Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Πώς το «άγιο φως», λειτούργησε για λίγο σαν μπιστολάκι που στεγνώνει τα γένια, σαν πατσαβούρα βετέξ…

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Greekpress
11 Απριλίου στις 1:25 μ.μ.
Το θαύμα με το Άγιο Φως στο Ναό της Αναστάσεως 

ΣΧΟΛΙΑ:
Panagiotis Michalopoulos
ΔΙΑΒΑΖΩ: Ο κοσμάκης ψοφάει για θεάματα. Χριστιανικά θαύματα.
(Η φαρσοκωμωδία με το Άγιον Φως!)

http://xairete.blogspot.gr/2015/04/blog-post_50.html
(11 Απριλίου στις 1:57 μ.μ.)
Apostolis Ptolemaida

για εξηγησε μου πώς γινεται κι αναβουν ταυτοχρονα λαμπαδες και καντηλια, πώς δεν καιγονται απο τη φλογα των κεριων τα μαλλια και τα γενια τους. επισης εξηγησε μου πώς γινεται και δε χαλαει ποτε ο αγιασμος κι ενα σωρο αλλα τοσα καθημερινα.
(πριν από 1 ώρα)
Panagiotis Michalopoulos

Αποστόλη, αδελφέ μου!
Ας αφήσουμε τον αγιασμό που χαλάει, και είναι παραμύθι το αντίθετο… Και βέβαια, δεν θα έπινες νερό από τα βοθρολήμματα του λιμανιού του Πειραιά μετά από τη ρίψη του σταυρού εκεί στα Θεοφάνια…
Και ας μη πιάσουμε καλύτερα ούτε και τη θ. κοινωνία, που μπορεί σίγουρα να σε σκοτώσει αν έχει δηλητήριο μέσα (συνέβη σε γνωστό ιερέα), και ας πάμε στο φλέγον θέμα με το λεγόμενο άγιο φως…
Και βέβαια, δεν ανάβουν ταυτόχρονα λαμπάδες και καντήλια, και είναι μεγάλο ψέμα και αυτό. Η αλήθεια είναι ότι όταν βγει ο πατριάρχης με τα κεριά του αναμμένα, στον οποίον και εστιάζονται οι κάμερες, αμέσως μετά ένα μεγάλο πλάνο δείχνει πλήθος κόσμου με αναμμένα κεριά.
Τι συμβαίνει;
Μέσα στον τάφο ο πατριάρχης δεν μπαίνει μόνος του… Μέχρι την είσοδο, τον συνοδεύει τιμώμενος ο Κόπτης Πατριάρχης, αλλά μέσα μπαίνει και προσεύχεται μαζί με τον Αρμένιο, τον αιρετικό συνάδελφο του. Η προσευχή του πατριάρχη είναι γνώστη, σύντομη, και δεν λέει τίποτε για φως που έρχεται από τον ουρανό, άλλα μόνο για το αίτημα να μετατρέψει ο θεός το φως από την ακοίμητη καντήλα του τάφου σε άγιο φως. (ακοίμητη διότι πότε δεν την σβήνουν)
Από εκεί λοιπόν παίρνει το φως ο πατριάρχης. Μια διαδικασία πολύ σύντομη. Η έξοδος του όμως καθυστερεί, και οι «ορθοδοξοι» απατεώνες του μύθου του αγίου φωτός εξηγούν ότι περιμένει να κατεβεί το άγιο φως από τον ουρανό. 

Στην πραγματικότητα η διαδικασία είναι άλλη. Από τα πλαϊνά ανοίγματα του τάφου, το φως του πατριάρχη μεταλαμπαδεύεται, από τον Αρμένιο στους δικούς του από έξω, στους Αρμένιους πιστούς, που τρέχουν σαν τρελοί και το δίνουν σε όλους τους δικούς τους πρώτα (έχω δει το σχετικό βίντεο), και στον Κόπτη φυσικά, που εφαρμόζει και αυτός την ίδια διαδικασία. 
Έτσι, βγαίνοντας μετά ο δικός μας από τον τάφο, ο εξωτερικός χώρος με τους πιστούς είναι ήδη κατάφωτος από όλη αυτήν την τρελή μεταλαμπάδευση κατά την οποίαν είπαμε ότι πρώτοι και καλύτεροι έχουν πάρει το φως οι αιρετικοί! Τι άγιο φως είναι θα μου πεις, αν χρειάζεται ορθόδοξος πατριάρχης και μάλιστα Έλληνας για την αφή του και οι πρώτοι που το απολαμβάνουν είναι ξένοι και πλανεμένοι!
Τέλος, να σου πω γιατί λένε ότι τάχα δεν σε καίει… Λένε ότι αυτό συμβαίνει μόνο τα λίγα πρώτα δευτερόλεπτα… Όσο χρειάζεται δηλαδή για ένα ακόμα σόου εξαπάτησης. Διότι φίλτατε αν πάρεις εσύ το φως που μας έρχεται αεροπορικώς και το βάλεις στα μαλλιά σου, θα καείς και εσύ σαν λαμπάδα, πριν από το κερί που βαστάς! 

Εκεί όμως μέσα σε αυτό το τσούρμο των θρησκευτικών τουριστών, εκεί στον ναό της Αναστάσεως, εκεί στο στριμωξίδι, με τους προβολείς των κινηματογραφιστών αναμμένους, μέρα μεσημέρι -ανοιξιάτικα, έχεις γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα! Αν λοιπόν κάνεις το νούμερο σου -με το φως σε μια απόσταση από το πρόσωπο σου, έστω κι αν έχεις γένια, με μια βιαστική κίνηση της λαμπάδας (ποτέ στα μαλλιά, βέβαια) δίνει την εντύπωση ότι έβαλες φωτιά στα μούτρα σου και δεν κάηκες από θαύμα, ενώ αυτό λειτούργησε για λίγο σαν μπιστολάκι που στεγνώνει τα μαλλιά, σαν πατσαβούρα βετέξ, για το ιδρωμένο πρόσωπο! Χα!
(πριν απο 5 λεπτά)

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=821755107919345&id=376972405730953

6 σχόλια:

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...

Ποιός είπε, ότι το νερό του αγιασμού (και μάλιστα του μεγάλου) δεν μουχλιάζει;
Μία βδομάδα μετά, αν δει κανείς στο μικροσκόπιο το αγιασμένο νερό, θα δει μικροοργανισμούς (ως Χημικός, το έχω διαπιστώσει).

Αλλά και η θ. κοινωνία μουχλιάζει. Γνωστός μου ιερέας έκανε κατάλυση μια βδομάδα μετά και στο άγιο δισκοπότηρο υπήρχε μούχλα.
Γι' αυτό, το σώμα του Χριστού, την Μ. Πέμπτη φρυγανίζεται, για να διατηρηθεί, ώστε να μπορούν, ανά πάσα στιγμή να κοινωνούν ετοιμοθάνατοι.
Αλλά και ο άγιος Νικόδημος συνιστά στους έχοντας πανώλη να κοινωνούν σε ξέχωρο ιερό δοχείο, που πρέπει μετά να πλένεται με ξύδι. Γιατί λοιπόν όλα αυτά;
Μα γιατί αυτό που μουχλιάζει δεν είναι το σώμα του Χριστού, αλλά η ύλη που εμείς βλέπουμε και αισθανόμαστε. Το σώμα του Χριστού δεν μουχλιάζει ποτέ!
Τι λέγει ο Μ. Αθανάσιος, για τον Ιούδα που κοινώνησε, στο έργο του "Μυστικός Δείπνος";
"Μόλις έλαβε το ψωμίον εισήλθεν ο Σατανάς εις αυτόν, καθότι εύρε το καταγώγιον της ψυχής έτοιμον".
Ο Ιούδας κοινώνησε, αλλά κοινώνησε Σατανά!

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Ευχαριστούμε θερμά φίλτατε!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί Χριστός Ανέστη.

Ευχαριστούμε και τον κο Π.Μιχαλόπουλο και τον κο Ι.Καρδάση για την συνολική προσπάθεια εναντίον των παραφιλολογιών (αγιασμός, τσιπάκια, άγιο φως κ.α.). Πώς διολισθαίνουν οι θρησκευόμενοι όλο και περισσότερο σε μύθους; Θυμήθηκα ότι προ 40ετίας ο κατηχητής μας, μας έλεγε ότι αφενός ο αγιασμός δεν έχει κάποια "αντιμικροβιακή" ιδιότητα, αφετέρου είναι μεγάλη ασέβεια να τον παραλληλίζουμε, όπως και το αντίδωρο, με τη Θεία Κοινωνία. Μας είχε δώσει μάλιστα και κάποια επιστημονική εξήγηση του ενίοτε "μη χαλάσματος", ότι δηλαδή σε πλήρη αγιασμού και ερμητικώς κλειστά φιαλίδια, που συνήθως τα διατηρούν όλο το έτος ή επί έτη στα εικονοστάσια, αρχικά αναπτύσσονται μεν αόρατοι μικροοργανισμοί, μύκητες κ.λπ. αλλά έπειτα λόγω ελλείψεως οξυγόνου και κατάλληλου υποστρώματος και περιβάλλοντος, οι μύκητες κ.λπ. δεν επιβιώνουν και τρόπον τινά το νερό δεν "μουχλιάζει" ορατώς. Ένας επιπρόσθετος λόγος στην εποχή μας είναι ότι χρησιμοποιείται το νερό της βρύσης που είναι χλωριωμένο, συνεπώς εξαρχής υπάρχουν μειωμένοι ή καθόλου μύκητες και μικροοργανισμοί. Αλλά υπάρχουν και περιπτώσες που μουχλιάζει όπως αναφέρθηκε από τον ειδικότερο πάντων.

Καλό είναι να μην μιλάνε οι μη ειδικοί. π.χ. την λύση της νεκρικής ακαμψίας και ευλυγισία, που παρατηρείται σε όλα τα πτώματα, κάποιοι την θεωρούν ... δείγμα "αγιότητας" και παραπλανούν το λαό. Ας επιτρέψουν να έχουν άποψη μόνο οι ειδικοί.

Ως προς το ποιος είναι μικρός και ποιος μεγάλος αγιασμός (των Θεοφανείων είναι μεγάλος αλλά και της παραμονής) και το ότι ο ιερός Χρυσόστομος επιβεβαιώνει μεν ότι στην εποχή του υπήρχε η συνήθεια να φυλάγεται όλο το έτος ο μεγάλος αγιασμός, αλλά προφανώς για ράντισμα οικιών αφού δεν αναφέρει να τον πίνουμε, στο παρακάτω pdf

http://www.symbole.gr/images/stories/doc/DA/parapoihseis-2014.pdf

Και τέλος, κάτι που ίσως δεν θα συμφωνήσετε μαζί μου, πώς εδίδαξε ο Χριστός τη θεία Κοινωνία; με κουταλάκι; ή χωριστά τον άρτο (Σώμα Χριστού) και τον οίνο (Αίμα Χριστού);

P. MICHALOPOULOS είπε...

Ευχαριστούμε θερμά!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...

Και όμως θα συμφωνήσουμε αγαπητέ σχολιαστή!

Ο Χριστός δεν δίδαξε την θ. κοινωνία με το κουταλάκι, αλλά ούτε και η Εκκλησία αργότερα!

Ο Χριστός, μετά την έναρξη του Μυστικού Δείπνου, πήρε ψωμί, το έκοψε και το έδωσε λέγοντας: "Φάτε, αυτό είναι το σώμα μου". Και όταν τέλειωσε το Δείπνο ("μετά το δειπνήσαι") σήκωσε το ποτήρι με το κρασί και είπε: "Πιέστε, αυτό είναι το αίμα μου".

Όσο και αν φαίνεται παράξενο, το ίδιο θέσπισε και η Εκκλησία με τον ρα΄ κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής: Το δόσιμο ξέχωρα του σώματος από τον Ιερέα και ξέχωρα του αίματος από τον Διάκονο και μάλιστα θεσπίζει και τον τρόπο: Το σώμα λαμβάνεται κατ' ευθείαν στο χέρι (το δεξί χέρι πάνω και το αριστερό κάτω σε σχήμα σταυρού), χωρίς μαντήλια και άλλα δοχεία. Το αίμα πίνεται από το κοινό άγιο ποτήριο και μάλιστα η υγρασία που μένει στα χείλη δεν σκουπίζεται, αλλά με το έξω μέρος του χεριού εναποτίθεται στο μέτωπο και τα μάτια!

Η ανάγκη για λαβίδα προέκυψε αργότερα για την κοινωνία των νηπίων, αλλά δυστυχώς γενικεύθηκε, παρά τον κανόνα!

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Ευχαριστούμε θερμά!