Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ: "Ένα μαγαρισμένο μέρος έχουν καταντήσει σήμερα οι ορθόδοξοι ναοί"

Ανώνυμος είπε...

Ενω εσυ κ.Μιχαλοπουλε συμβαλεις στην απομαγαρισμενοποιηση τους με τα ολα σου...
15 Σεπτεμβρίου 2012 2:35 μ.μ. 
P. MICHALOPOULOS είπε...

Εγώ, δεν είμαι ο Ηρακλής, αγαπητέ ανώνυμε!
Τι να συμβάλω εγώ;
Πόσα σκατά, μπορεί να καθαρίσει - από την κοπρισμένη αυτή Εκκλησία - ένας κοινός θνητός;

Εγώ, μια διαπίστωση κάνω, μόνο! Κάνε κι εσύ!
Φώναξε μαζί μας!

Και… «φωνή λαού, οργή θεού», λέει το γνωμικό!
Αυτή η οργή, έρχεται!..
Αν συμβάλεις κι εσύ…

15 Σεπτεμβρίου 2012 5:24 μ.μ. 
 http://xairete.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8075.html

5 σχόλια:

Σ είπε...

Δεν ξέρω αλλά υποθέτω πως δεν υποννοείται στη θεματολογία να "απέχουμε" από την Εκκλησία αλλά αντιθέτως, να γίνουμε ενεργότεροι. Να δυναμώνουμε τέλοσπάντων πνευματικά. Για να πω την αλήθεια έχω σκεφτεί πολλές φορές να σας στείλω μήνυμα με κάποιες απορίες μου πάνω σε αυτή σας τη ρητορική (περί μαγαρίσματος) αλλά το αναβάλλω κ. Μιχαλόπουλε.

Όμως, εφιστώ την προσοχή σε κάτι άλλο: Ξέρετε πώς περιμένουν οι άθεοι, οι νεοειδωλολάτρες, οι μουσουλμάνοι αλλά και κάθε είδους πεποίθησης άνθρωποι στη γωνία για τα στραβά μας; Πώς περιμένουν και κάποιοι τυχοδιώκτες στη γωνία να βρουν κενό να μπουν για να φτιάχνουν τη δική τους θρησκεία και να γεμίζουν τη τσέπη τους σε βάρος μας και υπό την ανοχή μας;

Έχετε παρακολουθήσει διαδικτυακούς (και μη) καβγάδες; Ξέρετε πχ κάποιοι μουσουλμάνοι με πόση τυπικότητα ξεκοκκαλίζουν το Κοράνι τους ενώ εμείς που έχουμε έναν μπαξέ, ένα ανεκτίμητο θείο δώρο, προτιμάμε να σφυρίζουμε αδιάφορα;

Έχετε συνηδειτοποιήσει πόσο ακατήχητοι και ολιγόπιστοι έχουμε γίνει οι Χριστιανοί με αποτέλεσμα να μην φροντίζουμε τον Οίκο Του Θεού; Με αποτέλεσμα να γινόμαστε αιτία είτε να βλασφημείται το όνομά του είτε να γελάνε με την πίστη μας είτε εξ'ονόματος της πίστης μας, κάποιοι ανεκδιήγητοι να εγκληματούν;


Και μας δημιουργεί αυτή η ημιμάθειά μας τέτοιο κόμπλεξ που στο τέλος θα δεχτούμε -μη γένοιτο- και μία πανθρησκεία αφού "έλα μωρέ όλοι κάπου πιστεύουμε" και έτσι δε θα χρειαστεί να σκεφτούμε, να κοπιάσουμε, να ψάξουμε την αλήθεια. Θα την υποθέσουμε και θα μπούμε σε ένα μαντρί για να γεννάμε χρυσά αβγά και να λέμε και ευχαριστώ. Πέφτουν οι ασφάλειες και αφού δεν έχουμε οι άλλες "ας μείνουμε στο σκοτάδι μωρέ, κι εδώ φάση έχει". γενικό black out!

Τώρα από τη μία πάμε στα μυστήρια σαν να πρόκειται για clubbing!
Τί θα φορέσω, τί θα φορέσει, ποιον θα δούμε, τί φόρεσε κτλ
Από την άλλη, δεν έχουμε ιδέα, όχι μόνο πώς να είμαστε ελεύθεροι στο χώρο, αλλά πώς να συμμετάσχουμε ουσιαστικά! Πώς θα βοηθήσουμε τον άλλο να καταλάβει, χωρίς να πάρουμε ένα καμουτσίκι και να κάνουμε τον αρχηγό. Δεν είναι κλειστή λέσχη η ορθοδοξία, πορεία είναι.

Κι αν φιλοτιμηθεί κάποιος ιερέας να ζητήσει προσεκτικά σεβασμό του χώρου(πχ στο ντύσιμο) από καμιά κοπελιά που πίστεψε ότι έτσι θα γίνει όμορφη, θα πέσουν όλοι οι... πιστοί (που πριν τη λιγουρεύονταν) να τον φάνε ζωντανό! Αυτοί οι πιστοί που τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου νοιώθουν άδειοι και στενοχωρημένοι, ουραγοί της καθημερινότητας!

Γιατί; μα αφού κανείς δεν τους δίνει Χριστό, κανείς δε μιλάει για το Χριστό! Όλα είναι με ένα "μαγικό" τρόπο, δεδομένα! Περιμένουν όλοι το Superman να τους δώσει δουλειά, να τους δώσει λεφτά, να τους δώσει μία ζωή τίγκα στα υλικά αγαθά και στο τέλος να πάνε και στον παράδεισο χωρίς να κουνήσουν δαχτυλάκι.

Αλοίμονο όμως, τα αγαθά κόποις κτώνται και γελιέται όποιος νομίζει ότι επειδή είναι κατ'όνομα Χριστιανός δεν έχει υποχρεώσεις.

Πρώτα απ'όλα, κι αυτό είναι κάτι που έμαθα διαβάζοντας εδώ αναρτήσεις, σε μία Χριστιανική πραγματική κοινωνία, δε χρειάζονται δικαστήρια αλλά η ωριμότητα και η εν Χριστώ κοινωνία των μελών της που μέσω της συνδυαλλαγής και της μαρτυρίας λύνονται (χωρίς να ξεπαραδιαστεί κανείς μάλιστα!) οι διαφορές. Πού είναι αυτά "οέο";

Δεν ξέρω αν.. τα λέω καλά, γιατί δεν εξαιρώ εμένα από τους ακατήχητους ανθρώπους, δεν είχα τέτοια πορεία, και θεωρώ πιθανό σ'αυτά που έγραψα να έχω και κοτσάνες (αν μου αποδειχθεί), αλλά πρέπει να αγαπήσουμε την Πίστη μας απείρως περισσότερο από όσο ένας οπαδός αγαπάει την ομάδα του και να προσέξουμε να μη μαγαρίζουμε.

Είναι επανάσταση η Ορθοδοξία. Είναι ελευθερία. Σκέτη ομορφιά. Όχι μεμψιμοιρία και συνενοχή.

Αν θες, πηγαίνεις, δε σε υποχρεώνει κανείς να βρεθείς εκεί. Αλλά αν βρεθείς, ξεκινάς τη φοίτησή σου, το αγώνισμά σου και σε ομορφαίνει αναλόγως το αποτέλεσμα και όχι τα υλικά

P. MICHALOPOULOS είπε...

Καλή σας μέρα αγαπητέ, καλή Κυριακή, και… (θα το πω κι αυτό…) καλό εκκλησιασμό να έχουμε!

Σας ευχαριστώ θερμά για το τόσο μεστό σε νοήματα σχόλιο σας.

Δεν το είδα αμέσως, διότι κοιμήθηκα νωρίς χθες βράδυ. Τώρα που ξύπνησα, το είδα και το δημοσίευσα αμέσως.

Θα μας δοθεί όμως η ευκαιρία αργότερα, να συζητήσουμε εκτενώς πάνω σε αυτά που γράφετε!

Σας χαιρετώ για την ώρα! :D

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα σας.Χθες εστειλα μια προταση γραφοντας "απομαγαρισμενοποιηση"...και σημερα διαβαζω μια ενδιαφερουσα και ορθη αναπτυξη σχετικα με τα προαναφερομενα επι του θεματος.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Καλημερα σας.
Αν κατάλαβα καλά, αναφέρεστε στον σχολιαστή μας «Σ», και στο πιο πάνω σχόλιο του, αυτό της 1:21 π.μ.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Ανώνυμος σχολιαστής, προς την Σταυρούλα:
Να βάλουμε μυαλό στον Παναγιώτη (διαχειριστή του μπλογκ «χαίρετε») για να μην υπερβάλει!

http://xairete.blogspot.gr/2012/09/blog-post_17.html