Διαβάζω: Ο κωλόγερος Παΐσιος ο Αγιορείτης, στην Αυστραλία... (για ένα μήνα, κατά το έτος 1977)

Μήνυμα…
Σήμερα στις 2:45 μ.μ
Από: Abel-Tasos Gkiouzelis
Προς: ιστολόγιο «χαίρετε»
michalopoulos_p@yahoo.gr
Διαβάζω:
Ο κωλόγερος Παΐσιος ο Αγιορείτης, στην Αυστραλία... (για ένα μήνα, κατά το έτος 1977)
«Η μεγαλύτερη μαλακία που έλαβε χώρα, στην ήπειρο της Αυστραλίας»
 
Πριν από την Μεγάλη Τεσσαρακοστή του 1977, ο Αρχιεπίσκοπος (ο μέγας αιρεσιάρχης) Αυστραλίας Στυλιανός (αυτός που προκάλεσε τον αφορισμό του μεγάλου αντιαιρετικού θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου) προσκάλεσε τον Ηγούμενο της Μονής Σταυρονικήτα π. Βασίλειο καθώς και τον κωλόγερο Παΐσιο τον Αγιορείτη (τα κακάρωσε το 1994), για να βοηθήσουν τους ξενιτεμένους Έλληνες, ώστε να ετοιμασθούν για το Πάσχα με μετάνοια και εξομολόγηση, και σχετικό φακέλωμα βέβαια.
Ταξίδεψαν 26 ώρες με το αεροπλάνο, και όλες αυτές τις ώρες ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης δεν άφησε από τα χέρια του μία βαρειά τσάντα που είχε μέσα και εικονάκια (μαζί με το βιβλίο της αιρετικής τηλε-ευαγγελίστριας αμερικάνας M. Relfe "The new money system", η οποία διαφήμιζε τον εαυτό της ως προφήτισσας, μιας και ήταν παντρεμμένη με το Χριστό!), δεν άφησε λοιπόν από τα χέρια του την τσάντα του, διότι -από μαλακία του, δεν ήθελε να την ακουμπήσει πουθενά.
Κάποια στιγμή αισθάνθηκε να μπαίνει μέσα στο αεροπλάνο φως, ενώ παράλληλα ένιωσε και πολλή Χάρη, και το κεφάλι του κουδούνιζε σαν γκαζοντενεκές γεμάτος βίδες, όπως το είχε πάθει και ο Βέγγος σε μια ταινία που θα γινόταν γαμπρός και έπαθε αμνησία. Ρώτησε σαν χαμένος πού βρίσκονταν και του είπαν ότι περνούσαν πάνω από την Συρία. Κατάλαβε ότι αυτό έγινε, επειδή ο τόπος εκείνος είναι αγιασμένος… Και ξανακούνησε το κεφάλι του για να δει αν έφυγε εκείνο το μεταλλικό χρα-τσα-χρούτσα!
Αντίθετα, περνώντας πάνω από την Ινδία και το Θιβέτ, ένιωσε μία δαιμονική ψυχρότητα. Βλέπετε -σαν καλόγερος, είχε κλέψει από εκεί, και τα κομποσκοίνια, και τα ταγκαλάκια με τα οποία κοιμόταν αγκαλιά, και όλα τα σχετικά δαιμονικά του κόλπα! Υπήρξε λοιπόν η σχετική ταραχή του κλέφτη!
Για την Αυστραλία είπε ότι δεν είχε ακόμη αγιασθεί από τοπικούς Αγίους, αλλά θα αναδειχθούν και εκεί Άγιοι, και εξήγησε ότι το διαισθάνθηκε με χαρά αυτό, σαν να είχε φάει -από πίσω ένα μεγάλο δροσιστικό αγγούρι!
Τον ένα μήνα που έμειναν στην Αυστραλία, πήγαιναν στις διάφορες ενορίες, όπου ο π. Βασίλειος εξομολογούσε και ο Άγιος Παΐσιος προετοίμαζε τούς ανθρώπους για την εξομ,ολόγηση, κάνοντας τους διάφορα θεαματικά με κάτι φίδια, με μια σαύρα, και με τον βάτραχο του τον Μπακούμ, που όλα αυτά αποτελούσαν την ιερή συνοδεία του όπου πήγαινε επίσημα προσκεκλημένος για σχετική παράσταση!
Η παρουσία του μαλακοπίτουρα κωλόγερου, απέπνεε ευλάβεια και βαθειά ταπείνωση. 

Περπατούσε με το κεφάλι σκυμμένο (και ποτέ ίσιος, αν και Πα-ΐσιος) και από όπου περνούσε έκανε σε όλους μία μικρή υπόκλιση, σαν εκείνη του Αλαντίν!
Μπροστά στον Αρχιεπίσκοπο και τον Ηγούμενο δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου. Όταν ο κόσμος του έλεγε: «Πές μας κι εσύ κάτι , Πάτερ Παΐσιε», έδειχνε εκείνους λέγοντας: «Τι να πώ; Εγώ δεν ξέρω τίποτε· ένας απλός μοναχός είμαι! Αν θέλετε όμως, μπορώ να σας κάνω ό,τι προφητείες θέλετε!».
Και εκεί που δεν μιλούσε, του ήρθε ξαφνικά μια φλασιά, και λάλησε!
Διηγήθηκε πώς του είχε εμφανισθεί ο Χριστός στο Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, όταν ήταν 15 ετών. [Ήταν ο δέκατος κατά σειρά αυνανισμός του, εκείνη την ήμερα (του την έδινε να βλέπει ξεβράκωτα ταγκαλάκια), και τότε έπεσε κάτω λιπόθυμος, και τότε πάνω στη μαστούρα, είδε και τον Χριστό φαντάρο!] Συνήλθα είπε, και άρχισα να φωνάζω: «είδα το Χριστό ολοζώντανο μπροστά μου!»
Πηγή:
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης
ἐκδ. Ἱ. Ἡσυχαστηρίου Εὐαγγελιστής Ιωάννης ὁ Θεολόγος
Βασιλικά Θεσσαλονίκης 2015