ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπηπημένε,
ἐπιτάχυνον, ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον, δέχεταί σε προσπίπτοντα,
ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος·
ὃν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπηπημένε,
ἐπιτάχυνον, ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον, δέχεταί σε προσπίπτοντα,
ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος·
ὃν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Τι άραγε να σημαίνει αυτό το «δέχεταί σε προσπίπτοντα»;
Ότι πέφτουμε και τον προσκυνάμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου