Τζούλια: Με στρινγκ και μπλούζα, στην Ασπροβάλτα...
Αναγνωρίζετε στο κοινό, κάποια μέλη της εκκλησίας σας (ανήλικα 12, 13 ετών) παναγιότατε κ. Άνθιμε;
Ean dn eisai euprosdektos s auto to
istologio gt afhneis sxolia.
Είδες Σταυρούλα να αφήνω σχόλια, τώρα; Δεν αφήνω τίποτε πια, από τότε. Τους αγνοώ!
Και αφήνοντας τους (μετά τις 15 Αυγούστου) ζήτησα από τον Κούλογλου να μη μου στέλνει πια το καθημερινό ενημερωτικό του μέηλ για τα θέματα που αναρτά.
Και ο λόγος, δεν είναι βέβαια το αν ήμουν ευπρόσδεκτος ή όχι, εκεί! Τι θα πει «ευπρόσδεκτος»; Δημόσιο σάιτ είναι, και όχι κάποιο κλειστό κλαμπ… Και στους διαλόγους που έκανα, είχα από την αρχή, και, αρνητικές αλλά, και, θετικές τοποθετήσεις από άλλους σχολιαστές σε αυτά που έλεγα.
Αυτά τα δημοκρατικά συνέβαιναν.
Βέβαια, σε κάποια θέματα όπως στον Δαρβινισμό στην αρχή, και με τον Τζάκσον μετά, κάποιοι ζητούσαν να αποκλειστώ για να ακούγονται μόνον αυτοί…
Και φτάνουμε στην περίοδο του Δεκαπενταύγουστου όπου σε κάποιο θέμα (δεν συμμετείχα σε συζήτηση εκεί) ανακαλύπτω ότι κάποιο από τα μέλη – σχολιαστές, βλαστημούσε τα θεία (το Χριστό και την Παναγία).
Το πρώτο που έκανα, ήταν να στείλω ένα μέηλ στον Κούλογλου για να τον ενημερώσω. Δεν έλαβα όμως καμιά απάντηση…
Μετά, στο θέμα της διαμάχης του Κούλογλου με το Τρωκτικό, είδα κάποιον υποστηρικτή του Κούλογλου να τον διαφημίζει και να λέει ότι είναι πολύ δημοκρατική η ιστοσελίδα του. Με αφορμή το σχόλιο αυτό, απάντησα ότι είναι τόσο «δημοκρατική», που επιτρέπει ακόμα και αισχρές βλασφημίες κατά των θείων.
Μου απάντησε κάποιος ειρωνικά, και με ρωτούσε… ποιανού τη θεία βρίσανε!
Του απάντησα όμοια, λέγοντας του ότι δεν πρέπει να ανησυχεί διότι δεν έβρισε κανείς… τη θεία του Κούλογλου ούτε τη μάνα του ούτε όλο του το σόι (του Κούλογλου).
Μετά από αυτό, η ιστοσελίδα εξαπέλυσε τα λυσσασμένα της «σκυλιά» για να με κατασπαράξουν… Να λένε δηλαδή ότι είμαι ανεπιθύμητος εκεί, και να επαναλαμβάνουν τις βλασφημίες, που τις συνόδευαν με απειλές κατά της σωματικής μου ακεραιότητας (οι… «δημοκρατικοί»)!..
Έπρεπε να σιωπήσω; Να φανεί ότι φοβήθηκα;
Επανήλθα λοιπόν, με αναδημοσίευση εκείνου του σχολίου μου για τον Κούλογλου (για τη θεία, τη μάνα, το σόι του)! Το είχαν θάψει τα αλυσιδωτά σχόλια των λυσσασμένων "σκυλιών", και εγώ το έφερα ξανά στην επιφάνεια.
Τότε, άρχισαν και οι απειλές κατά τις ζωής μου, και συνεχίστηκαν τα απανωτά σχόλια από τα «σκυλιά», με σκοπό, ξανά, το θάψιμο του σχολίου μου…
...Του σχολίου μου (για τη θεία, τη μάνα, και όλο το σόι του Κούλογλου), που μετά από κάθε λυσσασμένη επέλαση εναντίον μου, εγώ επανερχόμουν για να το φέρνω ξανά και ξανά στην επιφάνεια, και να τους δίνω έτσι να καταλάβουν ότι δεν τους φοβάμαι.
Αυτά, μέχρι και την παραμονή της γιορτής της Παναγίας. Μετά, σταμάτησαν πρώτοι αυτοί, και τότε σταμάτησα κι εγώ…