«Κυριακή της ορθοδοξίας» αύριο. Γιορτάζουμε την αναστήλωση των εικόνων… Θα πάμε εκκλησία, και θα τις ασπαστούμε… Ακόμα και αυτές με περιστέρια θεούς, με κρίνους ευαγγελισμού, και με τέρατα -δράκους! Προσοχή λοιπόν αύριο οι παρθένες μη μυρίσετε και εσείς τον κρίνο στη συγκεκριμένη εικόνα (φωτο), όταν την προσκυνάτε! Οι γέροι δε, και οι γριές να φορούν και τα γυαλιά τους… Μη τυχόν και ασπαστούν κατά λάθος το άλογο ή τον δράκο! Χα!

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Η χρήστης Maria-Mixalhs Kladou, ανάρτησε…
— μαζί με Klados Mixalhs-Maria, Manolis Klados, Ενορια Αμουργελλων και Giorgos Klados
Το θέμα: «Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος»

ΣΧΟΛΙΑ:
Panagiotis Michalopoulos
«Κυριακή της ορθοδοξίας» αύριο. Γιορτάζουμε την αναστήλωση των εικόνων… 
Θα πάμε εκκλησία, και θα τις ασπαστούμε… 
Ακόμα και αυτές με περιστέρια θεούς, με κρίνους ευαγγελισμού, και με τέρατα -δράκους! 
Προσοχή λοιπόν αύριο οι παρθένες μη μυρίσετε και εσείς τον κρίνο στη συγκεκριμένη εικόνα (φωτο), όταν την προσκυνάτε! 
Οι γέροι δε, και οι γριές, να φορούν και τα γυαλιά τους… Μη τυχόν και ασπαστούν κατά λάθος το άλογο ή τον δράκο! Χα!
Georgia Antoula Lof 
Δεν καταλαβαίνω τι σχόλιο Σας. .
εννοείτε πως θα πάω εκκλησία να ασπαστω Της εικόνες. .
ο κρίνος συμβολίζει την αγνότητα Της Παναγίας μας ..
ΣΕΒΑΣΜΌΣ ΤΉΣ ΑΞΊΖΕΙ. ... 
Panagiotis Michalopoulos 
Ο σεβασμός στα εικονιζόμενα πρόσωπα, απαιτεί το να τα ζωγραφίζουμε όπως τα έχουμε δει, όπως περιγράφονται στην αγία γραφή, χωρίς φανταστικές τσόντες, προσθήκες, αλλοιώσεις κλπ. Αυτός είναι κανόνας της ορθόδοξης εκκλησίας. 
Στην παπική εικόνα του Ευαγγελισμού όμως, βλέπουμε τον Άγγελο να προσφέρει έναν κρίνο, τον γονιμοποιό όπως λέγεται, και που το σχήμα του συμβολίζει λένε τον γυναίκειο κόλπο… Και από πάνω πετάει το σύμβολο «πουλί», της γονιμοποίησης και αυτό: ένα περιστέρι! 
Τέτοια αγιογραφία, είναι και η γελοία και βλάσφημη «Μεγαλόχαρη», στην Τήνο. 
Υπήρχε κρίνος και περιστέρι στον Ευαγγελισμό; 
Σε ποιο ευαγγέλιο είναι αυτό γραμμένο;
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1055435307899751&set=a.492964157480205.1073741832.100002998754680&type=3&theater

ΣΧΕΤΙΚΟ…

(δράκο, έχουμε και στο σημερινό μενού)
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Η μνήμη του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη γιορτάζεται στις 8 Φεβρουαρίου,
και του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος στις 17 Φεβρουαρίου. 
Και οι δύο μαζί γιορτάζονται 43 ημέρες -πάντα- προ του Αγίου Πάσχα (κινητή εορτή), το πρώτο Σάββατο των νηστειών μετά την Καθαρά Δευτέρα, παραμονή της Κυριακής της Ορθοδοξίας.

Αγιογραφία:  
Οι Άγιοι Θεόδωροι, στις αγιογραφίες εμφανίζονται σε τεσσάρων ειδών μορφές.
Είτε μόνοι, είτε και οι δύο μαζί όρθιοι...
ή πάνω σε άλογα, αντιμετωπίζοντας έναν δράκο...
που είχε θανατώσει ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων!
Πάντα φέρουν στρατιωτική στολή.

ΣΧΕΤΙΚΟ:
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ Τ’ ΆΪ-ΓΙΩΡΓΗ
(από το Καταλαγάρι και τα Πεζά Πεδιάδος στη δεκαετία τού 1940)
Άϊ μου Γιώργη, αφέντη μου και ψαροκαβαλλάρη,
αρματωμένε με σπαθί και με χρυσό κοντάρι•
άγγελος είσαι στη θωριά κι άγιος στη θεότη•
παρακαλώ βοήθα με, άγιε στρατιώτη,
να λυτρωθώ απ’ το θεριό και Δράκοντα μεγάλο,
’π’ ά δε ντού ’πηαίναν άθρωπο κάθε πρωΐ και άλλο,
σταλιά νερό δεν ήφηνε να κατεβή στη Χώρα,
σα δε ντού ’πηαίναν άθρωπο πάντα την ίδιαν ώρα!
Τα μπουλλεθιά ερρίχνανε κι ότινος θέλ’ ας πέση,
ήπεμπε το παιδάκι ντου τού Δράκοντα πεσκέσι.
Τα μπουλλεθιά επέσανε κι εις τη βασιλοπούλλα,
απού την είχ’ η μάνα τζη μοναχορηγοπούλλα.
Κι ο βασιλιάς ως τ’ άκουσε, τούτο το λόγον είπε:
- «Το βιός μου όλο πάρετε και το παιδί μου αφήτε».
Εκεί σπαθιά συρθήκανε, μαχαίρι’ ακονισμένα:
- «Γή δώσ’ μας το παιδάκι σου, γή παίρνομε κι εσένα».
- «Στολίστε το παιδάκι μου και κάμετέ το νύφη
κι αμέτε το στο Δράκοντα, πεσκέσι να δειπνήση».
Πιάνουν και τη στολίζουνε ’πο το ταχύ ως το βράδυ
με δαχτυλίδια ολόχρυσα κι όλο μαργαριτάρι•
και παίρνου ντην οι βάγιες τση να πά’ να σεργιανίση
και πάνε και τη δένουνε στού Δράκοντα τη βρύση•
στα μάρμαρα τού πηγαϊδιού ρίξα ν-την αλυσίδα
κι εκειά την κατεβάσανε, άμοιρη κορασίδα!
Κι ο Άι-Γιώργης τό ’μαθε και τρέχει να τη σώση
κι από το άγριο θεριό να τήνε ’λετευρώση•
καβαλλικεύγει τ’ άλογο και το αντιποδίζει,
στο μάγουλο τού πηγαϊδιού πηγαίνει και καθίζει.
- «Μην το φοβάσαι το θεριό κι εγώ δα το ’ποθάνω,
άφησε ν’ αποκοιμηθώ στα γόνατά σου απάνω•
σίμωσε, κορασίδα μου, κοντά να με ψειρίσης
κι όντεν ακούσης το θεριό να μ’ αλαφροξυπνήσης».
Στα γόνατά τζη ακούμπησε, για νά τονε ψειρίση
κ’ ετρέχανε τα μάθια τζη σα θολωμένη βρύση•
σε λίγην ώραν ήκουσε μιαν ταραχή μεγάλη
κι ήτον ο Δράκος κι ήβγαινε μέσ’ από το πηγάϊ.
- «Ξύπνησ’ αφέντη, ξύπνησε και μη βαροκοιμάσαι
να το σκοτώσης το θεριό, που λες πως δε φοβάσαι•
σήκω, σήκω αφέντη μου και το νερό αφρίζει
κι ο Δράκοντας τ’ αντόδια ντου για μένα τ’ ακονίζει!»
Ο Άϊ-Γιώργης ’ξύπνησε σα μ-παραλοϊσμένος
και τ’ άρματά ντου ήρπαξε, ως ήτο μαθημένος•
γυρίζει στ’ ανατολικά και κάνει το σταυρό ντου
και το κοντάρι ’σήκωσε και μπήγει στο λαιμό ντου•
μια κονταριά τού έδωκε, την τρώει μές το στόμα
κι αμέσως τον εξάπλωσε χάμαι στσή γής το χώμα.
Με μια μπαμπακερή κλωστή πιστάγκωνα το δένει
τσή κορασίδας τό ’δωκε, μέσα στη Χώρα μπαίνει.
- «Νά, βασιλιά, το τέκνο σου• ορίστε το παιδί σου
κι απού τα φύλλα τσή καρδιάς δώσε του την ευκή σου».
- «Να ζήσης, καβαλλάρη μου• πώς λένε τ’ όνομά σου,
ένα μεγάλο χάρισμα να κάμω τσ’ αφεδιάς σου;»
- «Γιώργης στρατιώτης λέγομαι, απ’ την Καππαδοκία•
σα θες να κάμης τάξιμο, χτίσε μιαν εκκλησία
και βάλε και ζωγράφισε Χριστό και Παναγία•
στη δεξιά Ντου τη μ-πλευρά βάλ’ ένα γ-καβαλλάρη,
αρματωμένο με σπαθί και με χρυσό κοντάρι».
Το τραγούδι τού Άϊ-Γιώργη έχει θεατρική δομή με διάφορα επεισόδια. Προσφέρεται για διδασκαλία και παράσταση από παιδιά δημοτικού σχολείου.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=533389903468978&set=t.100008014086826&type=3&theater