Μετά το Ναυτικό, ένας χρόνος στην εσωτερική ιεραποστολή… Και μετά, νέα επαγγελματική πορεία!..

Μετά το Ναυτικό (μιλάμε για το 1969), με προτροπή του π. Δανιήλ Αεράκη, παρακολούθησα τα μαθήματα της σχολής κατηχητών της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στο τέλος δε των σπουδών, έπρεπε σύμφωνα με την μέθοδο που ακολουθούσαν οι υπεύθυνοι εκεί, έπρεπε κάποιος από τους σπουδαστές (είχαμε φοιτητές ιατρικής, νομικής, θεολογίας κλπ) να παραστήσει τον κανονικό κατηχητή, και να κάνει ένα μάθημα που θα του υπεδείκνυε η σχολή, ένα μάθημα τεστ, με ακροατήριο (κριτές – βαθμολογητές) όχι μόνο τους καθηγητές αλλά και τους υπόλοιπους σπουδαστές – υποψηφίους κατηχητές (σε ρόλο μαθητών), ενώπιων των οποίων θα γινόταν το μάθημα -παράσταση. 
Τότε λοιπόν, ο επικεφαλής του σεμιναρίου, επέλεξε εμένα για τον ρόλο αυτό… Μάλλον για να με εκθέσει (αν δεν ήμουν καλός), μια και δεν ήμουν του ανωτάτου επιπέδου των άλλων συμμαθητών μου, αλλά ένας… μέσος τεχνικός! 
Και εγώ, που στην προηγούμενη (πριν τον στρατό) πορεία μου στην κατήχηση, έβαζα πάντα τα δυνατά μου και αρίστευα… Έτσι και στην περίπτωση αυτή: Έκανα ένα μάθημα, για να το… θυμούνται! 
Ο επικεφαλής, έμεινε πολύ ικανοποιημένος, τηλεφώνησε μάλιστα μετά-όπως έμαθα- στον πατέρα Δανιήλ για να του εκφράσει τον ενθουσιασμό του για εμένα… 
Μετά, στην αίθουσα τελετών του νοσοκομείου Ευαγγελισμός, έγινε η επίσημη απονομή των πτυχίων μας (τίτλος σπουδών, σε πάπυρο), απονομή, δια χειρός του τότε Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Κοτσώνη.

1969 – 1970: Αφιερωμένος αποκλειστικά στην ιεραποστολή. 
Ενταγμένος στην αδελφότητα «ο Σταυρός» του πατρός Αυγουστίνου, επισκόπου Φλώρινας. 
Έμενα εκεί με τους θεολόγους και τους φοιτητές του οικοτροφείου (Ζωοδόχου Πηγής 44, στα Εξάρχεια), και μαζί με άλλα καθήκοντα (κατηχητικά – έκδοση θρησκευτικών περιοδικών κλπ) κρατούσα κυρίως και το βιβλιοπωλείο… 
Ένας χρόνος! 
Μέσα στον οποίον μπόρεσα να μάθω -«από μέσα», πώς λειτουργούν οι «οργανώσεις». 
Έμαθα ότι δεν ήταν όλα τόσο αγγελικά, όπως νόμιζα όταν ήμουν από έξω… 
Η φωτο (πάνω), είναι από εκείνη την εποχή της παραμονής μου εκεί… Είμαι στην βεράντα του τρίτου ορόφου, με ένα φίλο οικότροφο, φοιτητή της ιατρικής.

Σημείωση:

Και μετά από αυτά (θητεία στο στρατό και ιεραποστολή) ξεκίνησε νέα περίοδος, νέα επαγγελματική καριέρα (1970 – 2003).
Περίοδος με πολλά σασπένς (με εκκλησιαστικούς, με κατηχητικά πάλι, κλπ, κλπ) για την οποίαν περίοδο ίσως μιλήσουν -σε μια άλλη σειρά αναρτήσεων, κάποια άλλα (έγχρωμα πια αυτά) καταχωνιασμένα άλμπουμ!
Αυτά!