" Απορώ πώς και δεν τους έχουν μαζέψει ακόμα!!!!!" (ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ)

Παρασκευή, 05 Φεβρουαρίου 2010

" Απορώ πώς και δεν τους έχουν μαζέψει ακόμα!!!!!"

http://xairete.blogspot.com/2010/02/20-2009-103.html



ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

Δευτέρα, 20 Απριλίου 2009

Αυγουστίνος Καντιώτης – 103 ετών: Τον βασανίζουν;

P. MICHALOPOULOS είπε...
...Έλεγα ότι τον βασανίζουν! Γιατί; ...Διότι ενώ είναι κατάκοιτος (σε άλλη φωτογραφία φαίνεται ο π. Λαυρέντιος Γρατσίας να τον πηγαίνει με αναπηρική καρέκλα), τον στήνουν (ο"Γιαννούκος", ο π. Ιερόθεος Κωκονός) για να φωτογραφηθεί με παιδάκια (το μάπετ σόου, που έλεγα)… Τον στήνουν ακόμα, να μοιράζει αντίδωρο… Τον στήνουν να παρακολουθεί τάχα τις ακολουθίες ενώ ούτε το κερί δεν μπορεί να κρατήσει, και του το κρατάει ο Τάσος ο Νούσκαλης… Τον βάζουν να τον φωτογραφίσουν δίπλα σε παιδάκια για να φαίνεται ότι τα ευλογεί… Τον βάζουν, τον βάζουν… για να φαίνεται ότι ζει… Αλλά, τι φαίνεται από την έκφραση του προσώπου του; Ότι ο γέροντας «ζει» στον κόσμο του... Φαίνεται ότι δεν επικοινωνεί... Φαίνεται, και, ότι υποφέρει!..
21 Απριλίου 2009 9:59 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί ο Γέροντας να είναι 103 ετών (τα κλείνει επίσημα στις 20 Απριλίου), αλλά σχετικά με το αν είναι κατάκοιτος, δεν υπάρχει κάποια φωτογραφία να το αποδεικνύει. Ίσως ο άνθρωπος να μην έχει πια τόσο καλή σωματική αντοχή όπως είχε μέχρι τη παραίτησή του, όμως στο σάιτ του έχω δει φωτογραφίες στις οποίες ο Γέροντας στέκεται όρθιος για να μπορέσει να μπει στο αυτοκίνητο, ανεβαίνει υποβασταζόμενος μερικά σκαλοπάτια, μιλάει στο τηλέφωνο, το οποίο του το κρατάνε στο αυτί (αυτό το είδα σε βίντεο). Μάλιστα γνωρίζω μια ηλικιωμένη κυρία που έχει επικοινωνία με το Γέροντα και απ' ότι μου είπε κάποια φορά που ήμουν σπίτι της και μίλησε με τους ιερείς που είναι μαζί με το Γέροντα, της είπαν ότι τον φροντίζουν σαν πατέρα τους και προσεύχονται γι' αυτόν. Μακάρι να αξιωθώ να τον γνωρίσω πριν φύγει από την επίγεια ζωή.
29 Μαρτίου 2010 3:05 μ.μ.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Τι να αξιωθείτε να τον γνωρίσετε; Πώς θα τον γνωρίσετε τώρα που είναι πια ένα ζωντανό λείψανο; Να τον γνωρίσετε, διαβάζοντας τα βιβλία του, διότι ο Καντιώτης ήταν κυρίως πύρινος λόγος του Θεού, και όχι σόου!..
Να τον γνωρίσει πήγα έναν φίλο μου συνομήλικο μου, στα νιάτα μου (δεκαετία ’60) όταν ήταν στον Ευαγγελισμό π. Αυγουστίνος (αρχιμανδρίτης τότε) για εκείνη την εγχείριση του Προστάτη, και μόλις μας είδε που μπήκαμε στο δωμάτιο, μου είπε: «Παιδί μου Παναγιώτη, τι το έφερες εδώ το παιδί; Να δει τι; Έναν παπά στο κρεβάτι; Να τον φέρεις στο κήρυγμα, μεθαύριο που θα είμαι και πάλι καλά!».
Τώρα ο γέροντας είναι κατάκοιτος, και δεν επικοινωνεί πια! Και τον στήνουν σε μια καρέκλα, και τον πηγαίνουν με το αναπηρικό καροτσάκι, πάλι πίσω στο κρεβάτι του…
Πριν από λίγες μέρες δε, είχε ένα ρεπορτάζ η εφημερίδα «Εσπρέσο», από την επίσκεψη που έκανε στον γέροντα Αυγουστίνο ο (συνομήλικος μου) μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος. Ε, λοιπόν! Ούτε καθιστός δεν μπορούσε να είναι πια ο παππούλης! Ξαπλωμένος στο κρεβάτι του (αγνώριστος χωρίς τα χοντρά του τα γυαλιά που του τα φοράνε όταν τον στήνουν για το σόου) ξαπλωμένος στο πλάι (προφανώς για να μη κάνει πληγές) και με τα μάτια του κλειστά!
Αλλά Πάσχα έρχεται, και ίσως τα καταφέρουν πάλι να τον στήσουν κάποια στιγμή...
Για να τον φωτογραφίσουν πάλι να μοιράζει τάχα αντίδωρο… Κόβοντας βέβαια σκηνές, κρύβοντας την αλήθεια, το ότι δηλαδή δεν το μοιράζει το αντίδωρο, αλλά… το τρώει!!!..
29 Μαρτίου 2010 3:44 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Θεωρώ ότι όσοι έχουν γνωρίσει και επομένως έχουν σωστή άποψη για τον π. Αυγουστίνο, όπως ο συντάκτης του ιστολογίου αυτού, δεν θα πρέπει να κατηγορούν όσους τον επικουρούν. Οι άνθρωποι αυτοί κουράζονται πολύ για να φροντίζουν το γέροντα σε τέτοια ηλικία, έργο που δεν είναι εύκολο για τον καθένα. Ο πρώην Μεσογαίας Αγαθόνικος αυτή τη στιγμή, λόγω έλλειψης υλικοτεχνικών υποδομών στο διαμέρισμα όπου διαμένει, δυστυχώς δεν εκκλησιάζεται. Ο πρώην Φλωρίνης έχει την ευκαιρία να το κάνει στην, έστω κομματώδη σχεδόν (δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω) κατάσταση που ευρίσκεται. Και μόνη η παρουσία του λοιπόν στο ναό, και μόνη η φωτογράφισή του με παιδιά και μεγάλους, είναι ευλογία για τους πιστούς, που βλέπουν δίπλα τους έναν αιωνόβιο γέροντα και αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του τους τόσους και τόσους αγώνες του. Θα έλεγα λοιπόν να μην προσδίδουμε κακές προθέσεις στους "οικονόμους" του, που όχι μόνο δε φταίνε σε τίποτα, αλλά κουράζονται κι από πάνω. Και, άλλωστε, δε νομίζω κανείς απ' αυτούς να ισχυρίζεται ότι ο γέροντας χαίρει άκρας υγείας... Εάν ονομάσουμε show τα πράγματα αυτά, γνωρίζοντας την αγαθή προαίρεση των ανθρώπων που τα κάνουν, φοβάμαι ότι το ίδιο θα πούμε και για άλλους σεβάσμιους γέροντες, που μεταφέρονται σχεδόν ετοιμοθάνατοι και παίρνουμε την ευχή τους, γιατί όχι και για τα λείψανα των αγίων της Εκκλησίας μας...

Ας μην μπούμε λοιπόν στο παιχνίδι πόσο υγιής είναι ο γέροντας, είναι νομίζω φως φανάρι ότι υγιής δεν είναι. Αν έχει ή όχι ένα ελάχιστο ποσοστό επικοινωνίας, προσωπικά μού είναι αδιάφορο. Ας μην κατακρίνουμε όμως και την προσπάθεια να δοθεί η ευλογία του στα πλήθη, όσον καιρό ο Θεός τον έχει ακόμα στη ζωή (ίσως μάλιστα αυτός να είναι ο μόνος λόγος που τον κρατάει...)

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
20 Απριλίου 2010 6:25 μ.μ.

http://xairete.blogspot.com/2009/04/103.html