Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

- «Θοδώρα, Θοδώρα, πού είναι ο Θοδωρής;» - «Στο δάσος, στο δάσος, να πας να τον εβρείς!» (Των Αγίων Θεοδώρων, σήμερα. Ε, ρε γλέντια! Χρόνια πολλά!)

Των Αγίων Θεοδώρων, σήμερα. 
Σήμερα, που γιορτάζουν σαν… φιλαράκια!
Πάνε καβάλα και οι δυο, με τα άλογα τους δίπλα – δίπλα, στην αγιογράφηση τους, σαν κολλητοί μέχρι παρεξηγήσεως!
Την  μνήμη του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη την γιορτάζουμε στις 8 Φεβρουαρίου και του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος στις 17 Φεβρουαρίου. 

Και οι δύο μαζί γιορτάζονται -πάντα- 43 ημέρες προ του Αγίου Πάσχα (κινητή εορτή), το πρώτο Σάββατο των νηστειών μετά την Καθαρά Δευτέρα, παραμονή της Κυριακής της Ορθοδοξίας.
Σύμφωνα με την Αγιογραφία βιογραφία τους, όταν δεν εμφανίζονται μόνοι τους αλλά σαν κολλητοί, είναι διότι είναι σε δράση στο να πνίγουν το κουνέλι… 

ε… συγγνώμη, ήθελα να πω να αντιμετωπίζουν από κοινού, ένα καταραμένο φίδι-δράκο (όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος, με βοηθό τον Καραγκιόζη του Σπαθάρη), έναν δράκο που είχε ξεφύγει από το κυνήγι του αγίου Γεωργίου… 
Έναν δράκο (φωτο) που κατάφερε τελικά να τον θανατώσει ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.
Πάντα δε και τα δυο φιλαράκια που γιορτάζουν πακέτο σήμερα, φέρουν στρατιωτική στολή, όπως και ο μοναχικός δρακοκτόνος, ο άγιος Γεώργιος!
Ε, ρε γλέντια! Χρόνια πολλά!

Στη γιορτή των Αγ. θεοδώρων τιμούνται μαζί, οι μεγαλομάρτυρες...
 ΄Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων, του 3ου αιώνα ...
και Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης του 4ου αιώνα.
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Τετάρτη, 15 Μαρτίου 2017 

Το ξέρατε ότι είχαν ερωτευτεί σφόδρα, και τα άλογα τους -μεταξύ τους… Το κοκκινωπό σκούρο (προς το καφετί) του ενός, και το άσπρο (προς το γκρι ανοιχτό) του άλλου;

http://xairete.blogspot.gr/2017/03/blog-post_31.html

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το "Θοδώρα, Θοδώρα που 'ναι ο Θοδωρής" ήταν το σύνθημα που έπαιζαν οι σάλπιγγες του ΕΛΑΣ στην Κατοχή όταν τελείωνε μία επιχείρηση με Ιταλούς ή Γερμανούς.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Σας ευχαριστώ για την πληροφορία. Δεν το γνώριζα αυτό που λέτε.
Υπήρξε λοιπόν από τότε αυτός ο σκοπός και το σχετικό ρεφρέν, και χρησιμοποιόταν και σαν σύνθημα –όπως λέτε!
Πράγματι, μοιάζει με εμβατήριο!
Εμείς, παιδιά της απελευθέρωσης -μετά την Κατοχή δηλαδή, το θυμόμαστε αυτό το τραγούδι, αυτό το ρεφρέν δηλαδή, σαν μέρος παιχνιδιού. Το λέγαμε, και το χορεύαμε…
Κάτι σαν το «περνάει η μέλισσα», ή το «δεν περνάς κυρά Μαρία», ή το «μια δεκάρα η βιολέτα», κλπ!
Και πάλι σας ευχαριστώ! Χαίρετε!