Καλημέρα Σταυρούλα! :-) Καλημέρα σου εύχομαι, και ηλεκτρονικά, μέσα από το Ιντερνετ…
Και δημόσια δηλαδή, εδώ στο μπλογκ!
Διότι – αν θες να ξέρεις - σου έχει σταλεί από εμένα, και άλλη μια άλλη καλημέρα... Πριν διαβάσω το μήνυμα σου αυτό, πριν λίγη ώρα που είχα κλειστόν τον υπολογιστή μου…
Μια καλημέρα μυστική… δια της πνευματικής οδού, μέσω ουρανού, στην… προσευχή μου!
Μια καλημέρα για όλους σας! Καλημέρα σας λοιπόν, και χαίρετε πάντοτε! :-)
29 Ιουλίου 2010 4:16 μ.μ.
http://xairete.blogspot.com/2010/07/blog-post_254.html
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σάββατο, 16 Αυγούστου 2008
Αυτή είναι η οικογένεια μου!
Αυτή είναι η οικογένεια μου!
Με θυμήθηκαν (μέχρι στιγμής) φέτος στη γιορτή μου:
1. Ο αγαπητός εν Χριστώ αδελφός Μιχάλης, τακτικός αναγνώστης και σχολιαστής μας, που έσπευσε πρώτος (από την παραμονή κιόλας της εορτής) να μου ευχηθεί με μέηλ στο οποίο απάντησα… (και τα δυο κείμενα δημοσιεύτηκαν εδώ, στο ποστ «Χρόνια πολλά Παναγιώτη»)
2. Ο «Ορθόδοξος Αγών», με μέηλ.
3. Με μέηλ και αυτή, η νέα μας φίλη, η κ. Μαρίνα (επώνυμη) από την Πάτρα, αναγνώστρια (από διμήνου) των ιστολογιών μου, η οποία αν και εκτιμά τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, εκτιμά (όπως αποδεικνύεται), και, εμένα που τον ελέγχω!..
4. Δεν θα μπορούσε βέβαια να μας ξεχάσει η αγαπητή εν Χριστώ αδελφή Σταυρούλα, η εκλεκτή συνεργάτης, η τακτική σχολιάστρια, από την Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής… Ευχήθηκε με σχόλιο της, κάτω από το θέμα «η Κοιμήση της Θεοτόκου». http://xairete.blogspot.com/2008/08/15.html
5. Τέλος, το πιο απροσδόκητο ευχητήριο μήνυμα (μέηλ) το είχα από την πιο παλιά γνωστή μου (μέσω Ίντερνετ και αυτή), από την εξίσου πολύ αγαπητή εν Χριστώ αδελφή μου, την κ. Ευγενία (Νίτσα, ή «Ελληνίδα») από τον Καναδά, «απροσδόκητο» μετά από αρκετά χρόνια σιωπής της!!..
Έτσι, μπορώ σίγουρα να πω ότι αυτοί (οι ανωτέρω) είναι οι φίλοι μου και οι αδελφοί μου, ότι ΑΥΤΗ είναι, ΚΑΙ, η οικογένεια μου! Τους ευχαριστώ θερμά για την αγάπη τους!..http://p-michalopoulos.blogspot.com/2008/08/blog-post_16.html
ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ "ΒΗΜΑ":
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φίλοι δίνουν ζωή, η μοναξιά σκοτώνει
Η κοινωνική απομόνωση κάνει τόσο κακό στον οργανισμό όσο το κάπνισμα, το αλκοόλ και η παχυσαρκία
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ Αν έχουμε φίλους έχουμε διπλάσιες πιθανότητες να ζήσουμε περισσότερο. Αντιθέτως η μοναξιά βλάπτει την υγεία τόσο σοβαρά όσο το τσιγάρο, το αλκοόλ και η παχυσαρκία.
Μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι ένα από τα πιο σπουδαία «όπλα» μας στον αγώνα για σωματική και ψυχική υγεία είναι οι «δικοί μας άνθρωποι», οι φίλοι και η οικογένεια. Αποδείχτηκε ότι η ύπαρξη ενός υγιούς κοινωνικού δικτύου αύξησε τις πιθανότητες για επιβίωση σε άτομα όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών τάξεων κατά 50% σε μια περίοδο επτά ετών. Στον αντίποδα, η κοινωνική απομόνωση φαίνεται ότι αυξάνει ραγδαία το ποσοστό της θνησιμότητας, κάνοντας τόσο κακό στον οργανισμό όσο το κάπνισμα, ο αλκοολισμός και η παχυσαρκία.
Οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Βrigham Υoung της Γιούτα συγκέντρωσαν και ανέλυσαν στοιχεία από 150 προηγούμενες έρευνες που εξέταζαν τις πιθανότητες επιβίωσης σε σχέση με την κοινωνική ζωή του ατόμου, μελετώντας επί επτά χρόνια περισσότερους από 300.000 ανθρώπους σε τέσσερις ηπείρους. Το συμπέρασμα είναι κατηγορηματικό: σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι ωφελούν σημαντικά την υγεία μας και μας κρατούν υγιείς και δυνατούς για περισσότερα χρόνια στη ζωή. « Οταν κάποιος συνδέεται με μια κοινωνική ομάδα, νιώθει ευθύνη για άλλα άτομα. Αυτή η αίσθηση του σκοπού δίνει νόημα στη ζωή... Θεωρούμε τις ανθρώπινες σχέσεις δεδομένες. Είμαστε σαν τα ψάρια που δεν αντιλαμβάνονται ότι ζουν μέσα στο νερό. Είμαστε κοινωνικά όντα, “σχεδιασμένοι” να ζούμε και να εργαζόμαστε σε ομάδες. Οι σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους μάς συντηρούν και επιδρούν άμεσα στην ψυχική και στη σωματική μας υγεία» λέει η επικεφαλής της έρευνας δρ Τζουλιάν Χολτ-Λούνσταντ.
Αντίθετα, η κοινωνική απομόνωση μπορεί να αποβεί καταστρεπτική σε κάθε ηλικία: ισοδυναμεί με το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα, την ημερήσια κατανάλωση έξι ποτών, την έλλειψη άσκησης και το αυξημένο σωματικό βάρος.
Οι ηλικιωμένοι που έχουν καλή κοινωνική ζωή και δεν νιώθουν μόνοι ζουν κατά 22% περισσότερο απ΄ όσους έχουν ελάχιστους φίλους.
Τα τραύματα επουλώνονται δύο φορές πιο γρήγορα όταν δεχόμαστε στοργή από τους οικείους μας.
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ:
ΑπάντησηΔιαγραφή"...Έμεινε τότε, χωρίς να έχει ούτε ένα ευρώ. Η «οικογένεια» του έγινε τότε ακόμα πιο σκληρή προς αυτόν, τότε που ήθελε μια συμπαράσταση ώστε ανανεωμένος να αναζητήσει νέα εργασία..."
http://xairete.blogspot.com/2010/04/blog-post_3441.html
"Είκοσι έτη, μετά" (τον γάμο μας)!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://xairete.blogspot.com/2008/11/blog-post_8101.html
Έχω δικούς μου εδώ (και όχι μόνο)!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://oikogeneiakos.blogspot.com/2008/11/blog-post_17.html