Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

Τα ωραιότερα Χριστούγεννα – η ωραιότερη πρωτοχρονιά, του φίλου σας του Παναγιώτη!

1. Δυο αγγελούδια, ήρθαν και φέτος να μου πουν τα κάλαντα των Χριστουγέννων… 
Δυο αδέλφια από τη γειτονιά, που πάντα με θυμούνται! Ένα αγόρι 11 ετών και ένα κορίτσι 13 ετών, παιδιά αλλοδαπής -φιλικής μου από χρόνια οικογένειας, χριστιανικής οικογένειας
Είχα όμως ένα πρόβλημα με τα κουδούνια της αυλόπορτας, κάποιο βραχυκύκλωμα, που είχε αχρηστέψει ακόμα και το ασύρματο τηλέφωνο που έχω. Έτσι, δεν αντιλήφτηκα τον ερχομό των παιδιών, που νόμιζαν ότι δεν είμαι σπίτι, και έφυγαν.
 

Προχθές όμως, παραμονή της πρωτοχρονιάς, τα προβλήματα αυτά δεν υπήρχαν πια, και άκουσα το κουδούνι και άνοιξα!
Τα δυο τρισχαριτωμένα παιδάκια, έκαναν
μια γωνιά του Παραδείσου το σαλόνι μου. Με τις γλυκές φωνούλες τους, μου είπαν τα κάλαντα -μελωδικά, σε άπταιστα ελληνικά, με καταπληκτική ορθοφωνία! Τα γελαστά τους πρόσωπα, φώτισαν όλο το δωμάτιο.
 

2. Σήμερα, είχα την επίσκεψη ενός άλλου καλού φίλου, παλιού γείτονα που πρόσφατα μετακόμισε σε άλλη συνοικία. Ήρθε όμως σήμερα, ειδικά για να μου ευχηθεί… 
Ήρθε, μαζί με τα δυο παιδάκια του, τον μικρούλη τον Άγγελο 3,5 ετών και τον… μεγάλο, τον Ευάγγελο, που σήμερα έκλεισε τα 5 και πάει για τα 6, όπως ο ίδιος με ενημέρωσε!
 

Ο μεγάλος λοιπόν, ο Ευάγγελος, δεν ήξερε τα γνωστά -τα τετριμμένα κάλαντα, αλλά μου τραγούδησε με την αγγελική φωνούλα του, το… «Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε, ήρθαμε μόνο να σας δούμε γιατί σας αγαπούμε!» 
Ο Ευάγγελος, ο μικρούλης, είχε έτοιμο να μου πει το «τρίγωνα κάλαντα» -για τα Χριστούγεννα βέβαια, άλλα ήταν τότε που είχα το πρόβλημα (κουδούνια και τηλέφωνο), και όλοι νόμιζαν ότι απουσιάζω από το σπίτι…
 

3. Τα Χριστούγεννα, γιόρταζε και μια άλλη οικογένεια, η πιο κοντινή μου, η πιο φιλική εδώ στη γειτονιά με τα δυο παιδάκια τους που με υπεραγαπούν! Έκαναν λοιπόν μεγάλο τραπέζι για τους συγγενείς τους, και με αναζητούσαν και μένα -για το σχετικό μεζέ (μου είχαν φέρει νωρίτερα και τα μελομακάρονα μου) άλλα τους έχασα και αυτούς, λόγω εκείνης της ηλεκτρολογικής περίπτωσης…
 

Χτες όμως, που το τηλέφωνο μου ήταν εντάξει, μου τηλεφώνησαν, έμαθαν ότι είμαι καλά, μου ευχήθηκαν, και μου είπαν να μη βιαστώ να φάω το δικό μου φαγητό για μεσημέρι, διότι ετοιμάζουν κάτι έξτρα σπέσιαλ, με αρνάκι ψητό και με μεγάλη ποικιλία από ειδικές χριστουγεννιάτικες σαλάτες.
Μετά από λίγη ώρα, έφτασε η πιατέλα με το μεζέ μου -τον αχνιστό τον  πεντανόστιμο, με τις πατάτες -σωστά λουκούμια, και με την πολύχρωμη σαλάτα από την οποία δεν έλλειπαν ούτε τα ρόδια! 

Εγώ πάλι, ανταποδίδοντας, επέστρεψα εκείνο το πιάτο τους, αυτό από τα... προηγηθέντα μελομακάρονα. Το επέστρεψα μέσα σε μια τσάντα, μαζί με ένα μπουκάλι γλυκό κρασί, μαζί με ξηρούς καρπούς, μαζί και με ευχετήριες κάρτες για τα δυο μικρούλια τους που ήταν κρυωμένα και δεν είχαν βγει!

ΣΧΕΤΙΚΟ: 
Παρασκευή, 6 Ιανουαρίου 2012

Panagiotis Michalopoulos: Ήρθαν χθες τα αλλοδαπά παιδάκια, και σας έλεγαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων;

ΣΧΕΤΙΚΟ:

«ΕΥΓΕ ΧΡΗΣΤΟ!»

Δεν υπάρχουν σχόλια: