Άραγε, αν γινόταν το ίδιο ΚΑΙ στο εκκλησάκι της αγίας Θεοδώρας στο χωριό Βάστα Αρκαδίας, δηλαδή αν μεταφερόταν κι αυτό, έτσι για έλεγχο του τάχα θαύματος εκεί… Αν μεταφερόταν όχι σε 100 ή 200 μέτρα πιο πέρα, αλλά έστω μόνο 5 μέτρα… Θα εξακολουθούσαν αμέσως μετά να ζουν τα δέντρα, αυτά που τάχα είναι στη σκεπή, και που τάχα οι ρίζες είναι μέσα στα κεραμίδια; Χα!

Φωτο, της εποχής της κατασκευής του νέου αεροδρομίου Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Σπάτα Αττικής.
Ένα από τα πρώτα έργα που κάναμε, από την έναρξη της εκσκαφής, ήταν η απομάκρυνση από τον χώρο μιας μικρής παλιάς εκκλησίας που βρισκόταν στο χώρο, τόπο συνάντησης ετήσιου πανηγυριού, για τους κατοίκους των περιχώρων εκεί… Η εκκλησία ενισχύθηκε (δέθηκε) εσωτερικά με μεταλλικό σκελετό, σκάφτηκε περιμετρικά, μπήκαν τσουλήθρες στα θεμέλια της, και τραβήχτηκε μετά πάνω σε ράγες, σε μια απόσταση τέτοια ώστε να βρεθεί εκτός της περιμέτρου του αεροδρομίου.
Θυμάμαι ότι ήταν ένα καταπληκτικό θέαμα -η μεταφορά αυτή, το δύσκολο αυτό έργο που έγινε για να αποτραπεί η κατεδάφιση του ναού αυτού.
ΥΓ
Άραγε, αν γινόταν το ίδιο ΚΑΙ στο εκκλησάκι της αγίας Θεοδώρας στο χωριό Βάστα Αρκαδίας, δηλαδή αν μεταφερόταν κι αυτό, έτσι για έλεγχο του τάχα θαύματος εκεί… Αν μεταφερόταν όχι σε 100 ή 200 μέτρα πιο πέρα, αλλά έστω μόνο 5 μέτρα… Θα εξακολουθούσαν αμέσως μετά να ζουν τα δέντρα, αυτά που τάχα είναι στη σκεπή, και που τάχα οι ρίζες είναι μέσα στα κεραμίδια; Χα!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1141803632548981&set=a.131469556915732.23674.100001580668005&type=3&theater 

ΣΧΕΤΙΚΟ: 
Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου 2012

Αν οι παπάδες είναι σίγουροι για το θαύμα, τότε ας μετακινήσουν το εκκλησάκι με τα δέντρα που τάχα είναι στη σκεπή του… και τότε θα δούμε αν θα ζήσουν ή αν θα ξεραθούν…