ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:
Τρίτη, 31 Μαρτίου 2015
Ανώνυμος είπε...
Η κουμπάρα είναι ελεύθερη Παναγιώτη μου?
(27 Ιανουαρίου 2016 - 9:20 π.μ.)
P. MICHALOPOULOS είπε...
Μάλλον θα είστε ο ανώνυμος ιερωμένος που συζητούσαμε και χθες μαζί, για άλλο θέμα, στην ανάρτηση μου για τον Παΐσιο… Αυτό υποθέτω, και προχωρώ -σαν εξομολόγηση, στην απάντηση μου.
Πριν από μερικές εβδομάδες λοιπόν… Όταν μου τηλεφώνησε η κ. Ελένη…
[Παρένθεση:
«Εμφανίστηκε» τηλεφωνικά, επανηλλειμένα, τον τελευταίο καιρό, με αρχή από το περασμένο καλοκαίρι, μετά από 5 χρόνια πλήρους εξαφάνισης της…
Είχε μάλιστα εμφανιστεί -επί τούτου για να με δει (ολόκληρη – ζωντανή – «ελεύθερη και ωραία») και, στην είσοδο του διπλανού σπιτιού με το δικό μου, αυτό της κολλητής της φίλης της κ. Ασπασίας Σκαμπαρδώνη… Και με γλυκιά φωνή που με ξάφνιασε ευχάριστα (είχα να την ακούσω έτσι, από τότε που ήμασταν αρραβωνιασμένοι), μου ευχήθηκε «καλό καλοκαίρι»!
Μου τηλεφώνησε ξανά -με μια άλλη πρόφαση, στο τέλος του καλοκαιριού, και για να με ρωτήσει αν είμαι καλά! Της είπα «καλώς ήρθατε από τις διακοπές», και μου λέει «πού ξέρεις ότι ήμασταν σε διακοπές;», και της είπα ότι το υπέθεσα αυτό, αφού την προηγούμενη φορά που μου μίλησε ήταν η αρχή του καλοκαιριού, και μετά χάθηκε… Αυτή τότε γέλασε, και δεν έδωσε άλλες εξηγήσεις.
Την ρώτησα που μένει τώρα (σ.σ.. αρχικά, όταν έφυγε -13/11/2010, έμενε για ένα διάστημα σε σπίτι που είχε νοικιάσει κάπου στην Αργυρούπολη, όχι μακριά από εδώ, σε μυστική διεύθυνση) και μου είπε ότι τώρα μένει κάπου «στην Αθήνα»!
Κλείνει η παρένθεση]
Πριν από μερικές εβδομάδες λοιπόν… Όταν μου ξανατηλεφώνησε η κ. Ελένη, για να μου ευχηθεί χρόνια πολλά για το νέο έτος…
Της είπα ότι έμαθα από τη γειτονιά ότι και η κόρη έχει πάει -εδώ και κάποια χρόνια, στη Γερμανία (εγώ τώρα το πληροφορήθηκα αυτό –πριν από λίγο καιρό, από τη γειτόνισσα -την κ. Ασπασία), και ότι εργάζεται εκεί και αυτή, όπως και ο γιος, που αυτός έφυγε για Γερμανία, σχεδόν αμέσως μετά που με εγκατέλειψαν, και που ούτε κι αυτό το ήξερα από την αρχή...
Αυτή τότε, η κ. Ελένη, μου το επιβεβαίωσε αυτό, και μου είπε με καμάρι ότι η Ζωή Μιχαλοπούλου, είναι πια μια «ευρωπαία δικηγόρος»!
«Ώστε λοιπόν, τώρα μένεις μόνη σου;», τη ρώτησα.
«Είμαι καλά», ήταν η διπλωματική της απάντηση! Την ρώτησα για δεύτερη φορά, και εισέπραξα την ίδια υπεκφυγή!!!..
Αυτά πάτερ, σχετικά με το αν είναι ελεύθερη η κ. Ελένη Βελέντα –του Ιωάννη, σύζυγος Παναγιώτη Μιχαλόπουλου, σύμφωνα με την ταυτότητα της. Χα!
Τόσα ξέρω, τόσα σας λέω!!!..
Καλό σας μεσημέρι! Ευλογείτε!
(27 Ιανουαρίου 2016 - 12:31 μ.μ.)
Τρίτη, 31 Μαρτίου 2015
«Ο κουμπάρος την κουμπάρα, δυο φορές την εβδομάδα» λέει το εθιμοτυπικό δίκαιο! Τότε λοιπόν, γιατί δεν ισχύει αυτό και με την κυρία Ελένη Βελέντζα, την κουμπάρα του μπλόγκερ Παναγιώτη Μιχαλόπουλου, η οποία «το έχει ράψει» (γι αυτόν) εδώ και 15 χρόνια τώρα;
Η κουμπάρα είναι ελεύθερη Παναγιώτη μου?
(27 Ιανουαρίου 2016 - 9:20 π.μ.)
P. MICHALOPOULOS είπε...
Μάλλον θα είστε ο ανώνυμος ιερωμένος που συζητούσαμε και χθες μαζί, για άλλο θέμα, στην ανάρτηση μου για τον Παΐσιο… Αυτό υποθέτω, και προχωρώ -σαν εξομολόγηση, στην απάντηση μου.
Πριν από μερικές εβδομάδες λοιπόν… Όταν μου τηλεφώνησε η κ. Ελένη…
[Παρένθεση:
«Εμφανίστηκε» τηλεφωνικά, επανηλλειμένα, τον τελευταίο καιρό, με αρχή από το περασμένο καλοκαίρι, μετά από 5 χρόνια πλήρους εξαφάνισης της…
Είχε μάλιστα εμφανιστεί -επί τούτου για να με δει (ολόκληρη – ζωντανή – «ελεύθερη και ωραία») και, στην είσοδο του διπλανού σπιτιού με το δικό μου, αυτό της κολλητής της φίλης της κ. Ασπασίας Σκαμπαρδώνη… Και με γλυκιά φωνή που με ξάφνιασε ευχάριστα (είχα να την ακούσω έτσι, από τότε που ήμασταν αρραβωνιασμένοι), μου ευχήθηκε «καλό καλοκαίρι»!
Μου τηλεφώνησε ξανά -με μια άλλη πρόφαση, στο τέλος του καλοκαιριού, και για να με ρωτήσει αν είμαι καλά! Της είπα «καλώς ήρθατε από τις διακοπές», και μου λέει «πού ξέρεις ότι ήμασταν σε διακοπές;», και της είπα ότι το υπέθεσα αυτό, αφού την προηγούμενη φορά που μου μίλησε ήταν η αρχή του καλοκαιριού, και μετά χάθηκε… Αυτή τότε γέλασε, και δεν έδωσε άλλες εξηγήσεις.
Την ρώτησα που μένει τώρα (σ.σ.. αρχικά, όταν έφυγε -13/11/2010, έμενε για ένα διάστημα σε σπίτι που είχε νοικιάσει κάπου στην Αργυρούπολη, όχι μακριά από εδώ, σε μυστική διεύθυνση) και μου είπε ότι τώρα μένει κάπου «στην Αθήνα»!
Κλείνει η παρένθεση]
Πριν από μερικές εβδομάδες λοιπόν… Όταν μου ξανατηλεφώνησε η κ. Ελένη, για να μου ευχηθεί χρόνια πολλά για το νέο έτος…
Της είπα ότι έμαθα από τη γειτονιά ότι και η κόρη έχει πάει -εδώ και κάποια χρόνια, στη Γερμανία (εγώ τώρα το πληροφορήθηκα αυτό –πριν από λίγο καιρό, από τη γειτόνισσα -την κ. Ασπασία), και ότι εργάζεται εκεί και αυτή, όπως και ο γιος, που αυτός έφυγε για Γερμανία, σχεδόν αμέσως μετά που με εγκατέλειψαν, και που ούτε κι αυτό το ήξερα από την αρχή...
Αυτή τότε, η κ. Ελένη, μου το επιβεβαίωσε αυτό, και μου είπε με καμάρι ότι η Ζωή Μιχαλοπούλου, είναι πια μια «ευρωπαία δικηγόρος»!
«Ώστε λοιπόν, τώρα μένεις μόνη σου;», τη ρώτησα.
«Είμαι καλά», ήταν η διπλωματική της απάντηση! Την ρώτησα για δεύτερη φορά, και εισέπραξα την ίδια υπεκφυγή!!!..
Αυτά πάτερ, σχετικά με το αν είναι ελεύθερη η κ. Ελένη Βελέντα –του Ιωάννη, σύζυγος Παναγιώτη Μιχαλόπουλου, σύμφωνα με την ταυτότητα της. Χα!
Τόσα ξέρω, τόσα σας λέω!!!..
Καλό σας μεσημέρι! Ευλογείτε!
(27 Ιανουαρίου 2016 - 12:31 μ.μ.)
Η... "ΚΟΥΜΠΑΡΑ" ΜΟΥ !..
http://xairete.blogspot.gr/2015/03/15.html
Αγαπητέ φίλε Παναγιώτη με συγκινούν αφάνταστα οι ανθρώπινες ιστορίες, προπάντων αν αφορούν ανθρώπους με το περιεχόμενο το δικό σου. Χωρίς να σε ξέρω αντιλαμβάνομαι οτι η ζωή σου είναι μια συνεχής προσπάθεια να βλέπεις τα πράγματα ιδανικά και όμορφα. Ομως καμιά φορά αυτό γίνεται κατάρα αφού οι άλλοι σε καταδικάζουν στην ασχήμια και σε παρασύρουν στη μιζέρια τους. Την ιστορία της Ελένης δεν τη πολυκατάλαβα γιατί χρησιμοποιείς πλάγιο ποιητικό λόγο, και αυτό έχει άρωμα μαγείας και έρωτα. Προσπαθούμε φίλε μου να ξεκλειδώσουμε τη ζωή μας και τη ζωή των άλλων μέσα απ τον δαίδαλο της δικής μας ψυχής- κάτι τέτοιο είμαι κι εγώ- εκεί έγκειται η συνεχής προσπάθειά σου να ψάχνεις την αλήθεια και να ξεσκεπάζεις κάθε σκοτεινό και σάπιο. Θέλω να με θεωρείς φίλο και αδελφό σου. Σίγουρα θα είχαμε να πούμε πάρα πολλά κατ' ιδίαν σε πνεύμα ειλικρινούς αδελφικής αγάπης και φιλίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικό:
ΑπάντησηΔιαγραφή(Σάββατο, 13 Νοεμβρίου 2010)
Το «ρημάδι» της κυρίας Ελένης
http://xairete.blogspot.gr/2010/11/blog-post_3405.html
Το διάβασα κι αυτό,
ΑπάντησηΔιαγραφήγια... Το «ρημάδι» της κυρίας Ελένης!
Τι να πω!
Με όλα αυτά που πέρασες φίλε Παναγιώτη, συμπεραίνουμε...
ότι εσύ πια, δεν είσαι απλά και μόνον ένας άγιος αδελφός μας…
Αλλά, και, ...«Π α ν α γ ι ό τ α τ ο ς»!..
Αρχειακό:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριακή, 10 Οκτωβρίου 2010
ΣΧΟΛΙΑ ΣΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ FreeGosssip.gr
http://xairete.blogspot.gr/2010/10/freegosssipgr.html
Όταν ένας άνθρωπος ή ένα σύνολο ανθρώπων έχη αγωνιστικό πνεύμα, αυτό πολύ βοηθάει. Γιατί, όταν ένας προχωράη πνευματικά, δεν ωφελεί μόνον τον εαυτό του, αλλά βοηθάει και τον άλλον που τον βλέπει. Και ένας που είναι χαλαρός, πάλι το ίδιο, επιδρά και στους άλλους. Όταν ο ένας χαλαρώνη, ο άλλος χαλαρώνη, τελικά, χωρίς να το καταλαβαίνουν, δεν μένει τίποτε. Γι' αυτό το αγωνιστικό πνεύμα πολύ θα βοηθήση μέσα σ' αυτήν την χαλάρωση που υπάρχει
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εννοείτε και, εμένα (δεν ξέρω ποιος είστε), ότι δηλαδή έχω κι εγώ αγωνιστικό πνεύμα, σχετικά με το τρίπτυχο πατρίδα, θρησκεία, και οικογένεια, σας ευχαριστώ για την καλοσύνη και την αβροφροσύνη σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ
Άλλα όχι και «παναγιότατος», όπως είπε από χιουμοριστική διάθεση, χαριτολογώντας (η για να προβοκάρει –με καζούρα), ένας άλλος ανώνυμος φίλος, νωρίτερα.
Άγιος, είναι μόνον ο θεός… Αλλά, ακόμα και… «παναγιότατοι» έγιναν όλοι αυτοί οι κοπρίτες οι ρασοφόροι!
Παναγιώτη δεν το είπα το Παναγιότατος για να κάνω καζούρα ή χαβαλέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, καλά τότε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού έχετε δίκιο, …σας συγχωρώ!
Αμαρτήσατε από αφέλεια, πάτερ παπούλη μου, και αυτό δεν είναι και τόσο προς θάνατον.
40 μετάνοιες σας επιβάλω, -επιεικώς για πρώτη φορά, και για την ώρα… καθαρίσατε! Αυτά!
Χα, χα!