Χαρακτηριστική φατσούλα… Όλων αυτών, που μαίνονται κυριολεκτικά… Εναντίον όσων εκφράζουν… Μια διαφορετική από τη δική τους άποψη, στο facebook.
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Η Dora Papadopoulou (ευγνώμων)
13 ώρες πριν
Χθες βράδυ "τόλμησα" να σχολιάσω την ανάρτηση μίας "φίλης", με την οποία έχω πολλούς κοινούς φίλους... Η κοπέλα αυτή δεν δέχεται δεύτερη άποψη, σβήνει όποιο σχόλιο δεν συμφωνεί μαζί της κ επιτίθεται σε όποιον το"τολμήσει"!!! Κρίμα γιατί οι περισσότερες αναρτήσεις της αφορούν τον Θεό, αλλά διαπίστωσα εδώ κ καιρό ότι αποσκοπεί στο να παίρνει λάικ κ να έχει πιστούς ακόλουθους κ όχι φίλους! Φυσικά με διέγραψε κ την ευχαριστώ, γιατί δεν χρειάζομαι τέτοιους φίλους κ τον μόνο που ακολουθώ είναι τον Θεό!!!
ΣΧΟΛΙΑ:
Panagiotis Michalopoulos
Μπράβο Δώρα!
Dora Papadopoulou
Ευχαριστώ Παναγιώτη... Ευτυχώς δεν "μασάω" από τέτοια άτομα!
Panagiotis Michalopoulos
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Παλαιοημερολογίτικα Χριστούγεννα: Μια ετικέτα του ιστολογίου «χαίρετε».
http://xairete.blogspot.gr/2015/01/blog-post_15.html
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Θανασάς
Για κάθε άνθρωπο που κατακρίνεις (έστω και δικαιολογημένα) και χαίρεσαι που απομακρύνθηκε από εσένα, κάνεις ένα βηματάκι πίσω στην πορεία προς τον Παράδεισο. Ο πατέρας της παραβολής του ασώτου, δεν χάρηκε που έφυγε ο άσωτος γιός του: λυπήθηκε βαθιά, και τον περίμενε να γυρίσει. Είναι δύσκολο, αλλά ας μην αφήνουμε την (δικαιολογημένη) πικρία μας να μας νικήσει: η πίστη είναι συλλογικό άθλημα. Καλημέρα, και καλή χρονιά!
Panagiotis Michalopoulos
Συγγνώμη που παρεμβαίνω… Αλλά νομίζω ότι ο πιο πάνω σχολιαστής, …κρίνει - κατακρίνει άδικα! Διότι… απαγορεύει την δικαιολογημένη (όπως ο ίδιος παραδέχεται) κρίση από την οικοδέσποινα αυτής της σελίδας. Σωστά νομίζω;
Και συμπληρώνω:
Όταν κρίνει κανείς δικαιολογημένα, όταν εκφράζει υπεύθυνη άποψη, τότε δεν κατακρίνει! Ο Κύριος, μας έδωσε μυαλό, ώστε να μπορούμε να κρίνουμε σωστά! Και αν το κάνουμε αυτό, τότε μας επαινεί κιόλας ο Κύριος, διότι... έχουμε «νουν Χριστού»!..
Dora Papadopoulou
Το να γράψω μια διαπίστωση, που είχα κάνει εδώ κ καιρό για το άτομο, δεν νομίζω να είναι κατάκριση... Δεν διέγραψα ποτέ φίλο, επειδή οι απόψεις του δεν συμφωνούσαν με τις δικές μου.. Φυσικά κ δεν μου χρειάζονται τέτοιοι φίλοι, που να με υποχρεώνουν να συμφωνώ μαζί τους.. Αυτό αν μη τι άλλο είναι φοβερά εγωιστικό! Καλημέρα..
Panagiotis Michalopoulos
Είναι όμως διαδεδομένο εκείνο το «μη κρίνετε», αν θέλετε να πάτε στον παράδεισο! Και η καημένη η παπαδιά στην Πρέβεζα, δεν είχε ακούσει τίποτε για τα λόγια του Κυρίου σχετικά με την «ορθή κρίση»… Έτσι, δεν κατέκρινε τον τότε (τον προ-προηγούμενο) τοπικό μητροπολίτη… Και του «καθόταν» αναντίρρητα, όταν εκείνος της έλεγε την προσταγή: «σκύψε ευλογημένη»! Και μετά, του απαντούσε με σεβασμό όταν (εκείνη τη στιγμή της «ιππασίας») εκείνος λαχανιασμένος τη ρωτούσε το κλασικό «τι σου κάνω, τι σου κάνω;»!..
https://www.facebook.com/dora.papadopoulou.940/posts/381816995334664
Αν διαρκώς κι ακαταπαύστως λέω στον συνάνθρωπό μου: - μπράβο, μπράβο! ακόμα κι όταν σφάλλει, κακό του κάνω. Αν ξέρω το φάρμακο για μια ασθένεια και δεν το φανερώνω, με τον ανάλογο φυσικά για κάθε περίσταση τρόπο, δεν κάνω καλή πράξη. Αν η αλήθεια για τη σωτηρία αποσιωπάται, είναι σαν το φως του λυχναριού κάτω από μια κατσαρόλα, δώρον άδωρον, αφού σαν αποτέλεσμα επικρατεί το σκοτάδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίς προς ένα προς Χριστόν" εφάρμοζαν οι πρώτοι Χριστιανοί, και εύρισκαν ευήκοα ώτα ανθρώπων οι οποίοι απέδιδαν ευγνωμοσύνη σ΄ εκείνους που τους άνοιξαν τα μάτια στην αιώνια Αλήθεια.
Στην εποχή μας, όμως, οι έχοντες ώτα ακούειν είναι ελάχιστοι. Οι υπόλοιποι δεν θέλουμε να ακούσουμε ότι υπάρχει το γνήσιο φάρμακο γιατί έχουμε εθιστεί στα "ερζάτς", τα υποκατάστατα ή τα "placebo" της αυταπάτης που όμως δεν μας σώζουν. Όλοι είμαστε βαπτισμένοι χριστιανοί, οι περισσότεροι όμως ακατήχητοι και αρκετοί, οι θρησκευόμενοι, φανατικοί ή "εθελόθρησκοι" και "ξερόλες", πιστοί στις ανθρώπινες παραδόσεις μας, κάτι που βέβαια καλλιεργείται επιμελώς.
Ιδού ο λόγος που αντί να παρακαλάμε να μάθουμε για την πίστη, να ενημερωθούμε, να συζητήσουμε, να ευγνωμονήσουμε εκείνον που μας αποκαλύπτει πέντε σωστές διδαχές του Ευαγγελίου ή της ιερής Ιστορίας και των ιερών Παραδόσεων, στυλώνουμε τα πόδια (μουλαρώνουμε) στις θρησκοληψίες μας. Και βρίζουμε σαν "σατανιστή", "αιρετικό", "προτεστάντη" όποιον αδελφό επιχειρήσει με τον τρόπο του να μας διαφωτίσει...
Άλλους ακολουθούμε... μαζί τους όμως θα πάμε εκεί που θα καταλήξουν κι εκείνοι. Ας διαλέξουμε: "Είς προς ένα προς Χριστόν", ή "τυφλός τυφλόν εάν οδηγεί αμφότεροι εις βόθυνον πεσούμεθα";
Ευχαριστούμε θερμά τον εκλεκτό «Επισκέπτη» σχολιαστή μας, για το πιο πάνω κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφή