Περί του νέου μας πρωθυπουργού, περί πραγματικά αγίων θεολόγων των ημερών μας, και περί κάποιων φανατικών Παΐσιακών και λοιπών «γεροντιανών» κατσαρίδων.

Ένας διάλογος, ανάμεσα στον «Επισκέπτη» σχολιαστή μας (σε εισαγωγικά τα λόγια του), και σε εμένα, πριν από λίγο:
 
1. «Ας έχει την ευχή του Θεού και ό νέος Πρωθυπουργός.»
- Αμήν φίλτατε!

2. «Άγιοι δηλ. πιστοί χριστιανοί υπάρχουν και στις μέρες μας, άγνωστοι, ταπεινοί, ή και γνωστότεροι που τους εκτιμούν οι χριστιανοί, όχι όμως και τα πλήθη των φανατικών "γεροντιανών" που ακολουθούν τυφλά τους δικούς του προβεβλημένους "αγίους" διορατικούς, θαυματοποιούς.»
- Ο θεός να τον έχει πάντα καλά, και να τον χαριτώνει όλο και περισσότερο αυτόν τον εξαίρετο θεολόγο, τον κ. Κώστα μας!

3. «Σας ικετεύω, όμως, μην εκτίθεστε, ιδίως με κάποιους "χαρακτηρισμούς" για τους γέροντές τους…»

- Εμένα πάλι η Ειδικότητα μου, είναι αυτή: 
Να τις πατώ δυνατά με μια γαλότσα, -άγρια και αμείλικτα και όπου τις βρω, -ακόμα και μέσα στη φωλιά τους, στις ιστοσελίδες τους, κάτι τέτοιες φανατικές - βρομερές Παΐσιακές και λοιπές «γεροντιανές» κατσαρίδες. 

Είναι άλλωστε και πιο οικολογικό αυτό, από τον πιο πολιτισμένο τρόπο να τις ψεκάζει κανείς! 
Χα!
http://xairete.blogspot.gr/2015/02/blog-post_1.html

Kάτι τέτοιες φανατικές - βρομερές Παΐσιακές,
 ...και λοιπές «γεροντιανές» κατσαρίδες.