ΝΕΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή:
Η παραβολή του καλού σπορέως
"ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ..."
(Λουκά η' 5-15)
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σήμερα, και η επίσημη έναρξη των κηρυγμάτων… Και, των μαθημάτων των κατηχητικών σχολίων.
Δεν το ήξερα αυτό από χθες, για να με επηρεάσει…
Εντελώς τυχαία λοιπόν, είδα το βράδυ στον ύπνο μου, ότι περνούσα από κάποια γειτονιά όπου εδώ και κάποιες δεκαετίες ήμουν κατηχητής, και βλέπω κάποια από εκείνα τα παιδιά μου –να είναι ακόμα παιδιά, και να παίζουν εκεί έξω. Με γνώρισαν και αυτά, και με πλησίασαν, και αρχίσαμε να θυμόμαστε με νοσταλγία τα παλιά, εκείνες τις καλές μέρες που ήμασταν μαζί.
Εγώ τότε –πάνω στη κουβέντα, πρόσθεσα ότι στη μνήμη μου, εκτός από τα χρόνια μου ως κατηχητής, μου έχει μείνει -επίσης ανεξίτηλα, χαραγμένη, και η εποχή που ήμουν μαθητής κατηχητικού σχολειού.
Τους έλεγα ότι πήγαινα πέμπτη δημοτικού, όταν είχα κατηχητή τον γείτονα μου, τον νεαρό τότε θεολόγο κ. Νικόλαο Δρόσο, τον μετέπειτα μητροπολίτη Καρπενησίου. Ότι στην έκτη δημοτικού, στην ίδια ενορία (εκεί γεννήθηκα και εκεί βαπτιστικά κιόλας), στο ναό Ζωοδόχου Πηγής - Άνω Δάφνης Αττικής (πρώην Κατσιπόδι), είχα κατηχητή τον τελειόφοιτο της θεολογίας τότε, τον κ. Δημήτριο Αεράκη, τον σημερινό αρχιμανδρίτη… Με τους δυο βοηθούς του, τον κ. Νικόλαο Νευράκη (σημερινό κοσμήτορα της θεολογικής σχόλης Αθηνών), και τον κ. Ρήγα.
Τους έλεγα λοιπόν –στο όνειρο μου πάντα, και για ένα περιστατικό με τη γιορτή λήξης των μαθημάτων, που ο κ. Αεράκης μου έδωσε να πω ένα ποίημα.
Τους πρότεινα να με ακούσουν να το απαγγέλω. Ξαφνικά όμως διαπίστωσα ότι το είχα ξεχάσει και μπέρδευα τα λόγια μου! Κάποιο παιδί με τάμπλετ μαζί του, με ρώτησε αν θυμάμαι μια φράση του, για να κάνει αναζήτηση και να το βρει για να το θυμηθώ, αλλά πάλι μπερδευόμουν, και έτσι το έχασα το όνειρο.
Ακολούθησε μετά άλλο όνειρο, και άρχισα να θυμάμαι ότι έλεγε στο τέλος για κάποιον κουτσό κλπ, το ποίημα, αλλά ήμουν πια άλλου, και πού να βρω το παιδί με το τάμπλετ! Πάει και αυτό το όνειρο!
Ξυπνώ το πρωί, και διαπιστώνω ότι θυμάμαι και τα δυο όνειρα, θυμάμαι και το πώς άρχιζε το ποίημα, οπότε και μου ήρθε ολόκληρο στη μνήμη μου!
Και το θυμήθηκα αυτό το ποίημα που είπα τότε στη γιορτή μέσα στο ναό…
Θυμήθηκα, και όλη τη σκηνή…
Ηταν μπροστά –στα πρώτα καθίσματα και με άκουγαν, οι δάσκαλοι μου στο 4ο Δάφνης, ο διευθυντής μας ο κ. Ευστάθιος Κοράφας (ρομαντικός τύπος, μας είχε μάθει να τραγουδάμε την "Ξανθούλα"), και οι δάσκαλοι μου ο κ. Καρφάκης και ο κ. Μοναστηριώτης…
Θυμήθηκα, και το πόσο χαρούμενος και υπερήφανος αισθανόμουν…
Τότε, το… 1957!
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Ioannis Kyriakides
Να εισαι καλα φιλτατε Παναγιωτη!
xairete.blogspot.gr
https://www.facebook.com/groups/721265688083440/permalink/887913324752008/
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Διαβάζω:
Κυριακῆ 15 Ὀκτωβρίου 2017, Δ΄ Λουκᾶ, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
«Τιμοῦμε σήμερα τοὺς ἁγίους 365 Πατέρες τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θεολόγησαν ὑπὲρ τῶν ἱερῶν εἰκόνων.»
«Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ποὺ ἑορτάζουμε σήμερα, φωτίσθηκαν κατὰ τὶς ἐργασίες τῆς Συνόδου στὴ Νίκαια τὸ 787 καὶ ὀρθοτόμησαν τὴν ἀλήθεια. Ἔδωσαν γλυκύτατο καρπὸ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι τὰ θεοφώτιστα κείμενα τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.»
Σχολιάζω:
Οι αντίθετοι, τι θεολόγησαν, τι επιχειρηματολόγησαν;
Πού είναι τα γραπτά τους; Τι απόγιναν και οι ίδιοι;
http://xairete.blogspot.gr/2017/10/blog-post_37.html
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1569480079781332&set=a.134489906613697&type=3&theater
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σημασία, στη λεπτομέρεια:
Αυτοί οι πούστηδες οι 365 «Πατέρες» της Συνόδου της Νίκαιας, που γιορτάσαμε χθες… Δεν αποφάσισαν με πνεύμα άγιο να καταργήσουν την προηγούμενη –την πραγματικά φωτισμένη Σύνοδο, να αφορίσουν αυτούς τους προηγούμενους -τους πραγματικά άγιους πατέρες, και να φέρουν ξανά τα ξόανα στη λατρεία…
Δείτε την εικόνα:
Πάνω από το κεφάλι τους, ήταν το πανταχού παρών παπικό κωλο-περιστέρι… Αυτό τους κατάχεσε, και έβγαλαν αποφάσεις με το μυαλό και την ψυχή γεμάτη σκατά! Αυτά!
http://xairete.blogspot.gr/2017/10/blog-post_50.html
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1571349422927731&set=a.134489906613697&type=3&theater
Η παραβολή του καλού σπορέως
"ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ..."
(Λουκά η' 5-15)
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σήμερα, και η επίσημη έναρξη των κηρυγμάτων… Και, των μαθημάτων των κατηχητικών σχολίων.
Δεν το ήξερα αυτό από χθες, για να με επηρεάσει…
Εντελώς τυχαία λοιπόν, είδα το βράδυ στον ύπνο μου, ότι περνούσα από κάποια γειτονιά όπου εδώ και κάποιες δεκαετίες ήμουν κατηχητής, και βλέπω κάποια από εκείνα τα παιδιά μου –να είναι ακόμα παιδιά, και να παίζουν εκεί έξω. Με γνώρισαν και αυτά, και με πλησίασαν, και αρχίσαμε να θυμόμαστε με νοσταλγία τα παλιά, εκείνες τις καλές μέρες που ήμασταν μαζί.
Εγώ τότε –πάνω στη κουβέντα, πρόσθεσα ότι στη μνήμη μου, εκτός από τα χρόνια μου ως κατηχητής, μου έχει μείνει -επίσης ανεξίτηλα, χαραγμένη, και η εποχή που ήμουν μαθητής κατηχητικού σχολειού.
Τους έλεγα ότι πήγαινα πέμπτη δημοτικού, όταν είχα κατηχητή τον γείτονα μου, τον νεαρό τότε θεολόγο κ. Νικόλαο Δρόσο, τον μετέπειτα μητροπολίτη Καρπενησίου. Ότι στην έκτη δημοτικού, στην ίδια ενορία (εκεί γεννήθηκα και εκεί βαπτιστικά κιόλας), στο ναό Ζωοδόχου Πηγής - Άνω Δάφνης Αττικής (πρώην Κατσιπόδι), είχα κατηχητή τον τελειόφοιτο της θεολογίας τότε, τον κ. Δημήτριο Αεράκη, τον σημερινό αρχιμανδρίτη… Με τους δυο βοηθούς του, τον κ. Νικόλαο Νευράκη (σημερινό κοσμήτορα της θεολογικής σχόλης Αθηνών), και τον κ. Ρήγα.
Τους έλεγα λοιπόν –στο όνειρο μου πάντα, και για ένα περιστατικό με τη γιορτή λήξης των μαθημάτων, που ο κ. Αεράκης μου έδωσε να πω ένα ποίημα.
Τους πρότεινα να με ακούσουν να το απαγγέλω. Ξαφνικά όμως διαπίστωσα ότι το είχα ξεχάσει και μπέρδευα τα λόγια μου! Κάποιο παιδί με τάμπλετ μαζί του, με ρώτησε αν θυμάμαι μια φράση του, για να κάνει αναζήτηση και να το βρει για να το θυμηθώ, αλλά πάλι μπερδευόμουν, και έτσι το έχασα το όνειρο.
Ακολούθησε μετά άλλο όνειρο, και άρχισα να θυμάμαι ότι έλεγε στο τέλος για κάποιον κουτσό κλπ, το ποίημα, αλλά ήμουν πια άλλου, και πού να βρω το παιδί με το τάμπλετ! Πάει και αυτό το όνειρο!
Ξυπνώ το πρωί, και διαπιστώνω ότι θυμάμαι και τα δυο όνειρα, θυμάμαι και το πώς άρχιζε το ποίημα, οπότε και μου ήρθε ολόκληρο στη μνήμη μου!
Το ποίημα:
1. Δεν αρκεί μονάχα η συμβουλή,
των γονέων, μήτε των δασκάλων!
Από τα λόγια, πιο πολύ ωφελεί,
το καλό παράδειγμα των άλλων!
2. Αν συχνοπηγαίνεις με κακούς,
τα καλά που άκουσες, τα χάνεις.
Διότι ό,τι βλέπεις και ό,τι ακούς,
θα τα λες και εσύ και θα τα κάνεις!
3. Έχε πάντα μέσα στο μυαλό,
μία παρόμοιε αποδειγμένη:
όποιος συντροφεύει με χωλό,
δίχως να το θέλει θα χωλαίνει!
Ξημέρωμα Κυριακής, σήμερα…1. Δεν αρκεί μονάχα η συμβουλή,
των γονέων, μήτε των δασκάλων!
Από τα λόγια, πιο πολύ ωφελεί,
το καλό παράδειγμα των άλλων!
2. Αν συχνοπηγαίνεις με κακούς,
τα καλά που άκουσες, τα χάνεις.
Διότι ό,τι βλέπεις και ό,τι ακούς,
θα τα λες και εσύ και θα τα κάνεις!
3. Έχε πάντα μέσα στο μυαλό,
μία παρόμοιε αποδειγμένη:
όποιος συντροφεύει με χωλό,
δίχως να το θέλει θα χωλαίνει!
Και το θυμήθηκα αυτό το ποίημα που είπα τότε στη γιορτή μέσα στο ναό…
Θυμήθηκα, και όλη τη σκηνή…
Ηταν μπροστά –στα πρώτα καθίσματα και με άκουγαν, οι δάσκαλοι μου στο 4ο Δάφνης, ο διευθυντής μας ο κ. Ευστάθιος Κοράφας (ρομαντικός τύπος, μας είχε μάθει να τραγουδάμε την "Ξανθούλα"), και οι δάσκαλοι μου ο κ. Καρφάκης και ο κ. Μοναστηριώτης…
Θυμήθηκα, και το πόσο χαρούμενος και υπερήφανος αισθανόμουν…
Τότε, το… 1957!
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Ioannis Kyriakides
Να εισαι καλα φιλτατε Παναγιωτη!
xairete.blogspot.gr
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Διαβάζω:
Κυριακῆ 15 Ὀκτωβρίου 2017, Δ΄ Λουκᾶ, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
«Τιμοῦμε σήμερα τοὺς ἁγίους 365 Πατέρες τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θεολόγησαν ὑπὲρ τῶν ἱερῶν εἰκόνων.»
«Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ποὺ ἑορτάζουμε σήμερα, φωτίσθηκαν κατὰ τὶς ἐργασίες τῆς Συνόδου στὴ Νίκαια τὸ 787 καὶ ὀρθοτόμησαν τὴν ἀλήθεια. Ἔδωσαν γλυκύτατο καρπὸ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι τὰ θεοφώτιστα κείμενα τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.»
Σχολιάζω:
Οι αντίθετοι, τι θεολόγησαν, τι επιχειρηματολόγησαν;
Πού είναι τα γραπτά τους; Τι απόγιναν και οι ίδιοι;
http://xairete.blogspot.gr/2017/10/blog-post_37.html
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σημασία, στη λεπτομέρεια:
Αυτοί οι πούστηδες οι 365 «Πατέρες» της Συνόδου της Νίκαιας, που γιορτάσαμε χθες… Δεν αποφάσισαν με πνεύμα άγιο να καταργήσουν την προηγούμενη –την πραγματικά φωτισμένη Σύνοδο, να αφορίσουν αυτούς τους προηγούμενους -τους πραγματικά άγιους πατέρες, και να φέρουν ξανά τα ξόανα στη λατρεία…
Δείτε την εικόνα:
Πάνω από το κεφάλι τους, ήταν το πανταχού παρών παπικό κωλο-περιστέρι… Αυτό τους κατάχεσε, και έβγαλαν αποφάσεις με το μυαλό και την ψυχή γεμάτη σκατά! Αυτά!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1571349422927731&set=a.134489906613697&type=3&theater
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου