Καλημέρα σας παιδάκια, και καλή Κυριακή! Πάνε οι γιορτές, πάνε και τα κάλαντα και οι διακοπές… Από αύριο ξανά σχολειό! (και τα δικά μας κάλαντα, στο μπλογκ «χαίρετε», ήταν…)

Από ποτέ λιβανίζουμε; Πώς μπήκε αυτή η συνηθεία στην ελληνορθόδοξη εκκλησία; Είναι κι αυτό αντιγραφή από τον βουδισμό, από κάποια αρχαία ειδωλολατρική θρησκεία; Λιβάνιζαν ο Χριστός και οι Απόστολοι; Λιβάνιζαν στην πρώτη χριστιανική εκκλησία;

Δεν είναι η πρεσβυτέρα του πρεσβύτερου… Δεν είναι η ιέρεια του ιερέα… Είναι αυτό που γράφει: Η «παπαδιά», του παπά!

Ποιοι φαίνονται να κολυμπούν, ή σαν να κάνουν θαλάσσιο σκι, ή κάτι σαν σέρφινγκ, στα νερά του Ιορδάνη ποταμού, την στιγμή της βάπτισης του Χριστού;

Δημόσια εξομολόγηση σεβάσμιου πρεσβυτέρου της αγίας ορθόδοξης Εκκλησίας μας… Αποκαλυπτική, σχετικά με αυτό το καθιερωμένο το κωλοδάχτυλο της ιερατικής (παπάδων και δεσποτάδων) ευλογίας…

1. Δυο εικόνες στο άλμπουμ του φίλου μου, του ιερέα π. Φιλόθεου Μπαλαδάρη… 2. Και το ερώτημα: Στις εννιά του μακαρίτη «Ιωσήφ», του γέρου… Άλλος μπήκε μέσα στο σπίτι; Ένας «Ιωσήφ», πολύ πιο νεότερος;

Dancing, with the… Pater.

Το «στίμπι-τσίμπι» (φωτο), είναι ένα νέο, και πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι, το οποίο συνιστάται ενθέρμως -για αγόρια και κορίτσια, χώρια ή μαζί... και το οποίο μαζί με άλλα τέτοια σχετικά, περιέχεται σε ειδικό ένθετο (κατάλληλα εικονογραφημένο) του νέου βιβλίου του μαθήματος των θρησκευτικών… Αυτού που προέκυψε μετά από κοινή απόφαση Εκκλησίας και Πολιτείας…

Το facebook, μου θύμισε τι έλεγα πέρσι, σαν σήμερα: «Με την “Καλημέρα” μου σήμερα, να πω και τα “χρόνια πολλά”…» (χρόνια πολλά, φίλτατε κ. Καρδάση μας!)

Κουβεντιάζω σήμερα το πρωί, με την καλή μου φίλη μου την Eytyxia Sepolia… Σχετικά, με έναν σύνδεσμο που ανάρτησε… Και ξεσκεπάζουμε τον φανφαρονισμό, την απάτη, την πλαστογραφία, των εμπαιγμό των πιστών χριστιανών, από την σελίδα «agios-nektarios.net». Τίτλος του άρθρου της σελίδας: «Δυνατή προσευχή του αγίου Όρους: αν τη λέτε κάθε πρωί τίποτα κακό δεν θα σας αγγίξει.» Πάμε στη σελίδα, και εκεί βλέπουμε μόνο κάποιον ψαλμό του Δαβίδ. Ερώτηση: Οι καλόγεροι του αγίου Όρους έγραψαν αυτόν τον ψαλμό; Τότε γιατί –οι απατεώνες λένε ότι πρόκειται για προσευχή του αγίου Όρους;

Απόψε, συζητώ εκτάκτως, με την άγνωστη μου, μια κ. Έλενα Βαρσαμά Σιλελη… Θέμα, μια εικόνα της, σε άλμπουμ κάποιου φίλου μου… Ερώτηση: «Πετάει -πετάει ο Τοτός», στον τάφο του Χριστού, το Πάσχα;

Τελικά, βρέθηκε το λεγόμενο «σπήλαιο του μικρού Χριστού». Μόνο που δεν είναι στη Βηθλεέμ, όπως το παρουσιάζει η παραμυθατζού Εκκλησία μας στις αγιογραφίες της… Να γεννιέται καλά και ντε, εκεί ο Χριστός, με τα προβατάκια, τα αγγελάκια, και τους μάγους για ντεκόρ… Αποκαλύπτεται λοιπόν, ότι αυτό «σπήλαιο του μικρού Χριστού» (ο Ιντιάνα Τζόουνς, το ψάχνει ακόμα), θα πρέπει να ήταν κάπου στην έρημο, στο δρόμο προς την Αίγυπτο… Όταν βρέθηκε εκεί για να κρυφτεί η «αγία οικογένεια», μετά τον διωγμό από τον Ηρώδη για τα νήπια. «Αποκαλύπτεται» αυτό (για τη σπηλιά), από πλαστά κείμενα, στα οποία ωστόσο η πανηγυριτζού Εκκλησία μας, έχει βασιστεί για τα πάντα της… Και για τις εορτές της, και για τους ύμνους της, και για την αγιογραφία των τάχα αυθεντικών –βυζαντινών, εικόνων της. Συμπέρασμα: Άρα, είναι πλαστό και αυτό το σπήλαιο, όπου είναι και ο Ναός της Γέννησης, στους λεγόμενους άγιους τόπους! Χα!

Ποιον θεόν είδαμε στα «Θεοφάνεια»;

Προσοχή – προσοχή! Ασπαζόμαστε και προσκυνάμε κανονικά… 1. Και την εικόνα της Βάπτισης του Χριστού, αυτήν στην οποία ο Χριστός εμφανίζεται με το κλασικό ανάρριχτο, ασύμμετρα φορεμένο σεντόνι του… Το ίδιο ακριβώς μοντελάκι με το οποίο εμφανίζεται να ανασταίνεται… και επίσης… 2. Ασπαζόμαστε και προσκυνάμε κανονικά, και το τέρας αμάν… Τον δικέφαλο αετό. Τον προσκυνάμε και αυτόν, σύμφωνα με τη θεωρία του παραλυμένου στα μυαλά, μακαρίτη πια, γέροντα Παΐσιου!

Το θέατρο του παραλόγου: Γύρω –γύρω όλοι… Οι θρησκευτικοί τουρίστες, τα δέντρα, οι καμπάνα, ο προβολέας… Και στη μέση, το τάχα θαυματουργό εκκλησάκι! (Πρέπει με κάτι να μας ραντίζουν τελικά, και μάλλον αυτό δεν είναι αγιασμός, μόνο!)

Πού γεννήθηκε ο Χριστός, και πού τον βρήκαν οι μάγοι για να του προσφέρουν τα δώρα τους; Σε σπίτι, ή σε σπηλιά; (διαλέγετε, και παίρνετε!)

Τους μάλωσα που αγιογραφούν έτσι την αγία τριάδα. 1. Τους είπα ότι μόνον ο Υιός σαρκώθηκε. 2. Ότι ο Πατέρας δεν ενανθρωπίστηκε, ώστε να τον δείχνουν ηλικιωμένο… 3. Ότι το άγιο πνεύμα δεν περιστερο-ποιήθηκε… (Και έσπευσαν και την άλλαξαν αμέσως την εικόνα που ζωγράφιζαν… Και την έκαναν, να δείχνει… τρεις Χριστούς!)

Ψηφιδωτό… Πανηγύρι, στα «αναστενάρια» της κόλασης: Χορεύοντας με τους λύκους… (από τη μέση και κάτω, λογοκρίνεται ως πορνό.)

Ένας άλλος «Αγιασμός» (στην τοποθεσία Αυλώνα Αττικής): Κορίτσια στην εφηβεία, σε εκκλησιαστική κατασκήνωση…. Στο παιχνίδι, με τα βρεγμένα μπλουζάκια… Για να φανούν πιο καλά (στον παπά με την μάνικα;) τα μικρά τους τα βυζάκια. (παραδοσιακό –βυζαντινό)

Ένας επίκαιρος διάλογος: Πώς αποφασίσαμε ότι το περιστέρι ήταν το Άγιο Πνεύμα;

Μαλακίας το Ανάγνωσμα: «Ο Σταυρός με το Τίμιο Ξύλο – Αληθινό περιστατικό…» Με πρωταγωνιστή τον μάγο Άγιο Πορφύριο, τον Μαλακασιανό. (Μήλεσι, Αττικής)

Εσείς, νηστέψατε σήμερα -παραμονή των φώτων, για μπορέσετε αύριο να κοινωνήσετε με «μεγάλο αγιασμό», σημερινό ή αυριανό;

1. «Σήμερα, τα φώτα». Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου - Παραμονή (τι γιορτάζουμε την ημέρα «των Φώτων»;) 2. Αύριο Παρασκευή, 6 Ιανουαρίου -σταθερή γιορτή (τι γιορτάζουμε στα «άγια Θεοφάνεια»;)

Εμείς οι γνωστοί και ως «Celebrities», θα γιορτάσουμε ολίγον ετεροχρονικά, τα φωτεινά Θεοφάνεια… Όχι τόσο παλαιοημερολογίτικα, 13 μέρες μετά, αλλά μόνο δυο 24ωρα μετά. Αντί για την Παρασκευή 6/1, την προσεχή Κυριακή, 8/1. Είμαι δε, και επίσημα καλεσμένος, να πέσω με το μαγιό μου για να πιάσω και τον σταυρό! Λέω να πάω…

Η ταμπελίτσα –κάτω δεξιά, λέει ότι «αυτή είναι η εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ, με την οποία γίνεται η περιφορά, στην εορτή των Μυροφόρων»! Καταλαβαίνετε τώρα τον σχετικό τον συνειρμό: Μυροφόρες, τάφος Χριστού, Άγγελος θανάτου, όλα τα σφάζει –όλα τα μαχαιρώνει… (προσέξτε όμως σε ποιο σημείο ακριβώς θα ασπαστείτε τον Άγγελο. Κάτω, στα πόδια του υπάρχει ξαπλωμένος, και κάποιος σκοτωμένος, από το σπαθί του Μιχάλη, προφανώς!)

Φαίνεται ότι ένα ριχτό σεντόνι –άσπρο κατά προτίμηση, ασορτί και με μια σημαία, είναι τα δυο απαραίτητα ντεκόρ, σε διαφορές αγιογραφίες. 1. Έτσι, έχουμε τον Χριστό να ανασταίνεται… με ένα σεντόνι ασύμμετρα ριγμένο επάνω του, και να κρατάει και μια σημαία… 2. Σήμερα, προπαραμονή της εορτής των Θεοφανίων, είναι επίκαιρη η εικόνα της βάπτισης του Χριστού, ο οποίος (φωτο) είναι στο ποτάμι, με ένα σεντόνι έτοιμο να του πέσει… Τη σημαία εδώ, την κρατάει ο Ιωάννης ο Πρόδρομος!

Μεγάλη γιορτή, και η σημερινή… Εκτός λοιπόν από τους παπάδες, που ετοιμάζονται να βγουν αύριο (σαν τον χάρο) «παγανιά», με την αγιαστούρα τους -παραμονή Θεοφανίων αύριο, γαρ… Η Εκκλησία μας προλαβαίνει να εορτάσει σήμερα –μέσα στον χαμό αυτό, την «Σύναξη των Αγίων Εβδομήκοντα Αποστόλων»! Να μην ξεχάσω λοιπόν να ευχηθώ «χρόνια πολλά» στους φίλους που γιορτάζουν… Να μην ξεχάσω, ούτε και αυτό… «του Αποστόλη το κουτούκι», βέβαια!

Τα Άγια Θεοφάνεια, και ο «φωτισμός των σπιτιών»… Διότι υπάρχει και η πνευματική ΔΕΗ… (η οποία, και φωτίζει, και διώχνει και τα παγανά.)

Σε σχέση με τον «μικρό» αγιασμό… Αυτός ο «Μεγάλος», είναι πιο δυνατός σε χάρη;

Ο χρήστης Νακος Μαρουγκας, δημοσιοποίησε...

Κραυγή αγωνίας, του κύπριου Μοναχού Εφραίμ… Ο οποίος αγωνίστηκε σκληρά, και έστησε τελικά κάπου μια παράγκα, που την ονόμασε μονή αγίου Εφραίμ… Και ενώ το έχει ήδη έτοιμο το σχετικό κουτί της λειψανοθήκης… Δεν του δίνουν από πουθενά -όπου κι αν απευθύνθηκε εκλιπαρώντας… Ούτε έστω και ένα μικρό οστό, ένα μικρό κοκαλάκι, από τον σκελετό… Από το λεγόμενο σκήνωμα, του λεγόμενου αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης… Έτσι ο γέροντας μοναχός, στην απελπισία του επάνω…

Διαβάζω – σχολιάζω: «Δυνατη προσευχη του αγιου ορους: αν τη λετε καθε πρωι τιποτα κακο δεν θα σας αγγιξει.»

Μια ακόμα μεγάλη γιορτή, έχουμε και αύριο, αγαπητοί χριστιανοί… Γιορτάζουν, όλοι οι «ομορφάντρες» της Ελλάδος! Ιδίως, αυτοί που έχουν και γυναικείο σκελετό, άμα λάχει να πούμε… Και ακόμα πιο ειδικά, αυτοί που έχουν σαν προστάτη τους, τον ονειρικό άγιο (ονείρωξη μιας ηγουμένης), τον Εφραίμ της Νέας Μάκρης, Αττικής

Απόψε, συζητώ με τον φίλο μου τον θεολόγο π.Γεώργιος Βετουλάκης, και τον φίλο του (όχι σκύλο του), τον Dimitrios Andronikos, για τα μνημόσυνα…

Έχει και η Βασιλόπιτα, κάποια θειότητα, κάποια αγιότητα, κάποια ιερότητα; Όπως να πούμε έχει το αντίδωρο, ή η αρτοκλασία, ή η πίτα του αγίου Φανουρίου;

Έτσι ντυνόταν ο Χριστός; Σαν βυζαντινός αυτοκράτορας; Σαν ελληνορθόδοξος μητροπολίτης;

Συμβαίνει τώρα… Ο φίλος μου, ο κ. Νικόλαος Ι. Νικολόπουλος, με τον γιο του, στο άγιο όρος… Τι συμβουλή του έδωσα…

Ντροπή! Οι εθνικοί –με αναρτήσεις τους στο facebook… Αμφισβητούν –εμμέσως πλην σαφώς… Την εγκυρότητα της ασφάλειας του ελληνορθόδοξου κινητήρα… Του αγιασμένου, του ευλογημένου -με αγιασμό, αυτοκινήτου!

Σύμφωνα λοιπόν με τα λεγόμενα «ιερά» κιτάπια… 1. Η Παναγία, γεννήθηκε […] Τότε γιορτάζουμε το «Γενέσιο» (γενέθλια) της Θεοτόκου. 2. […] H Παναγία στο ναό, στα ενδότερα, στα λεγόμενα «άγια των αγίων»… Τότε γιορτάζουμε τα «Εισόδια» της Θεοτόκου… 3. Εκεί λοιπόν –στο θρόνο του αρχιερέα […] 4. Ώσπου μια μέρα, μετά από εννέα ολόκληρα χρόνια […] Τότε γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου… 5. Έτσι η Παναγία, 15 ετών πια […] Τότε γιορτάζουμε τα αρραβωνιάσματα της Θεοτόκου… […]. (Είμαστε δηλαδή «για τα πανηγύρια», αφού ουσιαστικά μιλάμε για «εορτές», σωστά δράματα…)

Όμορφη, η κοπέλα… Μουσουλμάνα -πρόσφυγας, προφανώς… Ωραία, και αυτά τα χειροποίητα της τα κεντήματα, που επιδεικνύει… Έχει όμως κανονική άδεια για να τα πουλάει εδώ, στις λαϊκές αγορές και στα θρησκευτικά τα πανηγύρια μας… Ή μήπως θα την συλλάβει η αστυνομία ως παράνομη; (Το χειρότερο: μήπως ακόμα θεωρηθεί και Τζιχαντίστρια, με αυτά τα κομμένα κεφάλια χριστιανών που φιλοτεχνεί! Ε;

Ένα λαϊκό γνωμικό, λέει ότι… «Την υπογραφή του» κανείς, πρέπει να προσέχει πού την βάζει, μαζί και ένα «άλλο» βέβαια! Οι αγιογράφοι μας όμως, βάζουν σαν «υπογραφή» τους αυτό το «άλλο»… Ένα «πουλί» δηλαδή… Ένα πανταχού παρών περιστέρι, σε κάθε αγιογραφία! Αυτή πια, δεν είναι ορθόδοξη τέχνη! Είναι κλεμμένη τέχνη, αντιγραφή –τσόντα, από την διάσημη ελληνική ταινία με τίτλο «το Παλαμάρι του βαρκάρη»… Η τέχνη του πρωταγωνιστή Γκουσγκούνη, είναι αυτή!

Σχολική εργασία, για το σπίτι (home work): Αν και τα σχολεία έκλεισαν για τις εορτές… Η Παναγία, διαβάζει τον μικρό Χριστό!.. (ο Ιωσήφ βέβαια έχει πεθάνει, έκλεισε και το ξυλουργείο, και σύνταξη καμία!.. μάλλον τα μεγάλα «αδέλφια» του μικρού Χριστού, θα έφερναν πια ψωμί και φαγητό στο σπίτι.)

Τρία Σχόλια: 1. Soula Kalogirou «ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΙΕΣΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΣΠΑΣΘΕΙΤΕ» 2. Olia Haniataki «ας μη γελαμε με τη θρεισια μας» 3. Olia Haniataki «δεν παιζουνε με αυτα και δεν γελαμε»

Olga Apostolidou: Θέλετε να πείτε πως ο Ιησούς ήταν παιδί του Ιωσήφ?

Η χρήστης «Helena Tsimiski», το προφίλ της, στο facebook. Αυτήν όμως, δεν την κυνηγούν οι παπάδες! Μόνο σε εμένα δημιουργούν προβλήματα (αναφορές, χακαρίσματα, απειλές, μπλοκαρίσματα, κλπ), σε καθημερινή βάση. Εχθροί τους, δεν είναι οι εχθροί του σταυρού, όπως η κυρία, αλλά οι εσταυρωμένοι και ταλαιπωρημένοι πιστοί χριστιανοί που ομολογούν την ορθόδοξη πίστη και μάχονται για την πραγματική αλήθεια και την εκκλησιαστική κάθαρση.

Ο μικρός Ιησούς, στο πρώτο θρησκευτικό του μάθημα… Απαντά στο τεστ, με πιο δάχτυλο θα ευλογεί, αλλά… («-Όχι αυτό μικρό μου. Αυτό είναι ο δείκτης. Με το άλλο, το παραδίπλα πρέπει να ευλογείς… Με το παράμεσο, σαν πιστός χριστιανός. Οι άθεοι πάλι, έχουν το μεσαίο για αυτήν τη δουλειά…»)

Αυτή, είναι η ωραιότερη ευχή που έχω ποτέ ακούσει.

Πέρσι, «σαν σήμερα»: Καλημέρα! Χρόνια πολλά – καλή χρονιά! Ξημέρωσε πρωτοχρονιά! Και στο ιστολόγιο «χαίρετε» -με αυτήν την πρώτη ανάρτηση, τιμούμε ΚΑΙ τον δικό μας Άγιο Βασίλη (από κάποιον βορά προσερχόμενο, ίσως) που μας επισκέφτηκε και πάλι με δώρα (τα σχόλια του) τις άγιες αυτές μέρες! (Είναι ο «Επισκέπτης» μας, με 150 αναρτήσεις στο μπλογκ)

Ο πρώτος ύμνος, το πρώτο αγιογραφικό ρητό, που άκουσα σήμερα, πρώτη μέρα του νέου έτους…

Η πρώτη ευχή… Η κ.Ελένη Καραγιάννη, ήταν η πρώτη που μου ευχήθηκε φέτος, για τη νέα χρονιά! Και δεν είναι καν φίλη μου ακόμα στο φ/β. Με συγκίνησε… Ας είναι καλά!

Ο χρήστης «ιερός ναός Άγιος Ιερόθεος» (Peristéri, Attiki, Greece), μας πληροφορεί ότι… Αύριο γιορτάζει ο αναπληρωματικός Άγιος με τα δώρα, ο φτωχός συγγενής του βόρειου, του Santa Claus… Ο ανατολικός, ο δικός μας Άγιος Βασίλειος!

Το facebook, μου θυμίζει μια προπέρσινη ανάρτηση μου – σαν σήμερα… Μου θυμίζει ότι σε πολλές ορθόδοξες εικόνες, πρέπει να βάλουμε πιπέρι στα χέρια των αγιογραφούμενων προσώπων… Αυτών, που ευλογούν με το παράμεσο δάχτυλο!..

Μια επίκαιρη εικόνα… Στο πέρασμα, από τον παλιό στον καινούργιο χρόνο: «Απέσταλκέ με… κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν.». (Το παλιό «ιωβηλαίο έτος», ονομάζεται τώρα «ενιαυτός Κυρίου». Δηλαδή, ο Θεός αρέσκεται στην προσφορά αγάπης σε όλους τους ανθρώπους.)

Το άγιο αυγό, εις τριπλούν… «Ο Ων», «Ο Ων», «Ο Ων»: Μια Παναγία, και… τρία αυγά! (Τουρκίας;)

Να σας τα πούμε; Χρόνια πολλά, καλή χρονιά! (και οι πιο πρόσφατες αναρτήσεις μας -τίτλοι θέματος με ενεργό λινκ, είναι…)