Μια μεγάλη ιστορική πορεία… Από τα Εισόδια, στα Χριστούγεννα… Μια πολύ μακράς πνευματικότητας, διαδρομή… Μικρής ωστόσο –χρονικά- απόστασης: Δυο τσιγάρα δρόμος, μόνο! Χρόνος, ίσα – ίσα, για να προλάβουμε να στολίσουμε το Δέντρο με μπαλίτσες… Τσίμα – τσίμα, για να κρεμάσουμε και τα φωτάκια που αναβοσβήνουν, στην βεράντα και στον κήπο! (Χριστούγεννα είπαμε! Όχι… Πινοκιούγεννα! Εντάξει;)

Διαβάζω: «Ο Ιωσήφ έμεινε χήρος, και σε ηλικία 80 ετών μνηστεύθηκε τη Μαρία.» 

Σχολιάζω: Και εγώ μέχρι τώρα, νόμιζα ότι κακώς αγιογραφούσαν ως γέρο τον Ιωσήφ! 
Νόμιζα, ότι οι σωστές εικόνες ήταν αυτές, που τον έδειχναν νέο. Νέο, με το γαϊδουράκι και την ετοιμόγεννη Μαρία, στο ταξίδι στη Βηθλεέμ για την απογραφή. 
Διότι αν ήταν 80 χρονών, τι γαϊδουράκι θα μπορούσε να τραβάει, και μάλιστα πεζός, γέρος άνθρωπος, ετοιμοθάνατος, σε όλο αυτό το ταξίδι; 
Τέλος πάντων, βασιζόμενοι σε αυτήν την άποψη, του γέροντα μνηστήρα Ιωσήφ, έχουμε τουλάχιστον την πολυπόθητη δικαιολογία για τον όρο «αδέλφια του Ιησού», ότι δηλαδή ήταν ξαδέλφια του, από προηγούμενο γάμο του Ιωσήφ. 
Έτσι, αθωώνεται και η Μαρία, στην κατηγορία ότι έκανε και άλλα παιδιά μετά τον «πρωτότοκο» Ιησού, πραγματικά δηλαδή αδέλφια του, και άρα δεν ήταν αειπάρθενη… Κατηγορία, που κάποιοι –μη ορθόδοξοι, την υποστηρίζουν. Όπως δηλαδή και ο δεινός συζητητής μου στο facebook, ο γνωστός και μη εξαιρετέος κ. Γιώργος Ρόκας. 

Μου έρχεται όμως έτσι και μια νέα απορία. 
Έχουμε λοιπόν και λέμε: 
1. Έχουμε, ένα αταίριαστο ζευγάρι. Μια ανήλικη, που μνηστεύεται, μετά από εγκλεισμό της -από μωρό, στο ναό. Μνηστεύεται με δόξα και τιμή, με ένα χούφταλο, με έναν γέρο 80 χρονών! Έτσι έκριναν οι ιερείς ότι της αξίζει να γίνει, μετά από τόσα χρόνια που ήταν αφιερωμένη στο θεό! Αφιερωμένη λέει, από τριών ετών (από τα «Εισόδια»). Αφιερωμένη, από τους δυο τάχα γονείς της, τάχα! Από δυο εσχατόγηρα άτομα, από έναν τάχα κ. Ιωακείμ και μια τάχα κ. Άννα. 
2. Και η κοπέλα αυτή, μένει έγκυος... Τότε, να πούμε… Στην διάρκεια αυτής της μνηστείας, και όχι μέσα στο ναό! 
3. Και ο Ιωσήφ τώρα, που δεν την έχει λέει αγγίξει (???), φρικάρει λέει, και σκέπτεται να την διώξει κρυφά, για να μην την λιθοβολήσουν σαν μοιχαλίδα. 
4. Αλλά έρχεται να πούμε τότε ο Άγγελος, και του λέει ότι η Μαρία έχει το παιδί του θεού στα σπλάχνα της, και έτσι την κρατάει. 

Σωστά μέχρι εδώ; 
Και ιδού, η απορία: 
Πώς τότε αποδέχτηκαν οι περίοικοι, οι συγχωριανοί, οι συμπολίτες, ότι δεν ήταν μοιχαλίδα η Μαρία, και έτσι δεν την λιθοβόλησαν; 
Πώς το αποδέχτηκαν ότι ο 80χρονος Ιωσήφ κατάφερε πράγματι και την «άγγιξε»; Πώς συμβιβάστηκαν με το ότι ο Ιησούς ήταν πράγματι ο γιος του ξυλουργού, όπως τον αποκαλούσαν; 
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Τι ήταν τελικά ο 80χρονος Ιωσήφ, που έγινε ξανά πατέρας; Ο Τζεπέτο ήταν; 
Και τι ήταν τελικά και ο Ιησούς; Ο Πινόκιο ήταν;

ΣΧΕΤΙΚΟ:
Παρασκευή, 25 Νοεμβρίου 2016

Αγιογραφική, συζήτηση – Θέματα: 1. Ο Χριστός, ως Πρωτότοκος, και 2. Οι νομιζόμενοι, αδελφοί του.