Ο Αϊνστάιν και ο θεός
Κύριε διευθυντά
Ο δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης στην «Καθημερινή» της 8-2-2009 και στο άρθρο του με τίτλο: «Οι άθεοι αντεπιτίθενται», αναφέρει:
«Υπήρξαν, βέβαια, διαπρύσιοι κήρυκες του αθεϊσμού, όπως ο μαθηματικός Μπέρναρντ Ράσελ ή ο φυσικός Αλμπερτ Αϊνστάιν».
Δεν γνωρίζω πώς ο κ. Μανδραβέλης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Αϊνστάιν ήταν άθεος, όταν ο διάσημος φυσικός, μεταξύ άλλων πολλών, έχει υποστηρίξει και τα ακόλουθα:
«Εν όψει μιας τέτοιας αρμονίας που υπάρχει στον κόσμο και την οποία με το περιορισμένο μυαλό μου μπορώ να αναγνωρίσω, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει Θεός. Αυτό δε που με εξοργίζει είναι ότι με παρουσιάζουν να ασπάζομαι τέτοιες ιδέες» (Prinston University Press, σελ. 214).
«Από την πλειονότητα των αποκαλουμένων αθέων, με χωρίζει ένα αίσθημα απόλυτης (utter) ταπείνωσης που με διακατέχει, μπροστά στα απροσπέλαστα μυστικά αρμονίας του σύμπαντος». (Δήλωση του Αϊνστάιν στον Joseph Lewis, 18 Απριλίου, 1953).
«Αλλά η επιστήμη μπορεί να διακονείται μόνον από αυτούς που έχουν την αίσθηση ότι πραγματικά έχουν εμποτισθεί από τη φιλοδοξία να ανεύρουν την αλήθεια και να την κατανοήσουν.
Η αίσθηση όμως αυτή ξεπηδάει από τη θρησκεία... Δεν μπορώ να θεωρήσω κάποιον πραγματικό επιστήμονα όταν δεν έχει αυτήν την βαθιά πίστη... Η επιστήμη χωρίς τη θρησκεία είναι ανάπηρη. Η θρησκεία χωρίς την επιστήμη είναι τυφλή» (Albert Einstein, 1941). Το 1927 οι φυσικοί Bohr, Born, Heisenberg υποστήριξαν ότι στο υποατομικό πεδίο, για να προσδιορίσουμε το momentum φωτονίων, ηλεκτρονίων πρέπει να βασισθούμε στις πιθανότητες, γιατί η μέτρησή τους είναι αδύνατη. Ο Αϊνστάιν σχολίασε ότι όπου ο άνθρωπος αδυνατεί να κάνει ακριβείς μετρήσεις, σωστά χρησιμοποιεί τις πιθανότητες, οι οποίες όμως είναι άχρηστες στον Δημιουργό, γιατί: «Ο Θεός δεν παίζει ζάρια».
Κάπου, όμως, ο κ. Μανδραβέλης θα στηρίζει την άποψή του περί της αθεΐας του Αϊνστάιν.
Γεωργιος Α. Τολης - Καρδιοχειρουργός / Φιλοθέη
H KAΘHMEPINH
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου