Τετάρτη, 25 Οκτωβρίου 2017
Σχολιάζω σε σχετικό διάλογο, με ετερόδοξο φίλο: 1. «Από πού συμπεραίνουμε ότι ο Ιησούς ήταν ο μεγαλύτερος γιος, ότι υπήρχαν και άλλα παιδιά της Μαρίας που ήταν μάλιστα και άστοργα προς αυτήν;» 2. «Ήταν και η Μαριάμ παρούσα στην Πεντηκοστή και στην επιφοίτηση του αγίου πνεύματος;»
ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ, είπε...
Καλημέρα Σας. Συμφωνώ με το αντιρρητικό ερώτημα του ιστολόγου κου Παναγιώτη, διότι η αποδοχή της υποθέσεως ότι δήθεν ο Ιησούς ήταν ο μεγαλύτερος γιος της Μαρίας θα συνεπαγόταν την ψευδή αποδοχή ότι η μητέρα Του Κυρίου γέννησε και άλλα παιδιά μετά από αυτόν. Δεν ιστορείται στην Κ.Διαθήκη ότι η Μαρία γέννησε και άλλα παιδιά μετά τον Ιησού. Το αντίθετο. Ο Ιωσήφ και η Μαρία αποδέχτηκαν τις εκ Θεού αποκαλύψεις ότι είχαν την ευλογία να συμμετέχουν στο διαδραματιζόμενο Σχέδιο του Θεού και αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτό, κατά κόσμον μεν ως φαινομενικό ανδρόγυνο, στην πραγματικότητα ως εξυπηρετητές του Σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους.
Θα επεκτείνω το ερώτημα του ιστολόγου, υπενθυμίζοντας την ισχυρή άποψη ότι είναι εξάδελφοι και εξαδέλφες του Κυρίου τα λεγόμενα "αδέλφια" του, για τα οποία έχει επικρατήσει να θεωρούνται ως παιδιά του "χήρου - γέροντος" (αμφισβητείται) από "προηγούμενο γάμο του" (αμφισβητείται) Ιωσήφ. Στα χρόνια εκείνα σε όλο τον Ελληνιστικό κόσμο η λέξη "εξάδελφος" δεν υπήρχε και χρησιμοποιούνταν η λέξη "αδελφός και για τους αδελφούς και για τους εξαδέλφους. Ήταν χήρος και γέρος ο Ιωσήφ, αλλά μόνο στα μυθεύματα των αποκρύφων. Αν ήταν γέρος πώς θα άντεχε το ταξίδι, τη συντήρηση της Μαρίας και του Χριστού και την επιστροφή στην Αίγυπτο, μετά από 12 χρόνια την πορεία στα Ιεροσόλυμα κι έπειτα την σκληρή εργασία του ως τέκτων; Και αν ήταν χήρος πολύτεκνος γιατί δεν πήρε μαζί του κάποιο παιδί στην Αίγυπτο ή όταν ο Κύριος ήταν 12ετής; Τόσο άστοργος ήταν; Ή τόσο μας επηρέασαν τα απόκρυφα... Και γιατί να αρραβωνιαστεί η νέα και παρθένα Μαρία ένα γέρο χήρο πολύτεκνο; Τόσο πολύ μας επηρέασαν τα απόκρυφα;
Συνοπτικά δηλαδή, αποδέχομαι την τεκμηρίωση ορθοδόξων ερμηνευτών ότι, νέος παρθένος ο Ιωσήφ και νέα παρθένος η Μαρία αρραβωνιάστηκαν, ευσεβείς όντες θέλοντας να έρθουν σε γάμο για τη δημιουργία οικογένειας.
Δεν είχε άλλα τέκνα πλην του Ιησού η Μαρία, έστω και ως μητριά τους εκ του Ιωσήφ και ο Κύριος δεν είχε ετεροθαλή αδέλφια αλλά εξαδέλφια, γι΄ αυτό άφησε την μητέρα του στον Ιωάννη. Στο θαύμα της Κανά και μετέπειτα δεν αναφέρεται ότι ζούσε ο Ιωσήφ, ούτε στο δημόσιο κήρυγμά του.
Συμφωνώ επίσης με τον ιστολόγο του "xairete" ότι η μόνη έγκυρη πηγή πληροφοριών για τη μητέρα του Κυρίου, η Καινή Διαθήκη, ιστορεί ότι η μητέρα του Κυρίου ήταν στο υπερώο με τους μαθητές μια άλλη φορά, στο διάστημα μεταξύ Αναστάσεως και Πεντηκοστής αλλά δεν αναφέρεται στην Κ.Δ. εάν ήταν παρούσα στην Πεντηκοστή. Πιθανώς να ήταν, μπορεί και όχι. Ποτέ όμως δεν κήρυξε, ποτέ δεν μίλησε δημοσίως, ποτέ δεν ανακατεύτηκε στα οργανωτικά και διοικητικά της Εκκλησίας, ποτέ δεν πήρε θέση πρεσβυτέρας ή επισκοπίνας, όπως καμμία άλλη γυναίκα πλην διακονισσών (βοηθητικών έργων όπως το μαγείρεμα, η διανομή συσσιτίου, το σκούπισμα των χώρων εκκλησιασμού κ.λπ.) και μόνο πληροφορίες για τη σύλληψη και την παιδική ζωή του Γιού της έδωσε η Μαρία στην Εκκλησία, που τις κατέγραψε ο Λουκάς, και οι άλλοι ευαγγελιστές. Ας το έχουν υπόψη οι Μαριολάτρες που την αντιμετωπίζουν ως θεό.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Ευχαριστούμε θερμά φίλτατε!
Ο Γιώργος, μου απάντησε ότι στο θέμα αυτό είχαμε ξανασυζητήσει στο παρελθόν, και μου επανέλαβε και τώρα, αυτό το «πρωτότοκος» γιος της Μαριάμ που ήταν ο Χριστός. Και σφαλμένα συμπεραίνει και αυτός, όπως και οι ψευδο-μάρτυρες του ιεχωβά, ότι ακολούθησαν και αλλά παιδιά.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Ματθ. 1,24
Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ,
Ματθ. 1,25
καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ, είπε...
Μᾶς ὑπενθυμίζετε, κε Μιχαλόπουλε, ὅτι ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴν πρώτη κιόλας στιγμὴ "ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου", ὅπως ἐποίησεν καὶ στὴ συνέχεια καὶ σὲ ὅλη του τὴ ζωή.
Εἶναι συμπέρασμα ἐκ τῆς μελέτης τῆς Βίβλου ὅτι ἡ λέξι πρωτότοκος, χρησιμοποιεῖται στὴ Γραφὴ πἀντοτε καὶ μόνο γιὰ τὸ πρῶτο ἀρσενικό τέκνο που διανοίγει τὴ μήτρα ἀνεξάρτητα ἂν ὑπάρχει ἢ δὲν ὑπάρχει δευτερότοκο κλπ. Καὶ ὁ μοναχογιὸς εἶναι πρωτότοκος γιὰ τὴ Βίβλο. Κάθε πρωτότοκο ἀγόρι εἶχε τὰ προνόμια, τὰ γνωστά πρωτοτόκια, ὑπῆρχαν ὅμως καὶ οἱ τυπικὲς ὑποχρεώσεις βάσει του Νόμου, τὰ μὲν πρωτότοκα ζῶα (ἀρσενικά ἀρνάκια, μοσχαράκια) νὰ προσφέρονται στὸ Ναό, γιὰ τὰ δὲ πρωτότοκα ἀγορἀκια, ἀντ' αὐτῶν νὰ προσφέρονται στὸ Ναό ζῶα ἤ πουλιά (π.χ. ἕνα ζευγάρι περιστέρια) ἀνάλογα μὲ τὴν οἰκονομικὴ κατάστασι τῆς οἰκογένειας. Στην περίπτωσι τοῦ Χριστοῦ, ἡ λέξι πρωτότοκος χρησιμοποιείται ὡς ἐκλεκτός, κυρίαρχος στήν κληρονομία του Θεοῦ, μονογενὴς Γιός του: "Ὅταν δὲ πάλιν είσάγῃ (ὁ Πατὴρ) τὸν πρωτότοκον εἰς τἠν οἰκουμένην"(Ἑβρ.1,6). Καὶ ἄλλα πολλά.
Τὸ "ἕως οὗ" ἐπίσης τὸ παρερμηνεύουν ὅσοι θέλουν νὰ ἀγνοοῦν τὴν σωστὴ ἑρμηνεία ποὺ δίνει ἡ ἴδια ἡ Ἁγία Γραφή. Τὸ "ἕως" δὲν προσδιορίζει ἕνα χρονικὸ ὅριο μετὰ τὸ ὁποῖο παύει κάτι νὰ γίνεται, ἀλλὰ προσδιορίζει ἕνα χρονικὸ σημεῖο μετὰ τὸ ὁποῖο δὲν ἐνδιαφέρεται ὁ συγγραφέας νὰ γράψῃ, δηλ. δὲν σημαίνει ὅτι μετὰ τὸ χρονικὸ σημεῖο τὸ ἀναφερόμενο γεγονὸς παύει νὰ γίνεται ἢ νὰ ἰσχύῃ. Ὅταν ἔγραφε ὁ Ματθαῖος ζοῦσε ἡ μητέρα του Κυρίου, οἱ Χριστιανοί γνώριζαν τὴ ζωὴ της, γνώριζαν ὅτι δὲν εἶχε ἄλλα παιδιά ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Κύριο, δὲν γνώριζαν ὅμως τὴ ζωὴ της μέχρι τὴ γέννησι τοῦ Χριστοῦ, ὅτι ἡ Μαρία καίτοι φαινόταν ἔγγαμος ἦταν παρθένος δηλ. ὁ Ἰωσὴφ δὲν τὴν "εγνώριζε" ὡς γυναῖκα του μέχρι τὴ γἐννησι του πρωτότοκου γιού της (χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνει ὅτι τὴν ἐγνὠριζε ἔπειτα, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἐνδιαφέρει τὸν Ματθαῖο), διότι τὸ μόνο ποὺ ἐνδιαφέρει τὸν εὐαγγελιστὴ εἶναι νὰ τονίσῃ τὴν ἐξ Ἁγίου Πνεύματος σύλληψι τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴ γέννησί Του ἐκ παρθένου.
"Καὶ τῇ Μελχὸλ οὐκ ἐγένετο παιδίον ἕως τῆς ἡμέρας τοῦ ἀποθανεῖν αὐτήν" (Β΄Βασ.6΄23).
Δὲν γέννησε παιδί μετὰ τὴν ἡμέρα ποὺ ἀπέθανε.
Μερικὰ ἑρμηνευτικὰ πρότυπα τοῦ "ἕως"
"Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίω μου: κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῷ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου" (Ψαλμ.109΄1).
Καὶ ὅταν τεθοῦν οἱ ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ ὑπὸ τοὺς πόδας του, ὁ Κύριος θὰ κάθεται ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός, διότι "εἰς τὸ διηνεκὲς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ" (Ἑβρ.10,12)
"Οὐ μὴ σε ἐγκαταλίπω, ἕως τοῦ ποιῆσαί με πάντα ὅσα ἐλάλησά σοι" (Γεν.28΄15).
Καὶ "μετὰ τοῦ ποιῆσαι" δὲν πρόκειται νὰ τὸν ἐγκαταλείψῃ ὁ Κύριος.
"Ανατελεῖ ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ δικαιοσύνη καὶ πλῆθος εἰρήνης, ἕως οὖ ἀνταναιρεθῇ ἡ σελήνη" (Ψαλμ.71΄7).
Καὶ μετὰ τὴν παρέλευσι τῆς σελήνης θὰ ὑπάρχει ἡ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ.
"Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ' ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος" (Ματθ.28΄20).
Καὶ μετὰ τὴ συντέλεια τοῦ αἰῶνος θὰ εἶναι μαζὶ μας ὁ Κύριος.
Ὁ κόρακας ποὺ ἀπέστειλε ἀπὸ τὴν κιβωτὸ ὁ Νῶε "οὐκ ἀνέστρεψεν, ἕως τοῦ ξηρανθῆναι τὸ ὕδωρ"(Γέν. 8΄7).
Καὶ ἀφοῦ "ἐξηράνθη τὀ ὕδωρ" δὲν ἐπέστρεψε ὁ κόρακας.
"καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν, ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον" (Ματθ.1΄25).
Μέχρι που γεννήθηκε ο Χριστός, ἦταν παρθένος η μητέρα Του. Αὐτὸ ἐνδιαφέρεται νὰ γράψῃ ὁ Ματθαῖος γιὰ νὰ τονίσῃ τὴν ἐξ Ἁγίου Πνεύματος σὐλληψι τοῦ Κυρίου. Δὲ σημαίνει ὅτι μετὰ τὸν τοκετὸ "ἐγίνωσκεν αὐτήν" καὶ αυτὸ συμπεραίνεται ἀπὸ τοὺς παραπάνω ἑρμηνευτικούς τύπους καὶ ἀπὸ τὶς πληροφορίες τῆς Βίβλου. Δὲν εἶχε παιδιὰ ἡ μητέρα τοῦ Κυρίου καὶ τὴν γηροκόμησε ὁ Ἰωάννης.
Χαίρετε ἐν Κυρίῳ.
Ἐπισκέπτης.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Σας ευχαριστώ θερμά και πάλι, φίλτατε!
Συμφωνούμε απόλυτα!
Τα είχα ακούσει αυτά από νέος που ήμουν και παρακολουθούσα κηρύγματα μεγάλων ανδρών, όπως του πατρός Αυγουστίνου Καντιώτη, του Νικόλαου Σωτηρόπουλου, του Στέργιου Σάκου και του Δανιήλ Αεράκη, και τα είχα βαθιά στην ψύχη μου, αλλά και δεν τα θυμόμουν όλα και τόσο καθαρά, και οπωσδήποτε δεν μπορούσα σε καμία περίπτωση να τα αναπτύξω με τα λόγια –τόσο θαυμάσια, έτσι όπως κάνατε τώρα εσείς.
Είναι μια μέγιστη ευλογία για εμάς, η παρουσία σας εδώ!
ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ, είπε...
Ευλογία είναι η διάθεσή σας να επιτρέπετε τον ελεύθερο διάλογο ώστε να ακούγονται όλες οι απόψεις προς αναζήτηση της αληθείας που σώζει, σε αντίθεση με τα ευσεβοφανή ιστολόγια που αποκρύπτουν την αλήθεια και αενάως ασχολούνται με οστά εξ δυσμών και μύρα επί των συσκευασιών. Άπό τους παραπάνω και από άλλους τα έχω ακούσει ή διαβάσει, αλλά όπως και εσείς ασφαλώς δεν τα θυμόμουν λεπτομερώς. Συμβουλεύτηκα όμως ένα εκτενές κείμενο προ 50 ετών του μη αναφερόμενου δυνατού ερμηνευτή Κων/νου Σιαμάκη στον οποίον ανήλουν οι ευχαριστίες σας, ο οποίος εκτός των άλλων εκεί ανέφερε και τις τρεις εκδοχές κατά τους πατέρες, ότι από τους ονομαζόμενους ἀδελφούς και αδελφές του Κυρίου
α) ή όλοι ήταν παιδιά του Ιωσήφ από πρώην γυναίκα του που είχε πεθάνει,
β) ή όλοι ήταν εξάδελφοι κι εξαδέλφες του Χριστού
γ) ή ότι κάποιοι ήταν παιδιά του Ιωσήφ και κάποιοι εξάδελφοι του Χριστού.
Όμως μετά από 50 έτη στις πιο πρόσφατες μελέτες (βλ. philologus.gr) μετά από έρευνα μιας ζωής στις Γραφές, σε όλους τους Πατέρες Έλληνες και Λατίνους και στην θύραθεν Ἑλληνική και Λατινική γραμματεία ασπάζεται την δεύτερη (β) άποψη που είχε πρώτος διατυπώσει από την αρχαιότητα ο Ἱερώνυμος και αποδέχονται οι Δυτικοί και όσοι από τους προτεστάντες δεν αρνούνται την αειπαρθενία της Μητέρας του Κυρίου, ότι οι ονομαζόμενοι αδελφοί του Χριστού, και οι αδελφές, είναι εξάδελφοι του Κυρίου. Στήν Παλαιά Διαθήκη λ.χ. ο Λάβαν ονομάζει τον ανηψιό του Ιακώβ αδελφό του (Γεν, 29,15) και επίσης στο Α΄παραλ.23, 21-22 ονομάζονται αδελφοί οι εξάδελφοι των θυγατέρων του Ελεάζαρ.
Α Παραλ. 23,21-22 υἱοὶ Μεραρί· Μοολὶ καὶ Μουσί. υἱοὶ Μοολί· Ἐλεάζαρ καὶ Κίς. καὶ ἀπέθανεν Ἐλεάζαρ, καὶ οὐκ ἦσαν αὐτῷ υἱοί, ἀλλ᾿ ἢ θυγατέρες, καὶ ἔλαβον αὐτὰς υἱοὶ Κὶς ἀδελφοὶ αὐτῶν.
Μετάφραση: Α Παραλ. 23,21 Υιοί του Μεραρί ήσαν ο Μοολί και ο Μουσί. Υιοί δε του Μοολί ήσαν ο Ελεάζαρ και ο Κις. Οταν δε απέθανεν ο Ελεάζαρ δεν είχεν άρρενα τέκνα. Είχε μόνον θυγατέρας. Αυτάς επήραν ως συζύγους οι υιοί του Κις, οι εξάδελφοί των.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Σωστό!
Στον ομολογουμένως δυνατό ερμηνευτή, κ. Κων/νου Σιαμάκη, ανήκουν πράγματι οι ευχαριστίες μου!
Να είναι ευλογημένος!
http://xairete.blogspot.gr/2017/10/blog-post_67.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου