Τρίτη, 3 Μαΐου 2011
Ο πατήρ Στυλιανός Μακρής (στο ιστολόγιο xairete), σε διάλογο με τον γνωστό «ανώνυμο» - κ. Ιωάννη Καρδάση…
P. MICHALOPOULOS είπε...
Ευλογείτε, σεβαστέ μου πάτερ Στυλιανέ! Χαρά μου και τιμή μου είναι πάντα η παρουσία σας εδώ, παρουσία που πλουτίζει το ταπεινό μου, το φτωχό μου αυτό το ιστολόγιο.
Αυτά, τόσο για τη δική σας παρουσία όσο και των άλλων λίγων αλλά καλών φίλων - σχολιαστών του «χαίρετε». Είστε πάντα ευπρόσδεκτοι.
Σας πληροφορώ δε, ακόμα ότι χτες βράδυ και σήμερα το πρωί σας είχα ειδικά εσάς πάτερ στο νου μου. Κοιμήθηκα και ξύπνησα με τη σκέψη στον πατέρα Στυλιανό.
Κοιμήθηκα λίγο πιο νωρίς, και δεν πρόλαβα το σχόλιο σας.
Ήθελα να σας στείλω ένα μήνυμα για να σας πληροφορήσω ότι ο διάλογος συνεχίζεται σε άλλη ανάρτηση (για την περίπτωση που δεν είχατε προσέξει την απάντηση του κ. Καρδάση), αλλά ήμουν τόσο νυσταγμένος που έκλεισα τον υπολογιστή, και το ανέβαλα αυτό για σήμερα το πρωί…
Οπότε, μόλις τώρα που με ξύπνησε αυτήν την ώρα (ως συνήθως) ο Κότσυφας του κήπου της πίσω αυλής του σπιτιού μου (τα ξέρει τα κατατόπια ο γείτονας κ. Καρδάσης), σκεφτόμουν σαν πρώτη μου ενέργεια να στείλω αυτό το μήνυμα που σας είπα.
Μόλις άνοιξα όμως το λάπτοπ, αγουροξυπνημένος ακόμα - αφού δεν έχω προλάβει να φτιάξω καφέ - είδα με χαρά το σχόλιο σας το οποίο βέβαια το δημοσίευσα αμέσως, χωρίς έλεγχο - και το οποίο θα το μελετησω πιο καλά αργότερα, μετά τον καφέ που λέγαμε, όταν δηλαδή θα έχω ανοίξει περισοτερο τα μάτια μου.
Σας ευχαριστώ λοιπόν και πάλι για την παρουσία σας.
Καλημέρα σας, Χριστός Ανέστη, χαίρετε! :D
5 Μαΐου 2011 6:14 π.μ.
http://xairete.blogspot.com/2011/05/xairete.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου