Η Βάπτιση είναι κατά τον άγιο Ι. Χρυσόστομο "εκκεντρισμός", δηλ. εμβόλιο, δηλ. μπόλι. Ρωτάμε ποτέ το παιδί, αν θέλει να μπολιαστεί ή το εμβολιάζουμε θέλει δεν θέλει; Μόνον ο ενήλικας ερωτάται, ο ανήλικος ποτέ. Η ενέργεια του (ξυρισμένου) ιερέα δείχνει και την άγνοιά του.
Μόνο που το παιδί, δεν ήταν ένα «μωρό» -όπως προσπαθεί να το παρουσιάσει –για εντυπωσιασμό – προβοκατόρικα, ο τίτλος στο βίντεο… Ήταν ένα παιδάκι (για τετράχρονο μοιάζει), που περιπατάει, μιλάει, καταλαβαίνει… Και η μικρή αυτή, αντιδρούσε συνειδητά -όπως φαίνεται στο βίντεο…
Στην ηλικία αυτή, είναι και η καλή μου φίλη η Νίκη, η μικρή γειτονοπούλα μου που μένει στην βίλα απέναντι από το σπίτι μου, και με την οποία συνεννοούμαι θαυμάσια (χειμαρρώδης ο λόγος της), στις καθημερινές σχεδόν συζητήσεις μας, πίσω από τα κάγκελα των κήπων μας!
Έχω λοιπόν την εντύπωση, κ. Καρδάση μας, ότι το παιδί αυτό που οι δικοί του τo πήγαν για να το βαφτίσουν τόσο οργανωμένα –με κινηματογραφιστές και φωτογράφους κλπ, θα έπρεπε να είχαν συνεννοηθεί από πριν με τον ιερέα, να είχε γίνει μια πρόβα με το κοριτσάκι, να του είχαν πει και δυο απλά λόγια σχετικά με το μυστήριο… Να υπήρχε δηλαδή μια εξοικείωση …
Γι αυτό, μια και ΔΕΝ το είδατε το βίντεο, όπως μου είπατε προφορικά –πριν από λίγο, εγώ πιστεύω ότι η ενέργεια αυτή του παπά (που δεν τον κάνουν παπά τα όποια γένια) ήταν μια πολύ συνετή, μια πολύ σοφή ενέργεια -θα έλεγα… Διότι πιθανόν να απέτρεψε -τόσο έγκαιρα, τα χειροτέρα… Να έχουμε δηλαδή μια πιο έντονη αντίδραση της μικρής, στη συνέχεια κατά την κυρίως βάπτιση… Να πάει π.χ. ο ιερέας να την βάλει στο νερό και εκείνη να τον κλωτσάει, να τον γρατζουνίζει, γιατί όχι και να τον βρίζει κιόλας, …ρίχνοντας του (αν είχε μάθει) και καμιά Χριστο-Παναγία!
Θα σας άρεσε κάτι τέτοιο; Δείτε λοιπόν το βίντεο, και τα ξανάλεμε!
Τα εμβολια ειναι απαραιτητα για την προληψη ασθενειων. Η βαφτιση δεν ειναι κατι απαραιτητο για την επιβιωση του παιδιου.
Για οποιον λογο και αν το εκανε ο παπας, μπραβο του. Ο νηπιοβαπτισμος ειναι αισχρος απο οποια πλευρα και αν το εξετασεις. Δεν εχει νοημα να βαπτιζεις ενα μωρο που δε καταλαβαινει τι γινετε και να το εισαγεις στους κολπους μιας οργανωσης -της εκκλησιας-, δεν εχει κανενα νοημα. Το πραγματικο νοημα ειναι, να ενημερωθει μονο του το παιδι οταν μεγαλωσει, να διαβασει και εαν θελει να βαπτιστει τοτε, ας βαπτιστει, ξερωντας τι κανει και γιατι το κανει. Το να στεκεσε περηφανος μπροστα στη κολυμβηθρα, βλεποντας ενα μωρο 6 μηνων να βουτιετε σε νερο, ουρλιαζοντας στο κλαμα, μην εχωντας ιδεα τι γινετε, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ, σε κανει γελοιο και μαλακα βασικα.
Εμείς αγαπητέ ανώνυμε, εμείς που ανήκουμε στην Εκκλησία, στην Πίστη του Χριστού, δεν συμφωνούμε απόλυτα μαζί σας.
Έχω δε την εντύπωση, ότι τα παιδιά των χριστιανικών οικογενειών είναι ήρεμα και χαρούμενα στη βάπτιση τους, και δεν ουρλιάζουν στο κλάμα όπως πιθανόν να γίνεται σε άλλα παιδιά, όπως δηλαδή στα μυστήρια επίδειξης που κάνουν κάποιοι κοσμικοί και κάποιοι διάσημοι (του θεάματος κυρίως) που κάνουν βάπτιση των παιδιών τους, τελετές ασέβειας, πρόκλησης και ξετσιπωσιάς, για να προβληθούν επαγγελματικά, και να πουλήσουν μετά -αποκλειστικά και φωτογραφίες (του πριβέ μυστηρίου) για να τα οικονομήσουν κιόλας!
Εγώ πάντως προβληματίστηκα πολύ στην απόφαση να βαφτίσω το παιδί μου. Ήμουν αρχικά 50% υπέρ και 50% κατά του νηπιοβαπτισμού… Έγειρε όμως μετά η πλάστιγγα στο υπέρ, όταν έμαθα ότι αυτό ήταν μέσα στην παράδοση της Εκκλησίας (αν όχι τόσο στα νήπια, όσο στα μικρά παιδιά) από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Βαφτίζονταν τότε -οικογενειακώς όλοι, γονείς και παιδιά, για να μπορούν να συμμετέχουν στα μυστήρια (στη «Χάρη», όπως πιστεύουμε εμείς) της Εκκλησίας, AYTΗΣ που ίδρυσε ο Χριστός…
Της Εκκλησίας, που καμιά σχέση δεν έχει σήμερα, αυτή η εμπορευματοποιημένη – δυστυχώς- «Εκκλησία»!..
ΔΙΑΒΑΖΩ: Ο ιερέας προσπαθεί να ξεκινήσει το μυστήριο και το κορίτσι δείχνει να αδιαφορεί και να επιχειρεί να φύγει. Τότε, ο ιερέας, ο οποίος φαίνεται ότι είχε προειδοποιήσει γονείς και νονά, ρωτάει το κορίτσι αν θέλει να βαπτιστεί και εκείνο του απαντά αρνητικά.
Ο παπάς βγάζει το πετραχήλι και σταματά τη διαδικασία λέγοντας στους έκπληκτους παρευρισκομένους ότι τους είχε εξηγήσει ότι, εφόσον το παιδί δεν θέλει να βαπτιστεί, τότε εκείνος δεν επιτρεπόταν να το κάνει.
Όπως όλα δείχνουν ο ιερέας είχε το δικαίωμα να αρνηθεί να βαφτίσει το παιδί, αφού εκείνο μπορούσε να απαντήσει στην ερώτηση και η απάντηση ήταν αρνητική.
Όλα τα σχόλια έχουν κάποιες αλήθεις, πλην όμως δεν έχουν την Αλήθεια. Και τα πλείστα διατυπώνονται ανώνυμα και από ανθρώπους, ως φαίνεται, εκτός Εκκλησίας. Οι άνθρωποι εκτός Εκκλησίας έχουν δίκιο που παραπονούνται, γιατί δεν γνωρίζουν κάποια πράγματα. Δεν γνωρίζουν π.χ. ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι ένας θεόσδοτος Οργανισμός, που δεν εξαναγκάζει κανέναν να μπει σ' αυτόν, αλλά έχει όμως τους δικούς του Κανόνες λειτουργίας. Είναι σαν να θέλει κανείς να γίνει μέλος μιας Λέσχης κυνηγών, που έχει βασικό στοιχείο το πράσινο παντελόνι και κάποιος να έχει την απαίτηση να γίνει μέλος φορώντας κόκκινο παντελόνι, οπότε δεν γίνεται αυτό δεκτό. Στον Οργανισμό αυτό λοιπόν, που ονομάζεται Εκκλησία, το βάπτισμα σε νηπιακή ηλικία θωρείται απαραίτητο, γιατί λειτουργεί σαν εμβόλιο. Και ναι μεν τα ιατρικά εμβόλια είναι απαραίτητα για την πρόληψη ασθενειών και γίνονται ανεξάρτητα της θέλησης του παιδιού, πλην όμως και το βάπτισμα, ως εμβόλιο, γίνεται για να προληφθούν εκκλησισατικές ασθένειες, όπως π.χ. είναι οι αιρέσεις. Βέβαια το βάπτισμα δεν είναι απαραίτητο για τη σωματική επιβίωση του παιδιού, πλην όμως είναι απαραίτητο για την πνευματική του επιβίωση. Και έχει και το δικαίωμα αργότερα να βγει από μέλος της Εκκλησίας και να προσχωρήσει σε άλλον Οργανισμό ή να παρμείνει άνευ θρησκεύματος ή ακόμη να προτιμήσει την αθεϊα. Ο ιερέας βέβαια δεν ρωτάει ποτέ τον βαπτιζόμενο αν θέλει να βαπτιστεί, αλλά απευθύνεται στον ανάδοχο της βάπτισης. Και εδώ φταίνε πρωτίστως οι γονείς, αλλά και ο ανάδοχος, που δεν είχαν προετοιμάσει το παιδί για το γεγονός αυτό, μιας και το παιδί δεν είναι νήπιο. Το ίδιο γίνεται και με τη θ. κοινωνία. Ο ιερέας δεν πρέπει να κοινωνεί παιδί που κλαίει ή αντιδρά. Βέβαια η Εκκλησία ξεκίνησε με τη βάπτιση ενηλίκων μόνον, αλλά προέκυψε ένα θέμα. Σχεδόν, άπαντες οι ενήλικοι προσέρχονταν να βαπτισθούν λίγο πριν αποβιώσουν, δια να τους αφεθούν οι αμαρτίες, οπότε αυτή η ενέργεια υποκρύπτει δόλο. Γι' αυτό άλλαξε την ηλικία βάπτισης και καθιέρωσε το νηπιοβαπτισμό, για όσους γονείς βέβαια βρίσκονται εντός Εκκλησίας. Για όσους είναι εκτός "καπέλο τους και καμποϋλίκη τους". Και η εμφάνιση των γονιών δεν φάνηκε να είναι εκείνη ενεργών μελών της Εκκλησίας, αλλά "δυνητικών" μελών. Επίσης και η εμφάνιση του ιερέα δεν έδωσε το στίγμα, ότι και αυτός είναι "ενσυνείδητος" ιερέας. Το ξύρισμα τύπου "τριήμερου" σαφώς αποτελεί παράβαση Κανόνων (δηλ. νόμων της Εκκλησίας). Έτσι, σύμφωνα με τον Κανόνα της Συνόδου της Σίδης (πόλης της Παμφυλίας) του 4ου αι. υπό την προεδρία του Ικονίου Αμφιλόχιου θεσμοθέτησε, ότι ο ιερέας πρέπει να φέρει γένια και αυτά να είναι με διάκριση. Όχι θηριώδη μέχρι το δάπεδο, αλλά όχι και του τύπου του συγκεκριμένου ιερέα, που θυμίζει το "ξύρισμα" της νεολαίας σήμερα. Για όποιον βρίσκεται εκτός Εκκλησίας και όλα αυτά του φέρνουν "αναγούλα", το καπελάκι του στραβά και δρόμο.
Λέτε στο τέλος: «το καπελάκι του στραβά, και δρόμο». Για ποιο δρόμο όμως, αν τον θεωρείτε εκτός; Τον δρόμο του αφορισμού;
Ποιον όμως (ή ποια, κυρίως) αφόρισε ποτέ η Εκκλησία, π.χ. για την άσεμνη περιβολή μέσα στο ναό, στα μυστήρια; Ή, ποιος ιερέας καθαιρέθηκε ποτέ, για τα τυχερά του από τα μυστήρια;
Είναι λοιπόν πολύπλοκο το θέμα, και δεν σηκώνει απολυταρχία και τέτοιου είδους αφορισμούς σαν αυτόν με το… «καπελάκι του, στραβά»!
Όσοι ανήκουμε στην Εκκλησία (και όσοι -έστω και από έξω- ασχολούμαστε με αυτήν κρίνοντας κάποια πράγματα που συμβαίνουν εντός της), δεν είμαστε πρόβατα άλογα, δεν ακολουθούμε την «σιωπή των αμνών», αλλά προβληματιζόμαστε και προβληματίζουμε για τους πάντες και για τα πάντα, αν πρόκειται για «τραβηγμένα θέματα»!
Και φυσικά, μόνο τους εχθρούς της Εκκλησίας θα χαροποιούσε το θέαμα να γίνεται μια βάπτιση όπου το παιδί (το κοριτσάκι το ξεβρακωμένο με το ζόρι, στην περίπτωση) δαγκώνει, γδέρνει, κλωτσάει και βρίζει τον παπά, και στο τέλος πετάγεται έξω από την κολυμπήθρα και τρέχει γυμνό προς την έξοδο του ναού!..
Εκτός και στην περίπτωση που το βαπτιζόμενο δεν είναι μωρό άβουλο, αποφασίσει η Εκκλησία να το ναρκώνει (τι «όπιο του λαού» είναι άλλωστε;) ώστε το παιδί να μη αντιδρά, στην με το ζόρι βάπτιση του!
Ως προς τον ιερέα τώρα, αυτόν τον σεμνό αρχιμανδρίτη του Μονάχου, που δεν έχει καμιά σχέση με κάποιους δικούς μας αγροίκους γενειοφόρους, έχω να πω ότι συνηθίζεται να μην έχουν γένια οι κληρικοί του εξωτερικού. Έτσι δεν είναι;
Άλλωστε, και τα μαλλιά τα μακριά των δικών μας παπάδων, θεωρούνται κάτι το αισχρό από αυτήν την ιδία την Καινή Διαθήκη. Έτσι δεν είναι; Αν ναι, τότε… ας πάνε να κουρεύονται κι αυτοί! Χα!
Βάζουν το καπελάκι τους στραβά και φεύγουν και έτσι αυτο-αφορίζονται, όσοι είναι εντός Εκκλησίας και θέλουν να βάζουν τους δικούς τους κανόνες. Η Εκκλησία με τους δικούς της κανόνες απαγορεύει γυμνό παιδί σε κοινή θέα, αγόρι 6 ετών και κορίτσι 4. Γι' αυτό και η βάπτιση ενηλίκου ή παιδιού πάνω από αυτές τις ηλικίες γίνεται σε ιδιαίτερο χώρο, μιας και ο βαπτιζόμενος πρέπει να είναι τελείως γυμνός. Όσον αφορά τα γένεια υπάρχει ο σχετικός κανόνας της Σίδης και για κάθε ιερέα εντός ή εκτός Ελλάδος. Πάμπολλοι Κανόνες της Εκκλησίας απαγορεύουν το μακρύ μαλλί και μάλιστα το αντίθετο κανονίζουν πολύ κοντό μαλλί ακόμη και κούρεμα "εν χρω", δηλ. γουλί. Αυτά λένε οι κανόνες. Το τι γίνεται στην πράξη, "αλλού παπά βαγγέλιο".
Καλημέρα σας κ Καρδάση μας! Μου θυμίσατε τώρα τον Καντιώτη των νεανικών μου χρόνων… Τότε, την δεκαετία του ’60 που ήταν ιεροκήρυκας εδώ στην Αθήνα και τον ακλουθούσαμε παντού! Τότε που οι παπάδες οι οργανωμένοι σε αυτόν, είχαν μακριά μαλλιά, δεμένα κότσο κάτω από το καλυμμαύκι τους! Τότε που ο «πάτερ», μας φανάτισε εναντία στους κουρεμένους παπάδες. Τότε, που τον είχε επισκεφτεί ένας τέτοιος ιερωμένος στο γραφείο του -εκεί στην αδελφότητα «ο Σταυρός» (Ζωοδόχου Πηγής 44 – Εξάρχεια) στην Αθήνα, και ο π. Αυγουστίνος τον χλεύασε λέγοντας του: «Πώς είσαι έτσι, ρε! Τι σβέρκος αεροδρόμιο είναι αυτός που έχεις;». Ήμουν και εγώ εκεί τότε, ακριβώς δίπλα, -στο βιβλιοπωλείο που κρατούσα, ως δόκιμο μέλος της αδελφότητος…
Κι όμως άκουσα τον π. Αυγουστίνο -ως επίσκοπο στην ωριμότητά του, σε στενό κύκλο- να είναι υπέρ του κοντού (αντρικού) μαλλιού για τους ιερείς (τι είναι αυτά, έλεγε, να μην μπορούμε να λουστούμε). Και επίσης να καταφέρεται κατά του ράσου, ομολογώντας ότι το ράσο δεν είναι κάτι το "εκκλησιαστικό". Αλλά, εξήγησε, ότι δεν τα προτείνει στη συγκεκριμένη εποχή μας, διότι αυτά μπορούν να ισχύσουν σε "ελέύθερη και ζωντανή Εκκλησία" και για ιερείς που πιστεύουν στον Χριστό κι όχι για "παπαδαριό" (έκφραση που είπε ο π. Αυγουστίνος) που πιστεύει στον "χρυσό".
Γνωρίζω αρκετούς μαθητές μαθητών του π. Αυγουστίνου, πολύτεκνους οικογενειάρχες, που αφήνουν τα παιδιά τους να έρθουν σε ηλικία που μπορούν να αποφασίσουν μόνα τους και να βαπτίζονται συνειδητά ομολογώντας τα ίδια "Πιστεύω εις Ένα Θεόν"...
Αν απομονώσουμε το θέμα "νηπιοβαπτισμός" από την συνολική "εκτροπή" από την Ορθοδοξία και την Ορθοπραξία, στην οποία πορεύεται η εκκλησία μας, δεν βγάζουμε το σωστό συμπέρασμα.
Ο νηπιοβαπτισμός δεν υπήρχε ως θεσμός στην αρχαία Εκκλησία, δεν διδάχθηκε από τον Κύριο και τους Αποστόλους. Στην Καινή Διαθήκη, Ευαγγέλια, Επιστολές, Πράξεις, διδάσκεται, αναφέρεται και προβλέπεται η εθελοντική προσέλευση στην πίστι, η κατήχηση, η βάπτισις. Αν για κάποιους λόγους επιτράπηκε ο νηπιοβαπτισμός ήταν μόνο για οικογένειες που και οι δύο γονείς ήταν συνειδητά μέλη της Εκκλησίας. Σαφώς όμως αυτό ΔΕΝ συμβαίνει στην εποχή μας που ακόμα και δεδηλωμένοι άπιστοι, άθεοι, ετερόδοξοι, οπαδοί ανατολικών θρησκειών, υλιστικών θεωριών, μη συνειδητά μέλη της εκκλησίας, έχουν την απαίτηση από τον παπά να βαπτίσει τα νήπιά τους.
Η Βάπτιση είναι κατά τον άγιο Ι. Χρυσόστομο "εκκεντρισμός", δηλ. εμβόλιο, δηλ. μπόλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡωτάμε ποτέ το παιδί, αν θέλει να μπολιαστεί ή το εμβολιάζουμε θέλει δεν θέλει; Μόνον ο ενήλικας ερωτάται, ο ανήλικος ποτέ.
Η ενέργεια του (ξυρισμένου) ιερέα δείχνει και την άγνοιά του.
ΙΚ
Μόνο που το παιδί, δεν ήταν ένα «μωρό» -όπως προσπαθεί να το παρουσιάσει –για εντυπωσιασμό – προβοκατόρικα, ο τίτλος στο βίντεο…
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν ένα παιδάκι (για τετράχρονο μοιάζει), που περιπατάει, μιλάει, καταλαβαίνει…
Και η μικρή αυτή, αντιδρούσε συνειδητά -όπως φαίνεται στο βίντεο…
Στην ηλικία αυτή, είναι και η καλή μου φίλη η Νίκη, η μικρή γειτονοπούλα μου που μένει στην βίλα απέναντι από το σπίτι μου, και με την οποία συνεννοούμαι θαυμάσια (χειμαρρώδης ο λόγος της), στις καθημερινές σχεδόν συζητήσεις μας, πίσω από τα κάγκελα των κήπων μας!
Έχω λοιπόν την εντύπωση, κ. Καρδάση μας, ότι το παιδί αυτό που οι δικοί του τo πήγαν για να το βαφτίσουν τόσο οργανωμένα –με κινηματογραφιστές και φωτογράφους κλπ, θα έπρεπε να είχαν συνεννοηθεί από πριν με τον ιερέα, να είχε γίνει μια πρόβα με το κοριτσάκι, να του είχαν πει και δυο απλά λόγια σχετικά με το μυστήριο…
Να υπήρχε δηλαδή μια εξοικείωση …
Γι αυτό, μια και ΔΕΝ το είδατε το βίντεο, όπως μου είπατε προφορικά –πριν από λίγο, εγώ πιστεύω ότι η ενέργεια αυτή του παπά (που δεν τον κάνουν παπά τα όποια γένια) ήταν μια πολύ συνετή, μια πολύ σοφή ενέργεια -θα έλεγα…
Διότι πιθανόν να απέτρεψε -τόσο έγκαιρα, τα χειροτέρα… Να έχουμε δηλαδή μια πιο έντονη αντίδραση της μικρής, στη συνέχεια κατά την κυρίως βάπτιση…
Να πάει π.χ. ο ιερέας να την βάλει στο νερό και εκείνη να τον κλωτσάει, να τον γρατζουνίζει, γιατί όχι και να τον βρίζει κιόλας, …ρίχνοντας του (αν είχε μάθει) και καμιά Χριστο-Παναγία!
Θα σας άρεσε κάτι τέτοιο;
Δείτε λοιπόν το βίντεο, και τα ξανάλεμε!
Τα εμβολια ειναι απαραιτητα για την προληψη ασθενειων. Η βαφτιση δεν ειναι κατι απαραιτητο για την επιβιωση του παιδιου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια οποιον λογο και αν το εκανε ο παπας, μπραβο του. Ο νηπιοβαπτισμος ειναι αισχρος απο οποια πλευρα και αν το εξετασεις. Δεν εχει νοημα να βαπτιζεις ενα μωρο που δε καταλαβαινει τι γινετε και να το εισαγεις στους κολπους μιας οργανωσης -της εκκλησιας-, δεν εχει κανενα νοημα. Το πραγματικο νοημα ειναι, να ενημερωθει μονο του το παιδι οταν μεγαλωσει, να διαβασει και εαν θελει να βαπτιστει τοτε, ας βαπτιστει, ξερωντας τι κανει και γιατι το κανει. Το να στεκεσε περηφανος μπροστα στη κολυμβηθρα, βλεποντας ενα μωρο 6 μηνων να βουτιετε σε νερο, ουρλιαζοντας στο κλαμα, μην εχωντας ιδεα τι γινετε, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ, σε κανει γελοιο και μαλακα βασικα.
Εμείς αγαπητέ ανώνυμε, εμείς που ανήκουμε στην Εκκλησία, στην Πίστη του Χριστού, δεν συμφωνούμε απόλυτα μαζί σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω δε την εντύπωση, ότι τα παιδιά των χριστιανικών οικογενειών είναι ήρεμα και χαρούμενα στη βάπτιση τους, και δεν ουρλιάζουν στο κλάμα όπως πιθανόν να γίνεται σε άλλα παιδιά, όπως δηλαδή στα μυστήρια επίδειξης που κάνουν κάποιοι κοσμικοί και κάποιοι διάσημοι (του θεάματος κυρίως) που κάνουν βάπτιση των παιδιών τους, τελετές ασέβειας, πρόκλησης και ξετσιπωσιάς, για να προβληθούν επαγγελματικά, και να πουλήσουν μετά -αποκλειστικά και φωτογραφίες (του πριβέ μυστηρίου) για να τα οικονομήσουν κιόλας!
Εγώ πάντως προβληματίστηκα πολύ στην απόφαση να βαφτίσω το παιδί μου. Ήμουν αρχικά 50% υπέρ και 50% κατά του νηπιοβαπτισμού… Έγειρε όμως μετά η πλάστιγγα στο υπέρ, όταν έμαθα ότι αυτό ήταν μέσα στην παράδοση της Εκκλησίας (αν όχι τόσο στα νήπια, όσο στα μικρά παιδιά) από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Βαφτίζονταν τότε -οικογενειακώς όλοι, γονείς και παιδιά, για να μπορούν να συμμετέχουν στα μυστήρια (στη «Χάρη», όπως πιστεύουμε εμείς) της Εκκλησίας, AYTΗΣ που ίδρυσε ο Χριστός…
Της Εκκλησίας, που καμιά σχέση δεν έχει σήμερα, αυτή η εμπορευματοποιημένη – δυστυχώς- «Εκκλησία»!..
ΣΧΕΤΙΚΟ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΑΒΑΖΩ: Πολύ καλά έκανε ο ιερέας που διέκοψε τη βάπτιση γιατί το παιδί δεν ήθελε να βαπτισθεί
http://xairete.blogspot.gr/2014/06/blog-post_5906.html
ΔΙΑΒΑΖΩ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ιερέας προσπαθεί να ξεκινήσει το μυστήριο και το κορίτσι δείχνει να αδιαφορεί και να επιχειρεί να φύγει. Τότε, ο ιερέας, ο οποίος φαίνεται ότι είχε προειδοποιήσει γονείς και νονά, ρωτάει το κορίτσι αν θέλει να βαπτιστεί και εκείνο του απαντά αρνητικά.
Ο παπάς βγάζει το πετραχήλι και σταματά τη διαδικασία λέγοντας στους έκπληκτους παρευρισκομένους ότι τους είχε εξηγήσει ότι, εφόσον το παιδί δεν θέλει να βαπτιστεί, τότε εκείνος δεν επιτρεπόταν να το κάνει.
Όπως όλα δείχνουν ο ιερέας είχε το δικαίωμα να αρνηθεί να βαφτίσει το παιδί, αφού εκείνο μπορούσε να απαντήσει στην ερώτηση και η απάντηση ήταν αρνητική.
http://www.kontranews.gr/koinonia/item/9832-arximandritis-baftisi
Όλα τα σχόλια έχουν κάποιες αλήθεις, πλην όμως δεν έχουν την Αλήθεια. Και τα πλείστα διατυπώνονται ανώνυμα και από ανθρώπους, ως φαίνεται, εκτός Εκκλησίας. Οι άνθρωποι εκτός Εκκλησίας έχουν δίκιο που παραπονούνται, γιατί δεν γνωρίζουν κάποια πράγματα. Δεν γνωρίζουν π.χ. ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι ένας θεόσδοτος Οργανισμός, που δεν εξαναγκάζει κανέναν να μπει σ' αυτόν, αλλά έχει όμως τους δικούς του Κανόνες λειτουργίας. Είναι σαν να θέλει κανείς να γίνει μέλος μιας Λέσχης κυνηγών, που έχει βασικό στοιχείο το πράσινο παντελόνι και κάποιος να έχει την απαίτηση να γίνει μέλος φορώντας κόκκινο παντελόνι, οπότε δεν γίνεται αυτό δεκτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον Οργανισμό αυτό λοιπόν, που ονομάζεται Εκκλησία, το βάπτισμα σε νηπιακή ηλικία θωρείται απαραίτητο, γιατί λειτουργεί σαν εμβόλιο. Και ναι μεν τα ιατρικά εμβόλια είναι απαραίτητα για την πρόληψη ασθενειών και γίνονται ανεξάρτητα της θέλησης του παιδιού, πλην όμως και το βάπτισμα, ως εμβόλιο, γίνεται για να προληφθούν εκκλησισατικές ασθένειες, όπως π.χ. είναι οι αιρέσεις. Βέβαια το βάπτισμα δεν είναι απαραίτητο για τη σωματική επιβίωση του παιδιού, πλην όμως είναι απαραίτητο για την πνευματική του επιβίωση. Και έχει και το δικαίωμα αργότερα να βγει από μέλος της Εκκλησίας και να προσχωρήσει σε άλλον Οργανισμό ή να παρμείνει άνευ θρησκεύματος ή ακόμη να προτιμήσει την αθεϊα.
Ο ιερέας βέβαια δεν ρωτάει ποτέ τον βαπτιζόμενο αν θέλει να βαπτιστεί, αλλά απευθύνεται στον ανάδοχο της βάπτισης. Και εδώ φταίνε πρωτίστως οι γονείς, αλλά και ο ανάδοχος, που δεν είχαν προετοιμάσει το παιδί για το γεγονός αυτό, μιας και το παιδί δεν είναι νήπιο. Το ίδιο γίνεται και με τη θ. κοινωνία. Ο ιερέας δεν πρέπει να κοινωνεί παιδί που κλαίει ή αντιδρά. Βέβαια η Εκκλησία ξεκίνησε με τη βάπτιση ενηλίκων μόνον, αλλά προέκυψε ένα θέμα. Σχεδόν, άπαντες οι ενήλικοι προσέρχονταν να βαπτισθούν λίγο πριν αποβιώσουν, δια να τους αφεθούν οι αμαρτίες, οπότε αυτή η ενέργεια υποκρύπτει δόλο. Γι' αυτό άλλαξε την ηλικία βάπτισης και καθιέρωσε το νηπιοβαπτισμό, για όσους γονείς βέβαια βρίσκονται εντός Εκκλησίας. Για όσους είναι εκτός "καπέλο τους και καμποϋλίκη τους". Και η εμφάνιση των γονιών δεν φάνηκε να είναι εκείνη ενεργών μελών της Εκκλησίας, αλλά "δυνητικών" μελών.
Επίσης και η εμφάνιση του ιερέα δεν έδωσε το στίγμα, ότι και αυτός είναι "ενσυνείδητος" ιερέας. Το ξύρισμα τύπου "τριήμερου" σαφώς αποτελεί παράβαση Κανόνων (δηλ. νόμων της Εκκλησίας). Έτσι, σύμφωνα με τον Κανόνα της Συνόδου της Σίδης (πόλης της Παμφυλίας) του 4ου αι. υπό την προεδρία του Ικονίου Αμφιλόχιου θεσμοθέτησε, ότι ο ιερέας πρέπει να φέρει γένια και αυτά να είναι με διάκριση. Όχι θηριώδη μέχρι το δάπεδο, αλλά όχι και του τύπου του συγκεκριμένου ιερέα, που θυμίζει το "ξύρισμα" της νεολαίας σήμερα.
Για όποιον βρίσκεται εκτός Εκκλησίας και όλα αυτά του φέρνουν "αναγούλα", το καπελάκι του στραβά και δρόμο.
ΙΚ
Λέτε στο τέλος: «το καπελάκι του στραβά, και δρόμο».
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια ποιο δρόμο όμως, αν τον θεωρείτε εκτός; Τον δρόμο του αφορισμού;
Ποιον όμως (ή ποια, κυρίως) αφόρισε ποτέ η Εκκλησία, π.χ. για την άσεμνη περιβολή μέσα στο ναό, στα μυστήρια;
Ή, ποιος ιερέας καθαιρέθηκε ποτέ, για τα τυχερά του από τα μυστήρια;
Είναι λοιπόν πολύπλοκο το θέμα, και δεν σηκώνει απολυταρχία και τέτοιου είδους αφορισμούς σαν αυτόν με το… «καπελάκι του, στραβά»!
Όσοι ανήκουμε στην Εκκλησία (και όσοι -έστω και από έξω- ασχολούμαστε με αυτήν κρίνοντας κάποια πράγματα που συμβαίνουν εντός της), δεν είμαστε πρόβατα άλογα, δεν ακολουθούμε την «σιωπή των αμνών», αλλά προβληματιζόμαστε και προβληματίζουμε για τους πάντες και για τα πάντα, αν πρόκειται για «τραβηγμένα θέματα»!
Και φυσικά, μόνο τους εχθρούς της Εκκλησίας θα χαροποιούσε το θέαμα να γίνεται μια βάπτιση όπου το παιδί (το κοριτσάκι το ξεβρακωμένο με το ζόρι, στην περίπτωση) δαγκώνει, γδέρνει, κλωτσάει και βρίζει τον παπά, και στο τέλος πετάγεται έξω από την κολυμπήθρα και τρέχει γυμνό προς την έξοδο του ναού!..
Εκτός και στην περίπτωση που το βαπτιζόμενο δεν είναι μωρό άβουλο, αποφασίσει η Εκκλησία να το ναρκώνει (τι «όπιο του λαού» είναι άλλωστε;) ώστε το παιδί να μη αντιδρά, στην με το ζόρι βάπτιση του!
Ως προς τον ιερέα τώρα, αυτόν τον σεμνό αρχιμανδρίτη του Μονάχου, που δεν έχει καμιά σχέση με κάποιους δικούς μας αγροίκους γενειοφόρους, έχω να πω ότι συνηθίζεται να μην έχουν γένια οι κληρικοί του εξωτερικού. Έτσι δεν είναι;
Άλλωστε, και τα μαλλιά τα μακριά των δικών μας παπάδων, θεωρούνται κάτι το αισχρό από αυτήν την ιδία την Καινή Διαθήκη.
Έτσι δεν είναι; Αν ναι, τότε… ας πάνε να κουρεύονται κι αυτοί!
Χα!
Βάζουν το καπελάκι τους στραβά και φεύγουν και έτσι αυτο-αφορίζονται, όσοι είναι εντός Εκκλησίας και θέλουν να βάζουν τους δικούς τους κανόνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εκκλησία με τους δικούς της κανόνες απαγορεύει γυμνό παιδί σε κοινή θέα, αγόρι 6 ετών και κορίτσι 4. Γι' αυτό και η βάπτιση ενηλίκου ή παιδιού πάνω από αυτές τις ηλικίες γίνεται σε ιδιαίτερο χώρο, μιας και ο βαπτιζόμενος πρέπει να είναι τελείως γυμνός.
Όσον αφορά τα γένεια υπάρχει ο σχετικός κανόνας της Σίδης και για κάθε ιερέα εντός ή εκτός Ελλάδος.
Πάμπολλοι Κανόνες της Εκκλησίας απαγορεύουν το μακρύ μαλλί και μάλιστα το αντίθετο κανονίζουν πολύ κοντό μαλλί ακόμη και κούρεμα "εν χρω", δηλ. γουλί.
Αυτά λένε οι κανόνες. Το τι γίνεται στην πράξη, "αλλού παπά βαγγέλιο".
ΙΚ
Καλημέρα σας κ Καρδάση μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θυμίσατε τώρα τον Καντιώτη των νεανικών μου χρόνων… Τότε, την δεκαετία του ’60 που ήταν ιεροκήρυκας εδώ στην Αθήνα και τον ακλουθούσαμε παντού!
Τότε που οι παπάδες οι οργανωμένοι σε αυτόν, είχαν μακριά μαλλιά, δεμένα κότσο κάτω από το καλυμμαύκι τους!
Τότε που ο «πάτερ», μας φανάτισε εναντία στους κουρεμένους παπάδες.
Τότε, που τον είχε επισκεφτεί ένας τέτοιος ιερωμένος στο γραφείο του -εκεί στην αδελφότητα «ο Σταυρός» (Ζωοδόχου Πηγής 44 – Εξάρχεια) στην Αθήνα, και ο π. Αυγουστίνος τον χλεύασε λέγοντας του: «Πώς είσαι έτσι, ρε! Τι σβέρκος αεροδρόμιο είναι αυτός που έχεις;».
Ήμουν και εγώ εκεί τότε, ακριβώς δίπλα, -στο βιβλιοπωλείο που κρατούσα, ως δόκιμο μέλος της αδελφότητος…
Κι όμως άκουσα τον π. Αυγουστίνο -ως επίσκοπο στην ωριμότητά του, σε στενό κύκλο- να είναι υπέρ του κοντού (αντρικού) μαλλιού για τους ιερείς (τι είναι αυτά, έλεγε, να μην μπορούμε να λουστούμε). Και επίσης να καταφέρεται κατά του ράσου, ομολογώντας ότι το ράσο δεν είναι κάτι το "εκκλησιαστικό". Αλλά, εξήγησε, ότι δεν τα προτείνει στη συγκεκριμένη εποχή μας, διότι αυτά μπορούν να ισχύσουν σε "ελέύθερη και ζωντανή Εκκλησία" και για ιερείς που πιστεύουν στον Χριστό κι όχι για "παπαδαριό" (έκφραση που είπε ο π. Αυγουστίνος) που πιστεύει στον "χρυσό".
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζω αρκετούς μαθητές μαθητών του π. Αυγουστίνου, πολύτεκνους οικογενειάρχες, που αφήνουν τα παιδιά τους να έρθουν σε ηλικία που μπορούν να αποφασίσουν μόνα τους και να βαπτίζονται συνειδητά ομολογώντας τα ίδια "Πιστεύω εις Ένα Θεόν"...
Αν απομονώσουμε το θέμα "νηπιοβαπτισμός" από την συνολική "εκτροπή" από την Ορθοδοξία και την Ορθοπραξία, στην οποία πορεύεται η εκκλησία μας, δεν βγάζουμε το σωστό συμπέρασμα.
Ο νηπιοβαπτισμός δεν υπήρχε ως θεσμός στην αρχαία Εκκλησία, δεν διδάχθηκε από τον Κύριο και τους Αποστόλους. Στην Καινή Διαθήκη, Ευαγγέλια, Επιστολές, Πράξεις, διδάσκεται, αναφέρεται και προβλέπεται η εθελοντική προσέλευση στην πίστι, η κατήχηση, η βάπτισις. Αν για κάποιους λόγους επιτράπηκε ο νηπιοβαπτισμός ήταν μόνο για οικογένειες που και οι δύο γονείς ήταν συνειδητά μέλη της Εκκλησίας. Σαφώς όμως αυτό ΔΕΝ συμβαίνει στην εποχή μας που ακόμα και δεδηλωμένοι άπιστοι, άθεοι, ετερόδοξοι, οπαδοί ανατολικών θρησκειών, υλιστικών θεωριών, μη συνειδητά μέλη της εκκλησίας, έχουν την απαίτηση από τον παπά να βαπτίσει τα νήπιά τους.
"Στ[η]ν [... Βασιλεία του Θεού...] λοιπόν, που ονομάζεται Εκκλησία, το βάπτισμα σε νηπιακή ηλικία θωρείται απαραίτητο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΑΘΟΣ
ΛΑΘΟΣ
ΛΑΘΟΣ
Ο νηπιοβαπτισμός είναι εκτροπή, κατάντια, πηγή δεινών, εμπαιγμός του μυστηρίου.
Ας ψάξετε να βρείτε, ένα μόνο παράδειγμα: Σε ποια ηλικία βαπτίστηκε ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος.