Εκτός από τον Μητροπολίτη Αργολίδας...
Και άλλοι επίσκοποι, κληρικοί και διδάσκαλοι του Ευαγγελίου, από τον ιερό Χρυσόστομο, ως πρόσφατα τον Φλωρίνης Αυγουστίνο, και άλλους νεότερους είναι αντίθετοι στον όρκο. Ήδη από το 2001 με Νομολογία επιτρέπεται ο "πολιτικός όρκος" στα Δικαστήρια, στο Στρατό, στα Πανεπιστήμια κ.λπ. Οι επίσκοποι φυσικά δεν ορκίζονται στο Ευαγγέλιο όταν αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους.
Το ερώτημα είναι, πώς επικράτησε στη χώρα μας ως υποχρεωτική και δήθεν θεοσεβής πρακτική, το να ορκίζει στο Ευαγγέλιο, σε επίσημη θρησκευτική τελετή με ιερολογία, ο Αρχιεπίσκοπος, ή ο Επίσκοπος τον Πρωθυπουργό, τον Βασιλέα, τους Υπουργούς, τους Βουλευτές όταν ο Χριστός προτρέπει "μη ομόσαι όλως".
Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια προς το αμοιβαίο συμφέρον κληρικών και αρχόντων κι είναι συνδεδεμένη με τη σχέση Εκκλησίας - Κράτους:
α) οι μεν κληρικοί, ως εκπρόσωποι συνήθως της Ιεροκρατίας και σπανιότερα της Πίστεως, με τις "ορκομωσίες" αποκτούν το προνόμιο "ανωτερότητος" εξουσίας, αφού είναι εκείνοι που μεγαλοπρεπώς ως "φορείς και εκπρόσωποι του θείου" γίνονται η απαρχή της ανάληψης και της απόδοσης της εγκυρότητας και νομιμοποίησης της εξουσίας του κοσμικού 'Αρχοντος. Χωρίς εκείνους, δεν αναλαμβάνουν οι Κοσμικοί Άρχοντες.
β) οι δε κοσμικοί Άρχοντες, αποκτούν μέσω των Επισκόπων την τυπική νομιμοποίηση και εγκυρότητα της εξουσίας τους ενώπιον Θεού και ανθρώπων, και την "ευλογία του Θεού" αφού τους "όρκισαν" σε μεγαλοπρεπή βυζαντινοπρεπή τελετή οι εκπρόσωποι του Θεού.
Αερολογίες, θα πουν κάποιοι! Κι όμως, αν διαβάσουν Ιστορία θα θυμηθούν τι έγινε το 1941 όταν ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος αρνήθηκε να "ορκίσει" την Κατοχική Κυβέρνηση. Δεν κατοχυρωνόταν η Κυβέρνηση χωρίς να την Ορκίσει ο Αρχιεπίσκοπος, παρά την επιθυμία, εντολή και επιβολή των κατακτητών! Κατοχυρώθηκε, μόνο αφού ορκίστηκε από άλλο Αρχιεπίσκοπο, τον Δαμασκηνό!!!
Το 1453 ο Μωάμεθ ο Β΄ο Πορθητής ανέθεσε στον Πατριάρχη Κων/λεως το εθναρχεύειν στο γένος των Ορθοδόξων, κάτι που προφανώς επιχειρείται να αναβιώσει ως τις μέρες μας με τις αυτοκρατορικές στολές, τους δικέφαλους αετούς και τις μίτρες των Επισκόπων.
Από την εποχή που οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παγίδεψαν την εκκλησία στα δίχτυα της κρατικής εξουσίας, επεμβαίνοντας οι ίδιοι στα της Εκκλησίας, με τα λυπηρά αποτελέσματα της αλλοίωσης του Ευαγγελίου να είναι εμφανή ως τις μέρες μας, οι μεν Αυτοκράτορες -και Αυτοκρατόρισες και Βασιλομήτορες- ενίοτε επενέβαιναν τα της Εκκλησίας, και σε Συνόδους κ.λπ. οι δε Επίσκοποι, μερικές φορές συσχηματιζόμενοι με τις πολιτικές της Κρατικής Εξουσίας μείωναν την Εκκλησία (με λαμπρές Εξαιρέσες, π.χ. ιερός Χρυσόστομος που πήγε κόντρα στο Παλάτι).
Αν επιχειρήσουμε να απαριθμήσουμε τα δεινά, τις αλλαγές στις εντολές του Ευαγγελίου, που απέφερε αυτή η πρακτική ως τις μέρες μας, θα εκπλαγούμε... Επίσημα ή ημιεπίσημα έχουμε σε πολλά σημεία αλλάξει το Ευαγγέλιο, το λόγο του Χριστού κατά την εθελοθρησκεία μας και τις ανατολίτικες ή ειδωλολατρικές παραδόσεις. Ευτυχώς ως προς την Αγία Γραφή (γνησιότητα αρχικού κειμένου και κατάλογο γνήσιων βιβλίων Π.Δ. και Κ.Δ.) και στο Δόγμα η Ορθοδοξία έχει ακόμα την γνησιότητα.
Ας ελπίσουμε ότι η κατάργηση του όρκου θα αποτελέσει απαρχή ανάτασης της Ορθοδοξίας μας και επιστροφής της στο Ευαγγέλιο.
http://xairete.blogspot.gr/2015/01/blog-post_864.html
Αγαπητέ κε Μιχαλόπουλε, αφού βάλατε τη φωτογραφία του π.Αυγουστίνου, αν επιτρέπετε ας παραθέσουμε κάποιες απόψεις του για τον όρκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον θρησκευτικό όρκο στο Ευαγγέλιο.
Απόσπασμα από άμβωνος κηρύγματος του μακαριστού επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου
την 21-12-1986 στον ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Παπαγιάννη Φλωρίνης:
«Ὅπως δὲν περνάει μέρα χωρὶς φαΐ, ἔτσι δὲν πρέπει καὶ νὰ περνάῃ χωρὶς νὰ διαβάσουμε ἕνα μέρος ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο. Καὶ ὅμως δὲν τὸ διαβάζουμε δυστυχῶς. Μόνο μιὰ φορὰ τη βδομάδα τὸ ἀκοῦμε στὴν ἐκκλησία. Εἶνε σὰν μιὰ φορὰ τὴ βδομάδα νὰ τρῶμε ψωμί!... Κι ὅσοι δὲν πατοῦν στὴν ἐκκλησία, δὲν τό ἀκοῦνε ποτέ στὴ ζωή τους.
Ἄλλοι πάλι τὸ Εὐαγγέλιο τὸ βλέπουν μόνο στὸ δικαστήριο ὅταν ὁ πρόεδρος τοὺς λέει «Βάλε τὸ χέρι στὸ Εὐαγγέλιο νὰ ὁρκιστῇς» κι αὐτοὶ τὸ βάζουν καὶ καίγονται.
Γιατὶ προτιμότερο νὰ βάλῃς τὸ χέρι σου στὴ φωτιὰ παρὰ νὰ ὁρκιστῇς στὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ Εὐαγγέλιο λέει νὰ μὴν κάνουμε ὅρκο καθόλου (βλ. Ματθ. 5,34).
Ὁ ὅρκος, ἀκόμα κι ὁ ἀληθινός, εἶνε ἁμαρτία, μεγάλη ἁμαρτία.
Στὴ Φλώρινα βρέθηκα ὅταν μαζεύτηκαν πεντακόσοι νέοι δήμαρχοι καὶ πρόεδροι κοινοτήτων ὅλου τοῦ νομοῦ. Κάθησα καὶ τοὺς μίλησα μὲ ἀγάπη ἀλλὰ στὴν ὁρκωμοσία τους δὲν ἔμεινα. Ἔφυγα, διότι ὁ ὅρκος ἀπαγορεύεται. Εἶπα μάλιστα στοὺς βουλευτὰς τοῦ νομοῦ, νὰ συμβάλουν νὰ ψηφιστῇ ἀπὸ τὴ Βουλὴ νόμος ποὺ θὰ καταργῇ τὸν ὅρκο• κανείς νὰ μὴν ὁρκίζεται. Δυστυχῶς τόσοι ἀντίθεοι νόμοι ψηφίστηκαν, καὶ ἕνας τέτοιος εὐλογημένος νόμος, 100% σύμφωνος μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, δὲν ψηφίστηκε ἀκόμη».
O π. Αυγουστίνος Καντιώτης ερμημεύοντας τους λόγους του Χριστού κάνοντας την εξής διάκριση που δεν την "έπιασαν" ακόμα και σήμερα αρκετοί χριστιανοί, θεολόγοι κι επίσκοποι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλεγε ο π. Αυγουστίνος ότι:
- Οι χριστιανοί δεν πρέπει να ορκίζονται ούτε με θρησκευτικό όρκο στο Ευαγγέλιο, αλλά ούτε και με πολιτικό όρκο. Επιτρέπεται να δίνουν υπόσχεση.
- Οι άθεοι, να μην δίνουν θρησκευτικό όρκο στο Ευαγγέλιο. Αν θέλουν ας δίνουν πολιτικό όρκο, αν θέλουν ας δίνουν υπόσχεση, ότι επιλέξουν οι ίδιοι.
Απόσπασμα, από το βιβλιο του π. Αυγουστίνου "ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΟΡΚΟΣ"
"Αυτή είναι η αλήθεια που πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος και να μην πλανάται…
Βέβαια, σήμερα, υπάρχει ένα νεότερο “φρούτo”, ο “πολιτικός όρκος”. Μέγιστο λάθος να εφαρμόζεται από χριστιανό.
Πολιτικό όρκο μπορεί να δώσει κάποιος μη χριστιανός ή κάποιος που δηλώνει άθεος, όχι όμως χριστιανός (για να μην δώσει, δήθεν, θρησκευτικό και παραβεί τον Νόμο του Θεού). Διότι ο Χριστός είπε να μην ορκιζόμαστε καθόλου! Ούτε στον ουρανό ούτε στη Γη, ούτε με κανενός είδους όρκο. Άρα, ο πιστός χριστιανός δεν δίδει κανέναν όρκο. Διότι δίδοντας πολιτικό αμαρτάνει και πάλι.
Εδώ υπάρχει ατέλεια στις σχέσεις συναλληλίας μεταξύ Εκκλησίας- κράτους, και η ίδια η Εκκλησία πρέπει να ζητήσει από την Πολιτεία τον σεβασμό και την εφαρμογή των λόγων του Κυρίου...
...Εν κατακλείδι, σωστότερος (από εκκλησιαστικής άποψης) θεωρείται ο τρόπος επίκλησης της τιμής και υπόληψης - συνείδησης του μάρτυρα ή οποιουδήποτε καλείται να δεσμευτεί για την καταγραφή και ομολογία της αληθείας, όπως συνίσταται με την παρ. 3 του Άρθρου 408 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Προσωπικά, οφείλω, ως Κήρυκας του Θείου λόγου να κηρύττω την αλήθεια, τον λόγο του Κυρίου, των Αγίων Αποστόλων, των Πατέρων και της παράδοσης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας κι ας έχω πέσει κι εγώ στα δίκτυα της θεομίσητης αυτής συνήθειας, για λόγους υπηρεσιακού καθήκοντος και ενασχόλησης περί τα κοινά, ιδιαίτερα σε προγενέστερη περίοδο, όπου δεν φρόντισαν οι πνευματικοί ιθύνοντες να μας εφιστήσουν την προσοχή στο σοβαρό αυτό ζήτημα (που μπορεί να στερήσει και την Θεία Μετάληψη επί ικανό χρονικό διάστημα - φανταστείτε τη σοβαρότητά του), έρμαιοι της κοσμικής κρίσης και εξουσίας.
Ωστόσο, όσοι μάθουν την αλήθεια ας φροντίσουν να μην ορκίζονται και όσοι ήδη το έπραξαν ας αναζητήσουν Πνευματικό- Εξομολόγο αιτούμενοι την άφεση της αμαρτίας αυτής".
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολιτικό όρκο διάρκειας λίγων δευτερολέπτων έδωσε ο νέος πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.
Σε μια σύντομη τελετή στο Προεδρικό Μέγαρο, ενώπιον του Κάρολου Παπούλια ο κ. Τσίπρας έδωσε τον εξής όρκο:
«Διαβεβαιώνω στην τιμή και στη συνείδησή μου ότι θα τηρώ το Σύνταγμα και τους νόμους και θα υπηρετώ το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού».
Να θυμίσουμε ακόμα, ότι παρόμοια διαβεβαίωση είχε δώσει πρόσφατα και ο Δήμαρχος Αθήνας κ. Καμίνης. Στη σχετική δε τελετή στο Δημαρχείο, προσήλθε αυτοβούλως και απρόσκλητος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, για να συγχαρεί το νέο Δήμαρχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό φαίνεται θυμήθηκε προχθές και ο κ. Τσίπρας, και -λίγο πριν ορκιστεί, επισκέφτηκε στην Αρχιεπισκοπή τον κ. Ιερώνυμο, και του ζήτησε να παρευρεθεί -τιμής ένεκεν, και, στην δική του πολιτική ορκωμοσία στο Προεδρικό Μέγαρο!
Χα!