Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

BLOGxairete: Το πρώτο μας καφεδάκι, στο νέο έτος… Στην υγειά σας, βέβαια, κι αυτό! Κοπιάστε! Χαίρετε!

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , , , , ,

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά φίλτατε κ. Παναγιώτη,
Με υγεία και ευτυχία ο καινούργιος χρόνος..

προσωπικά σου εύχομαι τον καινουργιο χρόνο να έλθει πιό κοντά σου η οικογένεια σου, τα χρόνια παιρνούν φίλε, τα λαθη των περασμένων χρόνων ξεθωριάζουν, μένει η αγάπη των παιδιών πρός τον πατέρα και αντίστροφα, ότι πιό ωραιότερο σ΄αυτη την ζωή !
Θα άρω αν μάθω από εσένα ότι σε πήραν τηλ για να σου πούν τα χρόνια πολλάα !!!!!
Ο θεός να βοηθήσει .....
Με ευτυχία και πάλι το νέο έτος να σε έχουμε εδώ να μας κάνεις παρέα, - κι ας είσαι και ..ακραίος μερικές φορές !!!!!!!! ..μονότονα ακραίος μόνον σε ορισμένα πράγματα, - ε, πώς να το κάνουμε, το καλύτερο επάγγελμα στον κόσμο είναι το να είσαι ..Δεσπότης !!!! εννοώ για τους ..άπιστους δεσποτάδες, γιατί για τους πιστούς δεσποτάδες, - δες Καντιώτη, αυτό είναι σταυρός.....

1 Ιανουαρίου 2014 στις 12:00 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Τα πρόσωπα στα οποία αναφέρθηκες αγαπητέ ανώνυμε, δεν είχαν τέτοιες ευαισθησίες! Είχαν κάνει αντικάμαρα τα άλλα δυο δωμάτια του σπιτιού (παιδιά και μάνα) για μια δεκαετία… Και από εκεί, μέσα από το ίδιο μου το σπίτι ασκούσαν καθημερινά, βία εναντίον μου με σκοπό να με διώξουν.
Αν καμιά φορά είχα κάποια ανάγκη (ένα λουμπάγκο, πχ) και φώναζα «βοήθεια» από το κρεβάτι μου, από το δωμάτιο μου, παρακαλώντας τους να μου αγοράσουν καμιά ασπιρίνη από το περίπτερο απέναντι, εκείνοι δυνάμωναν την τηλεόραση για να μη με ακούν!..

1 Ιανουαρίου 2014 στις 1:14 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Τελικά, αφού δεν έμεινα στον τόπο από το πισώπλατο καράτε στο σβέρκο, από το γιο… Έφτασαν στο σημείο να με κατηγορήσουν έμενα για επικίνδυνο, και με εισαγγελική εντολή (είχαν λέει βάλει και πολιτικά μέσα), με έκλεισαν για παρακολούθηση στο Δρομοκαΐτειο, πιστεύονταν ότι δεν θα βγω πότε από εκεί, ζωντανός! Όταν οι γιατροί διέγνωσαν ότι ΕΓΩ είμαι καλά, και ότι πρέπει να αφεθώ ελεύθερος, η κυρία τραβούσε τα μαλλιά της, και επεδίωκε να μείνω εκεί! Οι γιατροί τότε, ζήτησαν να εξετάσουν το σατανικό αυτό τρίο, άλλα κανένας τους δεν προσήλθε…

1 Ιανουαρίου 2014 στις 1:17 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Ένα χρόνο μετά, όταν βγήκε η σύνταξη μου, η κυρία με εκβίαζε για να της την παραχωρήσω, και απειλούσε ότι θα βάλει ξανά τα μέσα που είχε, για να επιτύχει ξανά τον εγκλεισμό μου σε τρελάδικο, και ότι τη φόρα αυτή θα προνοούσε ώστε να μη βγω πότε πια από εκεί!

1 Ιανουαρίου 2014 στις 1:19 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Όταν τέλος, με είχαν φέρει στο αμήν (καλοκαίρι 2010) και όλα τα σημάδια έδειχναν ότι θα πεθάνω από καρδιακό επεισόδιο, με εγκατέλειψαν, μετακομίζοντας αιφνιδιαστικά, μέσα σε μια νύχτα! (ξημερώματα, στις 13/10/2010)

1 Ιανουαρίου 2014 στις 1:23 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Το ποθούμενο δεν ήρθε, δηλαδή δεν επέστρεψαν όπως έλπιζαν -μέσα σε λίγες μέρες- θριαμβευτικά -σαν κληρονόμοι…
Έτσι, όταν είδε η κυρία ότι παρά την πισώπλατη αυτή μαχαιριά επέζησα, επανήλθε μετά από ένα μήνα… Επανήλθε, για να με ταράξει ξανά!
Τότε, ενώ εγώ την υποδέθηκα με αγάπη, της άνοιξα την πόρτα και της πρόσφερα με εγκαρδιότητα καφέ στο σαλόνι, μαζί με την πρόσκληση να επανέλθει (αυτή και η κόρη, τουλάχιστον, μια και ο γιος θα έπαιρνε μετάθεση για το Μόναχο), εκείνη αρνήθηκε κατηγορηματικά! Με απείλησε δε, ότι θα τα βρω με τους δικηγόρους της αν δεν αποφασίσω αμέσως:
α) να της δίνω τη μισή σύνταξη μου…
β) να πληρώνω τώρα εγώ όλο το υπόλοιπο δάνειο για μια υπερκείμενη οικοδομή (μπετόν) που είχαμε από το 2000…
γ) να της καταβάλω πάραυτα ένα χαρτζιλίκι 12.000 ευρώ για το γιο, που το ήθελε για να ετοιμάσει τη μετάβαση του στη Γερμανία... και
δ) να σηκωθώ αμέσως και να πάμε μαζί σε μια γνωστή της συμβολαιογράφο, για να γράψω το σπίτι μου στα παιδιά!

Έτσι «ανταποκρίθηκε» η κυρία στη ανεξικακία μου, στην συγχωρητικότητα μου!..
Και επειδή δεν ενέδωσα στον νέο της εκβιασμό, έφυγε (μετά τον καφέ) οργισμένη, βρίζοντας και απειλώντας.

Μετά έμαθα (από τη γειτονιά) ότι και η κόρη ετοιμαζόταν ήδη, τότε (μαζί με τον αδελφό δηλαδή) για το Μόναχο, μετά από μια υποτροφία που έλαβε σαν αριστούχος της Νομικής!

1 Ιανουαρίου 2014 στις 1:43 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Λοιπόν, φίλε ανώνυμε…
Αυτή η «οικογένεια»…
Αυτό το φίδι στον κόρφο μου, που μόνο δάγκωνε και που ποτέ δεν μου ευχήθηκε χρόνια πολλά…
Αυτή η σπείρα που εργαζόταν με τόσο πάθος για την ηθική και φυσική μου εξόντωση…
Αυτοί οι «άνθρωποι» που μόνο βρισιές και κατάρες εκτόξευαν εναντίον μου, ελπίζεις ότι θα μετανοήσουν;

1 Ιανουαρίου 2014 στις 1:50 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

...! και κανένα τηλέφωνο μέχρι τώρα ; να δουν αν ζείς, αν είσαι άρρωστος ; να σου πουν ενα "χρόνια πολλά " ;

Αν είναι έτσι, κουράγιο φίλε .. κουράγιο !!

Ολα γίνονται με την χάρι Του Θεού ...

1 Ιανουαρίου 2014 στις 1:51 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Όχι! Τίποτε, …ευτυχώς!
Είπαμε!
Αν άνοιγαν το στόμα τους για να απευθυνθούν σε μένα, -όσο ήσαν εδώ, ήταν μόνο για να με απειλήσουν, να με βρίσουν, για να μου «ευχηθούν» να αρρωστήσω τόσο βαριά που να έχω την ανάγκη τους… ώστε να υπογράψω την μεταβίβαση σε αυτούς, και, του υπολοίπου της περιουσίας μου, και να βρεθώ στο δρόμο!..
Αν άνοιγαν το στόμα τους, ήταν για να με καταραστούν… να μη ζω άλλο πια!
Αυτή η Σατανική Τριάδα, λοιπόν, δεν είναι πια μαζί μου!
Έχει αφήσει όμως σπιούνους και συνεργάτες της -εδώ στη γειτονιά, ρουφιάνους, που με παρακολουθούν κάθε μέρα, και που δίνουν αναφορά… «αν ζω, ή αν πέθανα»!..

1 Ιανουαρίου 2014 στις 5:26 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Ευχαριστώ, φίλε!
Χαιρετίσματα στη Θεσσαλονίκη! Χαίρε!
:-)

1 Ιανουαρίου 2014 στις 5:29 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Κύριε Παναγιώτη,
Διαβάζω τώρα:

Σάββατο, 30 Αυγούστου 2008
Η «κυρία»! Δεν υπάρχει Κύριος και Θεός;

http://xairete.blogspot.gr/2008/08/blog-post_3985.html

1 Ιανουαρίου 2014 στις 7:31 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)