ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο πατηρ Στέφανος Τσακίρης κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
17 Οκτωβρίου
Η Παναγία και ο κλόουν (Θα ανατριχιάσεις)
Ήταν κάποτε ένας σπουδαίος κλόουν. Όταν όμως γέρασε και δεν έβρισκε πια δουλειά, κατέφυγε σε ένα μοναστήρι αφιερωμένο στην Παναγία. Και έπιασε εκεί δουλειά, να κάνει διάφορα θελήματα.
Δεν ήξερε όμως να ψέλνει όπως οι καλόγεροι, για να ευχαριστήσει έτσι κι αυτός την Παναγία… Γι αυτό, ένα μεσημέρι, που οι καλόγεροι ησύχαζαν στα κελιά τους, ο πρώην κλόουν, μπήκε κρυφά στην εκκλησία, και μόνος του εκεί -μπρος στη μεγάλη εικόνα της Παναγίας άρχισε να κάνει τούμπες και χίλια δύο ακροβατικά. Μία περπατούσε με τα χέρια, μία ισορροπούσε μόνο πάνω στο ένα χέρι, κλπ, κλπ, κλπ.
Συμπτωματικά όμως, εκείνη τη στιγμή, περνούσε από εκεί ο ηγούμενος, και φτάνοντας εκεί μπροστά απ' τη δυτική πόρτα της εκκλησίας, αυτή με το μεγάλο τζάμι, έριξε μία γρήγορη ματιά μέσα στην εκκλησία. Και τι να δει! Τον υποτακτικό του, να κάνει όλα αυτά τα πράγματα. Αναστατώθηκε! Τα πέρασε για μεγάλη ασέβεια κι ήταν έτοιμος να του βάλει τις φωνές.
Μα εκείνη τη στιγμή φάνηκε η Παναγία εκεί από τη μεγάλη εικόνα ν' απλώνει το χέρι της, να σκύβει και με την άκρη του μανδύα της να σκουπίζει τον ιδρώτα από το πρόσωπο του κλόουν, που είχε ανάψει όλος από την κίνηση, από την προσπάθεια.
Ανατρίχιασε τότε ο ηγούμενος. Γονάτισε, σταυροκοπήθηκε και ψιθύρισε τρέμοντας: «Συγχώρεσε με, Παναγία μου. Εσύ ξέρεις ποιός σε τιμά και σε δοξάζει καλύτερα...»
Δυο σχόλια…
1. Ανώνυμος:
Η Παναγία βλέπει μέσα στήν ψυχή μας καί ξέρει τίς αληθηνές μας προθέσεις. Γι αυτό δέν πρέπει νά κρίνουμε τούς συνανθρώπους μας, απ αυτό πού εμείς μπορούμε νά δούμε.!!!
2. Παναγιώτης Μιχαλόπουλος:
Δεν είναι απόλυτο αυτό. Καμιά φορά, μπορούμε και να κρίνουμε. Όταν π.χ. βλέπουμε κακούς κλόουν την φορά αυτή, τους γελοίους κλόουν.
Και τέτοιοι κλόουν, είναι οι δεσποτάδες μας…
Τους βλέπεις και τους κρίνεις… Να είναι που λες γεμάτοι θράσος, φορτωμένοι με χρυσά (μίτρες, πατερίτσες, σταυρούς κλπ), και ντυμένοι με αυτά τα προκλητικά τους άμφια –να παριστάνουν τους βυζαντινούς αυτοκράτορες…
Να εμφανίζονται δηλαδη έτσι καρναβαλικά μπροστά μας, στημένοι –κορδωμένοι πάνω στο θρόνο τους -εκεί στο δεσποτικό στασίδι, και να περιμένουν φιλήδονα να τους πλησιάσουμε, σαν υποτακτικοί τους, να τους προσκυνήσουμε, και να τους φιλήσουμε το χέρι!
http://perivolipanagias.blogspot.gr/2015/01/blog-post_609.html
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
πατηρ Στέφανος Τσακίρης
(ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Κ.ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ)
Ο καθένας έχει την αποψη του.
Όταν φιλάμε το χέρι του ιερωμενου το κάνουμε γιατί σεβόμαστε την ιερωσυνη του.
Υπάρχουν αξιοι ιερείς και δεσποταδες.
Πριν κρίνουμε ας κάνουμε κριτική λίγο και στον εαυτό μας.
Panagiotis Michalopoulos
Δηλαδη πάτερ Στέφανε; Υπονοείτε μήπως ότι εγώ έκανα μια μεγάλη κριτική, χωρίς προηγουμένως να έχω κάνει έστω και μια μικρή και για τον εαυτό μου; Αυτό διακρίνει η διορατικότητα σας; Και αν ναι, τότε δικαιούμαι και εγώ με τη σειρά μου να πω: Πόση κριτική άραγε να κάνατε και εσείς στον εαυτό σας τώρα, πριν με κρίνετε; Λίγη, ή πολλή, ή καθόλου; Και αν κάνατε, τι συμπέρασμα τελικά βγάλατε για την δική σας υπάρχουσα (ενδεχομένως) καμπούρα;
https://www.facebook.com/fatherstefanos/posts/1510652632582890
Σημείωση:
Στο πιο πάνω σχόλιο του πάτερ, έκανε «like» (το μαρκάρισε ότι της άρεσε) η επίσης διορατική (ως φαίνεται) κυρία Βαγγελιώ Αλεξανδρή.
Δεν υπονοω κατι τέτοιο και ούτε είμαι εγώ αξιος να κρίνω κανέναν αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοι σε αυτά που γράφουμε.
Panagiotis Michalopoulos
Καλά πάτερ μου, μη ταπεινολογείτε τώρα! Δεν είστε δα και τόσο… ανάξιος!
Το σχήμα σας, η μόρφωση σας, ο φωτισμός σας γενικά, πρέπει να σας καθιστούν άξιο να σχολιάζετε –όπως κάνετε άλλωστε. Και έτσι σχολιάζοντας, κρίνετε. Κρίνετε και εμένα.
Τώρα λοιπόν μου λέτε, ότι είμαι και… απρόσεκτος! Χα!
Όμως, ο οποιοσδήποτε «απρόσεκτος» σαν και εμένα, θα συμφωνούσε με αυτά που έγραψα αρχικά για τους δεσποτάδες μας, ότι δηλαδη «τους βλέπουμε να είναι φορτωμένοι με χρυσά (μίτρες, πατερίτσες, σταυρούς κλπ), τους βλέπουμε να είναι ντυμένοι με αυτά τα προκλητικά τους άμφια –και να παριστάνουν τους βυζαντινούς αυτοκράτορες.» !!!..
Ο πατηρ Στέφανος Τσακίρης κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
17 Οκτωβρίου
Ήταν κάποτε ένας σπουδαίος κλόουν. Όταν όμως γέρασε και δεν έβρισκε πια δουλειά, κατέφυγε σε ένα μοναστήρι αφιερωμένο στην Παναγία. Και έπιασε εκεί δουλειά, να κάνει διάφορα θελήματα.
Δεν ήξερε όμως να ψέλνει όπως οι καλόγεροι, για να ευχαριστήσει έτσι κι αυτός την Παναγία… Γι αυτό, ένα μεσημέρι, που οι καλόγεροι ησύχαζαν στα κελιά τους, ο πρώην κλόουν, μπήκε κρυφά στην εκκλησία, και μόνος του εκεί -μπρος στη μεγάλη εικόνα της Παναγίας άρχισε να κάνει τούμπες και χίλια δύο ακροβατικά. Μία περπατούσε με τα χέρια, μία ισορροπούσε μόνο πάνω στο ένα χέρι, κλπ, κλπ, κλπ.
Συμπτωματικά όμως, εκείνη τη στιγμή, περνούσε από εκεί ο ηγούμενος, και φτάνοντας εκεί μπροστά απ' τη δυτική πόρτα της εκκλησίας, αυτή με το μεγάλο τζάμι, έριξε μία γρήγορη ματιά μέσα στην εκκλησία. Και τι να δει! Τον υποτακτικό του, να κάνει όλα αυτά τα πράγματα. Αναστατώθηκε! Τα πέρασε για μεγάλη ασέβεια κι ήταν έτοιμος να του βάλει τις φωνές.
Μα εκείνη τη στιγμή φάνηκε η Παναγία εκεί από τη μεγάλη εικόνα ν' απλώνει το χέρι της, να σκύβει και με την άκρη του μανδύα της να σκουπίζει τον ιδρώτα από το πρόσωπο του κλόουν, που είχε ανάψει όλος από την κίνηση, από την προσπάθεια.
Ανατρίχιασε τότε ο ηγούμενος. Γονάτισε, σταυροκοπήθηκε και ψιθύρισε τρέμοντας: «Συγχώρεσε με, Παναγία μου. Εσύ ξέρεις ποιός σε τιμά και σε δοξάζει καλύτερα...»
Δυο σχόλια…
1. Ανώνυμος:
Η Παναγία βλέπει μέσα στήν ψυχή μας καί ξέρει τίς αληθηνές μας προθέσεις. Γι αυτό δέν πρέπει νά κρίνουμε τούς συνανθρώπους μας, απ αυτό πού εμείς μπορούμε νά δούμε.!!!
2. Παναγιώτης Μιχαλόπουλος:
Δεν είναι απόλυτο αυτό. Καμιά φορά, μπορούμε και να κρίνουμε. Όταν π.χ. βλέπουμε κακούς κλόουν την φορά αυτή, τους γελοίους κλόουν.
Και τέτοιοι κλόουν, είναι οι δεσποτάδες μας…
Τους βλέπεις και τους κρίνεις… Να είναι που λες γεμάτοι θράσος, φορτωμένοι με χρυσά (μίτρες, πατερίτσες, σταυρούς κλπ), και ντυμένοι με αυτά τα προκλητικά τους άμφια –να παριστάνουν τους βυζαντινούς αυτοκράτορες…
Να εμφανίζονται δηλαδη έτσι καρναβαλικά μπροστά μας, στημένοι –κορδωμένοι πάνω στο θρόνο τους -εκεί στο δεσποτικό στασίδι, και να περιμένουν φιλήδονα να τους πλησιάσουμε, σαν υποτακτικοί τους, να τους προσκυνήσουμε, και να τους φιλήσουμε το χέρι!
http://perivolipanagias.blogspot.gr/2015/01/blog-post_609.html
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
πατηρ Στέφανος Τσακίρης
(ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Κ.ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ)
Όταν φιλάμε το χέρι του ιερωμενου το κάνουμε γιατί σεβόμαστε την ιερωσυνη του.
Υπάρχουν αξιοι ιερείς και δεσποταδες.
Πριν κρίνουμε ας κάνουμε κριτική λίγο και στον εαυτό μας.
Panagiotis Michalopoulos
Δηλαδη πάτερ Στέφανε; Υπονοείτε μήπως ότι εγώ έκανα μια μεγάλη κριτική, χωρίς προηγουμένως να έχω κάνει έστω και μια μικρή και για τον εαυτό μου; Αυτό διακρίνει η διορατικότητα σας; Και αν ναι, τότε δικαιούμαι και εγώ με τη σειρά μου να πω: Πόση κριτική άραγε να κάνατε και εσείς στον εαυτό σας τώρα, πριν με κρίνετε; Λίγη, ή πολλή, ή καθόλου; Και αν κάνατε, τι συμπέρασμα τελικά βγάλατε για την δική σας υπάρχουσα (ενδεχομένως) καμπούρα;
https://www.facebook.com/fatherstefanos/posts/1510652632582890
Σημείωση:
Στο πιο πάνω σχόλιο του πάτερ, έκανε «like» (το μαρκάρισε ότι της άρεσε) η επίσης διορατική (ως φαίνεται) κυρία Βαγγελιώ Αλεξανδρή.
(φωτο προφίλ, Βαγγελιώς)
πατηρ Στέφανος Τσακίρης Δεν υπονοω κατι τέτοιο και ούτε είμαι εγώ αξιος να κρίνω κανέναν αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοι σε αυτά που γράφουμε.
Panagiotis Michalopoulos
Καλά πάτερ μου, μη ταπεινολογείτε τώρα! Δεν είστε δα και τόσο… ανάξιος!
Το σχήμα σας, η μόρφωση σας, ο φωτισμός σας γενικά, πρέπει να σας καθιστούν άξιο να σχολιάζετε –όπως κάνετε άλλωστε. Και έτσι σχολιάζοντας, κρίνετε. Κρίνετε και εμένα.
Τώρα λοιπόν μου λέτε, ότι είμαι και… απρόσεκτος! Χα!
Όμως, ο οποιοσδήποτε «απρόσεκτος» σαν και εμένα, θα συμφωνούσε με αυτά που έγραψα αρχικά για τους δεσποτάδες μας, ότι δηλαδη «τους βλέπουμε να είναι φορτωμένοι με χρυσά (μίτρες, πατερίτσες, σταυρούς κλπ), τους βλέπουμε να είναι ντυμένοι με αυτά τα προκλητικά τους άμφια –και να παριστάνουν τους βυζαντινούς αυτοκράτορες.» !!!..
Marw Rountsiou
το θέμα είναι να είσαι πλούσιος στην ψυχή σου. μήπως σε σέβεται κανείς για το αν φοράς στολίδια ή σκισμένα ρούχα? γιατί τόσες σπατάλες σε ανούσια στολίδια? γιατί να μην παρέχεται όλα αυτά τα χρυσά για να φάνε οι φτωχοί οι μετανάστες πολέμου οι άτυχοι της ζωής?
σέβομαι και τιμώ βαθύτατα τους ιερομένους αλλά αυτή η παραπάνω εικόνα με κάνει να σκέφτομαι άρα θέλουν αυτοί οι άνθρωποι την επίδειξη ή κάποιος την επιβάλει? και αν τους την επιβάλει κάποιος γιατί δεν αντιδρούν? γιατί δεν δίνουν τα τόσο ακριβά αντικείμενα τους για να κάνουν κάποιους ανθρώπους λίγο πιο χαρούμενους?
Panagiotis Michalopoulos
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΡΩ !
https://www.facebook.com/fatherstefanos/posts/1510652632582890
το θέμα είναι να είσαι πλούσιος στην ψυχή σου. μήπως σε σέβεται κανείς για το αν φοράς στολίδια ή σκισμένα ρούχα? γιατί τόσες σπατάλες σε ανούσια στολίδια? γιατί να μην παρέχεται όλα αυτά τα χρυσά για να φάνε οι φτωχοί οι μετανάστες πολέμου οι άτυχοι της ζωής?
σέβομαι και τιμώ βαθύτατα τους ιερομένους αλλά αυτή η παραπάνω εικόνα με κάνει να σκέφτομαι άρα θέλουν αυτοί οι άνθρωποι την επίδειξη ή κάποιος την επιβάλει? και αν τους την επιβάλει κάποιος γιατί δεν αντιδρούν? γιατί δεν δίνουν τα τόσο ακριβά αντικείμενα τους για να κάνουν κάποιους ανθρώπους λίγο πιο χαρούμενους?
Panagiotis Michalopoulos
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΡΩ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου