ΔΙΑΒΑΖΩ:
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1456612991320346&set=t.603872056&type=3&theater
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos
Δυο λάθη:
1. Ο Χριστός δεν μεσιτεύει, αλλά σώζει.
Οι Άγιοι μεσιτεύουν, και η Παναγία βέβαια!
2. Η Παναγία δεν μπορεί να λέγεται «Θεοτόκος», ή «μήτηρ θεού», ή «θεογεννήτρια», κλπ, διότι δεν γέννησε κανένα θεό. Όπως ξέρουμε, ο θεός είναι τριαδικός. Έτσι, η Παναγία δεν γέννησε ούτε τον πατέρα που είναι αγέννητος, ούτε τον Υιό που γεννήθηκε πριν από όλους τους αιώνες, ούτε βέβαια και το άγιο πνεύμα αφού με αυτό συνέλαβε και έμεινε έγκυος στον Χριστό.
Άλλωστε και ο άγγελος στον ευαγγελισμό, στον χαιρετισμό του, δεν της είπε ότι θα γεννήσει κανένα θεό… «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία. Ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη συ εν γυναξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου.»
Ευλογημένη λοιπόν από τον θεό, και ο Κύριος μαζί της! Και εκείνη δήλωσε υποταγή στον Κύριο: «Είμαι η δούλη του Κυρίου, ας γίνει το θέλημα του!»
Δέχτηκε λοιπόν να γεννήσει τον Μεσσία, και κανείς δεν γνώριζε ότι αυτός ο Μεσσίας είναι η ενσάρκωση του Λόγου του θεού, του δεύτερου προσώπου της αγίας τριάδας!
Η Παναγία λοιπόν γέννησε τον Χριστό! Ο οποίος Χριστός σαν άνθρωπος δεν είχε πατέρα, και σαν θεός δεν είχε μητέρα!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1456612991320346&set=t.603872056&type=3&theater
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos
Δυο λάθη:
1. Ο Χριστός δεν μεσιτεύει, αλλά σώζει.
Οι Άγιοι μεσιτεύουν, και η Παναγία βέβαια!
2. Η Παναγία δεν μπορεί να λέγεται «Θεοτόκος», ή «μήτηρ θεού», ή «θεογεννήτρια», κλπ, διότι δεν γέννησε κανένα θεό. Όπως ξέρουμε, ο θεός είναι τριαδικός. Έτσι, η Παναγία δεν γέννησε ούτε τον πατέρα που είναι αγέννητος, ούτε τον Υιό που γεννήθηκε πριν από όλους τους αιώνες, ούτε βέβαια και το άγιο πνεύμα αφού με αυτό συνέλαβε και έμεινε έγκυος στον Χριστό.
Άλλωστε και ο άγγελος στον ευαγγελισμό, στον χαιρετισμό του, δεν της είπε ότι θα γεννήσει κανένα θεό… «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία. Ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη συ εν γυναξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου.»
Ευλογημένη λοιπόν από τον θεό, και ο Κύριος μαζί της! Και εκείνη δήλωσε υποταγή στον Κύριο: «Είμαι η δούλη του Κυρίου, ας γίνει το θέλημα του!»
Δέχτηκε λοιπόν να γεννήσει τον Μεσσία, και κανείς δεν γνώριζε ότι αυτός ο Μεσσίας είναι η ενσάρκωση του Λόγου του θεού, του δεύτερου προσώπου της αγίας τριάδας!
Η Παναγία λοιπόν γέννησε τον Χριστό! Ο οποίος Χριστός σαν άνθρωπος δεν είχε πατέρα, και σαν θεός δεν είχε μητέρα!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1456612991320346&set=t.603872056&type=3&theater
Διαβάζω συχνά τα ενδιαφέροντα σχόλιά σας. Δεν συμφωνώ μέ όλα. Θα ήθελα να σας τονίσω ένα εδάφιο από την 1η επιστολή του απ. παύλου προς τον Τιμόθεο κεφ. 2 και εδάφιο 5. Μάλλον δεν θα το είχατε υπ'όψιν σας, όταν αναφέρεστε στο 1ο λάθος για το συγκεκριμένο θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εκτίμηση
Διαβάζω: «εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς.» (Α΄Τιμόθεος, 2:5)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχολιάζω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μεσιτεία αυτή, είναι η θυσία του Χριστού, που πέθανε σαν άνθρωπος πάνω στο σταυρό, θυσία ευπρόσδεκτη από τον θεό Πατέρα, το πικρό αυτό ποτήρι που ήπιε ο αναμάρτητος Ιησούς!
Θυσία, που εξασφαλίζει τη λύτρωση στους πιστούς. Αυτή είναι η απόλυτη, η μια και μοναδική μεσιτεία προς σωτηρία!
Σχολιάζω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτήν την σωτηρία την κέρδισαν οι Άγιοι μας, οι μάρτυρες της πίστεως, η Παναγία μητέρα του Χριστού, μέσα από την πίστη! «Πρόσθεσε μας, πίστη», έλεγαν οι μαθητές στον Κύριο. Πίστη, που δεν έρχεται με μαγικό τρόπο, αλλά προϋποθέτει αγνή καρδιά, ταπεινό φρόνημα, καλοπροαίρετο άνθρωπο, και κυρίως τον λόγο του θεού.
Αυτά δηλαδη που είχαν οι Άγιοι μας από τους οποίους ζητάμε -με την προσευχή μας, μια σχετική μεσιτεία, μια βοήθεια, έναν φωτισμό, ένα φιλικό τους σπρώξιμο για μια δική μας έφεση στην ανάγνωση του λόγου του θεού, ώστε να γίνουμε κι εμείς άνθρωποι πίστεως, και έτσι να διεκδικήσουμε και τη δική μας σωτηρία.
Σχολιάζω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Άγιοι, είναι οι φίλοι του Χριστού -του Κυρίου και θεού μας, που σαν άνθρωπος μάς εξασφάλισε αυτήν την λύτρωση, με την απόλυτη μεσιτεία που προανέφερα. Σε αυτόν απευθύνονται λοιπόν, και αυτοί, μέσα από τις δικές μας προσευχές, βρισκόμενοι ήδη πιο κοντά του! Για να πάρουν την χάρη από τον θεό, την δύναμη να… μας «σπρώξουν»!
Άλλωστε και η τιμή στους αγίους, είναι σχετική, και αντανακλά στην απόλυτη τιμή προς τον θεό. Στα τροπάρια τους, ψέλνουμε: Δόξα στον Χριστό που σε δόξασε, δόξα σε αυτόν που σε έκανε και εσένα θαυμαστό, δόξα σε αυτόν που σε στεφάνωσε, δόξα σε αυτόν που μέσα από εσένα πραγματοποιεί θαυμαστά πράγματα για εμάς.