Απολογητικό κήρυγμα, για τα άμφια, κλπ. Τάδε, λέγει: «Όχι! Δεν είναι ο… “Τραμπάκουλας”, ο κάθε Δεσπότης, αγαπητοί μου! Δεν είναι ο… “και συ ρε Μήτρο, Μητροπολίτης;”! Δεν είναι ο… “εγώ βοσκούσα τα πρόβατα εδώ επαραπέρα, και ξαφνικά βλέπω το τέρας, Αμάν”! Διότι δεν είναι και κανονικό τέρας (“ούτε βόας, ούτε κροταλίας”) αυτό το πλάσμα, με τον άγιο Γεώργιο, αλλά είναι το εκπαιδευμένο “φιδάκι ο Διαμαντής”, κάπως μεγεθυμένο. Ο Επίσκοπος δε, είναι ο πραγματικός ποιμένας! Εγώ, ως τέτοιος τσοπάνος είμαι ντυμένος. Με την γκλίτσα μου, και την ιερή “κάπα” του πνευματικού βοσκού, με την “καπότα” μου, όπως την έλεγαν παλιά! Αυτά!»

https://www.facebook.com/mathimatamoysik/photos/a.1455676938091720.1073741828.1449900918669322/1455677174758363/?type=3&theater
Σχετικό:
Πάνω στη καπότα μου,
Φορεσιά και στρώμα μου,
Είδα ονείρατα γυρτός
Ξυπνητός και κοιμιστός.
(από το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου  με τίτλο «ο γεροβοσκός».)
Σχετικό:
οι ξεχαμένες λέξεις
αντερί: μακρύς ανατολίτικος χιτώνας (Τουρκ.)
γκλίτσα: Ποιμενική κυρτή σκαλιστή λαβή με περίτεχνη ξύλινη διακόσμηση
καπότα: (η) μάλλινο χοντρό πανωφόρι
λάβρα: (η) η μεγάλη ζέστη από τον Ήλιο  και τη φωτιά.
Ταμάμ: επίρ.  ίσια-ίσια, ακριβώς
Σχετικό:
Η καπότα του βοσκού!!!
Είναι ίσως είναι ένα από τα πιο κοινά είδη στην Ελλάδα, που ανθίζει από νωρίς την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο. 
Ανήκει στην οικογένεια των σταυρανθών (Brassicaceae, Cruciferae), όπου ανήκουν και γνωστά είδη όπως το μπρόκολο και το κουνουπίδι. 
Η καπότα του βοσκού, ή αλλιώς αγριοκαρδαμούρα, έχει καρπό που μοιάζει και ανοίγει (για να βγουν τα σπέρματα) όπως η παραδοσιακή κάπα (παλιά λεγόταν καπότα!) των βοσκών!!!