Με κατεβασμένη την ουρά του, έψαλε απόψε τους χαιρετισμούς ο μητροπολίτης Νέας Σμύρνης! Με το που άρχισε λοιπόν να λιβανίζει ο δέσποτας, ο διάκος που ήταν δίπλα του έσπευσε να... του την σηκώσει! Σκέτη αηδία, δηλαδή! Μπλιαχ!

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών 

(κατά κόσμον Περικλής Κούτσας)

Από την εκκλησία της αγίας Φωτεινής -Νέας Σμύρνης, μετέδωσε τους Δ΄ Χαιρετισμούς, απόψε, η Δημόσια Τηλεόραση.
 
Ο μητροπολίτης, έψαλε τους χαιρετισμούς στο κέντρο του ναού, μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, φορώντας εκείνο το βραδινό μελιτζανί φόρεμα. Είναι αυτό με την μακριά ουρά, την οποία έχουν οι δεσποτάδες μας, και την οποία κάποιος διάκος την κρατάει -σε κάποιο ύψος, για να μη την πατήσουν και σκουντουφλιαστούν.
 
Απόψε, τη στιγμή που άνοιξα την τηλεόραση (προς το τέλος της ι. ακολουθίας) και έπεσα στη σχετική σκηνή, είδα τον δεσπότη να ψέλνει τους χαιρετισμούς, χωρίς να υπάρχει κάποιος από πίσω του. 
Οι κάμερες τον έδειχναν από μπροστά, και έτσι δεν φαινόταν αν είχε ουρά η όχι. Αν ανήκε δηλαδή και ο μητροπολίτης αυτός στους ανθρώπους με ουρά – κανονικά, ή αν αποτελούσε εξαίρεση -κι αυτός, όπως ο Επίσκοπος Ευθύμιος που -σαν άνθρωπος σεμνός, την είχε κόψει!
 
Δυστυχώς όμως έγιναν τα αποκαλυπτήρια όταν τέλειωσε το ψάλσιμο, και ο κ. Συμεών άρχισε να λιβανίζει –κυκλικά- το εκκλησίασμα. Τότε, φάνηκε όλη η μακριά ουρά του -σε όλο το μεγαλείο της. 
Προηγουμένως, ήταν απλά αφημένη στο δάπεδο του ναού, και δεν φαινόταν.
 
Με το που άρχισε λοιπόν να λιβανίζει ο δέσποτας, ο διάκος που ήταν δίπλα του έσπευσε να... του την σηκώσει! 
Μπροστά λοιπόν ο «άγιος» να λιβανίζει, και από πίσω του ο διάκος, να του κρατάει την ουρά… 
Ένας διάκος ταλαίπωρος, ένας άνθρωπος σε ένα ρόλο εξευτελιστικό! Σαν ισορροπιστής -ζογκλέρ να πούμε, αλλά και σαν ριψοκίνδυνος κασκαντέρ! 

Ο νεαρός διάκος, έπρεπε να ακροβατεί, για να συντονίζεται με τον (σοβαρό –κατά τα άλλα) μητροπολίτη, ο οποίος περιστρεφόταν -επί τόπου, εκεί μπροστά στην εικόνα, λιβανίζοντας το ποίμνιο.
Ήταν μια σκηνή για γέλια και για κλάματα αυτή…
Να τον βλέπεις δηλαδή τον νεαρό, σε στενή επαφή -από πίσω- στον γηραιό μητροπολίτη… Να τον βλέπεις να αγωνιά, και να στριμώχνεται -δυο φορές, ο διάκος- ανάμεσα σε δεσπότη και στο τραπεζάκι με εικόνα, και να λες: Να, ρε πούστη! Τώρα θα πέσει… Ή εικόνα στο πάτωμα, ή ο διάκος πάνω στο Δεσπότη! 
Ευτυχώς, δεν έγινε ούτε το ένα ούτε το άλλο…
Και έτσι, το λιβανιστικό αυτό σόου, έλιξε αισίως, φτάνοντας στην τελική του φάση: 
Εκεί δηλαδή, που ο γέροντας κάνει βαθειά υπόκλιση στην εικόνα, έχοντας σχεδόν κολλημένο πίσω του τον νεαρό! 
Σκέτη αηδία, δηλαδή! Μπλιαχ!