Ας είναι αναπαυμένη η ψυχούλα του!

Τον είχα γνωρίσει την δεκαετία του ΄90 από κοντά. 
Ήμασταν γείτονες στο Άνω Σούλι Μαραθώνα, κοντά στο Γραμματικό, όπου είχα εξοχικό, και εκείνος είχε τη μόνιμη κατοικία του. 
Πολύ φιλόξενος, απλός… Μας δέχτηκε στο σαλονάκι του –στυλ χαγιάτι –έργο των χειρών του, εμένα τη σύζυγο και τα δυο μικρά παιδιά μου, μας κέρασε γλυκό, και μας έφτιαξε και ελληνικό καφέ, με τα χεράκια του. Από τον κήπο του δε, σωστό παράδεισο, μας έκοβε τακτικά και ωραία φρούτα. Θυμάμαι ότι είχε καταπληκτικές κληματαριές, με ποικιλία σταφυλιών. 
Πολλές σκηνές από τα έργα που έπαιζε στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, γυρίζονταν εκεί! 
Απέναντι από το σπίτι του, σύριζα, υπήρχε έναν μεγάλος γκρεμός, σωστό φαράγγι, χάσμα κάτω βαθειά, μεγάλο! Αυτό τον έσωσε στη μεγάλη πυρκαγιά που ξεκίνησε από την Πεντέλη, και σταμάτησε εκεί, απέναντι από το σπίτι του, στο φαράγγι!
Ας είναι αναπαυμένη η ψυχούλα του!