Για να συνεχίσουμε, …με ανοιχτά τα μάτια: Έτοιμο και το καφεδάκι μας! Στην υγειά των καλών μας φίλων, βεβαίως – βεβαίως! (των φανερών φίλων που πλέον μας έμειναν στην παρέα)

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ: 
Τετάρτη, 3 Σεπτεμβρίου 2014

Μήνυμα... Σχετικό, με τον κοιμηθέντα αδελφό Νικόλαο Σωτηρόπουλο.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Δεν ξέρω φίλτατε κ. Καρδάση μας, δεν ξέρω αν ισχύει αυτό που λέτε, ότι «με τη στάση τους ντρόπιασαν και τους απόντες Ιεράρχες».
Έχω την γνώμη ότι αυτοί -οι υπόλοιποι, ντροπιάστηκαν από μόνοι τους, από αυτήν και μόνο την απουσία τους.
Έτσι, δεν έχω παρά να συμφωνήσω με αυτούς που επαίνεσαν τους τέσσερεις αυτούς μητροπολίτες για την διακριτική, την απλή, την ταπεινή και σεμνή παρουσία τους εκεί στην κηδεία, στο μοναστήρι.
Μιλάμε δηλαδή, για τους σεβασμιότατους μητροπολίτες: Πειραιώς Σεραφείμ, Αιτωλοακαρνανίας Κοσμά, Κονίτσης Ανδρέα και Γόρτυνος Ιερεμία.

Και επί τέλους, ας το κλείσουμε αυτό το θέμα.
Ήδη, έχουμε αποκλείσει (εγώ σαν διαχειριστής) και τον φίλτατο «επισκέπτη», και δεν δημοσιεύω πια σχόλια του –από χθες, εκεί στην προηγούμενη συζήτηση που είχαμε και που συμμετείχατε κι εσείς.
Και τούτο, διότι δεν με εμπιστεύεται να αποκαλυφθεί μυστικά ούτε και σε εμένα, ώστε να μπορώ να επικοινωνώ και να ελέγχω αν ένα μήνυμα που εμφανίζεται για δικό του, είναι πράγματι δικό του (χθες μου γεννήθηκε μια τέτοια σχετική υποψία), ή κάποιου άλλου που προσπαθεί να προβοκάρει τη συζήτηση με εξτρεμιστικούς χαρακτηρισμούς όπως το «να σταματήσει να ψεύδεται ο κ. Καρδάσης…», φράση σε σχόλιο που απορρίφτηκε ολόκληρο χθες, φράση και που αν πράγματι ανήκε στον «επισκέπτη» μας, δεν τον τιμά καθόλου.

Έτσι λοιπόν, κλείνουμε σιγά – σιγά, και ένα – ένα, τα διάφορα θέματα μας, που ολοκληρώνονται.
Άλλωστε, δεν είναι φόρουμ εδώ, και δεν μπορεί να τραβά σε ατελείωτο μάκρος μια διαλογική συζήτηση πάνω στην ίδια ανάρτηση μου.

Σχετικά δε με τον Σωτηρόπουλο τώρα, για να κλείσουμε και με αυτό το θέμα, θα πω και τούτο:
Δεν ξέρω πόσοι μικρόψυχοι (σκανδαλοποιοί, οικουμενιστές, άθεοι, κλπ) χάρηκαν με τον θάνατο του. Εγώ πάντως, όταν το έμαθα -πρώτα από το ιστολόγιο του κ. Παναγιώτη Τελεβάντου (άσπονδου φίλου σας), και το έμαθα μέσω facebook, δεν έκλαψα μεν γοερά, αλλά ήταν βουβός ο πόνος μου! Βούρκωσα, κ. Καρδάση!

Και θυμήθηκα τότε, εκείνο που έγινε πριν από μερικά χρόνια… Τότε που μας είχε πλησιάσει και ο φίλος σας ο κ. Γιώργος Μουστάκης, εδώ στο μπλογκ –που εσείς τον συστήσατε σε εμάς…
Τότε, αυτός ο κύριος (ο φίλος του Βαρθολομαίου και του Καζαντζάκη), μου είχε πει περιχαρής στο τηλέφωνο μια μέρα, ότι ο Νίκος ο Σωτηρόπουλος είναι βαριά άρρωστος και πεθαίνει.
Εγώ, και βούρκωσα και ανατρίχιασα, με τον ανθρωποφάγο τόνο της ομιλίας του φίλου σας. Και επειδή δεν είχα καμία επαφή με την αδελφότητα, έκανα τότε μια ανάρτηση εδώ στο μπλογκ και έλεγα «είναι καλά ο κ. Σωτηρόπουλος;».
Μετά από καιρό, έμαθα ότι δεν επρόκειτο για τον αδελφό Νίκο, αλλά για κάποιον συγγενή του -εκεί στην πατρίδα του, που ήταν πράγματι άρρωστος.

Αυτά, και καλημέρα σας!
4 Σεπτεμβρίου 2014 - 9:21 π.μ. 
http://xairete.blogspot.gr/2014/09/blog-post_42.html