«Περπατώντας στα μέρη που περπάτησε ο Ιησούς…» (διαβάζω, και –σε παρένθεση- σχολιάζω)

«Περπατώντας  στα μέρη που περπάτησε ο Ιησούς…»

 (διαβάζω, και –σε παρένθεση- σχολιάζω)

Περπατώντας  στα μέρη που περπάτησε ο Ιησούς… (λες και μιλάμε για εξωγήινο, και σε άλλο πλανήτη…)

Τρεις μέρες ήταν λίγες όμως είδαμε και νιώσαμε αρκετά...

Φτάνοντας μπροστά στο ναό του Πανάγιου τάφου αντικρίζουμε χιλιάδες κόσμο (!!!) να περιμένει καρτερικά να περάσει το κατώφλι του ναού. 
Μπαίνοντας  μέσα, μπροστά μας η αποκαθήλωση, πλησιάζουμε… Θεέ μου,  τι μυρωδιά!!!  (ωχ!)

Πανάγιος τάφος… 
Εδώ, έμεινε το σώμα του Χριστού μόνο για  3 μέρες, μετά σύμφωνα με τη θρησκεία μας (Αυτά, τα λέει η θρησκεία! Για να τα λέει, κάτι θα ξέρει!) έγινε το μεγάλο θαύμα… ο Χριστός αναστήθηκε. 
Αναρίθμητες μαρτυρίες ανθρώπων επιβεβαιώνουν ότι μέσα από τον τάφο την ημέρα της αναστάσεως αναβλύζει  (σαν… σιντριβάνι, ένα πράγμα!) το άγιο φως.

Η οδός του μαρτυρίου εκεί που  πέρασε ο Χριστός… 
Είναι πια δρόμοι αγοράς. Υφάσματα και χρώματα ανατολικά , μυρωδιές από μπαχαρικά καθώς εξωτικά γλυκά και φρούτα. Μαγαζιά με ποικίλα προϊόντα…

Ο δρόμος μας βγάζει στο Πραιτώριο…
Τα χέρια μας,  αγγίζουν το βράχο (!!!) όπου τοποθέτησαν τον φυλακισμένο Χριστό, και έδεσαν με χαλκάδες τα πόδια του για να μην το σκάσει… (!!!)
Γολγοθάς:
Φτάνοντας στο ακριβές σημείο όπου τοποθετήθηκε ο σταυρός και ο Χριστός,  το λιγότερο που μπορεί να νιώσει κανείς  είναι ρίγη και δέος.

Οι μέρες περνούν και η διαδρομή  συνεχίζεται ! γέλια και χαρούμενες φωνές έχουν γεμίσει το μικρό λεωφορειάκι. Η μία ατάκα διαδέχεται την άλλη. Στην παρέα μας και τις 3 μέρες που περάσαμε στην Ιερουσαλήμ ήταν ο Δέσποτας Ησύχιος που μαζί με τη δημοσιογράφο  και καθηγήτριά μας (στη σχολή δημοσιογραφίας) ήταν καλύτεροι και από ξεναγοί…

Ένα ακόμη σπουδαίο μοναστήρι είναι το  Σαραντάριο όρος. Βρίσκεται στην έρημο της Ιουδαίας και κρέμεται σαν αετοφωλιά  στο όρος Τζέπελ  Κουρουντούλ. 
Εδώ νήστεψε και προσευχήθηκε 40 μέρες και 40 νύχτες ο Χριστός...
 
Φτάνουμε  στον Ιορδάνη ποταμό εκεί που βαφτίστηκε ο Ιησούς.  
Σε αυτά τα ιερά νερά (τα βρομόνερα σήμερα), μπορεί να βαφτιστεί  ο καθένας  που πιστεύει -βαθιά μέσα του- στον Χριστό (ευκαιρία για ένα πιο έγκυρο βάπτισμα από αυτό που έκανε στην εκκλησία όταν ήταν μικρό παιδί!) 
Αρκεί μια λευκή κελεμπία (που δεν είχε όταν βαφτίστηκε στην κολυμπήθρα) την οποία αγοράζει από κει (σε ειδικό μαγαζί παπάδων;) ή ένα άσπρο καθαρό ρούχο (σώβρακο, ή κομπινεζόν, ανάλογα) που έχει φέρει από το σπίτι του. 
Τι άλλο χρειάζεται;  μα φυσικά να το θέλει με όλη του την ψυχή να το κάνει αυτό. (να θέλει δηλαδή να γίνει Χατζής, ή Χατζίνα αντίστοιχα...)

Περπατώντας στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ…
Κάτι μαγικό, έχει αυτός ο τόπος! (σαν το ζουμί που φτιάχνει ο Πανοραμίξ (Panoramix), ο Δρυίδης στον Αστερίξ;)
Κάτι, που σε κάνει να αγαπάς όλο τον κόσμο…

ΥΓ.  Για αυτό το υπέροχο ταξίδι ζωής οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην καθηγήτρια μας από τη σχολή, και στον  Πανιερώτατο Μητροπολίτη Καπιτωλιάδους  κ. Ησύχιο.

πηγή:
briefingnews.gr