Μετέωρος
Πολλές φορές ὁ Γέροντας κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς γινόταν µετάρσιος, ὑπερυψώνετο καί σωµατικά.
Ἀλλά καί σέ ὧρες ἐργασίας, ἤ ὅταν βάδιζε, ἐθεάθη νά µήν πατᾶ στήν γῆ.
Παΐσιος:
Μια φορά ένα παιδάκι δευτέρας Γυμνασίου ήρθε στο εξοχικό μου, και χτύπησε το μπρούτζινο χεράκι στην πόρτα.
Βγαίνω, και το ρωτώ:
«Τι είναι, παλληκάρι;»
«Θέλω τον γεροντα Παΐσιο», μου λέει…
«Δεν είναι εδώ, πήγε να αγοράσει ποτά, προφυλακτικά και τσιγάρα», του λέω.
«Φαίνεται κάποιον πήγε να εξυπηρετήσει», μου λέει με καλό λογισμό.
«Για τον εαυτό του πήγε να τα αγοράσει, του λέω».
Είδατε; Ό,τι του έλεγα, το έπαιρνε με καλό λογισμό. «Ποιος ξέρει, είπε, κάποιον θα ήθελε να εξυπηρετήσει».
Το θαύμασα! Πρώτη φορά είδα τέτοιο πράγμα!
Απόσπασμα από το βιβλίο «Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι - Γ': Πνευματικός Αγώνας», Έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης:
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/07/blog-post_6803.html
Ἄβρεκτος
Κάποιες φορές, γιά τούς λόγους πού γνωρίζει ὁ Θεός, γινόταν ἄβρεκτος. Ενῶ δηλαδή γύρω του ἔβρεχε πολύ, αὐτόν δέν τόν ἄγγιζε σταγόνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου