1. Άρχισε από σήμερα (15 Νοεμβρίου) η Νηστεία των «Χριστουγέννων». Για ένα γεγονός που η θεατρική εκκλησία μας, μας βάζει να το γιορτάζουμε μέσα στο καταχείμωνο, στις 25 Δεκεμβρίου, ενώ ιστορικά συνέβη στην αρχή του Σεπτέμβρη, όταν δηλαδή έγινε και η απογραφή, για την οποία πήγε ο Ιωσήφ στη Βηθλεέμ, κλπ. 2. Σκηνικό κατάλληλο, για να μπορεί να παίζει και το δικό του θέατρο, ο -γνωστός φαιδρός μας, κ. Ιερεμίας (Παναγιώτης) Φούντας, ο μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως –και να κλαίει με κάλαντα στο κήρυγμα του, και να λέει: «Μέσα στα χιόνια, γεννήθηκες, καλέ μας χριστούλη, χωρίς να έχεις μια σκουφίτσα να φορείς!», 3. Τι το σχετικό είπε σήμερα ο μετεωρολόγος κ. Τάσος Αρνιακός, στο μεσημβρινό δελτίο καιρού του ΑΝΤ1; Είπε: «Η Πούλια βασιλεύει και πίσω παραγγέλνει: ούτε τσοπάνης στα βουνά, μηδέ ζευγάς στους κάμπους!». 4. Οι Άγγελοι όμως «τέλος Δεκεμβρίου» (μέσα στα χιόνια;), βρήκαν (μέσα στην «άγια» νύχτα;), μαλάκες βοσκούς, να βόσκουν (στους άγριους κάμπους), τα… πρόβατα τους! Τόση και τέτοια γελοιοποίηση!

Τι το σχετικό είπε σήμερα ο μετεωρολόγος κ. Τάσος Αρνιακός, στο μεσημβρινό δελτίο καιρού του ΑΝΤ1; 

Είπε: «Η Πούλια βασιλεύει και πίσω παραγγέλνει: ούτε τσοπάνης στα βουνά, μηδέ ζευγάς στους κάμπους!».

Διαβάζω:
Ο Όμηρος, ο Ησίοδος και ο Πτολεμαίος αναφέρουν στα έργα τους ότι η δύση του αστερισμού των Πλειάδων (της γνωστής Πούλιας) λίγο μετά τη δύση του ηλίου (περίπου στις 3 Νοεμβρίου) σηματοδοτούσαν την επιδείνωση του καιρού και το τέλος των θαλασσινών ταξιδιών, λόγω των ισχυρών ανέμων.
Διαβάζω:
Στη διάρκεια του Νοεμβρίου το κρύο στον τόπο μας αρχίζει να δυναμώνει. Αυτή τη μεταβολή του τη «μηνάει» ο Άγιος Μηνάς, που γιορτάζει στις 11 Νοεμβρίου. Το κρύο δυναμώνει περισσότερο του Αγίου Φιλίππου (14 Νοεμβρίου) και τελικά «αντρειεύει» του Αγίου Ανδρέα (30 Νοεμβρίου). «Του Αϊ-Ντριός, αντρειεύει το κρύο», λέει ο λαός.
Διαβάζω:
Το πρώτο 15θήμερο του Νοεμβρίου, η δύση της Πούλιας (Οι Πλειάδες) σηματοδοτεί την ορμητική έλευση του χειμώνα και προειδοποιεί τους αγρότες για το τέλος της σποράς, και από την άλλη πλευρά τους κτηνοτρόφους να κατεβούν με τα κοπάδια τους πιο χαμηλά, στα χειμαδιά τους, για να ξεχειμωνιάσουν.
Διαβάζω:
«Στις δεκαφτά ή στις δεκοχτώ πέφτει η Πούλια στο γιαλό και πίσω παραγγέλνει: Μηδέ στανίτσα στα βουνά, μήτε γιωργός στους κάμπους», λέει μια παροιμία του λαού.
 
Παροιμίες για τον Νοέμβρη
•    Άη- Μηνάς εμήνυσε του πάππου του χειμώνα: -Έρχομαι ή δεν έρχομαι και τ’ Άη- Φιλίππου αυτού είμαι.
•    Αν τ’ Άη Φιλίππου λείπω, τ’ Άγια, των Αγιών δε λείπω.
•    Η Πούλια βασιλεύοντας το μήνυμα της στέλνει. Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.
•    Ο άη- Μηνάς εμήνυσε, πούλια μη ξημερώσει.
•    Ο Νοέμβρης έκλεισε, τα ζευγάρια είν’ στο στάβλο κι ούτε ζευγάς στον κάμπο.
•    Ο Νοέμβρης σαν θα έλθει τα γομάρια μέσα κλείνει.
•    Όταν έρθει ο Νοέμβρης σιγομπαίνει ο χειμώνας.
•    Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.
•    Σ’ τσι τριάντα, τ’ Αγι-Αντριός, αντριεύεται το κρύο.
•    Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.
•    Τον Οκτώβρη τα κουδούνια, το Νοέμβρη παραμύθια.