Πέθανε Έλληνας μετανάστης στη Γερμανία… Και πόσα πληρώσαμε τελικά, για να μην τον κάνουν φουρνιστό;

 Πέθανε Έλληνας μετανάστης στη Γερμανία…

 Και πόσα πληρώσαμε τελικά, για να μην τον κάνουν φουρνιστό;

Όπως μαθαίνω από το μπλογκ «synodoiporia», σε ανάρτηση του με τίτλο «Αποτροπή καύσης, …στην Γερμανία»
 
Στις 28 Μαρτίου 2013, Έλληνας μετανάστης στην Νυρεμβέργη της Γερμανίας, πέθανε εκεί, μόνος,  χωρίς συγγενείς.

Από το προξενείο της Ελλάδος στο Μόναχο, εντοπίστηκαν περίπου δέκα μέρες αργότερα μέσω των υπηρεσιών των Ληξιαρχείων στην Ελλάδα, συγγενείς και ειδοποιήθηκαν για το συμβάν.  (δεν ανέλαβε το προξενείο την κηδεία, σαν να έλεγε «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!».
 
Αλλά  και η οικογένεια,  δήλωσε αδυναμία να ανταποκριθεί στα έξοδα της κηδείας,  σαν να έλεγε «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!», κι αυτή!
Πηγαίνουν τότε οι συγγενείς στην Αρχιεπισκοπή… Από εκεί (σαν να τους έλεγαν «δεν πληρώνουμε, δεν πληρώνουμε!», τους παρέπεμψαν στην ενορία τους,  στην Αγία Μαρίνα Ηλιουπόλεως.

Ήταν πια, 9 Απριλίου, και  ήταν ασφυκτική η πίεση των αρχών της Νυρεμβέργης, που θα προχωρούσε στην καύση του νεκρού, σύμφωνα με τα κρατούντα στην περιοχή σε περιπτώσεις απόρων ή αζήτητων πτωμάτων.
 
Αλλά κι αυτή, η ενορία της Αγίας Μαρίνας Ηλιουπόλεως,  σαν να έλεγε «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!», δήλωσε  ότι αν σήκωνε από μόνη της το οικονομικό βάρος εξ ολοκλήρου, θα έπρεπε να ανασταλούν άμεσα, ακόμα και οι παροχές συσσιτίου…

Πάει λοιπόν ξανά το μπαλάκι στη Γερμανία, στην τοπική Εκκλησία τη φορά αυτή, στην Ορθόδοξη  Ελληνική κοινότητα της Νυρεμβέργης, όπου κι αύτη  σαν να έλεγε «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!», δήλωσε ότι  είναι μεγάλο το βάρος των «νεομεταναστών»,  και αδυνατεί να αναλάβει το όποιο κόστος…
Ο νεκρός στο μεταξύ, είναι  στο ψυγείο, σε αναμονή, με άμεσο προορισμό τον κλίβανο αποτέφρωσης…
 
Το τι ακολούθησε, μπορεί να το περιγράψει κανείς με τη φράση ότι «έγινε της μουρλής», από εκεί και ύστερα…
 
Κανείς δεν ήθελε να στιγματιστεί  σαν υπεύθυνος ότι δεν απέτρεψε το φούρνισμα  του ανθρώπου… 
Ακολούθησε λοιπόν ενημέρωση αρμοδίων, εκκλήσεις σε βοήθεια με αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων (από και προς την Γερμανία)…
 
Τότε, χτύπησε πάλι η καμπάνα στην Ηλιούπολη…
Αυτή τη φορά, ανταποκρίθηκε το όμορο ενοριακό φιλόπτωχο ταμείο της ενορίας Αγίου Κωνσταντίνου Ηλιουπόλεως… Παράλληλα, ευαισθητοποιήθηκε και χορωδία του Αγίου Αλεξάνδρου Παλαιού Φαλήρου… Ακόμα,  και μια επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον τουρισμό!!!..
 
Και μετά από όλα αυτά, συγκεντρώθηκαν, λέει, τα χρήματα. 

Ποια χρήματα; Τα χρήματα, λέει,  …ώστε «να επιτευχτεί το ποθούμενο», όπως διαβάζω στο ρεπορτάζ! 
Και ποιο είναι το ποθούμενο που επετεύχθη; 
Έστειλαν  τον νεκρό για διακοπές στις Μπαχάμες; Όχι βέβαια! Μήπως τον έφεραν στην Ελλάδα για ταφή; Ούτε! Τότε τι επετεύχθη;

Διαβάζω:
«Την Δευτέρα 22 Απριλίου πραγματοποιήθηκε κηδεία και ταφή κατά το εκκλησιαστικό έθος στο κοιμητήριο της Νυρεμβέργης, υπό του εκεί εφημερίου π. Σωτηρίου, παρουσία και μελών της κοινότητος.»
 
Σχολιάζω:
Εκεί λοιπόν πήγαν τα χρήματα; Για να παραστεί στην κηδεία ο π. Σωτήριος, «κατά το εκκλησιαστικό έθος», παρουσία και μελών της κοινότητος; 
Πόσο δηλαδή στοίχισε αυτό το «έθος» του παπά, εκεί, και πόσα πήρε και το τσούρμο  αυτών που παρίσταναν τους θλιμμένους συμπατριώτες στην κηδεία;
 
Αλλά μήπως μοιραστήκαν τα λεφτά, και δεν τα πήραν όλα οι Γερμανοί; 
Μήπως έμεινε κάτι και για εμάς, για το δικό μας το… εκκλησιαστικό έθος;

Διαβάζω:
«Την Κυριακή 21 Απριλίου, εψάλλη στο ναό της Αγίας Μαρίνης, παρουσία των συγγενών, η εξόδιος ακολουθία,  και αμέσως και το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο.
Η εκκλησιαστική κοινότητα της Αγίας Μαρίνης, εν δοξολογία προς τον Θεό, ευχαριστεί όλους όσους συνέδραμαν οικονομικά ή άλλως πως, και μνημονεύει του μακαριστού Νικολάου.»

Πηγή:
http://synodoiporia.blogspot.gr/2013/04/blog-post_5986.html