Κάποιος στο όνειρο του
όλη του είδε τη ζωή,
σαν να περπάταγε στην άμμο
απ’ όταν ήτανε παιδί.
Και κάποιου ίχνη ακολουθούσανε
σε όλες τις στιγμές...
...και αναρωτήθηκε ποιες να είναι
οι άλλες δυο πατημασιές.
οι άλλες δυο πατημασιές.
Τώρα ξέρω, Ιησού, πως ήσουνα Εσύ.
στα βήματα μου έδινες πνοή,
σε όλη τη ζωή, Συ ήσουν οδηγός
πατέρας μου και φίλος πιστός.
Μα σαν ήρθαν πόνοι,
αγωνίες, πειρασμοί,
Θεέ μου, γιατί δυο αχνάρια μόνο
απόμειναν εκεί;
Απόρησα, γιατί με άφησες
στη δύσκολη στιγμή
στη δύσκολη στιγμή
Τώρα ξέρω, Ιησού, πως ήσουνα Εσύ.
στα βήματα μου έδινες πνοή,
σε όλη τη ζωή, Συ ήσουν οδηγός
πατέρας μου και φίλος πιστός.
στα βήματα μου έδινες πνοή,
σε όλη τη ζωή, Συ ήσουν οδηγός
πατέρας μου και φίλος πιστός.
Μπράβο Παναγιώτη! Έχει τέτοια ποιότητα το μπλογκ σου, που το κάνει σούπερ θαυμαστό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο και ξανά μπράβο!
Προφανώς έχεις και τις σχετικές βιωματικές εμπειρίες για να κάνεις τέτοιες αναρτήσεις…
Και αναμνήσεις βέβαια, από την εποχή που ήσουν κατηχητής αρχικά, νέος ιεραπόστολος, αλλά και στέλεχος κατασκηνώσεων μετά: τμηματάρχης ψυχαγωγίας και υπαρχηγός, άγαμος πλέον, με μικρά παιδιά!
Έτσι, κάτι τέτοιες αναρτήσεις (τοπία – ποιήματα), είναι μια όαση, και, για εμάς τους αναγνώστες σου!
Μια όαση, σε "όσους πιστούς" από εμάς προσπαθούμε να μείνουμε σε αυτήν την έρημη Εκκλησία, την ορθόδοξη Εκκλησία…
Σε αυτήν που όπως τόσο σωστά περιγράφεις κατάντησε (ως τοπική εκκλησία), μια… «πορνική» εκκλησία, και εκκλησία «του κώλου»…
Εκκλησία «αδελφάτο» ομοφυλοφιλίας δεσποτάδων, τόσο των παθητικών και ενεργητικών τοιούτων, όσο και των υποστηρικτών αυτών, συναδέλφων τους - επίσης μιτροφόρων!..
Ένα σίχαμα δηλαδή, χειρότερο κι από οίκο ανοχής!
Καλά κάνεις λοιπόν και παρουσιάζεις αυτήν την αντίθεση: τόσο τη σαπίλα -από τη μια (με όλη σου την αγωνία για κάθαρση), όσο και την φυσική και ηθική ομορφιά από την άλλη, για να μας στηρίζεις!
Καλημέρα αδελφέ Παναγιώτη!
Σε ευχαριστούμε για όλα!
Xairete!
Σχολιαστής, είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Παναγιώτη! Έχει τέτοια ποιότητα το μπλογκ σου, που το κάνει σούπερ θαυμαστό!
http://xairete.blogspot.gr/2012/08/blog-post_4461.html
συμφωνω σχεδον σε ολα οσα ειπε ο σχολιαστης αυτος!!!Μπράβο Παναγιώτη! Έχει τέτοια ποιότητα το μπλογκ σου, που το κάνει σούπερ θαυμαστό!πραγματικα εισαι πολυ διαβασμενοκαι προηγμενο νοητικα ατομο....σιγουρα σε τετ α τετ συζητησεις εχεις ακομα πιο πολλα να δειξεις....εκτος αν σου ...εφυγε η ομιλια με οσα περασες στη ζωη σου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα, χα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, δεν μου έφυγε η ομιλία! Αντίθετα –σε όλο μου το βίο -μέχρι και σήμερα, συμβαίνει να γίνομαι όλο και περισσότερο ομιλητικός… Με μαθηματική πρόοδο, θα έλεγα… Με αφορμή κυρίως, όλες αυτές τις εμπειρίες, όλες αυτές τις αντιξοότητες!
Χαίρε, φίλε!