Θέμα μας, τα μνημόσυνα. Ρωτώ τον συνομιλητή μου κ. Αλέξανδρο Καπελλάκη (φωτο): Οι άνθρωποι λοιπόν κοιμούνται. Αναπαύονται όπως λέμε!.. «Εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός.» Μια χαρά λοιπόν! Κοιμούνται, αναπαύονται, «ζωή παραδεισένια», που λέει και ένα τραγούδι! Τότε λοιπόν, τι ανάγκη έχουν να τους ανησυχούμε, να τους μνημονεύουμε με σχετικές τελετές; Μήπως έτσι πρέπει να τους ξυπνάμε κάθε τόσο (τριήμερα, εννιάμερα, σαραντάμερα, ετησία, κλπ) για να ανασηκώνονται λίγο στον τάφο, να αλλάζουν πλευρό και έτσι να μη πιάνονται, να μη μουδιάζουν, από τον μακρύ τους ύπνο; Τους βοηθάμε μήπως έτσι –με τα μνημόσυνα, να βλέπουν και όνειρα γλυκά; Χα!

Διαβάζω:

Ο χρήστης Αλέξανδρος Καπελλάκης (φωτο) ...

...κοινοποίησε (13 ώρες πριν) στην κλειστή ομάδα Ο ΣΩΤΗΡ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ...
ένα σύνδεσμο του labaron.gr με τιτλο «Λάζαρε δεύρο έξω!», ...
και κείμενο που υπογράφει ο π. Μελέτιος Βαδραχάνης.

ΣΧΟΛΙΑ:
Panagiotis Michalopoulos
Σε έναν κοιμισμένο λοιπόν, στο νεκροταφείο, τι καλό μπορεί να του κάνουν τα τρισάγια, τα κόλλυβα, τα μνημόσυνα;
 
Αλέξανδρος Καπελλάκης 
Τα τρισάγια και τα μνημόσυνα κάνουν καλό στις ψυχές των κεκοιμημένων. 
Χαίρονται οι ψυχές όταν μνημονεύουμε το όνομα τους. 
Για περισσότερα θα σου πρότεινα να ρωτήσεις έναν πνευματικό αγαπητέ φίλε.
Panagiotis Michalopoulos
Γράφει ο π. ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ: 
«Γι’ αυτό οι πατέρες θεωρούν ότι ο θάνατος είναι ένας μεγάλος ύπνος και ο ύπνος ένας μικρός θάνατος. Γι’ αυτό και τα νεκροταφεία, μετά την επικράτηση του χριστιανισμού, ονομάζονται κοιμητήρια. Παρόμοια ο Χριστός θα μας φωνάξει να ξυπνήσουμε την ημέρα της Β΄ παρουσίας του και εμείς θα εγερθούμε από τα μνημεία αποκτώντας πλέον άφθαρτα και αθάνατα σώματα.»
Να λοιπόν που έχουμε εδώ έναν πνευματικό αγαπητέ φίλε, και μάλιστα μορφωμένο. Τι άλλο διαφορετικό θα μας πει κάποιος άλλος; Οι άνθρωποι λοιπόν κοιμούνται. Αναπαύονται όπως λέμε!.. «Εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός.» Μια χαρά λοιπόν!
Κοιμούνται, αναπαύονται, «ζωή παραδεισένια», που λέει και ένα τραγούδι!
Τότε λοιπόν, τι ανάγκη έχουν να τους ανησυχούμε, να τους μνημονεύουμε με σχετικές τελετές; Μήπως έτσι πρέπει να τους ξυπνάμε κάθε τόσο (τριήμερα, εννιάμερα, σαραντάμερα, ετησία, κλπ) για να ανασηκώνονται λίγο στον τάφο, να αλλάζουν πλευρό και έτσι να μη πιάνονται, να μη μουδιάζουν, από τον μακρύ τους ύπνο; Τους βοηθάμε μήπως έτσι –με τα μνημόσυνα, να βλέπουν και όνειρα γλυκά; Χα!
Καλή σου μέρα αδελφέ, καλό σαββατοκύριακο!
https://www.facebook.com/groups/1804053993175207/permalink/2083821231865147/ 
ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΧΕΤΙΚΑ:

Αλέξανδρος Καπελλάκης
Product manager στην εταιρεία Inomak S.A.
Τόπος διαμονής: Αθήνα
Παντρεμένος
https://www.facebook.com/profile.php?id=100015107643137

ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Αλέξανδρος Καπελλάκης
Περισσότερο ανάγκη έχουν οι κολασμένοι αδελφέ. 
Αυτοί που οι ψυχές τους καίγονται στον Άδη επειδή στην ζωή τους δεν είχαν μετάνοια και δεν διακόνησαν τον Χριστό μέσω των αδελφών που είχαν ανάγκη και δεν έδειξαν αγάπη στον πλησίον τους. 
Αυτοί οι δύστυχοι έχουν περισσότερο ανάγκη των προσευχών μας. 
Γνωρίζουμε ότι "εν των Άδη ουκ έστι μετάνοια". 
Εδώ σε αυτή την ζωή είναι ο στίβος που κρινόμαστε, αλλά καμιά φορά οι προσευχές των ζώντων μπορούν να αλλάξουν την κρίση του Θεού. 
Panagiotis Michalopoulos 
Όταν λέμε κολασμένοι φίλτατε, εννοούμε αυτούς που είναι υποψήφιοι για την κόλαση, με το σώμα τους πια, στη δεύτερη παρουσία του Χριστού και την τελική κρίση! Και όπως πολύ σωστά λέτε «εν των Άδη ουκ εστί μετάνοια», σχετική άλλωστε είναι και η παραβολή του Κύριου με τον σκληρό πλούσιο και τον φτωχό τον Λάζαρο. 
Πάει και τελείωσε!
Panagiotis Michalopoulos 
Κάποιοι όμως ανακάλυψαν –επινόησαν τα μνημόσυνα, με πρώτον τον πάπα των παπικών με εκείνα τα χρυσοπληρωμένα συγχωροχάρτια του, που έγιναν αφορμή να τα πάρει και να του τα τρίψει στα μούτρα μια μέρα, ένας πολύ μορφωμένος κληρικός του, ο Λούθηρος και να σηκωθεί να φύγει από εκεί και να ιδρύσει τον προτεσταντισμό. 
Έφυγε ο ταλαίπωρος από το κακό, και πήγε στο χειρότερο!
Panagiotis Michalopoulos 
Παρόμοια παπικά τερτίπια έχουμε και εμείς, οι λεγόμενοι ορθόδοξοι –τρομάρα μας!
Εμπόριο τα μνημόσυνα, φίλε!
Για τα τρισάγια δε στους τάφους, οι παπάδες μας, βλέπεις πολλές φορές να πηδάνε σαν τα κατσίκια -ακόμα και πάνω από τάφους, για να κόψουν δρόμο και να προλάβουν το συγγενή που τους κάλεσε, και να τσεπώσουν το γερό χαρτονόμισμα!
Panagiotis Michalopoulos 
Τα τελούν δε όλα αυτά, μνημόσυνα κλπ, για όλους τους πεθαμένους, ακόμα και για αυτούς που τους έχουν ανακηρύξει άγιους, όπως κάτι γέροντες, πρόσφατα, μόνο και μόνο για να μαζευτούν οι οπαδοί και να γίνει έτσι και η διαφήμιση και ο σχετικός τζίρος!
Για όλους δε, ζητείται η συγχώρηση των αμαρτημάτων!
Panagiotis Michalopoulos 
Στην ίδια δε κατηγορία με την ιεροτελεστία με τα κόλλυβα, είναι και η λεγόμενη πίτα του αγίου Φανουρίου που διαβάζουν οι παπάδες μας, την οποίαν τάχα ο ίδιος ζήτησε να την κάνουν οι πιστοί, για να συγχωρεθεί η μάνα του, η οποία λέει παραλίγο να βγει από την κόλαση (αυτή που δεν έχει ανοίξει ακόμα! Χα!) και κρατιόταν από ένα κρεμμύδι! Ξανά χα!
Panagiotis Michalopoulos 
Έχουμε δε και διάσημους γέροντες, όπως ο μακαρίτης παπα-Χαραλάμπης, ηγούμενος μεγάλης μονής του αγίου Όρους, ο οποίος δόξαζε τον θεό, λέγοντας ότι άλλοι (συνάδελφοι του –παπάδες), για να βγάλουν ψυχές από την κόλαση, πρέπει να κάνουν ολόκληρο μνημόσυνο, ενώ αυτός το επιτυγχάνει μόνο με το κομποσκοίνι του! Για αυτήν του δε, την τέχνη, επιφανές στέλεχος της απριλιανής χούντας των συνταγματαρχών (1967) του είχε δώσει τότε σε φάκελο 300.000 δραχμές, για μια και μόνη μνημόνευση συγγενικού του προσώπου! Χα! (σημείωση: αυτά, από το βιβλίο με την επίσημη βιογραφία του, το οποίο μου σύστησε να το αγοράσω παλιά, ένας διάσημος γέροντας -«πνευματικός» ναού της οδού Αίολου! Χα!)
https://www.facebook.com/groups/1804053993175207/permalink/2083821231865147/