Δες, την ιστορική φωτο!
Όλα τα σχετικά, με το πώς η Κατερίνα γνώρισε τον Χριστό, με τη μεσολάβηση ενός σοφού Ασκητή… Πώς, με την προτροπή της Παναγίας πλέχτηκε το ειδύλλιο… Και πώς τελικά Εκείνος, της έδωσε και το δαχτυλίδι των αρραβώνων τους.Το σενάριο:
Την Κατερινούλα, την θαύμαζαν όλοι στην Αλεξάνδρεια, για τα πλούτη της, την ομορφιά της, τη μόρφωση και την δόξα της. Εκείνη δε έλεγε –σχετικά με τον γάμο της, ότι θα έπαιρνε για σύζυγο της, μόνον κάποιον πιο σοφό, πιο πλούσιο, πιο όμορφο και πιο δοξασμένο απ’ αυτή. Με το αιτιολογικό αυτό λοιπόν, σνόμπαρε συστηματικά, όσους γαμπρούς παρουσιάζονταν
Τότε οι γονείς της, πάνω στην απελπισία τους, «την έταξαν» -θα λέγαμε, την έστειλαν δηλαδή σε κάποιον διάσημο Ασκητή φιλόσοφο, τον Ανανία, για μια συνέντευξη… Για να της βάλει μυαλό, όπως πίστευαν ότι της χρειαζόταν. «Τον Ανανία μου», είπαν, «κάτι θα καταφέρει αυτός ο γερο-μπαγάσας!».
Ο Ασκητής, έδειξε κατανόηση (πονηρός ο Βλάχος) για τις απαιτήσεις της Κατερίνας. Κατάλαβε ότι όλα αυτά ήταν υπεκφυγή, διότι πράγματι δεν υπήρχαν υποψήφιοι με τέτοια προσόντα, και θέλησε να την παγιδεύσει, να την φέρει με τα δικά του νερά, τα χριστιανικά, να την κάνει μια καλή… καλογριά!
Της είπε, λοιπόν, πως ήξερε κάποιο Νυμφίο πού ήταν πολύ πιο σοφός, πολύ πιο πλούσιος, πολύ πιο άμορφος και πολύ πιο δοξασμένος απ’ αυτή! Εκείνη, για να μην αποκαλυφθεί ότι ήταν πεισματάρα, δέχτηκε να τον γνωρίσει.
Τότε ο ασκητής -που ήταν φαίνεται και μάγος, της έδωσε μια "διαβασμένη" εικόνα της Παναγίας με τον μικρό Χριστό. Αυτό το μωρό («τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά;») το ξανθό με τα γαλανά μάτια (δες πιο πανω την ιστορική φωτο), και την συμβούλεψε να κλειστεί με την εικόνα αυτή μια ολόκληρη νύχτα στο δωμάτιο της, να προσμένει, και η εικόνα θα κάνει την αποκάλυψη του προσώπου.
Το Κατερινιώ όμως που τον είχε γραμμένο τον όποιο γαμπρό, πήρε την εικόνα σπίτι της, αλλά δεν έκατσε να ξενυχτήσει μαζί της. Έπεσε κουρασμένη στο κρεβάτι, και στούφαρε κανονικά. Τότε –στον ύπνο της, όπως άλλωστε το παθαίνουν και οι δικές μας οι τσούπρες -με τα διαβασμένα κουφέτα από γάμο στο μαξιλάρι τους, είδε την εικόνα να ζωντανεύει. Το ξανθόμαλλο μωρό (ίδιο με χολιγουντιανό ηθοποιό, όπως το είχε οραματιστεί και ο Παΐσιος) έλαμπε σαν χρυσός ήλιος!
Η Κάθρην στραβώθηκε να τον βλέπει, αλλά εκείνος την αποστρεφόταν, δεν την κοιτούσε! Του λέει τότε η μητέρα του: «Δες παιδάκι μου την κοπέλα, πόσο όμορφη είναι!». Εκείνος απάντησε: «Τι να την δω καλέ μαμά! Αφού ξέρω ότι είναι άσχημη! Δεν την θέλω για γυναίκα μου!». Στο σημείο αυτό η κοπέλα ξύπνησε –ήταν ήδη μαύρα μεσάνυχτα, και είδε ότι κοιμόταν και ξεσκέπαστη!
Το πρωί η υποψήφια νύφη, πάει πάλι στον Ασκητή -τον Ανανία, όχι τον Θάνο. Του πάει πίσω την εικόνα που την φρίκαρε, και του είπε και τα σχετικά με το όνειρο. Ο Ασκητής που εκείνη την ώρα έπινε τον πρωινό βαρύ γλυκό καφέ του –σε χοντρό φλιτζάνι, στον καναπέ στο Αρχονταρίκι, την άκουσε με προσοχή, και μετά της είπε: Μη φρικάρεις μωρέ! Είσαι πράγματι άσχημη, αλλά πνευματικά. Το όνειρο είναι σημαδιακό. Πρέπει να γίνεις χριστιανή! Και αφού την κατήχησε πρώτα, την περιέχυσε μετά και με όλο το νερό από το ποτήρι που ήταν στον δίσκο του καφέ -μαζί με το λουκούμι, και έτσι η νύφη μας βαπτίστηκε, και έτσι αποφάσισε –με σχετική επιφοίτηση περιστεριού βέβαια, να γίνει νύφη Χριστού!
Το ίδιο βράδυ, το δοσμένο πια στον Χριστό κορίτσι (με όλη του πια την περιουσία να έχει περιέλθει στο μοναστήρι του Ανανία, κανονικά και με το νόμο) έπεσε να κοιμηθεί –ξεσκέπαστη πάλι, και από το ίδιο το πλευρό, για να δει τη συνέχεια του χθεσινού ονείρου. Και τη φορά αυτή ο ξανθός μπόμπιρας, ο νεαρός γαλανομάτης μόρτης, την κοίταξε επιτέλους, και μετά γύρισε στη μάνα του, και της είπε: Τώρα μάλιστα, μάδερ! Έγινε δική μας! Πιστή «στα τέσσερα» και σέξι, όχι μόνο σοφή κλπ. Τώρα βλέπεται, και επομένως την αρραβωνιάζομαι αμέσως!».
Και δεν έμεινε στα λόγια…
ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΣΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ:
«Τοτε ο Χριστός τῆς ἔβαλε στό δάκτυλο ἕνα ὡραῖο δακτυλίδι λέγοντάς της: "Ἰδού σήμερον σέ λαμβάνω διά νύμφη Μου -ἄφθορον καί αἰώνιον. Φύλαξε μέ ἀκρίβειαν αὐτήν τήν συμφωνίαν καί μή λάβεις πλέον ἄλλον νυμφίον ἐπίγειον". Ἔτσι ξύπνησε ἡ ἁγία Αἰκατερίνη καί εἶδε ὅτι στό δεξί της χέρι φοροῦσε τό δακτυλίδι!»
(Από τα μαθήματα του Κατώτερου Κατηχητικού της Ι.Μητροπόλεως Μεσσηνίας)
Και έζησαν αυτοί καλά, και εμείς καλύτερα!
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Ο προσκυνητής, φτάνοντας μέχρι το Σινά μπορεί να δει τη «φλεγόμενη βάτο» (!!!) και να πάρει σαν ενθύμιο από το εκεί μοναστήρι, ένα ασημένιο δαχτυλίδι (με καρδούλα χαραγμένη επάνω του παρακαλώ!) πιστό αντίγραφο του δαχτυλιδιού λέει, που... ο Χριστός «έδωσε στην αγία Αικατερίνη» (ως... αρραβώνα!), αντίγραφο.. αγιασμένο όπως βεβαιώνουν οι εκεί καλόγεροι (και ο κ. Κουίκ;), αγιασμένο από τα λείψανα της αγίας που φυλάσσονται εκεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου