Ἡ παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου - ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙϚ´ 19-31
Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ’ ἡμέραν λαμπρῶς. Πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἐπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ.
Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ.
Εἶπε δὲ Ἀβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν.
Ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. Λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ’ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτοὺς, μετανοήσουσιν. Εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.
ΣΧΟΛΙΑΣΑ:
Panagiotis Michalopoulos
Καλημέρα σας, και καλή Κυριακή!
Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, είναι η Παραβολή με τον πλούσιο και τον Λάζαρο.
Το δίδαγμα από την περικοπή αυτή είναι ότι τότε δεν είχαν ανακαλύψει το κόλπο με τα μνημόσυνα οι παπάδες ή τα μαγικά κομποσκοίνια που βγάζουν ψυχές από την κόλαση και τις πάνε στον παράδεισο, σε θέση ανάλογη με το πόσα κέρδη έχει το παγκάρι…
Έτσι ο πλούσιος της παραβολής, «έφαγε πόρτα» από τον Αβραάμ, και έμεινε κολασμένος!
(Ερωτηση: έχει μείνει τίποτε όρθιο στην Εκκλησία μας; Κάτι που να μην είναι σε αντίθεση με το λόγο του θεού;)
ΕΛΑΒΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ:
Από τον χρήστη Κατά Ματθαίο 4/4
Χαχαχα ωραία τοποθέτηση.
Καλημέρα!
https://www.facebook.com/1567307123557982/photos/a.1567312920224069.1073741828.1567307123557982/1997393597215997/?type=3&theater
Σχετικό –σαν σήμερα:
Panagiotis Michalopoulos
(5 Νοεμβρίου 2016)
Τα αδέλφια μου, τα τέρατα του χριστιανο-φασισμού, του χριστιανο-Ταλιμπανισμού!..
Μερικοί «αδελφοί» και μερικές (με την καλήν την έννοια) «αδελφές», προσπαθώντας να παραστήσουν τους σοφούς δασκάλους σε μια δημόσια διαδικτυακή συζήτηση, βρίσκουν καμιά φορά τον δάσκαλο τους… Τότε, φανερώνονται πόσο γυμνοί είναι πνευματικά, σε μια συζήτηση με πιο καταρτισμένο αδελφό ή αδελφή που έχει κάτι άλλο να πει… Και… δαιμονίζονται!
Τότε, σπεύδουν να διαγράψουν τις ανεπιθύμητες απαντήσεις του άλλου προσώπου, αλλά κρατούν τα δικά τους τα σχόλια, κυρίως τα πιο αντιδραστικά και αισχρώς υβριστικά για τον «αντίπαλο»… Κρατούν επίσης, και τα πανόμοια κατάπτυστα σχόλια συμμάχων τους, που τους κάλεσαν επειγόντως για συμπαράσταση, για αβανταδόρους στον διάλογο όπου έβγαιναν ηττημένοι, ντροπιασμένοι…
Τον οποίον (αντίπαλο αδελφό) βέβαια, και διαγράφουν στη συνέχεια, π.χ. στο facebook, ή στην «ορθόδοξη» θρησκευτική σελίδα τους (του νέου ή του παλαιού ημερολογίου), ή κάποιου ετερόδοξου σάιτ, για να μην μπορεί να συνεχίσει τον διάλογο να μην μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, και έτσι φιμωμένος να φαίνεται ότι τον αποστόμωσαν, και ότι δεν έχει ο «καημένος» να πει τίποτε άλλο.
Αν μάλιστα τους στείλει την τελική του απάντηση ιδιωτικά, τότε αυτοί -ακόμα πιο δαιμονισμένοι, θα σπεύσουν και να τον μπλοκάρουν ακόμα.
Φτάνουν δε συχνά και στο σημείο να ζητήσουν να αποκλειστεί τελείως ο ενοχλητικός (διότι ορθοτομεί την αλήθεια) αδελφός, από όλο το διαδίκτυο, και αν είναι δυνατόν να φυλακιστεί κιόλας, ή να τύχει και μιας φυσικής εξόντωσης για την οποίαν δεν προσεύχονται μόνον…
Στα 14 αυτά χρόνια που αρθρογραφώ -σχολιάζω κλπ, στα μέσα μαζικής δικτύωσης και στις διάφορες θρησκευτικές σελίδες, το βλέπω καθημερινά, να μου επιτίθεται...
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1224615787601098&set=a.134489906613697.25213.100001580668005&type=3&theater
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Δημήτριος Παναγόπουλος :
Κυριακή Ε’ Λουκά – Η Παραβολή του Πλουσίου και του πτωχού Λαζάρου
Καλημέρα Σας και καλή Κυριακή επίσης. Πολύ σωστά τα εννοείτε εμμέσως πλην σαφώς κύριε Μιχαλόπουλε και σας ευχαριστούμε. Ο σημερινός "απόστολος" (προς Γαλάτας στ΄11–18) επιβεβαιώνει την ευαγγελική περικοπή που σχολιάσατε επιτυχώς. Ξεσπά εκεί ο Απ. Παύλος παίρνοντας την πένα από το χέρι του υπογραφέως του και γράφοντας την τελευταία παράγραφο ιδιοχείρως: "Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω". Από εδώ και στο εξής παρατήστε με ήσυχο με τυπικές διατάξεις που όχι μόνο δεν έχουν σχέση με την Πίστι αλλά ως υποκατάστατα της Πίστεως εμποδίζουν τη σωτηρία κάποιων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπισκέπτης.
Σας ευχαριστώ θερμά, φίλτατε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ευαγγελικό κείμενο, το βρήκα νωρίς το πρωί (ξημερώματα), σε ανάρτηση του χρήστη «Ιερός Ναός Αγίου Αρτεμίου Αθηνών».
ΑπάντησηΔιαγραφή[Είχα κάνει το γάμο μου εκεί –το 1987, όταν εφημέρευε εκεί ο διαβόητος παπα-Τσάκαλος (ενορία της συζύγου). Μετά έμαθα ότι πέρασαν και άλλα φιντάνια, μπουμπούκια αρχιμανδρίτες, κλπ.]
Σήμερα λοιπόν τα χάρματα, έγραψα το πιο πάνω σχόλιο μου, κάτω από αυτήν την ανάρτηση.. Μετά τον εκκλησιασμό, είδα ότι είχα –στο μέηλ μου μια ειδοποίηση για ένα σχόλιο μιας κυρίας (χρήστης Despina Gounari), που μου απαντούσε. Στην ίδια τη σελίδα του ναού.
"Despina Gounari
5 Νοεμβρίου στις 9:20 π.μ.
Κρίμα που σκέφτεσαι έτσι!!!μονο στον εαυτό σου κανείς κακό!"
Πήγα να δω το σχόλιο, και να απαντήσω στην κυρία, άλλα διαπίστωσα ότι η σελίδα με είχε αποκλείσει!
Υποθέτω ότι η σελίδα σας απέκλεισε (όχι όμως και από την αιώνια σωτηρία) διότι ο υπεύθυνος και η κυρία που σας έκανε τον διδάσκαλο (μη γνωρίζοντας ότι γυναίκες δεν επιτρέπεται να διδάσκουν άντρες σε θέματα πίστεως) δεν διδάχθηκαν από τους πνευματικούς τους πατέρες ότι τα κόλλυβα δεν είναι χριστιανικό έθιμο αλλά αρχαίο ειδωλολατρικό που αναβίωσε με τη μαζική εισδοχή ακατήχητων ειδωλολατρών στο χριστιανισμό, που έφεραν μαζί τους τα ειδωλολατρικά τους έθιμα και για αυτό θα έπρεπε να τα απαγορέψει ο υγιής Χριστιανισμός, ούτε κατανόησαν το απλούστατο νόημα των ευαγγελικής περικοπής Λαζάρου και πλουσίου, ότι μετά θάνατον από τα μνημόσυνα και τα τρισάγια δεν σώζεται κανένας κεκοιμημένος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπισκέπτης
Διαβάζω στην ερμηνεία της περικοπής από τον π. Μελέτιο μια εξήγηση γιατί ο Κύριος χρησιμοποίησε το όνομα Λάζαρος για τον πτωχό της παραβολής ενώ θα μπορούσε ή να αναφέρει οποιοδήποτε όνομα ή να πει "πτωχός τις".
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.pmeletios.com/newSite/index.php/26-%CE%B5%CF%85%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B1/588-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%86%CF%84%CF%89%CF%87%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85
"... ο άνθρωπος, άπαξ και δεν μετανόησε και δεν βελτιώθηκε εδώ, δεν μπορεί ν’ αλλάξει προς το καλύτερο στην αιώνια ζωή...Στην αγία Γραφή μιλά ο Κύριος ο ίδιος. Αν δεν ακούσουν τον ζώντα εις τους αιώνες Κύριο, θ’ ακούσουν τους νεκρούς υπηρέτες του, έστω κι αν αναστηθούν θαυματουργικά; Η αγία Γραφή είναι ανώτερη από τα θαύματα. Όσοι δεν τη δίνουν σημασία ούτε και στα θαύματα θα πιστέψουν. Οι Ιουδαίοι είδαν τον Χριστό ν’ ανασταίνει τον Λάζαρο και ο Λάζαρος να επιστρέφει από τον άλλο κόσμο κι όμως όχι μόνο δεν τον πίστεψαν αλλά και τον σταύρωσαν. Γι’ αυτό ο πτωχός λεγότανε Λάζαρος, ώστε όταν γίνει η ανάσταση του Λαζάρου, να θυμηθούν την περικοπή, που είπε ο Κύριος, και να πιστέψουν".
Επισκέπτης
Υ.Γ. Όσοι ανησυχούν που "σκέφτεστε έτσι" σε άλλο θεό και σε άλλο Ευαγγέλιο πιστεύουν; Διότι τα νοήματα είναι ξεκάθαρα. Εκτός αν το άλας εμωράνθη και το κρασί νερώθηκε.
1. Σας ευχαριστώ θερμά φίλτατε, και, για αυτά τα δυο νέα σας σχόλια σας, που μόλις τώρα τα είδα, και ενθουσιάστηκα ξανά για την ταύτιση των απόψεων μας, και συγκινήθηκα ξανά που σας έχουμε εδώ, και ευχαριστώ το θεό που δεν με αφήνει τελείως μόνο, και, εδώ στο «χαίρετε».
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Τη σελίδα λοιπόν αυτήν –του αγίου Αρτεμίου της οδού Φιλολάου Παγκρατίου (Γούβας) Αττικής, μου την πρότεινε εδώ και λίγο καιρό (να τη δω και να δηλώσω ότι μου αρέσει), το ίδιο το πρόγραμμα του facebook, που «ξέρει» τα ενδιαφέροντα μου. Μετά από αυτό το «ναι» μου λοιπόν, μπαίνω αυτόματα στις ενημερώσεις της, δηλαδή στις ειδοποιήσεις για τις αναρτήσεις της σελίδας. Έτσι είδα και τη σημερινή της, αυτήν με «το ευαγγέλιο της Κυριακής», και από συνήθεια τη σχολίασα και αυτήν.
3. Δεν θυμάμαι να είχαν άλλη φορά αντιδράσει (π.χ. με κάποιο σχόλιο τους) οι υπεύθυνοι της σελίδας. Ίσως βέβαια να διέγραφαν τα σχόλια μου, και εγώ να το αγνοούσα.
4. Σήμερα όμως με αφορμή το σχόλιο της κυρίας, ίσως να φοβήθηκαν μια αντιπαράθεση μου μαζί της, και έτσι έσπευσαν και με έκοψαν από σχολιαστή τους. Με άφησαν μόνο να βλέπω τα δικά τους τα κείμενα (και αν θέλω να τα κοινοποιώ), αλλά μου απαγόρευσαν να τα σχολιάζω δημόσια εκεί, στο χώρο τους, ούτε και να βλέπω άλλα σχόλια στις αναρτήσεις τους.
5. Ε, και εγώ –μετά από αυτό, ενεργοποίησα το «μπλόκο» μου εναντίον της σελίδας. Έτσι απαγόρευσα στο facebook, να μου εμφανίσει ξανά τη σελίδα αυτή! Χα!