Εκεί γλυκά, να κελαηδούν, ακούω τα πουλάκια,
με χάρη παίζουν και πηδούν στα πράσινα δεντράκια,
στα πράσινα δεντράκια!
Και τ’ αηδονάκι αρχινά, γλυκά μουσική του,
σωπάστε δάση και βουνά, ν’ ακούσω τη φωνή του,
ν’ ακούσω τη φωνή του!
Το δάσος έχει για ναό, και κάνει λειτουργία,
και αναπέμπει στο Θεό, χαράς δοξολογία,
χαράς δοξολογία!
Αηδόνι μου, θέλω κι εγώ, με σε να τραγουδήσω,
τον Πλάστη να δοξολογώ στον κόσμο όσο ζήσω,
στον κόσμο όσο ζήσω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου