ΔΙΑΒΑΖΩ:
π. Χρίστος Γρηγορίου
4 ώρες πριν
Είχα ακούσει πριν καιρό στο ραδιόφωνο μια πολύ απλοϊκή περιγραφή για την αιωνιότητα. Πήγαινε κάπως έτσι:
"Σκέψου το πιο μακρινό αστέρι. Τα εκατομμύρια έτη φωτός που χρειάζονται να φτάσεις εκεί. Σκέψου να σε βάλουν να μεταφέρεις σε αυτό το αστέρι όλους τους κόκκους άμμου της γης. Έναν έναν. Πήγαινε έλα. Και σαν τελέψεις να σου πουν. Ξέρεις, όλο αυτό ήταν μια στιγμή στην αιώνιο ζωή."
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos
Είμαι γέρων 72 ετών τώρα, και αυτήν την ιστορία (με ένα πουλάκι όμως) θυμάμαι ότι την άκουσα από ένα κήρυγμα του πατρός Αυγουστίνου Καντιώτη –αρχιμανδρίτη τότε (και μετέπειτα επισκόπου Φλώρινας από το 1967), όταν ήμουν ακόμα νεαρός.
Panagiotis Michalopoulos
Με την ευκαιρία, να ρωτήσω κάτι:
Αυτή η αιωνιότητα που βιώνουν οι ψυχές των ανθρώπων που έχουν φύγει από αυτήν τη ζωή, αυτόν τον χρόνο τους… Σε ποιον τόπον τη βιώνουν τώρα, και με ποιον τρόπο;
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1406027582758797&set=a.1264141153614108.1073741828.100000547054449&type=3&theater
ΣΧΕΤΙΚΟ...
ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:
P. MICHALOPOULOS είπε...
ΔΙΑΒΑΖΩ... Ιωάννης Καρδάσης:
«Μπορεί να υπάρχουν και άλλες (μεταθέσεις ψυχών) από τον Κόλαση στον Παράδεισο., αλλά δεν είναι γνωστές και όλες γίνονται με την θερμή προσευχή και όχι με το κομποσχοίνι.»
ΣΧΟΛΙΑΖΩ...
Δηλαδή, έχει ήδη αρχίσει να λειτουργεί κανονικά η κόλαση. «Ανοίξαμε, περάστε να σας εξυπηρετήσουμε»… Πριν από την Δευτέρα Παρουσία, πριν την τελική κρίση, πριν και τον τελικό εκείνο διαχωρισμό… Σαν ένα αυθαίρετο, να πούμε…
Μόνο που στο μεταξύ –μέχρι να πάρει κανονική άδεια από την ουράνια πολεοδομία, είναι κάτι σαν ένα δικό μας –γήινο, αμπέλι ξέφραγο…
Υπολειτουργεί, και γίνεται της πουτάνας το κάγκελο! Ένας χώρος, δίχως θείο κάγκελο…
Όλα, στο φλου…
Επίσης, δεν έχουν γίνει ακόμα, κανονικοί, μόνιμοι υπάλληλοι οι δαίμονες που θα διαφεντεύουν αιώνια εκεί, για να βασανίζουν τους κολασμένους (όπως βλέπουμε στις σχετικές αγιογραφίες), για να ανάβουν τις φωτιές για τα καζάνια και να ρίχνουν μέσα τους κολασμένους, για να βράσουν στο ζουμί τους –σωφρονιστικά, πάντα, σύμφωνα με την παπική κακοδοξία…
Και έτσι, οποίος θέλει μπαίνει εκεί, για να βρει γνωστούς και φίλους, και οποίος δεν του γουστάρει –δεν του αρέσει το περιβάλλον, το σέρβις κλπ, σηκώνεται –παίρνει το καπελάκι του, και… φεύγει!
Όπως δηλαδή περιγράφεται και στην παραβολή με τον πλούσιο και τον φτωχό Λάζαρο! Χα!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Δεν είναι ακριβώς έτσι:
Πριν την β΄ παρουσία έχουμε Άδη και Παράδεισο. Μετά έχουμε Κόλαση και Βασιλεία των ουρανών.
Η κατάταξη δεν είναι τοπική, αλλά τροπική. Οι ψυχές όλες βρίσκονται και θα βρίσκονται μαζί και μάλιστα θα συζητούν. Το μέγα χάσμα είναι, ότι οι μεν δεν βλέπουν φως, αλλά φλέγονται και δεν ακούν ψαλμωδίες. Αντίθετα οι δε βλέπουν φως, δροσίζονται, ακούν ψαλμωδίες και μετέχουν σ΄ αυτές και το σπουδαιότερο βλέπουν το πρόσωπο του Χριστού και όλων των αγίων.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Τώρα μιλάμε, ή κλάνουμε;
Θεολογούμε, ή παίζουμε το πουλί μας;
Υπάρχει τώρα κόλαση, ή δεν υπάρχει;
Δεν έχουμε λέει, τώρα βασιλεία των ουρανών… Δεν έχουμε κόλαση…
Αλλά έχουμε (στα έγκατα αυτής της γης προφανώς, αυτής ή κάποια άλλης γης) μια προ-κόλαση και έναν προ-παράδεισο...
Που ανοιγοκλείνουν, που τραβιούνται σαν το λάστιχο!
Χα!
P. MICHALOPOULOS είπε...
«Πριν την β παρουσία», δεν έχουμε κόλαση!
«Μετά, έχουμε Κόλαση»!
Τα ψετο-μνημόσυνα, επομένως… Τα ψευτο-κομποσκοίνια, επομένως… Οι ψευτο-προσευχές, επομένως… Δεν βγάζουν από καμία κόλαση, αφού τώρα δεν έχουμε κόλαση… Αφού «μετά θα έχουμε κόλαση»…
ΔΙΟΤΙ είμαστε «πριν την β΄ παρουσία», πριν από την Κρίση και τον διαχωρισμό.
ΔΙΟΤΙ χωρίς Κρίση, δεν ξέρουμε τι θα αποφασίσει ο θεός, τότε…
P. MICHALOPOULOS είπε...Άρα, χωρίς κόλαση, δεν μπορεί να γίνει καμία μετάθεση από εκεί!
Άρα, μας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες όλοι αυτοί….
Αφού ξέρουμε ότι χωρίς μετάνοια, δεν σώζεται κανείς…
Αφού ξέρουμε ότι δεν υπάρχει μετάνοια, άρα ούτε και σωτηρία μετά θάνατον.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Διότι ρε μάγκες και ρε μάγκισες…
Στην παραβολή του Κυρίου, βλέπουμε καθαρά ότι υπάρχει «μέγα χάσμα» ανάμεσα στους δυο αυτούς τόπους… Εκεί που πήγε ο Λάζαρος -από τη μια, με αυτόν που πήγε ο πλούσιος -από την άλλη!
«Χάσμα, αγεφύρωτο!»
Επομένως…
Ούτε συγχωροχάρτια, ούτε καθαρτήριο πυρ, ούτε μνημόσυνα, ούτε κομποσκοίνια, ούτε καμιά άλλη -σχετική μαλακια, σώζει!
P. MICHALOPOULOS είπε...
Συμπέρασμα:
Δεν ανταλλάξαμε μόνο την θρησκευτική ζωή μας, τη χριστιανική λατρεία μας, με τον βουδιστικό κιναιδισμό…
Αλλά επίσης…
Καταργήσαμε και την πηγή της πίστεως μας, καταργήσαμε και τον λόγο του θεού…
Και τον αντικαταστήσαμε, με όλα τα παραμύθια της Χαλιμάς!
Μπράβο μας!
20 Οκτωβρίου 2016 - 8:32 μ.μ.
http://xairete.blogspot.gr/2016/10/blog-post_29.html
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Πολλά έχουν γραφεί για τα τελώνια. Όμως η πιο συνοπτική και σαφής περιγραφή είναι ό,τι είπε ο άγγελος Κυρίου (μυστικός άγγελος, ονόματα δεν λέμε) στον άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο.
Παραθέτουμε, ό,τι σχετικό:
Από τη γη έως τον ουρανό υπάρχει σκάλα (με τα σκαλιά μετρημένα, ένα –ένα, όπως να πούμε το φρούριο Παλαμήδι στο Ναύπλιο, που έχει 999 σκαλοπάτια, ακριβώς.)
Κάθε σκαλοπάτι, έχει κι από ένα τάγμα δαιμονικό, που λέγονται τελώνια… (τόσα σκαλιά επί τόσα τάγματα -σαν αυτά της Χρυσής Αυγής;… Της πουτάνας το κάγκελο δηλαδή!)
Τα τάγματα αυτά, τα πονηρά πνεύματα, τα τελώνια συναντούν την κάθε ψυχή (της την έχουν στημένη κανονικά), και φέρνουν τα χειρόγραφά της ψυχής (έντυπα, ή σε ηλεκτρονική μορφή) και τα δείχνουν (με αεροπανό ή με λάπτοπ) στους Αγγέλους, λέγοντας:
«την τάδε μέρα, στις τόσο του τάδε μήνα, έκανε αυτή η ψυχή αυτό. Είτε έκλεψε, είτε πόρνευσε, είτε μοίχευσε… (αν κούναγε την αχλαδιά, δεν πειράζει! Χα!)
Τότε δείχνουν και οι Άγγελοι ό,τι αγαθό έκανε εκείνη η ψυχή, είτε ελεημοσύνη, είτε προσευχή, είτε λειτουργίες… (λειτουργίες = χρήματα στο παπαδαριό…)
Και πάλι ανέρχονται σε άλλο σκαλοπάτι και εκεί βρίσκουν άλλο τελώνιο δυσκολότερο και αγριότερο. (όσο πιο ψηλά δηλαδή, τόσο το χειρότερο!)
Και εδώ πάλι γίνεται πολλή όχληση και μεγάλη και ανεκδιήγητη ταραχή… (μιλάμε ότι αυτό το νταβαντούρι, με την ψυχή να τραβιέται «σκαλί, καλέ μου σκαλί», μπορεί να κρατήσει… αιώνες!)
Τότε... (μετά από εκατοντάδες χρόνια ανέβασμα, ρε πούστη;) αν είναι εκείνη η ψυχή να καταδικαστεί (την έχουν παίξει – τη ψυχή- στα ζαριά οι τελωνιακοί τζερτζεβούληδες!), την επιστρέφουν οι πονηροί δαίμονες (κοίτα να δεις πονηριά, ρε γαμώτο!) κάτω από τη γη («σκαλί – σκαλί», πάλι, άλλα τόσα χρόνια να κατρακυλάει…) σε τόπο σκοτεινό (είδες -και, η ΔΕΗ;) και οδυνηρό (να πληρώνει και χαράτσι;)
stavroula είπε...
Hilarious :D
27 Σεπτεμβρίου 2013 - 3:08 π.μ.
5:31 π.μ. P. MICHALOPOULOS είπε...
Χα, χα! Παίρνουμε ένα θέμα... tragic (τραγικό), ένα θέμα της γνωστής τραγο-παπαδικής τρομοκράτησης, και το σχολιάζουμε κατάλληλα.
Έτσι, αποκαλύπτεται και το φαιδρό της υπόθεσης: το «hilarious», το σπαρταριστό -το ξεκαρδιστικό, αν μεταφράζω σωστά. Έτσι;
5:34 π.μ. P. MICHALOPOULOS είπε...
Αξιοσημείωτο είναι ακόμα, και το ότι κάτι τέτοιες παρλαπίπες, τις αποδίδουν (για να τις πλασάρουν πιο εύκολα στο θρησκόληπτο κοινό), τις αποδίδουν σε αγίους τάχα, και σε αγγελικές τάχα αποκαλύψεις σε αυτούς!
Παλιό το κόλπο δηλαδή…
Παλιό και επιτυχημένο, που το εφαρμόζουν τώρα ευρέως, και με τον μακαρίτη Παΐσιο.
5:41 π.μ. P. MICHALOPOULOS είπε...
Και το εξίσου σκανδαλώδες είναι ότι όλα αυτά, τα προβάλουν ακόμα και οι λεγόμενες ορθόδοξες χριστιανικές οργανώσεις, αυτές με τα γνωστά τους, τα αμέτρητα χριστιανο-φασιστικά τους τερτίπια
Τα προβάλουν μάλιστα, και μέσα από τα… φοιτητικά παρακλάδια τους, όπως τέτοια είναι και αυτή η Χ.Φ.Δ.!
6:01 π.μ. P. MICHALOPOULOS είπε...
Μιλάμε, και γι αυτές τις οργανώσεις (Ζωή, Σταυρός, Σωτήρ, κλπ), που έχουν τεράστιο δίκτυο από νεαρούς κατηχητές για την προπαγάνδα τους…
Για το παιδομάζωμα, για τον προσηλυτισμό τρυφερών ψυχών, για τον εγκλεισμό τους στο μαντρί τους!..
Στα οποία παιδιά βέβαια, το δίκτυο αυτό, δεν το δείχνει όλο αυτό το «ορθόδοξο» πρόσωπο τους, αυτό το αποκρουστικό, αυτό το τρομοκρατικό, από την αρχή...
Αλλά τα ενθουσιάζουν τα παιδιά με τραγουδάκια που έχουν το πνεύμα του προτεσταντικού θριάμβου σωτηρίας…
Τους τα παρουσιάζουν όλα απλά! «Έλα στην Εκκλησία, και έχεις σωθεί απλά, με την πίστη στο Χριστό!» Και να, και οι σχετικές εικονίτσες (π.χ. ο Χριστός καπετάνιος στο πλοίο με τον νεαρό), ...έτσι, για τσοντάρισμα!
Όταν όμως δέσουν τον γάιδαρο τους, όταν το παιδί γίνει κι αυτό σαν τα μούτρα τους, δουλικά υποταγμένο στον καθοδηγητή, ή σε κάποιο παπά, τότε αρχίζουν να το γδέρνουν ψυχικά!
Αρχίζουν να του λένε – του νέου πια – για λειτουργίες που πρέπει να πληρώνει, για μνημόσυνα που πρέπει να πληρώνει…
Και το πιο τραγικό, είναι αυτή η πλύση εγκεφάλου, όπως κι αυτή η μωροφιλολογία, η σχετική με τάγματα τελωνίων...
Είναι τα τάγματα που καραδοκούν...
Μη τυχόν και η εγκλωβισμένη ψυχή αποφασίσει να ξεφύγει από το μαντρί τους!..
http://xairete.blogspot.gr/2013/09/1-2-delivery.html
π. Χρίστος Γρηγορίου
4 ώρες πριν
Είχα ακούσει πριν καιρό στο ραδιόφωνο μια πολύ απλοϊκή περιγραφή για την αιωνιότητα. Πήγαινε κάπως έτσι:
"Σκέψου το πιο μακρινό αστέρι. Τα εκατομμύρια έτη φωτός που χρειάζονται να φτάσεις εκεί. Σκέψου να σε βάλουν να μεταφέρεις σε αυτό το αστέρι όλους τους κόκκους άμμου της γης. Έναν έναν. Πήγαινε έλα. Και σαν τελέψεις να σου πουν. Ξέρεις, όλο αυτό ήταν μια στιγμή στην αιώνιο ζωή."
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos
Είμαι γέρων 72 ετών τώρα, και αυτήν την ιστορία (με ένα πουλάκι όμως) θυμάμαι ότι την άκουσα από ένα κήρυγμα του πατρός Αυγουστίνου Καντιώτη –αρχιμανδρίτη τότε (και μετέπειτα επισκόπου Φλώρινας από το 1967), όταν ήμουν ακόμα νεαρός.
Panagiotis Michalopoulos
Με την ευκαιρία, να ρωτήσω κάτι:
Αυτή η αιωνιότητα που βιώνουν οι ψυχές των ανθρώπων που έχουν φύγει από αυτήν τη ζωή, αυτόν τον χρόνο τους… Σε ποιον τόπον τη βιώνουν τώρα, και με ποιον τρόπο;
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1406027582758797&set=a.1264141153614108.1073741828.100000547054449&type=3&theater
ΣΧΕΤΙΚΟ...
ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:
Εκείνο που δεν ξέρω αν έχουμε επίσης αντιγράψει από τον βουδισμό, είναι το δόγμα μας το καλογερικό, ότι με το κομποσκοίνι (αυτό το βουδιστικό) μπορούμε άνετα και βγάζουμε ψυχές πεθαμένων από την κόλαση -ως ορθόδοξη Εκκλησία, και τις μεταθέτουμε στον παράδεισο. Θα το ψάξω και θα επανέλθω. Καλημέρα σας!
P. MICHALOPOULOS είπε...
ΔΙΑΒΑΖΩ... Ιωάννης Καρδάσης:
«Μπορεί να υπάρχουν και άλλες (μεταθέσεις ψυχών) από τον Κόλαση στον Παράδεισο., αλλά δεν είναι γνωστές και όλες γίνονται με την θερμή προσευχή και όχι με το κομποσχοίνι.»
ΣΧΟΛΙΑΖΩ...
Δηλαδή, έχει ήδη αρχίσει να λειτουργεί κανονικά η κόλαση. «Ανοίξαμε, περάστε να σας εξυπηρετήσουμε»… Πριν από την Δευτέρα Παρουσία, πριν την τελική κρίση, πριν και τον τελικό εκείνο διαχωρισμό… Σαν ένα αυθαίρετο, να πούμε…
Μόνο που στο μεταξύ –μέχρι να πάρει κανονική άδεια από την ουράνια πολεοδομία, είναι κάτι σαν ένα δικό μας –γήινο, αμπέλι ξέφραγο…
Υπολειτουργεί, και γίνεται της πουτάνας το κάγκελο! Ένας χώρος, δίχως θείο κάγκελο…
Όλα, στο φλου…
Επίσης, δεν έχουν γίνει ακόμα, κανονικοί, μόνιμοι υπάλληλοι οι δαίμονες που θα διαφεντεύουν αιώνια εκεί, για να βασανίζουν τους κολασμένους (όπως βλέπουμε στις σχετικές αγιογραφίες), για να ανάβουν τις φωτιές για τα καζάνια και να ρίχνουν μέσα τους κολασμένους, για να βράσουν στο ζουμί τους –σωφρονιστικά, πάντα, σύμφωνα με την παπική κακοδοξία…
Και έτσι, οποίος θέλει μπαίνει εκεί, για να βρει γνωστούς και φίλους, και οποίος δεν του γουστάρει –δεν του αρέσει το περιβάλλον, το σέρβις κλπ, σηκώνεται –παίρνει το καπελάκι του, και… φεύγει!
Όπως δηλαδή περιγράφεται και στην παραβολή με τον πλούσιο και τον φτωχό Λάζαρο! Χα!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Δεν είναι ακριβώς έτσι:
Πριν την β΄ παρουσία έχουμε Άδη και Παράδεισο. Μετά έχουμε Κόλαση και Βασιλεία των ουρανών.
Η κατάταξη δεν είναι τοπική, αλλά τροπική. Οι ψυχές όλες βρίσκονται και θα βρίσκονται μαζί και μάλιστα θα συζητούν. Το μέγα χάσμα είναι, ότι οι μεν δεν βλέπουν φως, αλλά φλέγονται και δεν ακούν ψαλμωδίες. Αντίθετα οι δε βλέπουν φως, δροσίζονται, ακούν ψαλμωδίες και μετέχουν σ΄ αυτές και το σπουδαιότερο βλέπουν το πρόσωπο του Χριστού και όλων των αγίων.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Τώρα μιλάμε, ή κλάνουμε;
Θεολογούμε, ή παίζουμε το πουλί μας;
Υπάρχει τώρα κόλαση, ή δεν υπάρχει;
Δεν έχουμε λέει, τώρα βασιλεία των ουρανών… Δεν έχουμε κόλαση…
Αλλά έχουμε (στα έγκατα αυτής της γης προφανώς, αυτής ή κάποια άλλης γης) μια προ-κόλαση και έναν προ-παράδεισο...
Που ανοιγοκλείνουν, που τραβιούνται σαν το λάστιχο!
Χα!
P. MICHALOPOULOS είπε...
«Πριν την β παρουσία», δεν έχουμε κόλαση!
«Μετά, έχουμε Κόλαση»!
Τα ψετο-μνημόσυνα, επομένως… Τα ψευτο-κομποσκοίνια, επομένως… Οι ψευτο-προσευχές, επομένως… Δεν βγάζουν από καμία κόλαση, αφού τώρα δεν έχουμε κόλαση… Αφού «μετά θα έχουμε κόλαση»…
ΔΙΟΤΙ είμαστε «πριν την β΄ παρουσία», πριν από την Κρίση και τον διαχωρισμό.
ΔΙΟΤΙ χωρίς Κρίση, δεν ξέρουμε τι θα αποφασίσει ο θεός, τότε…
P. MICHALOPOULOS είπε...Άρα, χωρίς κόλαση, δεν μπορεί να γίνει καμία μετάθεση από εκεί!
Άρα, μας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες όλοι αυτοί….
Αφού ξέρουμε ότι χωρίς μετάνοια, δεν σώζεται κανείς…
Αφού ξέρουμε ότι δεν υπάρχει μετάνοια, άρα ούτε και σωτηρία μετά θάνατον.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Διότι ρε μάγκες και ρε μάγκισες…
Στην παραβολή του Κυρίου, βλέπουμε καθαρά ότι υπάρχει «μέγα χάσμα» ανάμεσα στους δυο αυτούς τόπους… Εκεί που πήγε ο Λάζαρος -από τη μια, με αυτόν που πήγε ο πλούσιος -από την άλλη!
«Χάσμα, αγεφύρωτο!»
Επομένως…
Ούτε συγχωροχάρτια, ούτε καθαρτήριο πυρ, ούτε μνημόσυνα, ούτε κομποσκοίνια, ούτε καμιά άλλη -σχετική μαλακια, σώζει!
P. MICHALOPOULOS είπε...
Συμπέρασμα:
Δεν ανταλλάξαμε μόνο την θρησκευτική ζωή μας, τη χριστιανική λατρεία μας, με τον βουδιστικό κιναιδισμό…
Αλλά επίσης…
Καταργήσαμε και την πηγή της πίστεως μας, καταργήσαμε και τον λόγο του θεού…
Και τον αντικαταστήσαμε, με όλα τα παραμύθια της Χαλιμάς!
Μπράβο μας!
20 Οκτωβρίου 2016 - 8:32 μ.μ.
http://xairete.blogspot.gr/2016/10/blog-post_29.html
ΣΧΕΤΙΚΟ:
1. Τα τελώνια του Παραδείσου (ουρανός, ψηλά: τρίτο σύννεφο -δεξιά, πάντα) και… 2. Το απαγορευτικό εισόδου… (επιστροφή κάτω -με τελωνιακό… delivery, κάπου βαθειά στη Γη!)
Πολλά έχουν γραφεί για τα τελώνια. Όμως η πιο συνοπτική και σαφής περιγραφή είναι ό,τι είπε ο άγγελος Κυρίου (μυστικός άγγελος, ονόματα δεν λέμε) στον άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο.
Παραθέτουμε, ό,τι σχετικό:
Από τη γη έως τον ουρανό υπάρχει σκάλα (με τα σκαλιά μετρημένα, ένα –ένα, όπως να πούμε το φρούριο Παλαμήδι στο Ναύπλιο, που έχει 999 σκαλοπάτια, ακριβώς.)
Κάθε σκαλοπάτι, έχει κι από ένα τάγμα δαιμονικό, που λέγονται τελώνια… (τόσα σκαλιά επί τόσα τάγματα -σαν αυτά της Χρυσής Αυγής;… Της πουτάνας το κάγκελο δηλαδή!)
Τα τάγματα αυτά, τα πονηρά πνεύματα, τα τελώνια συναντούν την κάθε ψυχή (της την έχουν στημένη κανονικά), και φέρνουν τα χειρόγραφά της ψυχής (έντυπα, ή σε ηλεκτρονική μορφή) και τα δείχνουν (με αεροπανό ή με λάπτοπ) στους Αγγέλους, λέγοντας:
«την τάδε μέρα, στις τόσο του τάδε μήνα, έκανε αυτή η ψυχή αυτό. Είτε έκλεψε, είτε πόρνευσε, είτε μοίχευσε… (αν κούναγε την αχλαδιά, δεν πειράζει! Χα!)
Τότε δείχνουν και οι Άγγελοι ό,τι αγαθό έκανε εκείνη η ψυχή, είτε ελεημοσύνη, είτε προσευχή, είτε λειτουργίες… (λειτουργίες = χρήματα στο παπαδαριό…)
Και πάλι ανέρχονται σε άλλο σκαλοπάτι και εκεί βρίσκουν άλλο τελώνιο δυσκολότερο και αγριότερο. (όσο πιο ψηλά δηλαδή, τόσο το χειρότερο!)
Και εδώ πάλι γίνεται πολλή όχληση και μεγάλη και ανεκδιήγητη ταραχή… (μιλάμε ότι αυτό το νταβαντούρι, με την ψυχή να τραβιέται «σκαλί, καλέ μου σκαλί», μπορεί να κρατήσει… αιώνες!)
Τότε... (μετά από εκατοντάδες χρόνια ανέβασμα, ρε πούστη;) αν είναι εκείνη η ψυχή να καταδικαστεί (την έχουν παίξει – τη ψυχή- στα ζαριά οι τελωνιακοί τζερτζεβούληδες!), την επιστρέφουν οι πονηροί δαίμονες (κοίτα να δεις πονηριά, ρε γαμώτο!) κάτω από τη γη («σκαλί – σκαλί», πάλι, άλλα τόσα χρόνια να κατρακυλάει…) σε τόπο σκοτεινό (είδες -και, η ΔΕΗ;) και οδυνηρό (να πληρώνει και χαράτσι;)
Από το βιβλίο «Μετά Θάνατον»,
του π. Βασιλείου Μπακογιάννη
xfd.gr
(Ο ΣΩΤΗΡ - χριστιανική φοιτητική δράση)
του π. Βασιλείου Μπακογιάννη
xfd.gr
(Ο ΣΩΤΗΡ - χριστιανική φοιτητική δράση)
stavroula είπε...
Hilarious :D
27 Σεπτεμβρίου 2013 - 3:08 π.μ.
5:31 π.μ. P. MICHALOPOULOS είπε...
Χα, χα! Παίρνουμε ένα θέμα... tragic (τραγικό), ένα θέμα της γνωστής τραγο-παπαδικής τρομοκράτησης, και το σχολιάζουμε κατάλληλα.
Έτσι, αποκαλύπτεται και το φαιδρό της υπόθεσης: το «hilarious», το σπαρταριστό -το ξεκαρδιστικό, αν μεταφράζω σωστά. Έτσι;
5:34 π.μ. P. MICHALOPOULOS είπε...
Αξιοσημείωτο είναι ακόμα, και το ότι κάτι τέτοιες παρλαπίπες, τις αποδίδουν (για να τις πλασάρουν πιο εύκολα στο θρησκόληπτο κοινό), τις αποδίδουν σε αγίους τάχα, και σε αγγελικές τάχα αποκαλύψεις σε αυτούς!
Παλιό το κόλπο δηλαδή…
Παλιό και επιτυχημένο, που το εφαρμόζουν τώρα ευρέως, και με τον μακαρίτη Παΐσιο.
5:41 π.μ. P. MICHALOPOULOS είπε...
Και το εξίσου σκανδαλώδες είναι ότι όλα αυτά, τα προβάλουν ακόμα και οι λεγόμενες ορθόδοξες χριστιανικές οργανώσεις, αυτές με τα γνωστά τους, τα αμέτρητα χριστιανο-φασιστικά τους τερτίπια
Τα προβάλουν μάλιστα, και μέσα από τα… φοιτητικά παρακλάδια τους, όπως τέτοια είναι και αυτή η Χ.Φ.Δ.!
6:01 π.μ. P. MICHALOPOULOS είπε...
Μιλάμε, και γι αυτές τις οργανώσεις (Ζωή, Σταυρός, Σωτήρ, κλπ), που έχουν τεράστιο δίκτυο από νεαρούς κατηχητές για την προπαγάνδα τους…
Για το παιδομάζωμα, για τον προσηλυτισμό τρυφερών ψυχών, για τον εγκλεισμό τους στο μαντρί τους!..
Στα οποία παιδιά βέβαια, το δίκτυο αυτό, δεν το δείχνει όλο αυτό το «ορθόδοξο» πρόσωπο τους, αυτό το αποκρουστικό, αυτό το τρομοκρατικό, από την αρχή...
Αλλά τα ενθουσιάζουν τα παιδιά με τραγουδάκια που έχουν το πνεύμα του προτεσταντικού θριάμβου σωτηρίας…
Τους τα παρουσιάζουν όλα απλά! «Έλα στην Εκκλησία, και έχεις σωθεί απλά, με την πίστη στο Χριστό!» Και να, και οι σχετικές εικονίτσες (π.χ. ο Χριστός καπετάνιος στο πλοίο με τον νεαρό), ...έτσι, για τσοντάρισμα!
Όταν όμως δέσουν τον γάιδαρο τους, όταν το παιδί γίνει κι αυτό σαν τα μούτρα τους, δουλικά υποταγμένο στον καθοδηγητή, ή σε κάποιο παπά, τότε αρχίζουν να το γδέρνουν ψυχικά!
Αρχίζουν να του λένε – του νέου πια – για λειτουργίες που πρέπει να πληρώνει, για μνημόσυνα που πρέπει να πληρώνει…
Και το πιο τραγικό, είναι αυτή η πλύση εγκεφάλου, όπως κι αυτή η μωροφιλολογία, η σχετική με τάγματα τελωνίων...
Είναι τα τάγματα που καραδοκούν...
Μη τυχόν και η εγκλωβισμένη ψυχή αποφασίσει να ξεφύγει από το μαντρί τους!..
http://xairete.blogspot.gr/2013/09/1-2-delivery.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου