Τι έκανες στον ανταρτοπόλεμο, καλόγερε Παΐσιε;

- Έλα, επιτελείο αεροπορίας – μ’ ακούς; 

Εδώ ασυρματιστής Αρσένιος (προσεχώς, γέροντας Παΐσιος). 

Εγώ, δεν θέλω να πυροβολήσω τα κομούνια. Στείλτε αεροπλάνα να τους βομβαρδίσετε… 

Άντε μπράβο! Με τη βοήθεια του Χριστού, να τους αλλάξουμε την Παναγία στους άθεους!

ΣΧΕΤΙΚΟ:

«Μετά τον «άγιο» Βησσαρίωνα, λοιπόν,
μας ετοιμάζουν τον νέο «όσιο» Παΐσιο!»

Η προπαγάνδα, έχει ξεκινήσει από καιρό. Χιλιάδες τα μηνύματα (από «χριστιανο» - φασίστες;) στο Ίντερνετ, σωρό τα βιβλία (από θρησκέμπορους;) για τον γέροντα, σωρό και οι ανοησίες που περιγράφονται σε όλα αυτά, ότι τάχα είπε και έκανε όταν ζούσε ο π. Παΐσιος. Ανοησίες, με τις οποίες πάνε να αντικαταστήσουν την Αλήθεια του Ευαγγελίου (χειρότεροι από τον Νταν Μπράουν αυτοί!) και να αντικαταστήσουν όλοι αυτοί (οι προβοκάτορες στον εκκλησιαστικό χώρο;) την Ορθοδοξία με την Κακοδοξία!

Και επειδή στον Χριστιανισμό λέμε ότι «τιμή και μνήμη αγίου είναι η μίμηση του αγίου», ας δούμε τι μας καλούνε να μιμηθούμε και να θαυμάσουμε στον υπό κατασκευή αυτόν «άγιο» τον καλόγερο Παΐσιο.

Διαβάζω, λοιπόν, για να «διαφωτιστώ» σχετικά, ένα βιβλίο που το έχουν σαν «Βίβλο» οι θρησκόληπτοι, να πω; Ένα βιβλίο που και από επίσημα εκκλησιαστικά χείλη εγκωμιάζεται (όπως από τον μητροπολίτη Ναυπάκτου), ένα βιβλίο 717 σελίδων (έκδοση από το Άγιον Όρος), και έχει τίτλο: «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ».

Άρχισα να το διαβάζω, και πολύ προβληματίστηκα σαν Ορθόδοξος Χριστιανός. Αναρωτήθηκα ποιος κοροϊδεύει τελικά ποιον, και πόσο «βλήματα» τελικά μας θεωρούν κάποιοι πώς να τους πω; Κατασκευαστές «αγίων» να τους πω; [Δεδομένου ότι στο «τσάκ» τον έχουμε (ως Ορθόδοξοι) για αγιοποίηση τον «Γέροντα» αυτόν, ο οποίος πέθανε πριν από δέκα χρόνια]. Καταγράφω λοιπόν από όσες σελίδες (λίγες σχετικά) άντεξα να διαβάσω, μερικά πράγματα που μου έκαναν εντύπωση, με τη σειρά που αυτά είναι γραμμένα στο βιβλίο. Μιλάμε για τον Παΐσιο, ή Αρσένιο, ή και Αβέρκιο (αλήθεια γιατί τόσα ονόματα;). Διαβάζω λοιπόν, ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΩ:

1. Ο π. «Παΐσιος» μικρός, (όταν ήταν νηστεία) δεν έτρωγε το νηστίσιμο φαΐ της μαμάς του όταν αυτή το είχε μαγειρέψει σε κατσαρόλα που ΑΛΛΟΤΕ είχε μαγειρέψει η μαμά του εκεί και κρέας!

2. Ο π. «Παΐσιος», (μικρός ήταν ακόμα όταν) εξασκείτο λέει, στο να διώξει το φόβο του, μπαίνοντας κρυφά τη νύχτα σε άδειο τάφο και κυκλοφορώντας ανάμεσα στα μνήματα!!!

3. Μετά, ο π. «Παΐσιος» ως ξυλουργός δεν έπαιρνε χρήματα λέει, για φέρετρα, από συμπόνια [και αυτό είναι πράγματι διδακτικό για όσους στην εκκλησία παίρνουν χρήματα είτε από μόνοι τους μεταβάλλοντας τους ναούς σε καφενεία μνημοσύνων, είτε από άλλες τέτοιες «ψυχοσωτήριες» δραστηριότητες σε συνεργασία και με τα γραφεία «τελετών»].

4. Τον π. Παΐσιο λοιπόν, τον σέβονταν λέει, σαν άνθρωπο του Θεού από μικρό και σε τέτοιο βαθμό, που μια Τουρκάλα εκεί στον τόπο του, τον έπαιρνε μαζί της κάθε πρώτη του μηνός, στο σπίτι της, για& να της πάει καλά ο μήνας! Η ιδία μάλιστα Τουρκάλα, μόλις ο «Παΐσιος» έγινε μοναχός, έπαιρνε λένε, σκόνη από τα παπούτσια του για να αλείψει (με πίστη, όπως λέει το βιβλίο) το παράλυτο χέρι της!

5. Ο π. «Παΐσιος» μικρός, (μας λέει ακόμα το βιβλίο), ασκείτο με χαρά στον πόνο, τρέχοντας ξυπόλυτος σε χωράφι με κομμένο τριφύλλι το οποίο σαν καρφιά τον τρυπούσε και τον μάτωνε!!! Εδώ, οι άγιοι πατέρες (συγγραφέας και επιμελητές) του βιβλίου, δεν μας εντυπωσίασαν, διότι τι να πουν και οι Φιλιππινέζοι που σταυρώνονται, ή οι Μωαμεθανοί που αυτομαστιγώνονται με αλυσίδες; Ότι είναι πιο «άγιοι»;

6. Και για να μη σας κουράζω: Ο π. «Παΐσιος», ως στρατιώτης στον «ανταρτοπόλεμο», σώθηκε λέει, χωρίς την παραμικρή γρατσουνιά στο κεφάλι, όταν του πέρασε ξυστά (στο κεφάλι) ένα βλήμα, το οποίο το μόνο που του έκανε ήταν να του ξυρίσει τα μαλλιά (ΕΔΩ, Ο ΚΑΛΟΣ ΚΟΥΡΕΑΑΑΑΑΑΑΑΑΣ!), και να είναι μετά το κεφάλι του λέει, χωρίς μαλλιά σε μια ζώνη με φάρδος έξι πόντους!!! Τόσο ήταν φαίνεται το φάρδος από το βλήμα, και τέτοιου διαμετρήματος (ή και μεγαλύτερου) «βλήματα» μοιάζει να θεωρούμαστε (ότι έχουμε στο μυαλό) και εμείς οι αναγνώστες!

Έχω ήδη φτάσει στην σελίδα 89 του βιβλίου (από τις 717), και λέω να μη συνεχίσω. Εσείς θα αντέχατε πιο πολύ; «Αν είστε χριστιανοί», πείτε μου: θα αντέχατε;

ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝ ΑΥΡΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΞΕΦΟΥΡΝΙΣΟΥΝ ΜΙΣΟΛΙΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ, ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΟΝ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ ΣΑΝ «ΦΡΕΣΚΟ ΑΓΙΟ» ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ «ΑΓΙΟ» ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ;

http://kalogeropaisios.blogspot.com/2008/07/blog-post_4340.html

ΣΧΟΛΙΑ:

Ανώνυμος είπε...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΕ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ ΠΟΛΥ.

ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΑΓΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ Η' ΟΧΙ Δ Ε Ν ΤΟ ΟΡΙΖΟΥΝ Π Ο Τ Ε ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...

(όπως συνέβη για παράδειγμα με το Βησσαρίωνα)

ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΣ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Η' ΤΟΥ Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Η' ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ...

P. MICHALOPOULOS είπε...

Εγώ κάνω τραγικό λάθος;

Εγώ, σχετικά με τον Βησσαρίωνα, βγήκα πρώτος στα ΜΜΕ και διαμαρτυρήθηκα για την απάτη. Έπεισα και τον Χριστόδουλο που αποφάσισε να ζητήσει την ταφή του μισολειωμένου παπά, ταφή κανονική τη φορά αυτή, όχι σαν μούμια του Φαραώ, αλλά σε χώμα, κάτι που έκανε τον μητροπολίτη Γερμανό να λυσσομανάει εναντίον μου…

Τον έπεισα μεν τον Αρχιεπίσκοπο, αλλά μετά, έπεσε επάνω του ο τοπικός δεσπότης της θρησκεμπορικής εκκλησίας μας, που τον επισκέφτηκε ο ίδιος προσωπικά, τον είδε ιδιαιτέρως, και τελικά (δεν ξέρω πώς) του άλλαξε γνώμη…

Και έτσι, τον έβαλαν τον (υπόλοιπο από) Βησσαρίωνα μέσα στη γυάλα για να τον βλέπουν οι θρησκευτικοί τουρίστες, και να γεμίζει το παγκάρι, …να τον βλέπουν να διαλύεται (παρά τα παστώματα με κερί που του έκαναν συνέχεια) να διαλύεται μέρα με την μέρα! Τέτοια ξεφτίλα!!!..

Θες να διαβάσω τον βίο του Χρυσοστόμου και του Βασιλείου; Και τι θα βρω; Θα βρω τίποτε που να μοιάζει με τους σημερινούς δεσποτάδες μας που μάλλον με τους διώκτες των αγίων αυτών ανδρών μοιάζουν;

Να διαβάσω και για τον άγιο Σπυρίδωνα θέλεις; Και τι να μάθω; Για το δεξί του χέρι; Ξέρεις εσύ να μου πεις σχετικά;

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Kalogero-Paisios (αυτός και μόνον αυτός…)

Σχόλια στο θέμα:
Με ρωτούν για τον καλογερο-Παΐσιο, και απαντώ:
http://kalogeropaisios.blogspot.com/2008/08/blog-post_23.html


1. Είδατε τι ρεζιλίκι έγινε με το μισολιωμένο πτώμα του Βησσαρίωνα. Το πτώμα το οποίο εκμεταλλεύονται παρουσιάζοντάς το σαν άφθαρτο τάχα λείψανο αγίου.

Ο Παΐσιος βέβαια, είναι ακόμα θαμμένος σωματικά, αλλά κάποιοι προβοκάτορες στον εκκλησιαστικό χώρο, φρόντισαν με τα μυθεύματά τους και τον έθαψαν ΚΑΙ πνευματικά τον ταλαίπωρο γέροντα, αποδίδοντάς του ακόμα και αιρετικές διδασκαλίες, δικές τους φυσικά, που τις βάζουν στο στόμα του αγαθού γέροντα (συμπαθή και αγαπητό σε μεγάλη μερίδα των θρησκευομένων), διδασκαλίες πλάνες που τις αμπαλάρουν σαν λόγια του Παΐσιου τάχα, ώστε να μας τις πασάρουν και να τις αποδεχτούμε πιο εύκολα, γιατί μας περνάνε και για... χάνους, για ακατήχητους.

Αυτό δε το «πτώμα» (βίος και διδαχές) τάχα του Παΐσιου, που το διαφημίζει και ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, είναι πιο αποκρουστικό (και από το μισολιωμένο κορμί του άλλου ταλαίπωρου γέροντα, του Βησσαρίωνα), και είναι η πλάνη αυτή η δεύτερη, ακόμα πιο μεγάλη.

Αυτή τη δεύτερη απάτη κυρίως δεν αντέχω, και διαμαρτύρομαι!

2. ΑΠΟ ΤΟΝ «ΒΙΟ» ΤΟΥ:

Όταν ήταν νεαρός και είχε λογισμούς απιστίας τον ενίσχυσε στην πίστη του, λέει, ο ίδιος ο Χριστός, που του εμφανίστηκε λέει, μπούστο (από τη μέση και πάνω) και που τον αναγνώρισε λέει, ότι ήταν ο ίδιος ο Χριστός, από τα γαλανά μάτια και τα ξανθά μαλλιά (σκηνές από αμερικάνικη ταινία;)!!!..

Όταν πρωτοπήγε καλόγερος στο μοναστήρι και παρακολουθούσε την θ. λειτουργία είδε στην «πρόθεση» τον Χριστό σαν ένα αρνί που το σφάζουν. Τι νομίζετε λέει, ότι είναι απλά τα πράγματα επειδή δεν βλέπετε εσείς τι ακριβώς γίνεται; Φοβήθηκε λέει, και κρύφτηκε (η Γραφή λέει ότι «ο φόβος έχει κόλαση») αλλά, λέει, έτσι έμαθε και την πραγματική «αλήθεια» που μας την λέει: Μην ακούτε (σ.σ. την Εκκλησία) που λέει ότι το ψωμί και το κρασί γίνεται σώμα και αίμα Χριστού στην προς τούτο προσευχή του ιερέα (στο «τα Σα εκ των Σων), αλλά γίνεται, λέει, πολύ νωρίτερα [σ.σ. μαγικά;] και άσε τους (σ.σ. τους άσχετους;), λέει, να λένε..
Αυτός και μόνον αυτός, …ο διορατικός, ο χαρισματικός, ο θαυματουργός κ.λπ, κ.λπ, γέροντας ήξερε καλύτερα!!!..

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Εφραίμ – Βατοπαίδι – Κύπρος: Η κατάρα της επιχείρησης αγιοποίησης του κωλόγερου Παΐσιου, έπεσε για τα καλά, στα κεφάλια των πρωτεργατών;