ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο φίλος μου στο facebook, o χρήστης Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης (ο Καιρός» της Ελευθεροτυπίας), έγραψε…
( 23 λεπτά πριν)
Ώστε οι γονείς δεν έχουν καμιά ευθύνη για τα παιδιά τους;
Απλώς προεδρεύουν;
Το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου είναι ένας πεντακάθαρος καθρέφτης της σύγχρονης κοινωνίας. Η οποία έχει ένα κύριο χαρακτηριστικό. Απεχθάνεται την ευθύνη. Προτιμάει να φταίει πάντα κάποιος άλλος εκτός από αυτήν. Κι αυτή τη νοοτροπία τη μαθαίνει από τα γεννοφάσκια της στα σπίτια της από τους γονείς της. Η επίρριψη της ευθύνης στα καπρίτσια της φύσης αντί για τον οικογενειακό ιστό ταιριάζει γάντι στην ανευθυνότητα των γονιών.
Το νομοσχέδιο που ήρθε στη Βουλή βολεύει κάθε γονιό που μεγαλώνει το παιδί όπως να’ ναι, όπως του αρέσει, όπως «ταιριάζει πλησιέστερα με τη συναισθηματική του ανάγκη», για να το πω με την επίκαιρη φρασεολογία. Γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τι έχει ανάγκη και τι πραγματικά ωφελεί το παιδί του και όχι τις δικές του προσωπικές ανάγκες και μωροφιλοδοξίες.
Η επίκληση στην αμφιλεγόμενη και ψευδή πληροφόρηση ότι όλες οι παρεκκλίσεις από τη συμπεριφορά στα φύλα είναι αποτέλεσμα ορμονικών διαταραχών δεν είναι μόνο αντιεπιστημονική, είναι και φυτίλι ανευθυνότητας.
Το γεγονός ότι κάποιες από τις παρεκκλίσεις είναι ορμονικής φύσης δεν απαντάει ευθέως στο άλλο γεγονός, στο οποίο έχει απαντήσει η επιστήμη εδώ και χρόνια (μέχρι να πάψει να το φωνάζει για λόγους καθαρά οικονομικούς): Φταίνε τα πρότυπα. Φταίει η οικογένεια. Φταίει η μάνα. Φταίει ο πατέρας. Φταίνε κι οι δυο.
Επειδή η φύση προίκισε τον καθένα από τους ανθρώπους με τα χαρακτηριστικά ενός φύλου, αλλά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας την άφησε στα πρότυπα. Τα πρότυπα έχουν καθοριστική ευθύνη στον προσανατολισμό μεγάλης μερίδας των παιδιών. Αυτή, όμως, η αλήθεια προϋποθέτει την ανάληψη της αντίστοιχης ευθύνης από τα ίδια τα πρότυπα. Τέτοια ανάληψη σπανίως υπάρχει.
Τις τελευταίες μέρες έχουμε ακούσει πλήθος επιχειρημάτων από επιστήμονες και μη για το θέμα. Δεν ακούσαμε όμως ούτε μια απάντηση στο πιο εύλογο ερώτημα, που δεν τέθηκε καν: Πώς συμβαίνει να ταυτίζεται η έκρηξη στην παραγωγή trans και gay με την ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου μοντέλου οικονομίας από τη δεκαετία του 60’ και μετά;
Πώς ταυτίζεται η έκρηξη αυτή με τη σταδιακή μεταβολή της κοινωνίας από το προηγούμενο πατριαρχικό λεγόμενο μοντέλο στο επόμενο ως το σημερινό «αμφίφυλο»; Τι έγινε ξαφνικά και υγιείς κατά τις ορμόνες γονείς άρχισαν ξαφνικά να παράγουν όλο και περισσότερα ανισοκατανομημένα κατά τις ορμόνες παιδιά;
Πώς μια κοινωνία παράγει περισσότερα τέτοια πρότυπα όσο ευημερέστερη γίνεται;
(περισσότερα, ΕΔΩ)
https://www.facebook.com/Tetradis/posts/10155198315548370
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης
Journalist
Ο φίλος μου στο facebook, o χρήστης Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης (ο Καιρός» της Ελευθεροτυπίας), έγραψε…
( 23 λεπτά πριν)
Ώστε οι γονείς δεν έχουν καμιά ευθύνη για τα παιδιά τους;
Απλώς προεδρεύουν;
Το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου είναι ένας πεντακάθαρος καθρέφτης της σύγχρονης κοινωνίας. Η οποία έχει ένα κύριο χαρακτηριστικό. Απεχθάνεται την ευθύνη. Προτιμάει να φταίει πάντα κάποιος άλλος εκτός από αυτήν. Κι αυτή τη νοοτροπία τη μαθαίνει από τα γεννοφάσκια της στα σπίτια της από τους γονείς της. Η επίρριψη της ευθύνης στα καπρίτσια της φύσης αντί για τον οικογενειακό ιστό ταιριάζει γάντι στην ανευθυνότητα των γονιών.
Το νομοσχέδιο που ήρθε στη Βουλή βολεύει κάθε γονιό που μεγαλώνει το παιδί όπως να’ ναι, όπως του αρέσει, όπως «ταιριάζει πλησιέστερα με τη συναισθηματική του ανάγκη», για να το πω με την επίκαιρη φρασεολογία. Γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τι έχει ανάγκη και τι πραγματικά ωφελεί το παιδί του και όχι τις δικές του προσωπικές ανάγκες και μωροφιλοδοξίες.
Η επίκληση στην αμφιλεγόμενη και ψευδή πληροφόρηση ότι όλες οι παρεκκλίσεις από τη συμπεριφορά στα φύλα είναι αποτέλεσμα ορμονικών διαταραχών δεν είναι μόνο αντιεπιστημονική, είναι και φυτίλι ανευθυνότητας.
Το γεγονός ότι κάποιες από τις παρεκκλίσεις είναι ορμονικής φύσης δεν απαντάει ευθέως στο άλλο γεγονός, στο οποίο έχει απαντήσει η επιστήμη εδώ και χρόνια (μέχρι να πάψει να το φωνάζει για λόγους καθαρά οικονομικούς): Φταίνε τα πρότυπα. Φταίει η οικογένεια. Φταίει η μάνα. Φταίει ο πατέρας. Φταίνε κι οι δυο.
Επειδή η φύση προίκισε τον καθένα από τους ανθρώπους με τα χαρακτηριστικά ενός φύλου, αλλά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας την άφησε στα πρότυπα. Τα πρότυπα έχουν καθοριστική ευθύνη στον προσανατολισμό μεγάλης μερίδας των παιδιών. Αυτή, όμως, η αλήθεια προϋποθέτει την ανάληψη της αντίστοιχης ευθύνης από τα ίδια τα πρότυπα. Τέτοια ανάληψη σπανίως υπάρχει.
Τις τελευταίες μέρες έχουμε ακούσει πλήθος επιχειρημάτων από επιστήμονες και μη για το θέμα. Δεν ακούσαμε όμως ούτε μια απάντηση στο πιο εύλογο ερώτημα, που δεν τέθηκε καν: Πώς συμβαίνει να ταυτίζεται η έκρηξη στην παραγωγή trans και gay με την ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου μοντέλου οικονομίας από τη δεκαετία του 60’ και μετά;
Πώς ταυτίζεται η έκρηξη αυτή με τη σταδιακή μεταβολή της κοινωνίας από το προηγούμενο πατριαρχικό λεγόμενο μοντέλο στο επόμενο ως το σημερινό «αμφίφυλο»; Τι έγινε ξαφνικά και υγιείς κατά τις ορμόνες γονείς άρχισαν ξαφνικά να παράγουν όλο και περισσότερα ανισοκατανομημένα κατά τις ορμόνες παιδιά;
Πώς μια κοινωνία παράγει περισσότερα τέτοια πρότυπα όσο ευημερέστερη γίνεται;
(περισσότερα, ΕΔΩ)
https://www.facebook.com/Tetradis/posts/10155198315548370
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης
Journalist
Σπούδασε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Σπούδασε Νομική Σχολή στο National and Kapodistrian University of Athens
Σπούδασε στο Πάντειον Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Πήγαινε στο 7ο Λύκειο Αθηνών
Τόπος διαμονής: Αθήνα
Τόπος καταγωγής: Liménion, Lakonia, Greece
https://www.facebook.com/Tetradis
Σπούδασε Νομική Σχολή στο National and Kapodistrian University of Athens
Σπούδασε στο Πάντειον Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Πήγαινε στο 7ο Λύκειο Αθηνών
Τόπος διαμονής: Αθήνα
Τόπος καταγωγής: Liménion, Lakonia, Greece
https://www.facebook.com/Tetradis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου