει την προσευχή, που ανεβαίνει προς τον θρόνον του Θεού. "Κατενθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν Σου". Είναι η ορμή της ψυχής προς τα άνω.»
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Ποιος Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είπε αυτό το «Κατενθυνθήτω»;
Όπως ξέρουμε δε…Το θυμίαμα στη λατρεία του Θεού εχρησιμοποιείτο και από τους Εβραίους και από τους ειδωλολάτρες. Ήταν δείγμα αναγνώρισης της υπερέχουσας αξίας του Θεού, ήταν σύμβολο υποταγής και αφοσίωσης.
Και οι ειδωλολάτρες χρησιμοποιούσαν θυμίαμα στη λατρεία τους, όπως οι αρχαίοι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Φοίνικες, οι Ασσύριοι, οι Βαβυλώνιοι κλπ. (Ας θυμηθούμε και τις περιπτώσεις αγίων χριστιανών μαρτύρων που, επειδή δεν εδέχθησαν να ρίψουν θυμίαμα εμπρός στα είδωλα, εθυσιάσθησαν οι ίδιοι.)
Θυμίαμα προσεφέρετο και προς τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα, που ελατρεύετο ως Θεός. Το ίδιο συνέβαινε και για άλλους επιφανείς ανθρώπους που είχαν δοξασθή από τους ανθρώπους. Κατά τον ιστορικό Θεοδώρητο, ο Ιουλιανός Παραβάτης αξίωνε να του καίνε θυμίαμα.
Συμπέρασμα:
Και φωτοστέφανο λοιπόν είχαν οι διάφοροι μεγάλοι της αρχαιότητας και αξιωματούχοι του Βυζάντιου, και θυμίαμα έκαιγαν γι αυτούς! Αυτή είναι η ιερότητα αυτών των στοιχείων, που δεν είναι καν χριστιανικά, που δεν υπήρχαν στην πρώτη Εκκλησία.
Φωτοστέφανο δε, έχει και ο Βούδας, μαζί με το κομποσκοίνι που κρατά, μαζί με το κωλοδάχτυλο ευλογίας που κι αυτό του το κλέψαμε μαζί με τα κεριά, τα λιβάνια, τα καντήλια, το χειροφίλημα και την προσκύνηση, τα κουβούκλια στις εικόνες και τις τέντες στις λιτανείες… Όλα, στοιχεία της κιναιδικής βουδιστικής λατρείας που τα κλέψαμε, τα οικειοποιηθήκαμε!
Ακόμα ξέρουμε ότι…
«Ο Μωυσής υπακούοντας στον Θεό κατασκεύασε και τοποθέτησε στη Σκηνή του Μαρτυρίου Θυσιαστήριο του Θυμιάματος (Έξοδ. 30: 1-10). Ο τρόπος παρασκευής του Θυμιάματος διδάχθηκε από τον ίδιο τον Κύριο (Έξοδ. 30: 34-36). Η προσφορά Θυμιάματος στην Παλαιά Διαθήκη αποτελούσε εντολή του Θεού. Έπρεπε να προσφερθεί Θυμίαμα στην αρχή της ημέρας το πρωί και το βράδυ με το άναμμα των Λύχνων (Έξοδ. 30: 7-8).»
Καλά κάνουν λοιπόν κάποιοι και μας αποκαλούν Εβραιο-Χριστιανούς!
Η θυσία του Χριστού, δεν αρκεί. Θέλουμε να έχουμε αρχιερείς, σαν τους γραμματείς και φαρισαίους που σταύρωσαν τον Χριστό! Θέλουμε και τα λιβανιστήρια των εβραίων! Θέλουμε και θυσίες ζώων! Έθιμο, που διατηρείται ακόμα σε διάφορα πανηγύρια (σφάζουν δημόσια τον ταύρο), όπως στο προσκύνημα του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο στη Λέσβο, και αλλού!
ΔΙΑΒΑΖΩ:
«Γράφει ο Ι. Χρυσόστομος: "η ευχή ευωδεστέρα γίνεται, όταν θυμιατήριον η ψυχή γένηται και πυρ ανάπτη σφοδρόν".
Γι’ αυτό και πρέπει να διδάσκουμε το λαό ότι, όταν προσεύχεται, καλόν είναι να καίει θυμίαμα στο σπίτι".»
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Ο Ι. Χρυσόστομος, δεν λέει «να καίμε θυμίαμα στο σπίτι». Αυτό είναι τσόντα.
Ο Άγιος παραλλήλισε την προσευχή με το θυμίαμα που πια δεν χρησιμοποιείται.
Πουθενά στην πρώτη εκκλησία δεν έχουμε αναφορές για θυμιάματα!
Οι αντίχριστοι δε, οι πλαστογράφοι, οι αγιογράφοι του κώλου, ακόμα και τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο, τον αγιογραφούν με ένα τεράστιο λιβανιστήρι, επειδή είχε τον βαθμό του διακόνου!
ΔΙΑΒΑΖΩ:
«2. Συμβολίζει τις γλώσσες πυρός της Άγιας Πεντηκοστής, όταν ο Κύριος εξαπέστειλε στους Μαθητές Του το Πανάγιόν Του Πνεύμα «εν είδει πυρίνων γλωσσών».»
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Μαλακία ασχολίαστη!
Διαβάζω:
«3. Το θυμιατήριον, που καίγονται τα κάρβουνα και τοποθετείται το θυμίαμα, συμβολίζει την κοιλίαν της Θεοτόκου, η οποία δέχθηκε στα σπλάγχνα της σωματικώς την Θεότητα, που είναι «πυρ κατανάλισκον», χωρίς να υποστή φθοράν ή αλλοίωση.»
Σχολιάζω:
Μαλακία μισο-ασχολίαστη!
(τα κάρβουνα δεν καίγονται;)
ΠΗΓΗ:
greekpress. gr
Η Elaionora Papadopoulou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
«Τι συμβολίζει το θυμιατό και το θυμίαμα σύμφωνα με τους Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Το θυμίαμα εν πρώτοις συμβολίζει την προσευχή, που ανεβαίνει προς τον θρόνον του Θεού. "Κατενθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν Σου". Είναι η ορμή της ψυχής προς τα άνω.»
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Ποιος Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είπε αυτό το «Κατενθυνθήτω»;
Όπως ξέρουμε δε…Το θυμίαμα στη λατρεία του Θεού εχρησιμοποιείτο και από τους Εβραίους και από τους ειδωλολάτρες. Ήταν δείγμα αναγνώρισης της υπερέχουσας αξίας του Θεού, ήταν σύμβολο υποταγής και αφοσίωσης.
Και οι ειδωλολάτρες χρησιμοποιούσαν θυμίαμα στη λατρεία τους, όπως οι αρχαίοι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Φοίνικες, οι Ασσύριοι, οι Βαβυλώνιοι κλπ. (Ας θυμηθούμε και τις περιπτώσεις αγίων χριστιανών μαρτύρων που, επειδή δεν εδέχθησαν να ρίψουν θυμίαμα εμπρός στα είδωλα, εθυσιάσθησαν οι ίδιοι.)
Θυμίαμα προσεφέρετο και προς τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα, που ελατρεύετο ως Θεός. Το ίδιο συνέβαινε και για άλλους επιφανείς ανθρώπους που είχαν δοξασθή από τους ανθρώπους. Κατά τον ιστορικό Θεοδώρητο, ο Ιουλιανός Παραβάτης αξίωνε να του καίνε θυμίαμα.
Συμπέρασμα:
Και φωτοστέφανο λοιπόν είχαν οι διάφοροι μεγάλοι της αρχαιότητας και αξιωματούχοι του Βυζάντιου, και θυμίαμα έκαιγαν γι αυτούς! Αυτή είναι η ιερότητα αυτών των στοιχείων, που δεν είναι καν χριστιανικά, που δεν υπήρχαν στην πρώτη Εκκλησία.
Φωτοστέφανο δε, έχει και ο Βούδας, μαζί με το κομποσκοίνι που κρατά, μαζί με το κωλοδάχτυλο ευλογίας που κι αυτό του το κλέψαμε μαζί με τα κεριά, τα λιβάνια, τα καντήλια, το χειροφίλημα και την προσκύνηση, τα κουβούκλια στις εικόνες και τις τέντες στις λιτανείες… Όλα, στοιχεία της κιναιδικής βουδιστικής λατρείας που τα κλέψαμε, τα οικειοποιηθήκαμε!
Ακόμα ξέρουμε ότι…
«Ο Μωυσής υπακούοντας στον Θεό κατασκεύασε και τοποθέτησε στη Σκηνή του Μαρτυρίου Θυσιαστήριο του Θυμιάματος (Έξοδ. 30: 1-10). Ο τρόπος παρασκευής του Θυμιάματος διδάχθηκε από τον ίδιο τον Κύριο (Έξοδ. 30: 34-36). Η προσφορά Θυμιάματος στην Παλαιά Διαθήκη αποτελούσε εντολή του Θεού. Έπρεπε να προσφερθεί Θυμίαμα στην αρχή της ημέρας το πρωί και το βράδυ με το άναμμα των Λύχνων (Έξοδ. 30: 7-8).»
Καλά κάνουν λοιπόν κάποιοι και μας αποκαλούν Εβραιο-Χριστιανούς!
Η θυσία του Χριστού, δεν αρκεί. Θέλουμε να έχουμε αρχιερείς, σαν τους γραμματείς και φαρισαίους που σταύρωσαν τον Χριστό! Θέλουμε και τα λιβανιστήρια των εβραίων! Θέλουμε και θυσίες ζώων! Έθιμο, που διατηρείται ακόμα σε διάφορα πανηγύρια (σφάζουν δημόσια τον ταύρο), όπως στο προσκύνημα του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο στη Λέσβο, και αλλού!
ΔΙΑΒΑΖΩ:
«Γράφει ο Ι. Χρυσόστομος: "η ευχή ευωδεστέρα γίνεται, όταν θυμιατήριον η ψυχή γένηται και πυρ ανάπτη σφοδρόν".
Γι’ αυτό και πρέπει να διδάσκουμε το λαό ότι, όταν προσεύχεται, καλόν είναι να καίει θυμίαμα στο σπίτι".»
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Ο Ι. Χρυσόστομος, δεν λέει «να καίμε θυμίαμα στο σπίτι». Αυτό είναι τσόντα.
Ο Άγιος παραλλήλισε την προσευχή με το θυμίαμα που πια δεν χρησιμοποιείται.
Πουθενά στην πρώτη εκκλησία δεν έχουμε αναφορές για θυμιάματα!
Οι αντίχριστοι δε, οι πλαστογράφοι, οι αγιογράφοι του κώλου, ακόμα και τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο, τον αγιογραφούν με ένα τεράστιο λιβανιστήρι, επειδή είχε τον βαθμό του διακόνου!
ΔΙΑΒΑΖΩ:
«2. Συμβολίζει τις γλώσσες πυρός της Άγιας Πεντηκοστής, όταν ο Κύριος εξαπέστειλε στους Μαθητές Του το Πανάγιόν Του Πνεύμα «εν είδει πυρίνων γλωσσών».»
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Μαλακία ασχολίαστη!
Διαβάζω:
«3. Το θυμιατήριον, που καίγονται τα κάρβουνα και τοποθετείται το θυμίαμα, συμβολίζει την κοιλίαν της Θεοτόκου, η οποία δέχθηκε στα σπλάγχνα της σωματικώς την Θεότητα, που είναι «πυρ κατανάλισκον», χωρίς να υποστή φθοράν ή αλλοίωση.»
Σχολιάζω:
Μαλακία μισο-ασχολίαστη!
(τα κάρβουνα δεν καίγονται;)
ΠΗΓΗ:
greekpress. gr
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου