Σε ευχαριστώ λοιπόν Μιχάλη που μου άνοιξες τα μάτια… Θα πέθαινα τυφλός, πιστός Χριστιανός δηλαδή!

- Εσύ είσαι λοιπόν ο Χριστός; Μα, εδώ, ο αιχμάλωτος μας είπε ότι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι περίμεναν ότι θα κάνεις χρήση της προφητείας για την είσοδο σου. Πού είναι λοιπόν εκείνο το μικρούλι γαϊδουράκι;

- Πού είναι; Ψόφησε στο μακρύ τον δρόμο (πέτρες, κακό, στενά δρομάκια, ανηφοριές κατηφοριές, ήταν και άβγαλτο) και τι να έκανα μετά; Οικονόμησα αυτό το άλογο για στη συνέχεια! Έχετε πρόβλημα;

2 ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

Τετάρτη, 31 Μαρτίου 2010

Μηνύματα για το σημερινό "Ράδιο Αρβύλα"

Mιχάλης είπε...

Παναγιώτη, μπορεί κάποιος να προσάψει πολλά στους ρασοφόρους της εποχής μας αλλά πιστεύω πως αυτή η αντιπαραβολή Είσοδος στα Ιεροσόλυμα επί πώλου όνου και τα αυτοκίνητα των Ιεραρχών είναι ένας φτηνός αντιεκκλησιαστικός λαϊκισμός.

Υπήρχαν τότε δηλαδή αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και ο Ιησούς τα αγνόησε?

Ήταν δυνατό τότε να χρησιμοποιηθεί άμαξα με τροχούς και άλογα ώστε να διασχίσει ο Ιησούς με ευκολία τα στενά σοκάκια της Ιερουσαλήμ κατά την είσοδο του σ' αυτήν? Πιστεύω πως ούτε κι αυτό.

Άλλωστε υπήρχε και η σχετική προφητεία του Ζαχαρία που "επέβαλλε" κατά κάποιο τρόπο τη χρήση του πώλου-όνου.

Προς τι τότε αυτή η αντιπαραβολή του πώλου -όνου και των συγχρόνων αυτοκινήτων? Για δημιουργία εντυπώσεων πιστεύω.

31 Μαρτίου 2010 1:32 μ.μ.


P. MICHALOPOULOS είπε...

Δηλαδή Μιχάλη, ο Χριστός αντιμετώπιζε περισσότερο στενότητα χώρου («στενά σοκάκια») και όχι τόσο στενότητα χρήματος! Θα μπορούσε δηλαδή – αφού "τον φύσαγε τον παρά" - να χρησιμοποιήσει άνετα μια χρυσή άμαξα με πολλά άλογα!

Αλλά τότε, θα είχε πρόβλημα στις… στροφές, πρόβλημα και στο… παρκάρισμα που θα έκλεινε όλη την κυκλοφορία!

Άσε και που κατά την πορεία θα είχε και την έννοια να δίνει εντολές στον σοφέρ, ε, στον αμαξά, για την ταχύτητα που θα πρέπει να ρυθμίζει ανάλογα με τον κόσμο που θα είχε παραταχθεί εκεί στο δρόμο... Αν δηλαδή ήταν απλοί άνθρωποι να του λέει να τρέχει και αν ήταν τίποτε επίσημοι να του λέει να κόβει ταχύτητα για να έχει χρόνο να τους χαιρετάει, ή αν έμπαινε μπροστά κανένα παιδάκι με τα βάγια να του λέει του αμαξά να φρενάρει για να μη το πατήσουν…

Δεν υπήρχε λοιπόν αυτή η «ευκολία» που λες κι εσύ!..

Αλλά έκτος από όλα αυτά, τα περιβαλλοντολογικά, τα κυκλοφοριακά, τα επικοινωνιακά, και τα της τροχαίας ασφάλειας, φαίνεται (σύμφωνα με το σκεπτικό σου) ότι άλλο έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο στην όλη σκηνοθεσία:

Ο Χριστός, το ήξερε ποιο ήταν το ζουμί της υπόθεσης…

Κάπου θα το είχε διαβάσει… Ή αν δεν ήξερε γράμματα, γρι, κάποιος από τους μορφωμένους επικοινωνιολόγους του θα τον πληροφόρησε ότι αν πραγματικά θέλει να το παίξει Χριστός, τότε θα πρέπει να πάρει το γαϊδουράκι διότι υπάρχει και σχετική αναφορά στις Γραφές… Έτσι και έγινε, …«για δημιουργία εντυπώσεων» που λες κι εσύ!

Σε ευχαριστώ λοιπόν Μιχάλη που μου άνοιξες τα μάτια… Θα πέθαινα τυφλός, ...πιστός Χριστιανός δηλαδή!
Τώρα όμως, μετά το σχόλιο σου αυτό, … «είδα το φως το αληθινό»!

Σκέπτομαι λοιπόν να ανοίξω ένα ακόμα κεφάλαιο, εδώ στο μπολγκ, μια νέα ετικέτα, με τίτλο… «Εκκλησία του Απατεώνα»! Τι λες;

31 Μαρτίου 2010 2:22 μ.μ.

http://xairete.blogspot.com/2010/03/blog-post_2655.html