ΔΙΑΒΑΖΩ:
Demetrios Golfos
Με Panos Kontos στην τοποθεσία Annunciation Greek Orthodox Church Mobile, Al.
ΣΧΟΛΙΑ:
Eloise Maria Buzanello
perfeito
Ami Dres
God's work is never done!
Panagiotis Michalopoulos
ΣΚΟΤΩΝΕ ΔΡΑΚΟΥΣ;
Panos Kontos
Συμβολικό είναι Παναγιώτη.
Συμβολίζει την απελευθέρωση της ψυχής (βασίλισσας) απο τον Δράκοντα (την αμαρτία - Διάβολο), συμβολίζει τη νίκη του καλού εναντίον του κακού.
Ωστόσω υπάρχει στην παράδοση οτι το θηρίο αυτό φυλούσε το νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα στη Λιβύη και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν έβρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκοντα. Ολόκληροι στρατοί είχαν αντιταχθεί με αυτό το τέρας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλήρος έφερε και τη σειρά της πριγκίπισσας, την οποία έσωσε ο άγιος Γεώργιος φονεύοντας το δράκο.
Ορισμένοι συγγραφείς έχουν επισημάνει ότι πολλές σκηνές του μύθου της σφαγής του δράκου από τον άγιο Γεώργιο για να σώσει την πριγκίπισσα αντιστοιχούν στο μύθο της ελληνικής μυθολογίας της δολοφονίας του «θαλάσσιου τέρατος» από τον Περσέα για να σώσει την Ανδρομέδα.
Δρακοντοκτόνοι ήρωες υπήρχan και στην αρχαία ελληνική μυθολογία, όπως ο Ηρακλής, ο Περσέας, ακόμη και ο Απόλλωνας (φόνος πύθωνα).
Panagiotis Michalopoulos
Είχα καταλάβει -από παλιά, φίλτατε, ότι…
1. Πάρα πολλά από τα λειτουργικά μας, στην ορθόδοξη λατρεία μας, είναι ολοκληρωτικά κλεμμένα, από τον κιναιδικό βουδισμό (όπως κεριά, λιβάνια, καντήλια, φωτοστέφανο, @@@@δάχτυλο ευλογίας, κομποσκοίνια, τάματα, προσκύνηση, χειροφίλημα, κλπ)
2. Ότι πολλά από τα εορτολογικά μας, από την υμνολογία μας και την σχετική με τις εορτές αυτές αγιογραφία μας, είναι βασισμένα σε ένα ψεύτικο ευαγγέλιο, πλαστό, ψευδεπίγραφο, απόκρυφο λεγόμενο, αυτό του Ιάκωβου τάχα, το οποίο και έχει απορρίψει η Εκκλησία! Τόση και τέτοια η συνέπεια της… Και τέλος…
3. Ότι πολλές από τις αγιωτικές ιστορίες μας, τις αγιολογίες μας, που τις κάναμε και εικόνες και τις προσκυνάμε και τις ασπαζόμαστε, τις περιφέρουμε, τις λιβανίζουμε, κρεμάμε τάματα και ανάβουμε και κερί… Είναι ιστορίες, μύθοι, κλεμμένοι από την αρχαία ειδωλολατρική θρησκεία!..
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=509510480750&set=a.502886215830.2000715.99900039&type=3&theater
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Demetrios Golfos
Με Panos Kontos στην τοποθεσία Annunciation Greek Orthodox Church Mobile, Al.
Eloise Maria Buzanello
perfeito
Ami Dres
God's work is never done!
Panagiotis Michalopoulos
ΣΚΟΤΩΝΕ ΔΡΑΚΟΥΣ;
Panos Kontos
Συμβολικό είναι Παναγιώτη.
Συμβολίζει την απελευθέρωση της ψυχής (βασίλισσας) απο τον Δράκοντα (την αμαρτία - Διάβολο), συμβολίζει τη νίκη του καλού εναντίον του κακού.
Ωστόσω υπάρχει στην παράδοση οτι το θηρίο αυτό φυλούσε το νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα στη Λιβύη και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν έβρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκοντα. Ολόκληροι στρατοί είχαν αντιταχθεί με αυτό το τέρας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλήρος έφερε και τη σειρά της πριγκίπισσας, την οποία έσωσε ο άγιος Γεώργιος φονεύοντας το δράκο.
Ορισμένοι συγγραφείς έχουν επισημάνει ότι πολλές σκηνές του μύθου της σφαγής του δράκου από τον άγιο Γεώργιο για να σώσει την πριγκίπισσα αντιστοιχούν στο μύθο της ελληνικής μυθολογίας της δολοφονίας του «θαλάσσιου τέρατος» από τον Περσέα για να σώσει την Ανδρομέδα.
Δρακοντοκτόνοι ήρωες υπήρχan και στην αρχαία ελληνική μυθολογία, όπως ο Ηρακλής, ο Περσέας, ακόμη και ο Απόλλωνας (φόνος πύθωνα).
Panagiotis Michalopoulos
Είχα καταλάβει -από παλιά, φίλτατε, ότι…
1. Πάρα πολλά από τα λειτουργικά μας, στην ορθόδοξη λατρεία μας, είναι ολοκληρωτικά κλεμμένα, από τον κιναιδικό βουδισμό (όπως κεριά, λιβάνια, καντήλια, φωτοστέφανο, @@@@δάχτυλο ευλογίας, κομποσκοίνια, τάματα, προσκύνηση, χειροφίλημα, κλπ)
2. Ότι πολλά από τα εορτολογικά μας, από την υμνολογία μας και την σχετική με τις εορτές αυτές αγιογραφία μας, είναι βασισμένα σε ένα ψεύτικο ευαγγέλιο, πλαστό, ψευδεπίγραφο, απόκρυφο λεγόμενο, αυτό του Ιάκωβου τάχα, το οποίο και έχει απορρίψει η Εκκλησία! Τόση και τέτοια η συνέπεια της… Και τέλος…
3. Ότι πολλές από τις αγιωτικές ιστορίες μας, τις αγιολογίες μας, που τις κάναμε και εικόνες και τις προσκυνάμε και τις ασπαζόμαστε, τις περιφέρουμε, τις λιβανίζουμε, κρεμάμε τάματα και ανάβουμε και κερί… Είναι ιστορίες, μύθοι, κλεμμένοι από την αρχαία ειδωλολατρική θρησκεία!..
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=509510480750&set=a.502886215830.2000715.99900039&type=3&theater
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Το ερώτημα είναι άλλο. Υπήρχαν τέτοιου τύπου δράκοι επί Διοκλητιανού το 400; Αν υπήρχαν σε ποιό μέρος του Κόσμου υπήρχαν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
O Panos Kontos, είπε:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ωστόσω υπάρχει στην παράδοση οτι το θηρίο αυτό φυλούσε το νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα στη Λιβύη και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν έβρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει.»
Γιώργος Ρόκκας:
ΑπάντησηΔιαγραφήYπήρχε (o δράκος) όσο υπήρχε και ο.. "άγιος" . Ο "άγιος" Γεώργιος είναι συρραφή δυο διαφορετικών προσώπων. Του ανώνυμου μάρτυρα (που αναφέρεται σε σύντομη αναφορά του Ευσέβιου) και του αρειανόφρονα Γεώργιου που μετά θάνατον η λατρεία του αποτέλεσε χρυσοφόρα πηγή για τους οπαδούς του. Το προφίλ του πρώτου χρησιμοποιήθηκε για να "ξεπλύνει" την κακή φήμη του δεύτερου, ώστε να αγιοποιηθεί. Πραγματικά μια ιστορία με.. δράκους..!!
https://www.facebook.com/panagiotis.michalopoulos1/posts/1259793617416648
Πήγε ποτέ στη Λιβύη ο άγιος Γεώργιος; Πάντως, κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται στο βίο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
Διαβάζω στη σελίδα «Ορθόδοξος Συναξαριστής»
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θαύματα του Αγίου
στ) Η κόρη του βασιλιά γλιτώνει από τον δράκοντα
Στην Ανατολική επαρχία της Αττάλειας και στην πόλη Αλαγία βασίλευε κάποιος Σέλβιος που ήταν πολύ Χριστιανομάχος. Είχε βασανίσει πολλούς Χριστιανούς για ν' αρνηθούν την πίστη τους και έπειτα τους φόνευε.
Κοντά στην πόλη υπήρχε ένας δράκοντας φοβερός που καθημερινά άρπαζε ανθρώπους ή ζώα και τα κατάτρωγε. Οι κάτοικοι είχαν πανικοβληθεί και απόφευγαν να περνούν από εκεί. Κάποτε ο βασιλιάς συγκέντρωσε στρατό και πήγε για να σκοτώσει το άγριο θηρίο. Όμως δεν πέτυχε και επέστρεψε άπρακτος.
Όταν είδαν οι κάτοικοι ότι ο βασιλιάς απέτυχε να σκοτώσει τον δράκοντα πήγαν να τον ρωτήσουν γιατί δεν μπόρεσε να βρει τρόπους να εξοντώσει το θηρίο. Τότε ο βασιλιάς ύστερα από συμβουλή που του έδωσαν οι ιερείς των ειδώλων, είπε στο πλήθος: «Γνωρίζετε ότι επιχειρήσαμε αρκετές φορές να σκοτώσουμε το θηρίο και δεν το κατορθώσαμε, γιατί έτσι ήταν το θέλημα των Θεών. Τώρα λοιπόν, σύμφωνα με την εντολή τους, θα πρέπει ο καθένας μας να στέλλει το παιδί του για να το τρώει ο δράκοντας. Ακόμα και εγώ θα στείλω την μοναδική μου κόρη, όταν έλθει η σειρά της». Έτσι, λοιπόν, ο λαός υπάκουσε στην διαταγή του βασιλιά γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώτικα. Έστελναν, δηλαδή τα παιδιά τους με δάκρυα και με θρήνους να καταβροχθίζονται από το θηρίο.
Όταν ήλθε και η σειρά της κόρης του βασιλιά, ξετυλίχθηκαν τραγικές σκηνές. Ο βασιλιάς κτυπούσε το στήθος του και το πρόσωπο του, τραβούσε τα γένια του και με λυγμούς έλεγε: «Αλίμονο σε μένα τον ταλαίπωρο! Τι να πρωτοκλάψω γλυκό μου παιδί; Το χωρισμό μας ή τον ξαφνικό σου θάνατο που θα δω σε λίγο; Τι να πρωτοθρηνήσω, αγαπημένο μου παιδί, το κάλλος σου ή τον τρόμο, που σε λίγο θα νοιώσεις σαν σε κατασπαράζει το θηρίο; Αλίμονο, κόρη μου, που έλαμπες σαν πολύφωτη λαμπάδα στο παλάτι μου και περίμενα την ώρα που θα γιόρταζα τους γάμους σου. Πού θα βρω πια παρηγοριά και πως θα ζήσω μακριά σου; Τι την θέλω την ζωή και τα παλάτια χωρίς εσένα;» Αυτά έλεγε ο απαρηγόρητος βασιλιάς. Έπειτα γύρισε προς το πλήθος και είπε: «Αγαπητοί μου φίλοι και άρχοντες, σας ζητώ να με συμπονέσετε. Σας προσφέρω πλούτη όσα θέλετε και ακόμα την βασιλεία μου, αλλά να μου κάνετε μια χάρη. Να μου χαρίσετε το μονάκριβο παιδί, αλλιώτικα αφήστε και εμένα να πάω μαζί της». Κανένας όμως δεν συγκινήθηκε από τα λόγια του βασιλεία, γιατί αυτός ήταν που έβγαλε την διαταγή, για να βρίσκουν τα παιδιά του τέτοιο οικτρό τέλος. Έτσι με μια φωνή όλοι του είπαν, ότι έπρεπε να εφαρμοστεί και στο παιδί του η διαταγή του.
Σαν δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά ο βασιλιάς, την συνόδευσε μέχρι την πύλη της πόλης. Αφού την αγκάλιασε και την φίλησε, την παρέδωσε στους ανθρώπους για να την οδηγήσει στην λίμνη. Πραγματικά οι άνθρωποι την άφησαν και έφυγαν. Ο λαός έβλεπε μέσα από τα τείχη την κόρη που καθόταν κοντά στην λίμνη και περίμενε να έλθει το θηρίο για να την κατασπαράξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνο τον καιρό ο μέγας Γεώργιος, που δεν είχε ακόμη ομολογήσει την Χριστιανική του πίστη, ήταν κόμης και αρχηγός στρατιωτικής μονάδας στο στράτευμα του Διοκλητιανού. Επέστρεφε μάλιστα στην Καππαδοκία από μια εκστρατεία που έκανε μαζί με τον Διοκλητιανό. Από Θεού θέλημα πέρασε και από την λίμνη και όταν είδε το νερό, θέλησε να ποτίσει το άλογο του και να ξεκουραστεί και ο ίδιος. Όταν είδε την κόρη να κλαίει ασταμάτητα και να διακατέχεται από αγωνία και τρόμο, την πλησίασε και την ρώτησε γιατί έκλεγε και ακόμη ποιος ήταν ο λόγος που την παρακολουθούσε ο λαός μέσα από τα τείχη. Η κόρη του είπε ότι αδυνατούσε να του διηγηθεί τα όσα συνέβησαν και τα όσα επρόκειτο να συμβούν και τον παρακάλεσε να καβαλήσει το άλογο του και να φύγει, όσο πιο γρήγορα μπορούσε γιατί κινδύνευε να χάσει την ζωή του και ήταν τόσο νέος και ωραίος. Ο Άγιος επέμενε να μάθει τι της συνέβηκε. Και αυτή του είπε: «Είναι μεγάλη η αφήγηση, κύριε μου, και δεν μπορώ να σου τα αφηγηθώ όλα με λεπτομέρειες. Μόνο σου λέγω και σε παρακαλώ να φύγεις τώρα αμέσως για να μην πεθάνεις άδικα μαζί μου». Και ο Άγιος της είπε: «Πες μου την αλήθεια, γιατί κάθεσαι εδώ και ορκίζομαι στον Θεό, που πιστεύω εγώ , ότι δεν θα σε αφήσω μόνη, αλλά θα σε ελευθερώσω από τον θάνατο, αλλιώτικα θα πεθάνω και εγώ μαζί σου».
Τότε η κόρη αναστέναξε πικρά και διηγήθηκε στον Άγιο τα όσα συνέβησαν. Αφού άκουσε εκείνος τα γεγονότα, ρώτησε την κόρη: «Σε ποιο Θεό πιστεύουν ο πατέρας σου και η μητέρα σου και ο λαός;» Και εκείνη του αποκρίθηκε: «Πιστεύουν στον Ηρακλή και στην μεγάλη θεά Άρτεμη». Ο άγιος τότε της είπε: «Από σήμερα να μην φοβάσαι ούτε και να κλαίς. Μόνο πίστεψε στον Χριστό, που πιστεύω εγώ, και θα δεις την δύναμη του Θεού μου». Η βασιλοπούλα απάντησε στον Άγιο: «Πιστεύω, κύριε μου, μ' όλη μου την ψυχή και μ' όλη μου την καρδιά». Ο Άγιος συνέχισε: «Έχε θάρρος στον Θεό που δημιούργησε τον ουρανό και την γη και την θάλασσα διότι ο Χριστός πρόκειται να καταργήσει την δύναμη του θηρίου και θα ελευθερωθούν και ακόμα θα διώξουν τον φόβο του θηρίου όλοι οι κάτοικοι του τόπου αυτού. Μείνε, λοιπόν, εδώ και μόλις δεις το θηρίο να έρχεται, φώναξε μου».
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε ο Άγιος έκλεινε τα γόνατα του στη γη και αφού σήκωσε τα χέρια του προς τον ουρανό προσευχήθηκε και είπε: «Ο Θεός ο Μεγάλος και Δυνατός που κάθεται πάνω στα χερουβίμ και επιβλέπει αβύσσους, που είναι ευλογητός και υπάρχει στους αιώνες, συ γνωρίζεις ότι οι καρδίες είναι μάταιες, Συ φιλάνθρωπε Δεσπότη και κύριε επίβλεψε και τώρα σε μένα τον ταπεινό και ανάξιο δούλο σου και φανέρωσε μου τα ελέη σου. Κάνε να υποτάξω το φοβερό αυτό Θηρίο για να γνωρίσουν όλοι ότι υπάρχεις μαζί μου και ότι είσαι ο μόνος αληθινός Θεός». Τότε ακούστηκε φωνή από τον ουρανό που του είπε. «Εισακούστηκε η δέηση σου Γεώργιε, και κάνε όπως θέλεις, διότι εγώ θα είμαι πάντοτε μαζί σου». Μόλις τελείωσε την προσευχή του ο Άγιος, φάνηκε το άγριο θηρίο. Όταν το είδε η κόρη φώναξε: «Αλλοίμονο μου , κύριε μου! Έρχεται το θηρίο για να με κατασπαράξει».
Τότε ο Άγιος έτρεξε για να συναντήσει το θηρίο. Ήταν το θηρίο φοβερό. Έβγαζε από τα μάτια του φωτιά και ήταν τόσο εξαγριωμένο και απαίσιο που παρουσίαζε θέαμα τρομερό. Αμέσως ο Άγιος έκανε το σημείο του τιμίου Σταυρού και είπε: «Κύριε ο Θεός μου, ημέρεψε για χάρη μου, που είμαι δούλος σου, το θηρίο αυτό για να πιστέψει ο λαός στο όνομα Σου το Άγιο» . Έτσι και έγινε. Ο φοβερός δράκοντας με τα μεγάλα δόντια έπεσε στα πόδια του αλόγου του Αγίου και βρυχούταν. Μόλις η βασιλοπούλα είδε το θέαμα, ένοιωσε χαρά μεγάλη. Και ο Άγιος της είπε: «Βγάλε την ζώνη σου και δέσε με αυτή τον δράκοντα από τον λαιμό». Αμέσως τότε η κόρη άφοβα έβγαλε την ζώνη της και έδεσε το δράκοντα, και ευχαριστούσε τον Άγιο που την γλίτωσε από τον βέβαιο θάνατο. Ο Άγιος αφού ανέβηκε στο άλογο του, είπε προς την βασιλοπούλα: «Σύρε τον δράκοντα με την ζώνη σου μέχρι την πόλη».
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είδαν οι κάτοικοι το παράξενο θέαμα, την κόρη δηλαδή να σέρνει δεμένο τον δράκοντα, τράπηκαν σε φυγή. «Μη φοβάσθε, σταθείτε και θα δείτε την δόξα του Θεού και την σωτηρία σας» τους είπε ο Άγιος. Τότε σταμάτησαν όλοι απορημένοι και περίμεναν να δουν τι θα τους δείξει. Τους προέτρεψε λοιπόν, να πιστέψουν στον αληθινό Θεό και αυτοί δέχτηκαν με χαρά. Αφού σήκωσε το χέρι του κτύπησε με το ακόντιο τον δράκοντα και το φοβερό τέρας σκοτώθηκε. Έπειτα αφού πήρε από το χέρι την βασιλοπούλα, την παρέδωσε στον βασιλιά. Όλοι ένοιωσαν μεγάλη και ανέκφραστη χαρά και αφού γονάτισαν, κατάφιλούσαν τα πόδια του Αγίου και ευχαριστούσαν τον Πανάγαθο Θεό, διότι τους ελευθέρωσε από το Θηρίο κι έτσι σταμάτησε η θυσία των παιδιών τους.
Ο Άγιος κάλεσε από κάποια πόλη της Αντιόχειας τον επίσκοπο Αλέξανδρο και βάπτισε τον βασιλιά και τους άρχοντες και όλο το λαό. Μέσα σε δεκαπέντε μέρες βάπτισε σαράντα πέντε χιλιάδες.
Αφού λοιπόν βαπτίστηκαν όλοι και έγινε μεγάλη χαρά στη γη και στον ουρανό, έκτισαν και μια μεγάλη εκκλησία στο όνομα του Θεού. Ο Άγιος πήγε να την δει. Μόλις μπήκε στο Άγιο βήμα και προσευχήθηκε, βγήκε πηγή αγιάσματος και σκορπίστηκε ευωδία στον ναό. Η πηγή αυτή σώζετε μέχρι σήμερα.
Ο Άγιος αφού αποχαιρέτησε τον βασιλιά και το λαό, έφυγε για την πατρίδα του την Καππαδοκία.
http://www.saint.gr/66/saint.aspx
Το ίδιο κείμενο, το διαβάζω και στη σελίδα «ιερά μονή παντοκράτορος»…
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπογραφή:
ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ "Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ"
http://www.impantokratoros.gr/agios-georgios.el.aspx