Θαύμα –θαύμα: Πώς τα κατάφερε τελικά, και το βρήκε ο Άγιος Φανούριος, το χαμένο μαύρο άλογο του… (σχετικός ύμνος και για άλλο χαμένο ζώο του)

Το βρήκε με θαυμαστό τρόπο: 

Έφτιαξε μια Φανουρόπιτα, και έκανε τάμα στον εαυτό του!

Σχετικός ύμνος...
και για άλλο χαμένο ζώο του:
Έχασα τη γαϊδούρα μου
με ξύλα φορτωμένη
ντε γαϊδούρα ντε.
Ντε (3), ντε γαϊδούρα ντε!
Απ’ το να μάτι είναι στραβή
κι απ’ τ’ άλλο δε με βλέπει, 
ντε γαϊδούρα ντε.
Ντε (3), ντε γαϊδούρα ντε!
Απ’ το να αυτί είναι κουφή
κι απ’ τ’ άλλο δεν ακούει,
ντε γαϊδούρα ντε.
Ντε (3), ντε γαϊδούρα ντε!
Απ’ το να πόδι είναι κουτσή
κι απ’ τ’ άλλο δεν πατάει,
ντε γαϊδούρα ντε.
Ντε (3), ντε γαϊδούρα ντε!
Στην ανηφόρα δεν μπορεί
στην κατηφόρα πέφτει,
ντε γαϊδούρα ντε.
Ντε (3), ντε γαϊδούρα ντε! 
Όποιος τη βρει να τη χαρεί,
τα ξύλα να μου φέρει.
ντε γαϊδούρα ντε.
Ντε (3), ντε γαϊδούρα ντε!